Sprawa C-20/09: Skarga wniesiona w dniu 15 stycznia 2009 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Portugalskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.82.12/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 kwietnia 2009 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 stycznia 2009 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Portugalskiej

(Sprawa C-20/09)

(2009/C 82/23)

Język postępowania: portugalski

(Dz.U.UE C z dnia 4 kwietnia 2009 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: R. Lyal i A. Caeiros, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Portugalska

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie, że przewidując w kontekście uregulowania w ramach Lei nr 39-A/2005, [ustawy r 39-A/2005] preferencyjne traktowanie po względem podatkowym publicznych dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych wyłącznie przez państwo portugalskie, Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 56 traktatu WE i art. 40 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG);

– obciążenie Republiki Portugalskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

We wrześniu 2005 r. Komisja otrzymała skargę dotyczącą niezgodności określonych przepisów "Regime Excepcional de Regularizaçăo Tributária de elementos patrimoniais que năo se encontrem no território português em 31 de Dezembro de 2004" ["Szczególnego systemu regulacji podatkowej składników majątkowych nie znajdujących się na terytorium portugalskim w dniu 31 grudnia 2004 r."] z uregulowaniem wspólnotowym oraz z porozumieniem o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), przyjętego przez Lei nr 39-A/2005 z dnia 29 lipca 2005 r.

Ze szczególnego systemu regulacji podatkowej wynika, że podatnicy powinni w ramach regulacji podatkowej przystąpić do zapłaty kwoty odpowiadającej zastosowaniu stawki 5 % od wartości składników majątkowych zawartych w deklaracji podatkowej oraz że jeżeli wszystkie, bądź niektóre ze składników majątkowych będących przedmiotem rzeczonej deklaracji są papierami wartościowymi państwa portugalskiego, rzeczona stawka zostaje obniżona o połowę w stosunku do części dotyczącej tych papierów, a także że owo obniżenie znajduje zastosowanie również i do innych składników majątkowych, jeżeli odpowiadająca im wartość zostanie zainwestowana w papiery wartościowe państwa portugalskiego do dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Komisja uważa, że szczególny system regulacji podatkowej przyznaje korzyść w zakresie dotyczącym podziału składników majątkowych i inwestycji w papiery wartościowe państwa portugalskiego, która polega na stosowaniu obniżonej stawki do składników majątkowych będących papierami wartościowymi państwa portugalskiego lub do składników majątkowych inwestowanych w papiery wartościowe państwa portugalskiego. W rzeczywistości bowiem osoby korzystające z tego systemu są zniechęcane do utrzymywania swoich dóbr w innej postaci niż papiery wartościowe państwa portugalskiego.

Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich orzekł już, że krajowy przepis podatkowy, który jest w stanie zniechęcić podatników do inwestowania w innych państwach członkowskich stanowi ograniczenie swobody przepływu kapitałów w rozumieniu art. 56 traktatu WE.

W niniejszej sprawie Komisja nie kwestionuje tego, że państwowe dłużne papiery wartościowe powinny korzystać z korzystniejszego traktowania, jednakże uważa, że obniżona stawka podatkowa stosowana jedynie do regulowanych składników majątkowych będących papierami wartościowymi państwa portugalskiego, stanowi dyskryminujące ograniczenie przepływu kapitału zakazane przez art. 56 traktatu WE, które nie może być uzasadnione na podstawie ust. 1 art. 58.

Przepisy porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym dotyczące przepływu kapitału są co do istoty identyczne z przepisami traktatu WE. W związku z tym, okoliczność, że osoby, które mogły skorzystać ze szczególnego systemu uregulowania podatkowego zostały zniechęcone do pozostawienia swych regulowanych składników majątkowych w Norwegii, Lichtensteinie, czy też w Islandii stanowi również ograniczenie przepływu kapitału, zakazane w art. 40 porozumienia EOG.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.