Sprawa C-243/10: Skarga wniesiona w dniu 18 maja 2010 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Włoskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.209.24/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 lipca 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 18 maja 2010 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-243/10)

(2010/C 209/34)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Grespan i B. Stromsky, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że nie podejmując w przewidzianym terminie wszelkich działań koniecznych w celu zniesienia systemu pomocy państwa, uznanej za niezgodną z prawem i wspólnym rynkiem, mocą decyzji Komisji z dnia 2 lipca 2008 r. w sprawie programu pomocy Ustawa regionalna nr 9 z 1998 r. - nadużycia w stosowaniu programu pomocy N 272/98 C 1/04 (ex NN 158/03 i CP 15/2003) [notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2997), opublikowanej w Dz.U L 302 z 13.11.2008, s. 9-18], Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom państwa członkowskiego ciążącym na niej na mocy art. 2, 3 i 4 tej decyzji i traktatu FUE;

– obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

1) Komisja w decyzji 2008/854 stwierdza niezgodność ze wspólnym rynkiem systemu pomocy wynikającego z decyzji rady regionu Regione Sardegna nr 33/6 z 27 lipca 2000 r. w związku z art. 2 ustawy regionalnej nr 9 z dnia 11 marca 1998 r., ponieważ udzielała zgody na przyznanie pomocy pozbawionej efektu zachęty. W konsekwencji Komisja nakazuje zwrot przyznanej pomocy (zob. art. 2-4)

2) Obfita korespondencja wymieniona pomiędzy władzami włoskimi a Komisją w następstwie przekazania do ich wiadomości decyzji 2008/854 wskazuje, że w blisko dwa lata po wydaniu przytoczonej decyzji władze włoskie nie odzyskały ani pomocy niezgodnej z prawem i wspólnym rynkiem przyznanej w ramach tego systemu pomocy, ani odsetek za zwłokę. Jest zatem oczywiste, że stosowane procedury krajowe nie pozwolił na "niezwłoczne i skuteczne" odzyskanie pomocy; w konsekwencji Włochy naruszyły zobowiązania ciążące na nich na mocy art. 2 i 3 decyzji 2008/854.

3) Ponadto okazuje się, że żadne z wnioskowanych informacji nie zostały dostarczone przez władze włoskie w terminie określonym w art. 4 ust. 1 decyzji 2008/854. Należy zatem stwierdzić, ze Włochy nie zastosowały się do art. 4 decyzji.