Sprawa C-107/20 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 19 grudnia 2019 r. w sprawie T-295/18, Republika Grecka/Komisja, wniesione w dniu 26 lutego 2020 r. przez Republikę Grecką.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.161.39

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 maja 2020 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 19 grudnia 2019 r. w sprawie T-295/18, Republika Grecka/Komisja, wniesione w dniu 26 lutego 2020 r. przez Republikę Grecką

(Sprawa C-107/20 P)

Język postępowania: grecki

(2020/C 161/51)

(Dz.U.UE C z dnia 11 maja 2020 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: E. Tsaousi, A. Vasilopoulou i E. Krompa)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

– Wnosząca odwołanie wnosi o uwzględnienie odwołania i uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu z dnia 19 grudnia 2019 r. w sprawie T-295/18, którym to wyrokiem została oddalona skarga Republiki Greckiej z dnia 7 maja 2018 r. na decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2018/304 z dnia 27 lutego 2018 r. wyłączającą z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) [notyfikowaną jako dokument nr C(2018) 955] (Dz.U. 2018, L 59, s. 3), w celu uwzględnienia wspomnianej wyżej skargi i stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w części, w której z finansowania Unii Europejskiej zostały wyłączone niektóre wydatki Republiki Greckiej w łącznej kwocie (brutto) wynoszącej 17 869 131,75 EUR (skutki finansowe w wysokości 14 857 076,98 EUR), poniesione i zadeklarowane w ramach EFRROW w odniesieniu do środków 125A, 321 i 322 (kwota brutto w wysokości 15 631 043,52 EUR i skutki finansowe w wysokości 12 618 988,75 EUR) i środka 123A (kwota w wysokości 2 238 088,23 EUR), oraz w kwocie 588 103,59 EUR z tytułu wydatków dokonanych w ramach EFRG w wyniku kontroli transakcji przeprowadzonych w latach budżetowych 2011-2014.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca je podnosi sześć zarzutów. Pięć pierwszych zarzutów odwołania odnosi się do oddalenia zarzutów podniesionych w celu stwierdzenia nieważności korekt zastosowanych do wydatków dokonanych w ramach EFFROW.

Pierwszy zarzut odwołania dotyczy błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 52 ust. 4 rozporządzenia (UE) 1306/2013, przeinaczenia treści skargi i załącznika A23 do skargi oraz niewystarczającego i nieodpowiedniego uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

W drugim zarzucie odwołania wnosząca je podnosi, że zaskarżony wyrok należy uchylić z powodu braku uzasadnienia, błędnej wykładni i błędnego zastosowania zasady ne bis in idem oraz z powodu nieorzeczenia przez Sąd - z naruszeniem art. 76 regulaminu postępowania - w przedmiocie zastrzeżeń Republiki Greckiej co do naruszenia przez Komisję zasad pewności prawa, dobrej administracji, ochrony uzasadnionych oczekiwań i proporcjonalności.

W trzecim zarzucie odwołania wnosząca je twierdzi, że zaskarżony wyrok jest obarczony błędną wykładnią i błędnym zastosowaniem art. 71 ust. 2 i 3 oraz art. 75 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, art. 43 rozporządzenia (WE) nr 1974/2006, a także art. 24 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 65/2011, oraz że oddalenie trzeciego zarzutu skargi zostało niewystarczająco i nieodpowiednio uzasadnione.

Czwarty zarzut odwołania dotyczy błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 296 TFUE w związku z art. 36 i art. 40 rozporządzenia wykonawczego 908/2014, jak również niewystarczającego, nieodpowiedniego i wewnętrznie sprzecznego uzasadnienia zaskarżonego wyroku w odniesieniu do oddalenia zastrzeżenia, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasady proporcjonalności i dobrej administracji.

W piątym zarzucie odwołania wnosząca je twierdzi, że Sąd nie orzekł - z naruszeniem art. 76 regulaminu postępowania - w przedmiocie zastrzeżeń Republiki Greckiej co do naruszenia przez Komisję zasady proporcjonalności, jeśli chodzi o zastosowanie korekty finansowej w odniesieniu do środków 321, 322 i 123A.

W odniesieniu do oddalenia zarzutów podniesionych w celu stwierdzenia nieważności korekty zastosowanej do wydatków dokonanych w ramach EFRG wnosząca odwołanie podnosi zarzut szósty, który dotyczy błędnego zastosowania obowiązku uzasadnienia, o którym mowa w art. 296 TFUE, przeinaczenia treści sprawozdania zbiorczego i niewystarczającego uzasadnienia.