Sprawa C-193/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 25 marca 2009 r. w sprawie T-402/07 Kaul GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) - Bayer AG, wniesione w dniu 1 czerwca 2009 r. przez Kaul GmbH.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.193.8/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 sierpnia 2009 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 25 marca 2009 r. w sprawie T-402/07 Kaul GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) - Bayer AG, wniesione w dniu 1 czerwca 2009 r. przez Kaul GmbH

(Sprawa C-193/09 P)

(2009/C 193/08)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2009 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Kaul GmbH (przedstawiciele: R. Kunze, Rechtsanwalt i solicitor, G. Würtenberger, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Bayer AG

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 25 marca 2009 r. w sprawie T-402/07 Kaul GmbH przeciwko OHIM - Bayer (zwanego dalej "zaskarżonym wyrokiem"), na mocy którego Sąd oddalił skargę na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 1 sierpnia 2007 r. utrzymującą w mocy decyzję Wydziału Sprzeciwów, którą oddalono sprzeciw wobec zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego nr 000.195.370 "ACRCOL";

– wyznaczenie rozprawy przed Trybunałem po zakończeniu procedury pisemnej;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi, że orzeczenie Sądu Pierwszej Instancji stanowi naruszenie właściwych przepisów rozporządzenia nr 40/94⁽¹⁾, a ponadto jest niezgodne z istotnymi wymogami proceduralnymi. W związku z tym odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 25 marca 2009 r. jest uzasadnione z poniżej wskazanych względów:

– Sąd Pierwszej Instancji dokonał nieprawidłowej wykładni art. 74 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 i w związku z tym naruszył ten przepis, wydając zaskarżony wyrok;

– Sąd Pierwszej Instancji, uznając w zaskarżonym wyroku, że naruszenie prawa do bycia wysłuchanym nie miało wpływu na wynik postępowania, pomylił się i naruszył art. 6 ust. 2 i art. 73 rozporządzenia nr 40/94; oraz

– Sąd Pierwszej Instancji nie miał racji, podtrzymując dokonaną przez Izbę Odwoławczą ocenę dotyczącą kryterium prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd na podstawie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1).