Sprawa C-109/17: Bankia SA v. Juan Carlos Mari Merino, Juan Pérez Gavilán, María Concepción Mari Merino (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.408.16

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 listopada 2018 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 19 września 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia n^o 5 de Cartagena - Hiszpania) - Bankia SA / Juan Carlos Mari Merino, Juan Pérez Gavilán, María Concepción Mari Merino

(Sprawa C-109/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów - Umowy kredytu hipotecznego - Postępowanie w przedmiocie egzekucji wierzytelności zabezpieczonej hipoteką - Ponowne oszacowanie wartości nieruchomości przed jej sprzedażą w drodze licytacji - Ważność tytułu egzekucyjnego - Artykuł 11 - Odpowiednie i skuteczne środki zwalczania nieuczciwych praktyk handlowych - Obowiązujący sąd krajowy zakaz badania, czy doszło do nieuczciwych praktyk handlowych - Brak możliwości zawieszenia postępowania w przedmiocie egzekucji wierzytelności zabezpieczonej hipoteką - Artykuły 2 i 10 - Kodeks dobrych praktyk bankowych - Brak prawnie wiążącego charakteru tego kodeksu)

Język postępowania: hiszpański

(2018/C 408/18)

(Dz.U.UE C z dnia 12 listopada 2018 r.)

Sąd odsyłający

Juzgado de Primera Instancia n^o 5 de Cartagena

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Bankia SA

Strona pozwana: Juan Carlos Mari Merino, Juan Pérez Gavilán, María Concepción Mari Merino

Sentencja

1) Artykuł 11 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/ 450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady należy interpretować w ten sposób, że nie są z nim sprzeczne przepisy krajowe, takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, które zakazują sądowi, przed którym toczy się postępowanie w przedmiocie egzekucji wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, badania z urzędu lub na wniosek strony ważności tytułu egzekucyjnego pod względem tego, czy doszło do nieuczciwych praktyk handlowych a, w każdym razie, które zakazują sądowi właściwemu w zakresie rozstrzygnięcia co do istoty, czy doszło do takich praktyk, zastosowania środków tymczasowych, takich jak zawieszenie postępowania w przedmiocie egzekucji wierzytelności zabezpieczonej hipoteką.

2) Artykuł 11 dyrektywy 2005/29 należy interpretować w ten sposób, że nie są z nim sprzeczne przepisy krajowe, zgodnie z którymi kodeks postępowania taki jak te, o których mowa w art. 10 tej dyrektywy, nie posiada prawnie wiążącego charakteru.

¹ Dz.U. C 161 z 22.5.2017.