Sprawa C-233/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania) w dniu 25 kwietnia 2016 r. - Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED)/Generalitat de Catalunya.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.260.21/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 18 lipca 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania) w dniu 25 kwietnia 2016 r. - Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED)/Generalitat de Catalunya

(Sprawa C-233/16)

Język postępowania: hiszpański

(2016/C 260/27)

(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2016 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal Supremo, Sala de lo Contencioso-Administrativo, Sección Segunda

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED)

Strona pozwana: Generalitat de Catalunya

Pytania prejudycjalne

1. Czy art. 49 i 54 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sprzeczne z nimi jest istnienie regionalnego podatku obciążającego wykorzystywanie dużych indywidualnych powierzchni handlowych, których powierzchnia sprzedaży przekracza 2 499 m² ze względu na wpływ, jaki wykorzystywanie to może wywierać na ład przestrzenny, środowisko naturalne i handel miejski w tym regionie, lecz, zgodnie z przepisami, mającego zastosowanie niezależnie od tego, czy te przedsiębiorstwa handlowe znajdują się rzeczywiście na skonsolidowanym obszarze miejskim i nakładanego w praktyce przede wszystkim na przedsiębiorstwa z innych państw członkowskich, jeśli i) podatek ten nie ma zastosowania w przypadku podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa handlowe na powierzchni nieprzekraczającej 2 500 m², niezależnie od łącznej powierzchni wszystkich prowadzonych przez dane podmioty przedsiębiorstw; ii) z tego podatku zwolnione są duże zbiorcze przedsiębiorstwa handlowe; iii) zwolnione z niego są też indywidualne przedsiębiorstwa handlowe zajmujące się sprzedażą artykułów ogrodniczych, pojazdów, materiałów budowlanych i maszyn przemysłowych i iv) w przypadku podatników zajmujących się przede wszystkim sprzedażą mebli, artykułów sanitarnych, drzwi i okien, a także artykułów do majsterkowania podstawa obliczania wymiaru podatku zostaje obniżona do 40 %?

2. Czy art. 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że niedozwoloną pomoc państwa w rozumieniu tego postanowienia stanowi i) całkowite zwolnienie z podatku IGEC indywidualnych przedsiębiorstw handlowych, których powierzchnia sprzedaży nie przekracza 2 500 m², zbiorczych przedsiębiorstw handlowych oraz indywidualnych przedsiębiorstw handlowych zajmujących się sprzedażą artykułów ogrodniczych, pojazdów, materiałów budowlanych i maszyn przemysłowych oraz ii) częściowe zwolnienie z podatku IGEC indywidualnych przedsiębiorstw handlowych zajmujących się przede wszystkim sprzedażą mebli, artykułów sanitarnych, drzwi i okien, a także artykułów do majsterkowania?

3. Jeśli ww. całkowite i częściowe zwolnienia z podatku IGEC stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. TFUE, jaki byłby zakres czasowy takiej kwalifikacji, jeśli weźmie się pod uwagę pismo skierowane w dniu 2 października 2003 r. do Królestwa Hiszpanii przez odpowiedzialnego za pomoc państwa dyrektora DG COMP w związku ze sprawą CP 11/ 01 dotyczącą środków, jakie miały zostać przyznane przez Autonomiczną Wspólnotę Katalonii w przyjętej przez parlament kataloński ustawie?