Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2010 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Norwegii (Sprawa E-18/10).
Dz.U.UE.C.2011.58.11
Akt nienormatywny(Sprawa E-18/10)
(2011/C 58/05)
(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2011 r.)
Skarga przeciwko Norwegii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 22 grudnia 2010 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Xaviera Lewisa i Ólafura Jóhannesa Einarssona, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgia.
Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o orzeczenie, iż:
1) nie podejmując działań niezbędnych do wykonania orzeczenia Trybunału EFTA w sprawie E-2/07 EFTA Urząd Nadzoru przeciwko Królestwu Norwegii, Królestwo Norwegii uchybiło zobowiązaniom wynikającym z artykułu 33 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości;
2) i obciążenie Królestwa Norwegii kosztami postępowania.
Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:
– wniosek dotyczy niezastosowania się przez Norwegię do orzeczenia Trybunału EFTA z dnia 30 października 2007 w sprawie E-2/07 w zakresie, w jakim nie przyjęła ona właściwych środków od dnia ogłoszenia wyroku w celu zapewnienia wypłaty prawidłowo obliczonych świadczeń rentowych każdemu, kto poniósł szkodę w rezultacie naruszenia ogłoszonego w wyroku,
– Urząd Nadzoru EFTA stwierdza, iż władze norweskie nigdy nie zanegowały ani nie zakwestionowały zobowiązania do naprawienia szkody wobec osób pozbawionych uprawnień niezgodnie z prawem od dnia 1 stycznia 1994 r. do tej pory, co zostało ustalone przez Trybunał EFTA,
– Urząd Nadzoru EFTA przyznaje, iż wykonanie wyroku z dnia 30 października 2007 r. przez Norwegię trwało nadmiernie długo. Wprawdzie rozpatrzenie niektórych, a nawet wielu spraw indywidualnych może być złożonym procesem i wymagać dokładnej analizy, jest jednak oczywiste, iż władze norweskie nie podjęły niezbędnych kroków oraz nie zaangażowały właściwych środków, aby zapewnić szybkie wykonanie wyroku.