Sprawa C-122/11: Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.160.12/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 maja 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii

(Sprawa C-122/11)

(2011/C 160/13)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 28 maja 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Kreuschitz i G. Rozet, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Belgii

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że uchylając dopiero od dnia 1 sierpnia 2004 r. warunek miejsca zamieszkania, który sprzeciwiał się waloryzacji rent i emerytur obywateli europejskich i obywateli EOG zamieszkujących poza terytorium państwa, z którym Belgia zawarła umowę o wzajemności, i nie usuwając dyskryminacji stosowanej wobec tych obywateli przez cały okres przed 1 sierpnia 2004 r. w związku z pozbawieniem ich części renty czy emerytury, Królestwo Belgii uchybiło swoim zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 4 i 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego⁽¹⁾, jak również art. 18 i 45 TFUE ustanawiających zasadę niedyskryminacji ze względu na przynależność państwową;

– obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja utrzymuje, że uregulowanie krajowe wprowadziło dyskryminację obywateli innych państw członkowskich, ponieważ wyłącznie na nich nakładało warunek miejsca zamieszkania na terytorium jednego z państw członkowskich lub jednego z państw, z którymi Belgia zawarła umowę o wzajemności celem korzystania z waloryzacji rent i emerytur w okresie do dnia 1 sierpnia 2004 r.

Komisja twierdzi ponadto, że ww. rozporządzenie (WE) nr 883/2004 nie obwarowuje już prawa do powoływania się na zasadę równego traktowania warunkiem zamieszkiwania na terytorium państwa członkowskiego. Osoby objęte omawianym rozporządzeniem mogą zatem dochodzić stosowania tej zasady nawet jeśli zamieszkują w państwie trzecim. Tym samym państwo nie może dłużej zastrzegać waloryzacji rent i emerytur dla własnych obywateli, lecz powinno nią również objąć rencistów i emerytów zamieszkujących w państwie trzecim.

Wreszcie zdaniem Komisji, nie można uwzględnić powodów podnoszonych przez władze belgijskie dla uzasadnienia niemożności stosowania zmienionej ustawy z mocą wsteczną, takich jak uzasadnione oczekiwania, praktyczne trudności czy obciążenie finansowe.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 166, s. 1.