Sprawa C-194/16: Bolagsupplysningen OÜ, Ingrid Ilsjan v. Svensk Handel AB (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.424.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 grudnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 października 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Riigikohus - Estonia) - Bolagsupplysningen OÜ, Ingrid Ilsjan / Svensk Handel AB

(Sprawa C-194/16) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/ 2012 - Artykuł 7 pkt 2 - Jurysdykcja szczególna w sprawach, których przedmiotem jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego - Naruszenie dóbr osobistych osoby prawnej poprzez publikację w Internecie rzekomo nieprawdziwych informacji dotyczących owej osoby prawnej oraz nieusunięcie skierowanych pod jej adresem komentarzy - Miejsce, w którym szkoda się urzeczywistniła - Centrum interesów danej osoby]

Język postępowania: estoński

(2017/C 424/05)

(Dz.U.UE C z dnia 11 grudnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Riigikohus

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bolagsupplysningen OÜ, Ingrid Ilsjan

Strona przeciwna: Svensk Handel AB

Sentencja

1) Artykuł 7 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że osoba prawna, która podnosi naruszenie jej dóbr osobistych w następstwie opublikowania w Internecie nieprawdziwej informacji o niej oraz nieusunięcia skierowanych pod jej adresem komentarzy, może wytoczyć powództwo o skorygowanie nieprawdziwej informacji, usunięcie komentarzy i zasądzenie odszkodowania za całość doznanych krzywd i poniesionych szkód przed sąd państwa członkowskiego, w którym znajduje się centrum jej interesów.

2) Jeśli osoba prawna wykonuje przeważającą część jej działalności w państwie członkowskim innym aniżeli państwo członkowskie jej siedziby statutowej, może ona pozwać potencjalnego sprawcę naruszenia jej praw w oparciu o łącznik miejsca urzeczywistnienia się szkody w tymże innym państwie członkowskim.

3) Artykuł 7 pkt 2 rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że osoba, która podnosi naruszenie jej dóbr osobistych w następstwie opublikowania w Internecie nieprawdziwej informacji o niej oraz nieusunięcia skierowanych pod jej adresem komentarzy, nie może wytoczyć powództwa o skorygowanie nieprawdziwej informacji i usunięcie naruszających jej prawa komentarzy przed sądem każdego z państw członkowskich, na którego terytorium ta opublikowana w Internecie informacja była lub jest dostępna.

¹ Dz.U. C 211 z 13.6.2016.