Sprawa C-150/10: Bureau d’intervention et de restitution belge (BIRB) v. Beneo Orafti SA (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2011.269.13
Akt nienormatywny(Sprawa C-150/10)(1)
(Rolnictwo - Wspólna organizacja rynków - Cukier - Charakter i zakres kwot przejściowych przydzielonych przedsiębiorstwu produkującemu cukier - Możliwość skorzystania przez przedsiębiorstwo otrzymujące pomoc restrukturyzacyjną w roku gospodarczym 2006/2007 z przydzielonej mu kwoty przejściowej - Obliczenie kwoty podlegającej zwrotowi i kary w przypadku nieprzestrzegania zobowiązań podjętych w ramach planu restrukturyzacji - Zasada ne bis in idem)
(2011/C 269/20)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 10 września 2011 r.)
Sąd krajowy
Tribunal de première instance de Bruxelles
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Bureau d'intervention et de restitution belge (BIRB)
Strona pozwana: Beneo Orafti SA
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal de première instance de Bruxelles - Wykładnia art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (Dz.U. L 89, s. 11) - Wykładnia art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 58, s. 42) - Wykładnia art. 26 i 27 rozporządzenia Komisji nr 968/2006 z dnia 27 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 (Dz.U. L 176, s. 32) - Charakter i zakres kwot przejściowych przydzielonych przedsiębiorstwu produkującemu cukier - Zgodność z przepisami unijnymi przydziału kwoty przejściowej przedsiębiorstwu korzystającemu z pomocy restrukturyzacyjnej w roku gospodarczym 2006/2007 - Obliczenie kwoty podlegającej zwrotowi i kary w przypadku nieprzestrzegania zobowiązań podjętych w ramach planu restrukturyzacji
Sentencja
1) Artykuł 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej należy interpretować w ten sposób, że zawarty w nim termin "kwota" obejmuje również kwoty przejściowe, o których mowa w art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002.
2) Artykuł 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 320/2006 należy interpretować w ten sposób, iż w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym wspomniane w tym przepisie zobowiązanie zrzeczenia się kwoty mającej zastosowanie do produkcji cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, przydzielonej temu przedsiębiorstwu, którą to przedsiębiorstwo z kolei przydzieliło jednej lub kilku swoim fabrykom, staje się skuteczne z dniem, w którym - mając na uwadze informacje przekazane mu lub opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - przedsiębiorstwo, które podejmuje to zobowiązanie, jest w stanie dowiedzieć się jako przedsiębiorstwo zachowujące zwykłą staranność, że zdaniem właściwych władz spełnione są warunki uzyskania pomocy restrukturyzacyjnej określone w art. 5 ust. 2 tego rozporządzenia.
3) Artykuł 26 ust. 1 i art. 27 rozporządzenia Komisji (WE) nr 968/2006 z dnia 27 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 oraz art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru należy interpretować w ten sposób, iż produkcja taka jak ta, której dotyczy sprawa przed sądem krajowym, przy założeniu, iż jest sprzeczna ze wspomnianym w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 320/2006 zobowiązaniem zrzeczenia się kwoty mającej zastosowanie do produkcji cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, przydzielonej temu przedsiębiorstwu, którą to przedsiębiorstwo z kolei przydzieliło jednej lub kilku swoim fabrykom, może prowadzić do zwrotu pomocy, nałożenia kary i pobrania opłaty za nadwyżki, przewidzianych odpowiednio w tych przepisach. Jeżeli chodzi o karę przewidzianą w art. 27 ust. 3 rozporządzenia nr 968/2006, do sądu krajowego należy ocena, czy w świetle wszystkich okoliczności zawisłej przed nim sprawy przypadek niezgodności może zostać zakwalifikowany jako celowy lub wynikający z rażącego niedbalstwa. Zasady ne bis in idem, proporcjonalności i niedyskryminacji należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie kumulatywnemu zastosowaniu tych środków.
4) Artykuł 26 ust. 1 rozporządzenia nr 968/2006 należy interpretować w ten sposób, że przy założeniu, iż w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym przedsiębiorstwo wypełniło swoje zobowiązanie częściowego demontażu urządzeń produkcyjnych w danych fabrykach, lecz nie wypełniło wspomnianego w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 320/2006 zobowiązania zrzeczenia się kwoty mającej zastosowanie do produkcji cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, przydzielonej temu przedsiębiorstwu, którą to przedsiębiorstwo z kolei przydzieliło jednej lub kilku swoim fabrykom, sumę pomocy podlegającej zwrotowi stanowi część pomocy odpowiadająca zobowiązaniu, które nie zostało wypełnione. Tę część pomocy należy określić na podstawie sum ustalonych w art. 3 ust. 5 rozporządzenia nr 320/2006.
______
(1) Dz.U. C 161 z 19.6.2010.