Sprawa C-181/22 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (dziewiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 20 grudnia 2021 r. w sprawie T-321/17, Niemelä i in./EBC, wniesione w dniu 9 marca 2022 r. przez Nemea Bank plc

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.237.30/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 czerwca 2022 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu (dziewiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 20 grudnia 2021 r. w sprawie T-321/17, Niemela i in./EBC, wniesione w dniu 9 marca 2022 r. przez Nemea Bank plc

(Sprawa C-181/22 P)

Język postępowania: angielski

(2022/C 237/39)

(Dz.U.UE C z dnia 20 czerwca 2022 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Nemea Bank plc (przedstawiciel: A. Merilainen, asianajaja)

Pozostali uczestnicy postępowania: Heikki Niemela, Mika Lehto, Nemea plc, Nevestor SA, Europejski Bank Centralny, Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

- uchylenie zaskarżonego postanowienia;

- przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania w celu jej należytego rozstrzygnięcia, przy czym powinna ona zostać przekazana innej izbie z całkowicie odmiennym składem z uwagi na stronniczość izby, która wydała wspomniane postanowienie, i na nieprzestrzeganie przez nią praw podstawowych wnoszącego odwołanie; oraz

- obciążenie EBC kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Pierwszy zarzut odwołania: Sąd naruszył prawo, niesłusznie uznając, że postępowanie w sprawie T-321/17 należy umorzyć, niesłusznie nie uwzględnił okoliczności, że rzekomy skutek ex tunc decyzji EBC z dnia 30 czerwca 2017 r. narusza art. 263 TFUE, i niesłusznie uznał, że wnoszący odwołanie nie ma interesu w stwierdzeniu nieważności decyzji EBC z dnia 23 marca 2017 r. o cofnięciu zezwolenia.

Drugi zarzut odwołania: Sąd naruszył prawo w związku z licznymi uchybieniami istotnych wymogów proceduralnych.

Trzeci zarzut odwołania: Sąd nie uwzględnił naruszenia praw wnoszącego odwołanie wynikających z art. 47 karty przed wszczęciem postępowania i utrzymującego się braku skutecznej reprezentacji wnoszącego odwołanie w toku postępowania.

Czwarty zarzut odwołania: Sąd nie uwzględnił naruszenia praw wnoszącego odwołanie wynikających z art. 41 karty przy orzekaniu, że żądanie odszkodowawcze jest niedopuszczalne.

Piąty zarzut odwołania: Sąd naruszył prawo, nie uwzględniając praw wnoszącego odwołanie wynikających z art. 340 TFUE przy orzekaniu, że żądanie odszkodowawcze jest niedopuszczalne.