Sprawa C-108/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Gerechtshof te 's-Gravenhage z dnia 27 stycznia 2005 r. w sprawie Bovemij Verzekeringen NV przeciwko Benelux-Merkenbureau.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.115.12/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 maja 2005 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Gerechtshof te 's-Gravenhage z dnia 27 stycznia 2005 r. w sprawie Bovemij Verzekeringen NV przeciwko Benelux-Merkenbureau

(Sprawa C-108/05)

(2005/C 115/22)

(Język postępowania: niderlandzki)

(Dz.U.UE C z dnia 14 maja 2005 r.)

W dniu 4 marca 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Gerechtshof te 's-Gravenhage (Niderlandy) z dnia 27 stycznia 2005 r. w sprawie Bovemij Verzekeringen NV przeciwko Benelux- Merkenbureau.

Gerechtshof te 's-Gravenhage zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1) (omissis)

2) Czy art. 3 ust. 3 dyrektywy⁽¹⁾ należy interpretować w ten sposób, że nabycie (w niniejszej sprawie przez znak towarowy Benelux), poprzez używanie, charakteru odróżniającego, o którym mowa w tym ustępie, wymaga, aby oznaczenie było uważane przez właściwy krąg odbiorców, przed datą złożenia wniosku, za znak towarowy na całym terytorium Beneluksu, to jest w Belgii, w Luksemburgu i w Niderlandach?

W przypadku odpowiedzi przeczącej na drugie pytanie:

3) Czy ustanowiony przez art. 3 ust. 3 dyrektywy warunek rejestracji, o której mowa w tym ustępie jest spełniony jeżeli oznaczenie - z powodu jego używania - jest uważane przez właściwy krąg odbiorców za znak towarowy na znaczącej części terytorium Beneluksu, gdy ta znacząca część ogranicza się do na przykład Niderlandów?

4) Czy dla oceny charakteru odróżniającego powstałego w wyniku używania, takiego jak wspomniany w art. 3 ust. 3 dyrektywy oznaczenia stworzonego z jednego lub kilku słów w języku urzędowym Państwa Członkowskiego (lub, jak w niniejszej sprawie, terytorium Beneluksu), należy brać pod uwagę strefy językowe istniejące na tym terytorium?

Czy dla rejestracji jako znak towarowy, gdy pozostałe warunki rejestracji zostały spełnione, wystarczy wymagać, aby oznaczenie było uważane przez właściwy krąg odbiorców za znak towarowy w znaczącej części strefy językowej Państwa Członkowskiego (lub, jak w niniejszej sprawie, terytorium Beneluxu), w której język ten jest językiem urzędowym.

______

⁽¹⁾ Pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 40, str. 1 z 11.2.1989).