Specjalne sprawozdanie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich dla Parlamentu Europejskiego w następstwie projektu zalecenia dla Rady Unii Europejskiej dotyczącego skargi 1487/2005/GG (2008/2072(INI)).
Dz.U.UE.C.2010.16E.33
Akt nienormatywnyP6_TA(2008)0555
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 listopada 2008 r. w sprawie specjalnego sprawozdania Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, sporządzonego w następstwie projektu zalecenia dla Rady Unii Europejskiej dotyczącego skargi 1487/2005/GG (2008/2072(INI))
(2010/C 16 E/06)
(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając specjalne sprawozdanie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich dla Parlamentu Europejskiego,
– uwzględniając art. 195 ust. 1 akapit drugi Traktatu WE,
– uwzględniając decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 1994 r. w sprawie przepisów i ogólnych warunków regulujących wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich(1), w szczególności jej art. 3 ust. 7,
– uwzględniając badania Komisji na temat upowszechniania języków w Unii Europejskiej, opublikowane w specjalnych wydaniach Eurobarometru nr 237 i 243,
– uwzględniając art. 3 ust. 5 statutu Rzecznika Praw Obywatelskich, zgodnie z którym rzecznik w miarę możliwości poszukuje wspólnie z zainteresowaną instytucją rozwiązania pozwalającego na wyeliminowanie niewłaściwego administrowania i na pozytywne rozstrzygnięcie skargi,
– uwzględniając art. 195 ust. 2 zdanie pierwsze Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Petycji (A6-0395/2008),
A. mając na uwadze, że poprawa przejrzystości, propagowanie wielojęzyczności i opinii publicznej dokładnych informacji są celami o najwyższym priorytecie dla UE i jej instytucji,
B. mając na uwadze, że łatwy dostęp do informacji dla jak największej liczby obywateli UE jest istotnym warunkiem i podstawowym elementem ogólnych zasad legitymizacji demokratycznej i przejrzystości,
C. mając na uwadze chęć zapewnienia jak największej liczbie obywateli bezpośredniego dostępu do informacji o działalności organów UE we wszystkich ich formacjach,
D. mając na uwadze, że zamiar ten wiąże się z wyzwaniem logistycznym, jakim jest duża liczba języków urzędowych w UE,
E. mając na uwadze, że Internet stanowi coraz ważniejszy środek pozyskiwania informacji, wobec czego również Unia Europejska musi zeń korzystać w swoich działaniach na rzecz przejrzystości i dostępności informacji,
1. popiera wnioski Rzecznika Praw Obywatelskich, zgodnie z którymi:
a) Rada, jak każda instytucja UE, bierze w pierwszej instancji odpowiedzialność za strony internetowe swojej prezydencji oraz ich poszczególne wersje językowe;
b) rozpowszechniony na tych stronach sposób prezentacji informacji nie może być w zupełnym oderwaniu od jednolitego stylu, jakim posługują się instytucje i ich formacje,
c) informacje zamieszczane na tych stronach internetowych powinny być w idealnym przypadku dostępne we właściwym czasie we wszystkich językach urzędowych Wspólnoty,
d) jeśli liczba języków ma być ograniczona wybór języka powinien opierać się na obiektywnych, rozsądnych, przejrzystych i praktycznych kryteriach,
e) odmowa merytorycznego rozpatrzenia przez Radę wniosku przedłożonego przez składającego skargę stanowi nadużycie;
2. w związku z tym ze zdziwieniem przyjmuje do wiadomości, że Rada nie czuje się upoważniona do zajęcia się tą kwestią, mimo że dotyczy ona wszystkich państw członkowskich, a Rada mogłaby wydać zalecenia dla wszystkich przyszłych prezydencji;
3. ubolewa, że Rada - w przeciwieństwie do innych instytucji, takich jak Komisja i Parlament, które znacznie zwiększyły ilość języków komunikacji z obywatelami - do tej pory zgoła unikała merytorycznego rozpatrzenia kwestii oferty językowej, w jakiej dostępne są informacje na stronach internetowych prezydencji;
4. zachęca Radę aby niezależnie od kwestii odpowiedzialności lub kompetencji w zakresie kształtu stron internetowych swojej prezydencji szczegółowo przyjrzała się kwestii rozszerzenia oferty językowej, w jakiej dostępne są zamieszczane na nich treści w celu zagwarantowania łatwego i bezpośredniego dostępu do informacji na temat jej działalności jak największej liczbie obywateli UE; wzywa Radę do przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu wyników tych rozważań;
5. podkreśla, że podstawą ograniczenia oferty językowej, co może okazać się niezbędne, muszą być obiektywne i należycie uzasadnione kryteria i fakt ten należy podać do publicznej wiadomości, a uprzywilejowany może być jedynie język trwającej właśnie prezydencji;
6. popiera zalecenie Rzecznika Praw Obywatelskich skierowane do Rady, aby rozpatrzyć wniosek składającego skargę dotyczący publikowania strony internetowej prezydencji Rady również w języku niemieckim;
7. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w przeciwieństwie do dotychczasowej praktyki stosowanej przez prezydencję, zgodnie z którą strony internetowe były dostępne wyłącznie w wersji angielskiej, francuskiej oraz w języku kraju pełniącego prezydencję, prezydencja francuska publikuje swe oficjalne komunikaty w Internecie w najbardziej rozpowszechnionych językach urzędowych Unii Europejskiej (po angielsku, niemiecku, francusku, włosku i hiszpańsku);
8. zwraca się do wszystkich przyszłych prezydencji Rady, oczekując, że będą one redagować swoje strony internetowe w możliwie wielu językach, a w razie konieczności ograniczenia ich liczby będą stosować zasadę kolejności w oparciu o stopień rozpowszechnienia najważniejszych języków urzędowych;
9. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
______
(1) Dz.U. L 113 z 4.5.1994, s. 15.