Sprawa C-243/16: Antonio Miravitlles Ciurana i in. v. Contimark SA, Jordi Socias Gispert (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.52.6/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 lutego 2018 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 14 grudnia 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social n^o 30 de Barcelona - Hiszpania) - Antonio Miravitlles Ciurana i in. / Contimark SA, Jordi Socias Gispert

(Sprawa C-243/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Prawo spółek - Dyrektywa 2009/101/WE - Artykuły 2 i 6-8 - Dyrektywa 2012/30/UE - Artykuły 19 i 36 - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 20, 21 i 51 - Odzyskiwanie wierzytelności wynikających z umowy o pracę - Prawo do wytoczenia przed tym samym sądem powództwa przeciwko spółce i członkowi jej zarządu jako dłużnikowi solidarnie odpowiedzialnemu za długi spółki)

Język postępowania: hiszpański

(2018/C 052/07)

(Dz.U.UE C z dnia 12 lutego 2018 r.)

Sąd odsyłający

Juzgado de lo Social n^o 30 de Barcelona

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Antonio Miravitlles Ciurana, Alberto Marina Lorente, Jorge Benito García, Juan Gregorio Benito García

Strona pozwana: Contimark SA, Jordi Socias Gispert

Sentencja

Dyrektywę 2009/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 48 akapit drugi [WE], w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich, a w szczególności jej art. 2 i 6-8, a także dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/30/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 54 akapit drugi [TFUE], w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału, a w szczególności jej art. 19 i 36, należy interpretować w ten sposób, że nie przyznają one pracownikom najemnym będącym wierzycielami spółki akcyjnej z tytułu rozwiązania ich umów o pracę prawa do wytoczenia przed tym samym sądem pracy co sąd, który jest właściwy do rozpatrzenia ich powództw o uznanie ich wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę, powództwa o stwierdzenie odpowiedzialności solidarnej członka zarządu owej spółki za niezwołanie walnego zgromadzenia tej spółki pomimo poważnych strat, jakie ona poniosła, w celu uzyskania stwierdzenia odpowiedzialności solidarnej tego członka zarządu za wskazaną wierzytelność z tytułu wynagrodzenia za pracę.

¹ Dz.U. C 279 z 1.8.2016.