Sprawa C-127/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstaka tiesa (Łotwa) w dniu 18 marca 2014 r. - Andrejs Surmačs przeciwko Finanšu un kapitala tirgus komisija.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.159.14/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 maja 2014 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākā tiesa (Łotwa) w dniu 18 marca 2014 r. - Andrejs Surmačs przeciwko Finanšu un kapitāla tirgus komisija

(Sprawa C-127/14)

(2014/C 159/20)

Język postępowania: łotewski

(Dz.U.UE C z dnia 26 maja 2014 r.)

Sąd odsyłający

Augstākā tiesa

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Andrejs Surmačs

Strona pozwana: Finanšu un kapitāla tirgus komisija

Pytania prejudycjalne

1) Czy pkt 7 załącznika I do dyrektywy 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów ¹ należy interpretować w ten sposób, że ustanowione w nim wyliczenie osób, które należy uważać za powiązane z instytucją kredytową i którym należy odmówić wypłaty gwarantowanego odszkodowania, jest wyliczeniem wyczerpującym?

2) Czy za kierownika instytucji kredytowej lub jedną z innych osób wymienionych w pkt 7 załącznika I do dyrektywy należy uznać osobę, która zgodnie z opisem stanowiska ma prawo planowania, koordynowania i nadzorowania określonej dziedziny działalności instytucji kredytowej lub sprawowanie określonej funkcji, lecz nie w odniesieniu do działalności instytucji kredytowej jako całości, i która nie ma możliwości wydawania poleceń lub podejmowania decyzji wiążących dla innych osób? Czy należy w tym zakresie brać pod uwagę, co obejmuje dana dziedzina działalności instytucji kredytowej lub dana funkcja?

3) Czy pkt 7 załącznika I do dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie może odmówić wypłaty gwarantowanego odszkodowania osobie, która - zgodnie z zakresem uprawnień i obowiązków na danym stanowisku zawartym w opisie tego stanowiska - nie może być uznana za kierownika, ale faktycznie ma wpływ na decyzje osób kierujących instytucją kredytową lub osób osobiście odpowiedzialnych za tę instytucję? Czy w tym kontekście może mieć znaczenie wpływ o charakterze wyłącznie nieformalnym, wynikający z autorytetu, kompetencji lub wiedzy takiej osoby w odniesieniu do działalności instytucji kredytowej?

¹ Dz.U. L 135, s. 5