Sprawa C-205/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Belgia) w dniu 30 kwietnia 2012 r. - Essent Belgium NV przeciwko Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt (VREG).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.227.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 lipca 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Belgia) w dniu 30 kwietnia 2012 r. - Essent Belgium NV przeciwko Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt (VREG)

(Sprawa C-205/12)

(2012/C 227/13)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 28 lipca 2012 r.)

Sąd krajowy

Rechtbank van eerste aanleg te Brussel

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Essent Belgium NV

Strona pozwana: Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt (VREG)

Inny uczestnik: Vlaamse Gewest

Pytania prejudycjalne

1) Czy uregulowanie krajowe takie jak zawarte we Vlaams decreet houdende de organisatie van de elektriciteitsmarkt (flamandzkim dekrecie z dnia 17 lipca 2000 r. o organizacji rynku energii elektrycznej) wdrożonym zarządzeniem rządu flamandzkiego z dnia 5 marca 2004 r. w brzmieniu zmienionym Besluit inzake de bevordering van elektriciteitsopwekking uit hernieuwbare energiebronnen (zarządzeniem rządu flamandzkiego z dnia 25 lutego 2005 r. o wspieraniu produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii) oraz zarządzeniem rządu flamandzkiego z dnia 8 lipca 2005 r. w sprawie zmiany zarządzenia rządu flamandzkiego z dnia 5 marca 2004 r. o wspieraniu produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii oraz Besluit inzake de openbaredienstverplichtingen ter bevordering van het rationeel energiegebruik (zarządzenia rządu flamandzkiego z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie ogólnogospodarczego zobowiązania do wspierania racjonalnego wykorzystywania energii), według którego

– dostawcy energii elektrycznej do odbiorców końcowych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej są zobowiązani do corocznego przedstawiania organowi regulacyjnemu określonej liczby zielonych certyfikatów (art. 23 wskazanego dekretu),

– na dostawców energii elektrycznej do odbiorców końcowych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej nakładana jest grzywna administracyjna przez Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt (flamandzki organ regulacji rynku energii elektrycznej i gazu, VREG), jeżeli dostawcy ci przedłożyli niewystarczającą liczbę zielonych certyfikatów, aby wypełnić nałożone na nich zobowiązanie kontyngentowe w odniesieniu do takich certyfikatów (art. 37 § 2 wskazanego dekretu),

– jest wyraźnie określone, że gwarancje pochodzenia z innych krajów mogą być uznane pod pewnymi warunkami, aby wypełnić zobowiązanie kontyngentowe (art. 15c § 2 zarządzenia rządu flamandzkiego z dnia 5 marca 2004 r. w brzmieniu mającym zastosowanie w niniejszej sprawie),

– organ regulacyjny nie może lub nie chce uwzględnić gwarancji pochodzenia z Norwegii i Danii ze względu na brak środków wykonawczych rządu flamandzkiego, który uznał, że przedłożenie owych certyfikatów ma taki sam lub równoważny charakter (art. 25 wskazanego dekretu i art. 15c § 2 zarządzenia z dnia 5 marca 2004 r.), przy czym organ ten w konkretnym wypadku nie zbadał takiego samego lub równoważnego charakteru,

– w całym okresie obowiązywania dekretu z dnia 17 lipca 2000 r. w rzeczywistości wyłącznie certyfikaty potwierdzające wyprodukowanie zielonej energii w Regionie Flamandzkim były uwzględniane przy badaniu wypełnienia zobowiązania kontyngentowego, natomiast dostawcy energii elektrycznej do odbiorców końcowych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej nie mieli żadnej możliwości wykazania, że przedłożone gwarancje pochodzenia spełniały wymóg posiadania takich samych lub równoważnych gwarancji wydania takich certyfikatów,

jest zgodne z art. 34 TFUE i art. 11 porozumienia EOG lub z art. 36 TFUE i art. 13 porozumienia EOG?

2) Czy uregulowanie krajowe, o którym mowa w pytaniu pierwszym, jest zgodne z art. 5 ówczesnej dyrektywy 2001/77/WE⁽¹⁾ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych?

3) Czy uregulowanie krajowe, o którym mowa w pytaniu pierwszym, jest zgodne z zasadą równego traktowania i zakazem dyskryminacji, ustanowionymi w szczególności w art. 18 TFUE i w art. 3 ówczesnej dyrektywy 2003/54/WE⁽²⁾ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca [2003 r.] dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 96/92/WE?

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 283, s. 33.

⁽²⁾ Dz.U. L 176, s. 37.