Sprawa C-217/16: Komisja Europejska v. Dimos Zagoriou (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.5.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 stycznia 2018 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 9 listopada 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Efeteio Athinon - Grecja) - Komisja Europejska / Dimos Zagoriou

(Sprawa C-217/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Decyzja Komisji Europejskiej dotycząca zwrotu przyznanych kwot stanowiąca tytuł egzekucyjny - Artykuł 299 TFUE - Postępowanie egzekucyjne - Środki egzekucji - Ustalenie sądu krajowego właściwego w przedmiocie sporu z zakresu postępowania egzekucyjnego - Ustalanie osoby, na której ciąży zobowiązanie pieniężne - Przesłanki stosowania krajowych przepisów proceduralnych - Autonomia proceduralna państw członkowskich - Zasady równoważności i skuteczności)

Język postępowania: grecki

(2018/C 005/10)

(Dz.U.UE C z dnia 8 stycznia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Efeteio Athinon

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Komisja Europejska

Strona przeciwna: Dimos Zagoriou

Sentencja

1) Artykuł 299 TFUE należy interpretować w ten sposób, że artykuł ten nie określa, który krajowy pion sądów jest właściwy dla rozpatrywania środków zaskarżenia wymierzonych przeciwko egzekucji aktów Komisji Europejskiej nakładających zgodnie z przywołanym przepisem zobowiązania pieniężne na podmioty inne niż państwa i stanowiących tytuł egzekucyjny. Ustalenie sądu właściwego następuje w oparciu o przepisy prawa krajowego, zgodnie z zasadą autonomii proceduralnej, z zastrzeżeniem, że określenie tego sądu nie wpływa negatywnie na stosowanie i skuteczność prawa Unii.

Do sądu krajowego należy ustalenie, czy stosowanie krajowych przepisów proceduralnych do środków zaskarżenia wymierzonych przeciwko egzekucji aktów, o których mowa w art. 299 TFUE, następuje w sposób niedyskryminujący w stosunku do postępowań zmierzających do rozstrzygnięcia sporów krajowych takiego samego rodzaju i zgodnie z zasadami, które nie utrudniają - w stosunku do porównywalnych przypadków dotyczących wdrażania odnośnych przepisów prawa krajowego - odzyskiwania kwot, na jakie opiewają owe akty.

2) Artykuł 299 TFUE oraz rozporządzenie Rady (EWG) nr 2052/88 z dnia 24 czerwca 1988 r. w sprawie zadań funduszy strukturalnych i ich skuteczności oraz w sprawie koordynacji działań funduszy między sobą i z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi, rozporządzenie Rady (EWG) nr 4253/88 z dnia 19 grudnia 1988 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzenia nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi, a także rozporządzenie Rady (EWG) nr 4256/88 z dnia 19 grudnia 1988 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dla rozporządzenia nr 2052/88 w odniesieniu do Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Sekcja Orientacji należy interpretować w ten sposób, że w okolicznościach takich jak zaistniałe w postępowaniu głównym nie określają one kręgu osób, przeciwko którym można prowadzić egzekucję w oparciu o decyzję Komisji Europejskiej dotyczącą zwrotu uprzednio przyznanych kwot i stanowiącą tytuł egzekucyjny.

Określenie kręgu tych osób należy do prawa krajowego, z zastrzeżeniem poszanowania zasad równoważności i skuteczności.

¹ Dz.U. C 222 z 20.6.2016.