Sprawa C-104/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 10 grudnia 2015 r. w sprawie T-512/12, Front Polisario/Rada, wniesione w dniu 19 lutego 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.111.17

Akt nieoceniany

Wersja od: 29 marca 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 10 grudnia 2015 r. w sprawie T-512/12, Front Polisario/Rada, wniesione w dniu 19 lutego 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej

(Sprawa C-104/16 P)

Język postępowania: francuski

(2016/C 111/20)

(Dz.U.UE C z dnia 29 marca 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. de Elera-San Miguel Hurtado i A. Westerhof Löfflerová, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Front populaire pour la libération de la saguia-el-hamra et du rio de oro (Front Polisario), Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku Sądu w sprawie T-512/12;

- wydanie prawomocnego orzeczenia w przedmiocie odwołania, oddalając skargę o unieważnienie zaskarżonego aktu wniesioną przez Front Polisario ("skarżącego"); oraz

- obciążenie skarżącego kosztami poniesionym przez Radę w pierwszej instancji i w ramach niniejszego odwołania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu odwołania Rada podnosi wiele zarzutów dotyczących naruszeń prawa.

Po pierwsze, Rada uważa, że Sąd naruszył prawo uznając, że skarżący miał legitymację procesową do wniesienia skargi do sądu Unii Europejskiej.

Po drugie, Rada twierdzi, że Sąd naruszył prawo uznając, że nieważna decyzja dotyczyła skarżącego bezpośrednio i indywidualnie.

Po trzecie, Rada zarzuca Sądowi, iż naruszył prawo, opierając orzeczenie o stwierdzeniu nieważności na zarzucie, którego skarżący nie podniósł i w stosunku, do którego Rada nie miała możliwości podjąć obrony.

Po czwarte, Rada zarzuca Sądowi, że naruszył prawo stwierdzając, że miała ona obowiązek zbadać przed wydaniem nieważnej decyzji prawdopodobny wpływ działalności produkcyjnej, do której odnosi się zawarte na jej mocy porozumienie, na poszanowanie praw człowieka ludności zamieszkującej zachodnią Saharę.

Po piąte, Sąd naruszył prawo orzekając, że Rada miała obowiązek przed wydaniem nieważnej decyzji zbadać czy nie istniały poszlaki świadczące o wykorzystaniu, na podstawie porozumienia zawartego na jej mocy, zasobów naturalnych Sahary zachodniej, będącej pod kontrolą marokańską, ze szkodą dla jej mieszkańców i z naruszeniem ich praw podstawowych.

Wreszcie Rada podnosi, że Sąd naruszył prawo orzekając częściową nieważność zaskarżonej decyzji, skutkującą jej zmianą co do istoty.