Sprawa C-24/09: Djurgarden-Lilla Värtans Miljöskyddsförening v. AB Fortum Värme samägt med Stockholms stad.
Dz.U.UE.C.2010.134.12
Akt nienormatywny(Sprawa C-24/09)(1)
(Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu - Dyrektywa 85/337/EWG - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne - Dyrektywa 96/61 - Zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola - Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji w sprawach dotyczących środowiska naturalnego - Prawo do wniesienia środka odwoławczego od orzeczeń dotyczących zezwoleń na przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko naturalne)
(2010/C 134/18)
Język postępowania: szwedzki
(Dz.U.UE C z dnia 22 maja 2010 r.)
Sąd krajowy
Högsta domstolen
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Djurgården-Lilla Värtans Miljöskyddsförening
Strona pozwana: AB Fortum Värme samägt med Stockholms stad
Przedmiot
1) Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Högsta domstolen - Wykładnia art. 1 ust. 2, art. 6 ust. 4 i art. 10a dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175, s. 40), zmienionej dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidującą udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniającą w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE - Oświadczenie Komisji (Dz.U. L 156, s. 17) - Wykładnia art. 2 pkt 14 i 15a dyrektywy Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U. L 257, s. 26), zmienionej dyrektywą 2003/35 - Przepisy krajowe umożliwiające lokalnym stowarzyszeniom niemającym celu zarobkowego na uczestniczenie w postępowaniu zmierzającym do wydania zezwolenia na prowadzenie działalności niebezpiecznej dla środowiska naturalnego, lecz uzależniające prawo tych stowarzyszeń do wniesienia środka odwoławczego od orzeczeń dotyczących zezwoleń od spełnienia warunku, aby ich celem statutowym była ochrona przyrody lub środowiska naturalnego, aby prowadziły działalność co najmniej od trzech lat oraz aby liczyły co najmniej 2000 członków.
Sentencja
1) Członkowie zainteresowanej społeczności w rozumieniu art. 1 ust. 2 i art. 10a dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r., jak również w rozumieniu art. 2 pkt 14 i 15a dyrektywy Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli zmienionej dyrektywą 2003/35, której przepisy zostały przejęte przez art. 2 pkt 15 i 16 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/1/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli, powinni mieć prawo odwołania się od rozstrzygnięcia, w którym organ należący do systemu sądowniczego państwa członkowskiego orzekł w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na przedsięwzięcie, i to niezależnie od roli, jaką mogli oni odegrać w procesie rozpatrywania tego wniosku, uczestnicząc w postępowaniu przed tymże organem i przedstawiając przy tej okazji swoje stanowisko.
2) Artykuł 10a dyrektywy 85/337, zmienionej przez dyrektywę 2003/35, i art. 15a dyrektywy 96/61, zmienionej przez dyrektywę 2003/35, który to przepis został przejęty przez art. 16 dyrektywy 2008/1, stoją na przeszkodzie przepisowi krajowemu, który zastrzega prawo odwołania się od decyzji dotyczącej działalności wchodzącej w zakres zastosowania odpowiednio dyrektyw 85/337 i 96/61 wyłącznie na rzecz stowarzyszeń ochrony środowiska liczących co najmniej 2 000 członków.
______
(1) Dz.U. C 69 z 21.3.2009.