Sprawa C-183/18: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 4 marca 2020 r. - Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie v. Bank BGŻ BNP Paribas S.A.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.161.4

Akt nienormatywny
Wersja od: 11 maja 2020 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 4 marca 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku - Polska) - Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie (CJIB) / Bank BGŻ BNP Paribas S.A.
(Sprawa C-183/18) 1
[Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Decyzja ramowa 2005/214/WSiSW - Uznawanie i wykonanie kar o charakterze pieniężnym nałożonych na osoby prawne - Niepełna transpozycja decyzji ramowej - Obowiązek wykładni zgodnej prawa krajowego - Zakres]

Język postępowania: polski

(2020/C 161/05)

(Dz.U.UE C z dnia 11 maja 2020 r.)

Sąd odsyłający

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku

Strony w postępowaniu głównym

Wnioskodawca: Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie (CJIB)

Druga strona postępowania: Bank BGŻ BNP Paribas S.A. w Gdańsku

przy udziale: Prokuratura Rejonowa Gdańsk-Śródmieście w Gdańsku

Sentencja

1)
Pojęcie "osoby prawnej" występujące w szczególności w art. 1 lit. a) i art. 9 ust. 3 decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., należy interpretować w świetle prawa państwa wydania orzeczenia nakładającego karę o charakterze pieniężnym.
2)
Decyzję ramową 2005/214, zmienioną decyzją ramową 2009/299, należy interpretować w ten sposób, że nie nakłada ona na sąd państwa członkowskiego obowiązku odstąpienia od stosowania przepisu prawa krajowego niezgodnego z art. 9 ust. 3 decyzji ramowej 2005/214, zmienionej decyzją ramową 2009/299, ponieważ przepis ten nie wywiera skutku bezpośredniego. Sąd odsyłający jest jednak zobowiązany do dokonywania, w największym możliwym stopniu, wykładni zgodnej prawa krajowego, tak by zapewnić osiągnięcie rezultatu zgodnego z celem realizowanym przez decyzję ramową 2005/214, zmienioną decyzją ramową 2009/299.
1 Dz.U. C 221 z 25.6.2018.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.