Sprawa C-199/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 1 lutego 2013 r. w sprawie T-368/11 Polyelectrolyte Producers Group, SNF SAS i Travetanche Injection SPRL przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 16 kwietnia 2013 r. przez Polyelectrolyte Producers Group, SNF SAS i Travetanche Injection SPRL.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.171.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 czerwca 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 1 lutego 2013 r. w sprawie T-368/11 Polyelectrolyte Producers Group, SNF SAS i Travetanche Injection SPRL przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 16 kwietnia 2013 r. przez Polyelectrolyte Producers Group, SNF SAS i Travetanche Injection SPRL

(Sprawa C-199/13 P)

(2013/C 171/42)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Polyelectrolyte Producers Group, SNF SAS i Travetanche Injection SPRL (przedstawiciele: K. Van Maldegem, avocat, R. Cana, avocat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Królestwo Niderlandów

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

– uchylenie wyroku wydanego przez Sad w sprawie T-368/11 i

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) nr 366/2011 z dnia 14 kwietnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do załącznika XVII (akryloamid)⁽¹⁾ (zwane dalej zaskarżonym rozporządzeniem) lub

– tytułem żądania ewentualnego, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd, aby rozpoznał skargę o stwierdzenie nieważności wniesioną przez wnoszących odwołanie oraz

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania (w tym kosztami postępowania przed Sądem).

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnoszą, że poprzez oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności dotyczącej zaskarżonego rozporządzenia Sąd naruszył prawo wspólnotowe. W szczególności skarżące twierdzą, że Sąd popełnił szereg błędów w interpretacji stanu faktycznego i ram prawnych mających zastosowanie do ich sytuacji. Spowodowało to szereg naruszeń prawa przez Sąd, który w szczególności:

– dokonał błędnej wykładni rozporządzenia nr 1488/94⁽²⁾ poprzez stwierdzenie, że Komisja nie popełniła oczywistego błędu w ocenie, nie biorąc pod uwagę wszystkich istotnych faktów i okoliczności;

– dokonał błędnej wykładni rozporządzenia nr 1488/94 poprzez stwierdzenie, że Komisja nie popełniła oczywistego błędu przy ocenie wziętych pod uwagę danych dotyczących narażenia na działanie substancji szkodliwych;

– naruszył prawo i dokonał błędnej wykładni REACH poprzez stwierdzenie, że Komisja nie popełniła oczywistego błędu w ocenie przy wydaniu zaskarżonego rozporządzenia w oparciu o informacje dotyczące produktu innego niż produkt podlegający ograniczeniom narzuconym przez zaskarżone rozporządzenie;

– naruszył prawo poprzez stwierdzenie, że Komisja nie naruszyła zasady proporcjonalności;

– naruszył prawo poprzez stwierdzenie, że Komisja nie naruszyła spoczywającego na niej obowiązku uzasadnienia oraz

– dokonał błędnej wykładni zaskarżonego rozporządzenia poprzez stwierdzenie, że ma ono zastosowanie również do zaczynów na bazie N-metyloakryloamidu zawierających akryloamid.

Z tych powodów wnoszący odwołanie żądają uchylenia wyroku wydanego przez Sąd w sprawie T-368/11 i stwierdzenia nieważności zaskarżonego rozporządzenia.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 101, s. 12

⁽²⁾ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94 z dnia 28 czerwca 1994 r. ustanawiające zasady oceny ryzyka dla człowieka i środowiska naturalnego ze strony istniejących substancji zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 793/93 (Dz.U. L 161, s. 3).