Sprawa C-138/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Ordinario di Palermo (Włochy) w dniu 15 kwietnia 2009 r. - Todaro Nunziatina & C. snc przeciwko Assessorato del Lavoro e della Previdenza Sociale.
Dz.U.UE.C.2009.153.23/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-138/09)
(2009/C 153/43)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 4 lipca 2009 r.)
Sąd krajowy
Tribunale Ordinario di Palermo
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Todaro Nunziatina & C. snc
Strona pozwana: Assessorato del Lavoro e della Previdenza Sociale
Pytania prejudycjalne
1) Mając na uwadze fakt, że system pomocy (nr ref. NN 91/1/95) wprowadzony przez Reione Sicilia na mocy art. 10 ustawy regionalnej nr 27 z dnia 15 maja 1991 r. przewidywał mechanizm pomocy wypłacanej przez okres od lat dwóch do lat pięciu (dwa lata w stosunku do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o szkolenie i pracę oraz maksymalnie trzy lata w przypadkach przekształcenia stosunku pracy zawartego na podstawie umowy szkolenie i pracę w stosunek pracy na czas nieokreślony), zatwierdzony mocą decyzji Komisji Europejskiej 95/C 343/11 z 14 listopada 1995 r., czy zamiarem Komisji Europejskiej było:
– zezwolić na tego rodzaju kumulatywna zmianę w wymiarze czasowym i finansowym pomocy (dwa plus trzy lata), czy też
– zatwierdzić, wyłącznie in via alternativa, przyznanie pomocy w odniesieniu do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o szkolenie i pracę (na okres dwóch lat trwania umowy) albo przyznanie pomocy w odniesieniu do pracowników zatrudnionych uprzednio na podstawie umowy o szkolenie i pracę, których umowy zostały przekształcone w umowy na czas nieokreślony (przez okres trzech lat licząc od przekształcenia formy umowy)?
2) Czy w kontekście stosowania pomocy państwa rok budżetowy 1997 w, wskazany w decyzji Komisji Europejskiej 95/C 343/11 z 14 listopada 1995 r. zatwierdzającej system pomocy wprowadzony na podstawie art. 10 ustawy regionalnej nr 27/1991 należy interpretować jako:
– termin dokonania początkowych wydatków na poczet pomocy przewidzianej do wypłaty w latach następnych (w zależności od różnych możliwych wykładni zatwierdzonej pomocy, przytoczonych powyżej) czy też
– termin końcowy na dokonanie rzeczywistej wypłaty pomocy przez właściwe organy regionalne?
3) Czy zatem, w stosunku do pracowników zatrudnionych na podstawie umów o szkolenie i pracę na mocy art. 10 ustawy regionalnej nr 27/1991, np. w dniu 1 stycznia 1996 r., a tym samym przed końcem terminu stosowanie pomocy państwa przewidzianej w decyzji 95/C 343/11 z 14 listopada 1995 r zatwierdzającej pomoc, Regione Sicilia mogła (i powinna była) stosować omawiany system pomocy w stosunku do wszystkich zatwierdzonych lat (tj. dwa plus trzy), co oznacza, jak w przytoczonym przykładzie, że stosowanie zatwierdzonego systemu powodowało rzeczywistą wypłatę pomocy do dnia 31 grudnia 2001 r. (tj. 1996 + 5 lat = 2001)?
4) Komisja Europejska, stwierdzając w art. 1 decyzji nr 2003/195/WE z dnia 16 października 2002 r., że "system pomocy, który Włochy zamierzają stosować na podstawie art. 11 ust. 1 sycylijskiej ustawy regionalnej nr 16 z dnia 27 maja 1997 r. jest niezgodny ze wspólnym rynkiem. W związku z czym system ten nie może być stosowany", miała zamiar:
– odmówić autoryzacji "nowego" systemu ustanowionego na mocy art. 1 ustawy regionalnej nr 16/1997, ponieważ uznała ten system za system "autonomiczny" stworzony w celu przedłużenia terminu stosowania pomocy wprowadzonej na podstawie art. 10 ustawy regionalnej nr 27/1991, poza termin końcowy przypadający na dzień 31 grudnia 1996 r., tak aby włączyć doń koszty zatrudnienia pracowników i przekształcenia umów dokonanych w latach 1997-1998, czy też
– przytoczona decyzja zmierzała do uniemożliwienia Regione Sicilia rzeczywistego wykorzystania zasobów finansowych w celu uniemożliwienia rzeczywistej wypłaty pomocy państwa przewidzianej w art. 10 ustawy regionalnej nr 27/1991, nawet w stosunku do pracowników zatrudnionych oraz umów przekształconych przed dniem 31 grudnia 1996 r.?
5) Jeżeli decyzję Komisji należy interpretować zgodnie z pierwszą hipotezą wyrażoną w pytaniu 4 czy decyzja ta jest zgodna z wykładnią art. 87 WE, proponowaną przez Komisję w podobnych przypadkach, dotyczących zwolnień od kosztów składek na zabezpieczenie społeczne, odprowadzanych od pracowników zatrudnionych na podstawie umów o szkolenie i pracę w decyzji 200/128/WE z dnia 11 maja 1999 r. (której przedmiotem były ustawy włoskie, a do której szczegółowo odwołuje się w uzasadnieniu decyzja o niezgodności z 2002 r.) i decyzja 2003/793/WE z dnia 13 maja (której przedmiotem są ustawy wydane przez Regione Sicilia);
6) Jeżeli natomiast decyzję Komisji należy interpretować zgodnie z drugą hipotezą wyrażoną w pytaniu 4, w jaki sposób należy dokonywać wykładni wcześniejszej decyzji zatwierdzającej środki pomocy, mając na względzie dwuznaczność pojęcia "dalsze" - tj. "dalsze w stosunku do budżetu ustalonego na mocy decyzji Komisji" czy też "dalsze w stosunku do finansowania przewidzianego przez Regione Sicilia wyłącznie do końca roku budżetowego 1996"?
7) Wreszcie, którą z pomocy należy zdaniem Komisji traktować jako zgodna z prawem, a którą jako niezgodną z prawem?
8) Na której ze stron postępowania przed sądem krajowym (przedsiębiorstwo czy administracja) spoczywa ciężar dowodu na okoliczność, że budżet określony przez Komisję nie został przekroczony?
9) Czy w określeniu czy został przekroczony budżet pierwotnie zatwierdzony mocą decyzji Komisji nr 95/C/343/11 z dnia 14 października 1995 r., należy brać pod uwagę odsetki ustawowe przyznane przedsiębiorstwu z tytułu zwłoki w wypłacie pomocy uznanej za zgodną z prawem i dopuszczalną?
10) W przypadku gdy odsetki te powodują przekroczenie budżetu jaki sposób obliczania odsetek należy zastosować?