Sprawa C-216/19: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 17 grudnia 2020 r. - WQ v. Land Berlin.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.53.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 lutego 2021 r.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 17 grudnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin - Niemcy) - WQ / Land Berlin

(Sprawa C-216/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Wspólna polityka rolna - Rozporządzenie (UE) nr 1307/2013 - Przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników w ramach systemów wsparcia - System płatności podstawowej - Artykuł 24 ust. 2 zdanie pierwsze - Pojęcie "kwalifikującego się hektara w dyspozycji rolnika" - Niezgodne z prawem zagospodarowanie danego obszaru przez osobę trzecią - Artykuł 32 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) - Wniosek o aktywację uprawnień do płatności za obszar zalesiony - Pojęcie "obszaru, który zapewnił rolnikowi prawo do płatności w 2008 r." - System płatności jednolitych lub system jednolitej płatności obszarowej]

Język postępowania: niemiecki

(2021/C 53/04)

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2021 r.)

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Berlin

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: WQ

Strona pozwana: Land Berlin

Sentencja

1) Artykuł 24 ust. 2 zdanie pierwsze rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy wniosek o przyznanie pomocy został złożony zarówno przez właściciela gruntów rolnych, jak i przez osobę trzecią, która faktycznie wykorzystuje te obszary bez jakiejkolwiek podstawy prawnej, w rozumieniu tego przepisu kwalifikujące się hektary odpowiadające rzeczonym obszarom są "w dyspozycji" jedynie właściciela tych obszarów.

2) Artykuł 32 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia nr 1307/2013, a w szczególności wyrażenie "każdy obszar, który zapewnił rolnikowi prawo do płatności w 2008 r. w ramach systemu płatności jednolitych lub systemu jednolitej płatności obszarowej określonych, odpowiednio, w tytule III oraz IVa rozporządzenia [Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 479/2008 z dnia 29 kwietnia 2008 r.]", należy interpretować w ten sposób, że w ramach wniosku o aktywację uprawnień z tytułu odłogowania dla obszaru zalesionego na mocy tego przepisu dany obszar musiał być w roku 2008 przedmiotem wniosku o przyznanie pomocy zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, zmienionego rozporządzeniem nr 479/2008, a następnie kontroli administracyjnej w zakresie kwalifikowalności zgodnie z art. 23 tego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, kontroli na miejscu zgodnie z art. 25 tego rozporządzenia. Ponadto muszą zostać spełnione wszystkie pozostałe warunki wymagane w tytule III oraz IVa tego rozporządzenia dla celów uzyskania płatności bezpośrednich muszą ponadto zostać spełnione.

¹ Dz.U. C 206 z 17.6.2019.