Sprawa C-214/07: Skarga wniesiona w dniu 23 kwietnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.170.10/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 lipca 2007 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 kwietnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-214/07)

(2007/C 170/17)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 21 lipca 2007 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciel: C. Giolito, pełnomocnik)

Strona pozwana: Republika Francuska

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że nie wykonując w wyznaczonym terminie decyzji Komisji z dnia 16 grudnia 2003 r. dotyczącej systemu pomocy wprowadzonego przez Francję w zakresie przejmowania przedsiębiorstw przeżywających trudności (pomoc państwa C(2003) 4636)⁽¹⁾, Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, jakie na niej ciążą na mocy art. 5 i 6 tej decyzji, art. 249 akapit czwarty traktatu WE oraz art. 10 traktatu WE;

– obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swej skargi Komisja podnosi, że pozwana nie podjęła koniecznych kroków w celu zapewnienia niezwłocznego i skutecznego wykonania decyzji Komisji, ponieważ po trzech latach od jej wydania nie dokonano zwrotu pomocy bezprawnie przyznanej przez państwo francuskie. Komisja stwierdza, że taka sytuacja jest oczywiście niezgodna z przepisami art. 249 akapit czwarty traktatu WE oraz art. 14 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/99 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE⁽²⁾.

Komisja dodaje, że w odniesieniu do okresu po 1993 r. pozwana nie może powołać się na całkowitą niemożliwość wykonania decyzji z dnia 16 grudnia 2003 r. Po pierwsze, władze francuskie faktycznie nie podjęły bowiem działań w celu odzyskania spornej pomocy, a nakazy odzyskania nie zostały nawet wysłane do zobowiązanych. Po drugie, władze te nie mogą powołać się na trudności w zidentyfikowaniu beneficjentów tej pomocy, ponieważ jako organy podatkowe mogły z łatwością obliczyć kwoty zwolnienia od podatku, z jakich skorzystali ci beneficjenci.

Komisja stwierdza również, że w każdym razie z orzecznictwa Sądu wynika, że warunek całkowitej niemożliwości wykonania nie jest spełniony w przypadku, gdy pozwane państwo członkowskie ogranicza się do wskazania Komisji na trudności natury prawnej, politycznej lub praktycznej, jakie przedstawia wykonanie decyzji nakazującej odzyskanie pomocy, ale faktycznie nie podjęło ono żadnych kroków wobec tych przedsiębiorstw w celu odzyskania kwoty pomocy i nie zaproponowało Komisji alternatywnych sposobów wykonania decyzji, które umożliwiłyby pokonanie tych trudności.

______

⁽¹⁾ Dz.U. 2004, L 108, str. 38.

⁽²⁾ Dz.U. L 83, str. 1.