Skarga wniesiona w dniu 9 lipca 2012 r. przez DB Schenker przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA (Sprawa E-7/12).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.314.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 października 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 9 lipca 2012 r. przez DB Schenker przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA

(Sprawa E-7/12)

(2012/C 314/08)

(Dz.U.UE C z dnia 18 października 2012 r.)

Skarga przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 9 lipca 2012 r. przez spółki Schenker North AB, Schenker Privpak AB oraz Schenker Privpak AS (zwane łącznie "DB Schenker"), reprezentowane przez Jona Midthjella, adwokata w Advokatfirmaet Midthjell AS, Grev Wedels plass 5, N-0151 Oslo, Norwegia.

Skarżący występują do Trybunału EFTA o:

w odniesieniu do skargi dotyczącej zaniechania działania:

1) orzeczenie, że pozwany naruszył postanowienia art. 37 ust. 1 porozumienia o nadzorze i Trybunale poprzez zaniechanie wypełnienia swoich obowiązków wynikających z zasad dotyczących dostępu do dokumentów, z porozumienia o nadzorze i Trybunale oraz z Porozumienia EOG oraz określenia swego stanowiska w sprawie wniosku, jaki skarżący przedłożyli w dniu 3 sierpnia 2010 r., dotyczącego dostępu do całości akt w sprawie ESA nr 34250 (Norway Post/Privpak); oraz

2) obciążenie pozwanego kosztami postępowania;

w odniesieniu do wniosku o odszkodowanie: o wydanie wstępnego orzeczenia co do odpowiedzialności pozwanego oraz odsunięcie na dalszy etap postępowania kwestii oceny wysokości szkód, które można przypisać pozwanemu:

1) uznanie, że brak działania ze strony pozwanego między dniem 7 września 2010 r. lub dowolnym późniejszym dniem a dniem, w którym pozwany zajął oficjalne stanowisko w sprawie wniosku skarżących o dostęp do całości akt w sprawie ESA nr 34250 (Norway Post), tj. dniem 3 sierpnia 2010 r., czyni pozwanego odpowiedzialnym za szkodę, w tym zobowiązuje go do wypłaty odsetek za zwłokę, zgodnie z art. 46 ust. 2 porozumienia o nadzorze i Trybunale;

2) w ciągu sześciu miesięcy od zajęcia przez pozwanego w dniu 3 sierpnia 2010 r. oficjalnego stanowiska w sprawie wniosku skarżących o dostęp do całości akt w sprawie ESA nr 34250 (Norway Post) skarżący poinformują Trybunał o kwocie żądanego odszkodowania oraz o tym, czy strony są zgodne co do tej kwoty;

3) w przypadku braku porozumienia co do kwoty odszkodowania strony przedkładają w Trybunale, w tym samym okresie, swoje obliczenia wysokości szkód, które można przypisać faktowi niezajęcia przez pozwanego oficjalnego stanowiska w sprawie wniosku skarżących o dostęp do całości akt w sprawie ESA nr 34250 (Norway Post) złożonego w dniu 3 sierpnia 2010 r.;

4) obciążenie pozwanego kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

– Skarżący Schenker North AB, Schenker Privpak AB oraz Schenker Privpak AS są częścią DB Schenker, międzynarodowej grupy prowadzącej działalność w zakresie spedycji ładunków i logistyki, należącej do spółki Deutsche Bahn AG. Schenker North AB prowadzi działalność gospodarczą grupy na lądzie, na morzu oraz w zakresie transportu kolejowego w Norwegii, Szwecji i Danii, w tym poprzez jednostki zależne Schenker Privpak AS oraz Schenker Privpak AB (zwane łącznie "DB Schenker").

– W dniu 14 lipca 2010 r. Urząd Nadzoru EFTA przyjął decyzję w sprawie nr 34250 (Norway Post/ Privpak), w której stwierdził, że spółka Norway Post nadużywała swojej pozycji dominującej na norweskim rynku usług doręczania paczek od klientów biznesowych do klientów indywidualnych w latach 2000-2006. Decyzja ta została podtrzymana przez Trybunał EFTA w sprawie E-15/10 Posten Norge AS przeciwko Urzędowi Nadzoru EFTA. Skarżący dochodzą swoich praw do odszkodowania od Norway Post za szkodę spowodowaną naruszeniem i chcą zrewidować sposób prowadzenia dochodzenia i procedury administracyjnej przez pozwanego. Dnia 3 sierpnia 2010 r. skarżący złożyli wniosek o dostęp do dokumentów dotyczących sprawy ESA nr 34250 zgodnie z zasadami dotyczącymi dostępu do dokumentów ustanowionymi decyzją Urzędu Nadzoru EFTA nr 407/08/COL z dnia 27 czerwca 2008 r.

– Dnia 8 marca 2012 r. skarżący złożyli zawiadomienie poprzedzające wniesienie skargi przeciwko pozwanemu zgodnie z art. 37 ust. 2 porozumienia o nadzorze i Trybunale, w związku z tym, że pozwany nie podjął ostatecznej decyzji w sprawie ich wniosku o dostęp złożonego w dniu 3 sierpnia 2010 r. Skarżący twierdzą, że pozwany nie podjął decyzji w sprawie ich wniosku o dostęp po upływie ustawowego okresu poprzedzającego wniesienie skargi, powodując tym samym straty.

Skarżący twierdzą, że Urząd Nadzoru EFTA:

– naruszył art. 37 porozumienia o nadzorze i Trybunale poprzez niewywiązanie się ze swoich zobowiązań prawnych dotyczących podjęcia decyzji w sprawie wniosku o dostęp złożonego przez skarżących w dniu 3 sierpnia 2010 r. oraz

– naruszył art. 46 ust. 2 porozumienia o nadzorze i Trybunale poprzez niewywiązanie się ze swoich zobowiązań prawnych dotyczących podjęcia we właściwym czasie decyzji w sprawie wniosku o dostęp złożonego przez skarżących w dniu 3 sierpnia 2010 r. i rozpatrzenia tego wniosku w sposób zgodny z prawem.