Sprawa C-227/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Amsterdam (Niderlandy) w dniu 14 maja 2012 r. - Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV, TUI Airlines Nederland BV, prowadząca działalność pod firmą ArkeFly, przeciwko Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.250.8/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 sierpnia 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Amsterdam (Niderlandy) w dniu 14 maja 2012 r. - Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV, TUI Airlines Nederland BV, prowadząca działalność pod firmą ArkeFly, przeciwko Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu

(Sprawa C-227/12)

(2012/C 250/14)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 18 sierpnia 2012 r.)

Sąd krajowy

Rechtbank Amsterdam

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV, TUI Airlines Nederland BV, prowadząca działalność pod firmą Firma ArkeFly

Strona pozwana: Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 7 i 16 rozporządzenia⁽¹⁾ w związku z zasadą lojalności wobec Unii należy interpretować w ten sposób, że ustanawiają one (w związku z ustawą krajową) dla organu publicznego, takiego jak zaskarżony organ, uprawnienie lub obowiązek w zakresie podjęcia działań egzekwujących wobec przewoźników lotniczych ze względu na niewypłacenie pasażerom odszkodowania za opóźnienie, nawet gdy pasażerowie ci mają możliwość wstąpienia w tym celu na drogę sądową, jak to przewiduje art. 33 konwencji montrealskiej⁽²⁾?

2) W razie udzielania odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie: czy wydanie nakazu administracyjnego opatrzonego rygorem nałożenia grzywny przymuszającej, takiego jak rozpatrywany w niniejszej sprawie, należy do działań egzekwujących, które mogą być podjęte?

3) Czy w tym względzie ma znaczenie:

a) czy przewoźnicy lotniczy poinformowali, czy nie poinformowali pasażerów o tych uprawnieniach?

b) czy - przy założeniu niewystarczającego zastosowania się do art. 14 rozporządzenia - przed wydaniem nakazu opatrzonego rygorem nałożenia grzywny przymuszającej wobec przewoźników lotniczych została nałożona sankcja ze względu na nieprzestrzeganie tego artykułu?

c) czy zainteresowani pasażerowie powiadomili przewoźników lotniczych o tym, czy chcą otrzymać to odszkodowanie, czy też nie?

d) że zaskarżony organ nie zdecydował się na instrument w postaci nakazu opatrzonego rygorem zastosowania przymusu administracyjnego (w przypadku którego zaskarżony organ, jeśli przewoźnicy lotniczy nie zastosują się do nakazu, sam dokonuje wypłat pasażerom na koszt przewoźników lotniczych), ale na instrument w postaci nakazu opatrzonego rygorem nałożenia grzywny przymuszającej (w przypadku którego przewoźnicy lotniczy w razie niezastosowania się do nakazu są winni zaskarżonemu organowi kwotę równą całości należnego odszkodowania, a kwota ta przypada skarbowi państwa)?

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. L 46, s. 1).

⁽²⁾ Konwencja w sprawie ujednolicenia niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego zawarta w dniu 28 maja 1999 r. w Montrealu, podpisana przez Wspólnotę Europejską w dniu 9 grudnia 1999 r. i zatwierdzona w jej imieniu decyzją Rady 2001/539/WE z dnia 5 kwietnia 2001 r. (Dz.U. L 194, s. 38).