Sprawa C-203/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 stycznia 2007 r. w sprawie T-231/04, Republika Grecka przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 16 kwietnia 2007 r. przez Republikę Grecką.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.155.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 lipca 2007 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 stycznia 2007 r. w sprawie T-231/04, Republika Grecka przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 16 kwietnia 2007 r. przez Republikę Grecką

(Sprawa C-203/07 P)

(2007/C 155/19)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 7 lipca 2007 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: P. Mylonopoulos i St. Trekli)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uwzględnienie odwołania;

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich w zaskarżonej części;

– uwzględnienie żądań zawartych w skardze;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Republika Grecka twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich niewłaściwe zinterpretował art. 12, 13 i 15 wstępnego uzgodnienia w sprawie porozumienia i art. 14 uzgodnienia w sprawie dodatkowego porozumienia, a także zasady dobrej wiary i ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ orzekł, iż obowiązki państw członkowskich związane z projektami Abudża I i Abudża II określane są poprzez zachowanie się każdego z państw członkowskich, a nie, że mają one czysto umowny charakter i ustalane są na podstawie postanowień dwóch wymienionych wyżej uzgodnień. Tymczasem właściwa interpretacja tych postanowień umownych prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do Republiki Greckiej nie powstały żadne obowiązki o charakterze pieniężnym, jako że uzgodnienie w sprawie dodatkowego porozumienia zostało przez nią podpisane, lecz nie było ratyfikowane, w związku z czym nie doszło do zatwierdzenia przez nią tego dokumentu. W konsekwencji nie wystąpiły wszystkie przesłanki, od spełnienia których uzależnione jest powstanie obowiązków o charakterze pieniężnym.

Republika Grecka podnosi, że Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich niewłaściwe zinterpretował postanowienie art. 15 wstępnego uzgodnienia w sprawie porozumienia, stwierdzając, iż przed podpisaniem uzgodnienia w sprawie dodatkowego porozumienia partnerzy zawarli w dniu 24 lutego 1997 r. w sposób dorozumiany porozumienie o realizacji projektu i że, w związku z tym, wymieniony wyżej art. 15 ust. 1 został w rzeczywistości uchylony lub zmieniony.