Sprawa C-228/18: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 2 kwietnia 2020 r. - Gazdasági Versenyhivatal v. Budapest Bank Nyrt. i in.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.222.6

Akt nienormatywny
Wersja od: 6 lipca 2020 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 2 kwietnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kúria - Węgry) - Gazdasági Versenyhivatal / Budapest Bank Nyrt. i in.
(Sprawa C-228/18) 1

[Odesłanie prejudycjalne - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Artykuł 101 ust. 1 TFUE - Systemy płatności kartą - Porozumienie międzybankowe ustalające poziom opłat interchange - Porozumienie ograniczające konkurencję zarówno ze względu na cel, jak i ze względu na skutek - Pojęcie ograniczenia konkurencji "ze względu na cel"]

Język postępowania: węgierski

(2020/C 222/05)

(Dz.U.UE C z dnia 6 lipca 2020 r.)

Sąd odsyłający

Kúria

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Gazdasági Versenyhivatal

Strona pozwana: Budapest Bank Nyrt., ING Bank NV Magyarországi Fióktelepe, OTP Bank Nyrt., Kereskedelmi és Hitelbank

Zrt., Magyar Külkereskedelmi Bank Zrt., ERSTE Bank Hungary Nyrt., Visa Europe Ltd, MasterCard Europe SA

Sentencja

1)
Artykuł 101 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on temu, by uznać, że jedno i to samo antykonkurencyjne zachowanie ma jednocześnie cel i skutek w postaci ograniczenia konkurencji w rozumieniu tego postanowienia.
2)
Artykuł 101 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że porozumienie międzybankowe, które ustala na jedną i tę samą kwotę opłatę interchange należną przy transakcji płatności kartą bankom wydającym karty oferowane przez spółki świadczące usługi płatności kartą działające na danym rynku krajowym, nie może zostać zakwalifikowane jako porozumienie, którego "celem" jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji w rozumieniu tego postanowienia, chyba że można uznać, iż porozumienie to ze względu na jego treść, cele i kontekst przedstawia wystarczający stopień szkodliwości dla konkurencji, by zostało tak zakwalifikowane, co powinien sprawdzić sąd odsyłający.
1 Dz.U. C 231 z 2.7.2018.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.