Sprawa C-222/15: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Pécsi Törvényszék (Węgry) w dniu 15 maja 2015 r. - Hőszig/Alstom Power Thermal Services.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.245.9

Akt nieoceniany

Wersja od: 27 lipca 2015 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Pécsi Törvényszék (Węgry) w dniu 15 maja 2015 r. - Hőszig/Alstom Power Thermal Services

(Sprawa C-222/15)

Język postępowania: węgierski

(2015/C 245/12)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lipca 2015 r.)

Sąd odsyłający

Pécsi Törvényszék

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Hőszig Kft.

Strona pozwana: Alstom Power Thermal Services

Pytania prejudycjalne

I. - W związku z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) [zwanego dalej "rozporządzeniem nr 593/ 2008"] ¹ :

1) Czy sąd krajowy może interpretować wyrażenie "z okoliczności wynika", zawarte w art. 10 ust. 2 rozporządzenia nr 593/2008, w ten sposób, że badanie "okoliczności, które należy wziąć pod uwagę" do celów ustalenia racjonalności braku wyrażenia przez stronę zgody zgodnie z prawem państwa, którym ma ona miejsce zwykłego pobytu, odnosi się do okoliczności dotyczących zawarcia, przedmiotu umowy i jej wykonania?

1.1. Czy skutki, o których mowa w art. 10 ust. 2, sytuacji opisanej w pkt 1 powyżej, należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdyby okoliczności, które należy wziąć pod uwagę, ukazały wobec powołania się przez stronę [na prawo państwa, w którym ma miejsce zwykłego pobytu], że zgoda na prawo właściwe ustalone na podstawie ust. 1 tego artykułu nie stanowiłaby racjonalnego skutku jej zachowania, sąd krajowy powinien orzec o istnieniu i o ważności postanowienia umownego według prawa państwa miejsca zwykłego pobytu strony, która powoływała się na to prawo?

2) Czy dany sąd krajowy może nadać postanowieniu art. 10 ust. 2 rozporządzenia nr 593/2008 wykładnię, zgodnie z którą - zważywszy na ogół okoliczności danej sprawy - może on swobodnie ocenić, czy w świetle okoliczności, które należy wziąć pod uwagę, wyrażenie zgody [na wybór prawa właściwego] zgodnie z art. 10 ust. 1 nie stanowiło racjonalnego skutku zachowania strony?

3) W przypadku gdyby dana strona powołała się zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia nr 593/2008 na prawo państwa, w którym ma miejsce zwykłego pobytu, aby wykazać, że nie wyraziła zgody [na wybór prawa właściwego], czy sąd krajowy jest zobowiązany uwzględnić prawo państwa miejsca zwykłego pobytu tej strony w zakresie, w jakim w świetle prawa tego państwa wobec zaistnienia wspomnianych "okoliczności" zgoda tej strony na prawo wskazane w umowie nie stanowiłaby racjonalnego zachowania?

3.1. W takim wypadku, czy prawo wspólnotowe stoi na przeszkodzie przyjęciu przez sąd krajowy wykładni, zgodnie z którą badanie "okoliczności" w celu ustalenia racjonalności braku wyrażenia zgody odnosi się do okoliczności dotyczących zawarcia, przedmiotu umowy i jej wykonania?

II. - W związku z rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych [zwanego dalej "rozporządzeniem nr 44/2001"] ² :

1) Czy art. 23 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 44/2001 stoi na przeszkodzie nadaniu mu przez sąd krajowy wykładni, zgodnie z którą konieczne jest dokładne wskazanie właściwego sądu, czy wystarczy - wobec wymogów ustanowionych w motywie 14 wspomnianego rozporządzenia - by wola lub zamiar stron wynikał w sposób jasny z treści umowy?

1.1. Czy jest zgodne z wymogami art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 44/2001, by sąd krajowy przyjął wykładnię, zgodnie z którą klauzula prorogacyjna zawarta w warunkach ogólnych umów jednej ze stron, na podstawie której spory powstałe lub mające związek z ważnością, wykonaniem lub rozliczeniem zamówienia, w przypadku których nie doszło do ugodowego rozwiązania, są poddane wyłącznej i ostatecznej właściwości sądów określonego miasta jednego z państw członkowskich - w tym wypadku Paryża [Francja] - jest wystarczająco precyzyjna, aby z jej treści można było wywieść - w świetle wymogów ustanowionych w motywie 14 wspomnianego rozporządzenia - wolę lub zamiar stron w odniesieniu do wskazanego państwa członkowskiego?

¹ Dz.U. L 177, s. 6.

² Dz.U. L 12, s. 1.