Sprawa C-103/14: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vilniaus apygardos administracinis teismas (Litwa) w dniu 4 marca 2014 r. - Bronius Jakutis i Kretingales kooperatine ŽUB przeciwko Nacionaline mokejimo agentura prie Žemes ukio ministerijos and Lietuvos valstybe.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.142.26

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 maja 2014 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez VIIniaus apygardos administracinis teismas (Litwa) w dniu 4 marca 2014 r. - Bronius Jakutis i Kretingalės kooperatinė ŽŪB przeciwko Nacionalinė mokėjimo agentūra prie Žemės ūkio ministerijos and Lietuvos valstybė

(Sprawa C-103/14)

(2014/C 142/34)

Język postępowania: litewski

(Dz. U.UE C z dnia 12 maja 2014 r.)

Sąd odsyłający

Vilniaus apygardos administracinis teismas

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bronius Jakutis, Kretingalės kooperatinė ŽŪB

Strona pozwana: Nacionalinė mokėjimo agentūra prie Žemės ūkio ministerijos, Lietuvos valstybė

Pozostali uczestnicy postępowania: Lietuvos Respublikos Vyriausybė, Lietuvos Respublikos žemės ūkio ministerija

Pytania prejudycjalne

1. W odniesieniu do oceny, w świetle art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009 ¹ w związku z art. 7 i 121 tego rozporządzenia, poziomu płatności bezpośrednich w starych i nowych państwach członkowskich Unii Europejskiej:

a) Czy art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009 w związku z art. 10 ust. 1 i art. 121 tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że oznacza on, iż w 2012 r. poziom przekraczających 5.000 EUR płatności bezpośrednich w starych państwach członkowskich Unii Europejskiej wynosi 90%?

b) Jeśli na pytanie pierwsze zostanie udzielona odpowiedź twierdząca, to czy oznacza to, że w 2012 r. poziom płatności bezpośrednich w nowych i starych państwach członkowskich Unii Europejskiej nie wyrównał się, w świetle brzmienia i celów art. 10 ust. 1 i art. 121 rozporządzenia nr 73/2009?

c) Czy art. 10 ust. 1 in fine rozporządzenia nr 73/2009 ("[..] z uwzględnieniem wszelkich zmniejszeń zastosowanych na mocy art. 7 ust. 1") oraz dokument roboczy Komisji DS/2011/14/REV 2, w którym w celach porównawczych określono inną podstawę płatności bezpośrednich - w nowych państwach członkowskich Unii Europejskiej poziom płatności bezpośrednich oceniany jest bez uprzedniego zastosowania modulacji (90% zgodnie z art. 121), podczas gdy w starych państwach członkowskich Unii Europejskiej modulacja została zastosowana (100% minus 10% zgodnie z art. 7 ust. 1) - są sprzeczne z aktem akcesyjnym oraz z zasadami prawa Unii Europejskiej, a w szczególności z zasadami ochrony uzasadnionych oczekiwań, dobrej administracji, uczciwej konkurencji i niedyskryminacji, a także z celami wspólnej polityki rolnej określonymi w art. 39 TFUE?

2. W odniesieniu do niezgodności art. 101 ust. 1 oraz art. 132 ust. 2 akapit ostatni in fine rozporządzenia nr 73/2009, a także wydanych na ich podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej, z aktem akcesyjnym i zasadami Unii Europejskiej:

a) Czy art. 10 ust. 1 in fine rozporządzenia nr 73/2009 ("[..] z uwzględnieniem wszelkich zmniejszeń zastosowanych na mocy art. 7 ust. 1") oraz art. 132 ust. 2 akapit ostatni in fine ("[..] z uwzględnieniem od roku 2012 zastosowania art. 7 w związku z art. 10"), a także dokument roboczy Komisji DS/2011/14/REV 2 oraz decyzja wykonawcza Komisji C(2012) 4391 final, które zostały wydane na podstawie wskazanych przepisów, są sprzeczne z traktatem akcesyjnym, który nie przewiduje modulacji płatności bezpośrednich ani zmniejszenia krajowych uzupełniających płatności bezpośrednich w nowych państwach członkowskich Unii Europejskiej, ani też roku, w którym ma nastąpić zrównanie płatności bezpośrednich w nowych i starych państwach członkowskich Unii Europejskiej?

b) Czy art. 10 ust. 1 i art. 132 ust. 2 akapit ostatni in fine rozporządzenia nr 73/2009, a także dokument roboczy Komisji DS/2011/14/REV 2 oraz decyzja wykonawcza Komisji C(2012) 4391 final - w zakresie, w jakim w świetle ich brzmienia i celów modulacja płatności bezpośrednich oraz obniżenie krajowych uzupełniających płatności bezpośrednich mają zastosowanie w 2012 r. w nowych państwach członkowskich Unii Europejskiej, które otrzymują znacznie mniejsze wsparcie niż stare państwa członkowskie Unii Europejskiej - są sprzeczne z zasadami prawa Unii Europejskiej, między innymi z zasadami ochrony uzasadnionych oczekiwań, uczciwej konkurencji i niedyskryminacji, a także z celami wspólnej polityki rolnej określonymi w art. 39 TFUE, a w szczególności z celem zwiększenia wydajności rolnictwa?

c) Czy zmiana art. 132 ust. 2 akapit ostatni in fine rozporządzenia nr 73/2009 ("z uwzględnieniem od roku 2012 zastosowania art. 7 w związku z art. 10"), która została wprowadzona w ramach procedury sprostowania (Dz. U. 2010, L 43, s. 7) (zmiana, w ramach której wprowadzono modyfikację o charakterze nietechnicznym oraz istotnie zmieniono treść tego przepisu, stanowiąc, że zrównanie płatności bezpośrednich w nowych i starych państwach członkowskich ma nastąpić w 2012 r.), narusza zasady prawa Unii Europejskiej, między innymi zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, pewności prawa, dobrej administracji i niedyskryminacji?

d) Czy słowo "dydis" ["poziom"] użyte w art. 1c zawartym w rozdziale 6.A ("Rolnictwo") pkt 27 b) załącznika II do aktu akcesyjnego ma to samo znaczenie co słowo "lygis" ["poziom"] użyte w art. 132 ust. 2 akapit ostatni rozporządzenia nr 73/2009?

3. Czy decyzja wykonawcza Komisji i dokument roboczy Komisji DS/2011/14/REV 2, które nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i które nie zawierają wystarczającego uzasadnienia (zostały one przyjęte wyłącznie w oparciu o założenie, że w 2012 r. poziom płatności bezpośrednich w nowych i starych państwach członkowskich został wyrównany), są sprzeczne z aktem akcesyjnym i czy naruszają one zasady prawa Unii Europejskiej, miedzy innymi zasady pewności prawa, ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz dobrej administracji? Jeśli tak, to czy należy stwierdzić nieważność art. 1 ust. 4 decyzji wykonawczej Komisji, jako sprzecznego z rozporządzeniem nr 73/2009 i aktem akcesyjnym?

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (Dz.U. 2009, L 30, s.16).