Sprawa C-167/17: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court (Irlandia) w dniu 3 kwietnia 2017 r. - Volkmar Klohn/An Bord Pleanála.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.178.12

Akt nieoceniany

Wersja od: 6 czerwca 2017 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court (Irlandia) w dniu 3 kwietnia 2017 r. - Volkmar Klohn/An Bord Pleanála

(Sprawa C-167/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 178/14)

(Dz.U.UE C z dnia 6 czerwca 2017 r.)

Sąd odsyłający

Supreme Court.

Strony w postępowaniu głównym

Wnoszący odwołanie: Volkmar Klohn.

Druga strona postępowania: An Bord Pleanála.

Pytania prejudycjalne

1) Czy zawarty w art. 10a dyrektywy o udziale społeczeństwa przepis dotyczący "niezbyt drogiej procedury" może mieć jakiekolwiek zastosowanie w sprawie takiej jak sprawa badana, w której zaskarżone pozwolenie na budowę zostało wydane przed upływem ostatecznego terminu transpozycji tej dyrektywy, a samo postępowanie odwoławcze od pozwolenia również zostało wszczęte przed upływem tego terminu? W razie odpowiedzi twierdzącej, czy wymóg "niezbyt drogiej procedury" zawarty w dyrektywie o udziale społeczeństwa potencjalnie stosuje się do wszystkich kosztów poniesionych w postępowaniu, czy jedynie do kosztów poniesionych po upływie ostatecznego terminu transpozycji?

2) Czy sąd krajowy, który dysponuje swobodą oceny w zakresie zasądzania kosztów od strony przegranej, wobec braku szczególnych unormowań w danym państwie członkowskim dotyczących transpozycji art. 10a dyrektywy przewidującej udział społeczeństwa, wydając postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania, do którego ma zastosowanie ów przepis, obowiązany jest zapewnić, by jego rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nie uczyniło procedury "zbyt drogą", czy to z uwagi na bezpośrednią skuteczność odpowiednich przepisów, czy też z uwagi na ciążący na sądzie państwa członkowskiego obowiązek wykładni krajowych norm postępowania w sposób najszerzej jak to możliwe realizujący cele art. 10a?

3) Czy, w przypadku gdy postanowienie w przedmiocie kosztów nie budzi zastrzeżeń i wobec braku zaskarżenia należy uznać je za ostateczne i prawomocne na gruncie prawa krajowego, prawo unijne wymaga, by:

a) Taxing Master [urzędnik sądowy właściwy ds. kosztów], na którym na gruncie prawa krajowego ciąży powinność ustalenia kwoty kosztów racjonalnie poniesionych przez stronę wygrywającą; lub

b) sąd, do którego wpłynął wniosek o kontrolę sądową decyzji Taxing Mastera miał jednak obowiązek odstąpienia od mających zwykle zastosowanie norm prawa krajowego oraz ustalenia kwoty zasądzonych kosztów w sposób zapewniający, by postępowanie nie okazało się zbyt drogie?