Sprawa C-228/07: Jörn Petersen v. Landesgeschäftsstelle des Arbeitsmarktservice Niederösterreich (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.285.8/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 listopada 2008 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 września 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof - Austria) - Jörn Petersen przeciwko Landesgeschäftsstelle des Arbeitsmarktservice Niederösterreich

(Sprawa C-228/07)⁽¹⁾

(Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuł 4 ust. 1 lit. b) i g), art. 10 ust. 1 i art. 69 - Swobodny przepływ osób - Artykuł 39 i 42 WE - Ustawowe ubezpieczenie emerytalno-rentowe lub wypadkowe - Świadczenie ubezpieczeniowe z tytułu obniżonej zdolności do pracy bądź inwalidztwa - Zaliczka wypłacana bezrobotnym ubiegającym się o zasiłek - Kwalifikacja świadczenia jako "zasiłek dla bezrobotnych" lub jako "świadczenie z tytułu inwalidztwa" - Warunek zamieszkania)

(2008/C 285/12)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 8 listopada 2008 r.)

Sąd krajowy

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Jörn Petersen

Strona pozwana: Landesgeschäftsstelle des Arbeitsmarktservice Niederösterreich

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Verwaltungsgerichtshof - Wykładnia art. 39 WE i art. 4 ust. 1 lit. b) oraz g) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149, str. 2) - Kwalifikacja jako zasiłek dla bezrobotnych lub świadczenie z tytułu inwalidztwa świadczenia pieniężnego z tytułu ubezpieczenia na wypadek bezrobocia, wypłacanego niezależnie od posiadania zdolności czy gotowości do pracy, do czasu wydania ostatecznej decyzji w sprawie wniosku, jako zaliczka na poczet przyszłych świadczeń, wyłącznie na rzecz bezrobotnych, którzy w związku obniżeniem się ich zdolności do pracy bądź utratą zdolności do zarobkowania złożyli uprzednio wniosek o przyznanie im świadczenia z tytułu ustawowego ubezpieczenia emerytalno-rentowego lub wypadkowego - Ustawodawstwo krajowe zawieszające prawo do tego świadczenia, w przypadku gdy bezrobotny zamieszkuje w innym państwie członkowskim.

Sentencja

1) Świadczenie takie jak będące przedmiotem sporu przed sądem krajowym należy uznać za "zasiłek dla bezrobotnych" w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. g) rozporządzenia Rady nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w wersji zmienionej i uaktualnionej przez rozporządzenie Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r.

2) Wykładni art. 39 WE należy dokonywać w taki sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, żeby państwo członkowskie uzależniało przyznanie świadczenia takiego jak będące przedmiotem sporu przed sądem krajowym, które należy uznać za "zasiłek dla bezrobotnych" w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 1408/71, od warunku posiadania miejsca zamieszkania na terytorium tego państwa przez osoby do niego uprawnione, w zakresie w jakim dane państwo nie przedstawiło żadnego dowodu mogącego wykazać, że taki warunek jest obiektywnie uzasadniony i proporcjonalny.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 170 z 21.7.2007.