Sprawa C-168/17: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kúria (Węgry) w dniu 3 kwietnia 2017 r. - SH/TG.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.221.5/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 lipca 2017 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kúria (Węgry) w dniu 3 kwietnia 2017 r. - SH/TG

(Sprawa C-168/17)

Język postępowania: węgierski

(2017/C 221/07)

(Dz.U.UE C z dnia 10 lipca 2017 r.)

Sąd odsyłający

Kúria

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: SH Strona pozwana: TG

Pytania prejudycjalne

1) Czy w zakres stosowania rozporządzenia nr 204/2011 ¹  lub, w odpowiednim razie, rozporządzenia 2016/44 ² , wchodzą następujące zobowiązania do zapłaty kosztów gwarancji, wynikające z umów regwarancji zawartych w ramach łańcucha umów, w celu wystawienia gwarancji bankowej na rzecz beneficjenta, Libijskiej Rady Mieszkalnictwa i infrastruktury (Libyan Housing and Infrastructure Board, zwanej dalej "HIB"):

1.1. gdy na mocy umowy regwarancji bank mający siedzibę w Unii Europejskiej ma obowiązek zapłaty kosztów bankowi libijskiemu, który znajduje się w wykazie objętych zakazem, zawartym w załączniku III rozporządzenia nr 204/2011;

1.2. gdy na mocy umowy regwarancji bank mający siedzibę w Unii Europejskiej ma obowiązek zapłaty kosztów bankowi libijskiemu, który nie znajduje się w wykazie objętych zakazem, zawartym w załączniku III rozporządzenia nr 204/2011, ale gwarancja bankowa jest wystawiona na rzecz HIB, która znajduje się w tym wykazie;

1.3. gdy w okresie po zmianie rozporządzenia nr 204/2011 przez rozporządzenie nr 45/2014 rozporządzenie nr 204/ 2011 zakazuje bezpośrednich lub pośrednich płatności dla jakiegokolwiek podmiotu libijskiego;

1.4. gdy obowiązek zapłaty kosztów gwarancji wynika z umowy regwarancji zawartej, w ramach stosunku łączącego dwa banki z siedzibą w Unii Europejskiej, w ramach łańcucha umów, w celu wystawienia gwarancji bankowej na rzecz HIB;

1.5. gdy rozliczenie kosztów gwarancji następuje po upływie okresu gwarancji, w postępowaniu sądowym, po wejściu w życie rozporządzenia 2016/44?

2) Czy w przypadku gdy zobowiązanie do zapłaty kosztów gwarancji, o którym mowa w pkt 1.1 i 1.2, jest objęte zakresem stosowania rozporządzenia, należy uznać, że koszty gwarancji zapłacone libijskiemu bankowi - który też znajdował się przez pewien czas w wykazie objętych zakazem, zamieszczonym w załączniku III - w celu wystawienia gwarancji zwrotu zaliczki i gwarancji należytego wykonania na rzecz HIB stanowią środki finansowe użyte bezpośrednio lub pośrednio na korzyść osób prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku III rozporządzenia nr 204/ 2011?

3) Czy art. 12 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 204/2011 w okresie po zmianie tego rozporządzenia przez rozporządzenie nr 45/2014 (pkt 1.3) należy interpretować w ten sposób, że należy uznać, iż koszty i wydatki, których dochodzi libijski bank, zapłacone na podstawie umowy regwarancji przez bank mający siedzibę w Unii Europejskiej, stanowią bezpośrednio lub pośrednio roszczenia wynikające z gwarancji?

4) Czy bank mający siedzibę w Unii Europejskiej, który na podstawie umowy regwarancji, zawartej w ramach łańcucha umów do celu wystawienia gwarancji bankowej na rzecz HIB, jest zobowiązany do zapłacenia kosztów gwarancji podmiotowi libijskiemu (pkt 1.4), powinien być uważany za osobę lub podmiot w rozumieniu art. 12 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 204/2011 w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 45/2014 - czyli osobę lub podmiot działające za pośrednictwem lub w imieniu, lub na korzyść osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b) wskazanego art. 12 ust. 1? Czy należy uznać, że koszty gwarancji dochodzone przez ten bank od innego banku mającego siedzibę w Unii Europejskiej stanowią bezpośrednio lub pośrednio roszczenia wynikające z gwarancji?

5) Czy przepis art. 9 rozporządzenia nr 204/2011 ustanawiający wyłączenie odnosi się do jakiejkolwiek płatności?

6) Jeżeli rozliczenie kosztów gwarancji następuje po wejściu w życie rozporządzenia Rady 2016/44, które uchyla rozporządzenie nr 204/2011, lecz które zawiera w istocie identyczne przepisy (pkt 1.5), to czy rozporządzenie 2016/44 znajduje zastosowanie do rozstrzygnięcia sporu między stronami i czy art. 17 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że należy uznać, iż koszty i wydatki, których dochodzi libijski bank, zapłacone na podstawie umowy regwarancji przez bank mający siedzibę w Unii Europejskiej, stanowią bezpośrednio lub pośrednio roszczenia wynikające z gwarancji? Czy bank mający siedzibę w Unii Europejskiej, który na podstawie umowy regwarancji, zawartej w ramach łańcucha umów do celu wystawienia gwarancji bankowej na rzecz HIB, jest zobowiązany do zapłacenia kosztów gwarancji podmiotowi libijskiemu, powinien być uważany za osobę lub podmiot w rozumieniu art. 17 ust. 1 - czyli osobę lub podmiot działające za pośrednictwem lub w imieniu, lub na korzyść osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b) wskazanego art. 17 ust. 1? Czy należy uznać, że koszty gwarancji dochodzone przez ten bank od innego banku mającego siedzibę w Unii Europejskiej stanowią bezpośrednio lub pośrednio roszczenia wynikające z gwarancji?

¹ Rozporządzenie Rady (UE) nr 204/2011 z dnia 2 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (Dz.U. L 58, s. 1).

² Rozporządzenie Rady (UE) 2016/44 z dnia 18 stycznia 2016 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 204/2011 (Dz.U. L 12, s. 1).