Sprawa C-127/22, Balgarska telekomunikatsionna kompania: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 4 maja 2023 r. - "Balgarska telekomunikatsionna kompania" EAD v. Direktor na Direktsia "Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika" - Sofia
Dz.U.UE.C.2023.216.21/2
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 4 maja 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad - Bułgaria) - "Balgarska telekomunikatsionna kompania" EAD/Direktor na Direktsia "Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika" - Sofia
[Odesłanie prejudycjalne - Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 20°6/112/WE - Artykuł 185 - Korekta odliczeń naliczonego VAT - Towary wycofane - Późniejsza sprzedaż jako odpadów - Prawidłowo udowodnione lub uzasadnione zniszczenie lub zutylizowanie]
Język postępowania: bułgarski
(2023/C 216/28)
(Dz.U.UE C z dnia 19 czerwca 2023 r.)
Sąd odsyłający
Varhoven administrativen sad
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "Balgarska telekomunikatsionna kompania" EAD
Druga strona postępowania: Direktor na Direktsia "Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika" - Sofia
Sentencja
1) Artykuł 185 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
należy interpretować w ten sposób, że:
wycofanie towaru, który podatnik uznał za niemożliwy do wykorzystania w ramach swej zwykłej działalności gospodarczej, a następnie sprzedaż tego towaru jako odpadu, która to sprzedaż została opodatkowana podatkiem od wartości dodanej (VAT), nie stanowi "zmiany czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia" w rozumieniu tego przepisu.
2) Artykuł 185 dyrektywy 2006/112
należy interpretować w ten sposób, że:
wycofanie towaru, który podatnik uznał za niemożliwy do wykorzystania w ramach swej zwykłej działalności gospodarczej, po którym to wycofaniu nastąpiło dobrowolne zniszczenie tego towaru, stanowi "zmianę czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia" w rozumieniu ust. 1 tego artykułu. Jednakże taka sytuacja stanowi "zniszczenie" w rozumieniu ust. 2 akapit pierwszy tego artykułu, niezależnie od jego dobrowolnego charakteru, w związku z czym owa zmiana czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia nie powoduje powstania obowiązku dokonania korekty, o ile to zniszczenie jest prawidłowo udowodnione lub uzasadnione, a wspomniany towar dobro obiektywnie utracił wszelką użyteczność w ramach działalności gospodarczej podatnika. Prawidłowo udowodnione zutylizowanie towaru należy zrównać z jego zniszczeniem, o ile wiąże się ono konkretnie z nieodwracalnym zniknięciem tego towaru.
3) Artykuł 185 dyrektywy 2006/112
należy interpretować w ten sposób, że:
sprzeciwia się on przepisom prawa krajowego przewidującym korektę VAT naliczonego przy nabyciu towaru, gdy towar ten został wycofany, ponieważ podatnik uznał, że towar ten stał się niemożliwy do wykorzystania w ramach jego zwykłej działalności gospodarczej, a następnie towar ten albo był przedmiotem sprzedaży podlegającej podatkowi VAT, albo został zniszczony lub zutylizowany w sposób, który konkretnie oznacza jego nieodwracalne ustanie, o ile owo zniszczenie zostanie prawidłowo udowodnione lub uzasadnione, a towar ten obiektywnie utracił wszelką użyteczność w ramach działalności gospodarczej podatnika.