Skarga wniesiona w dniu 15 grudnia 2011 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii (Sprawa E-16/11).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.44.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 lutego 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 grudnia 2011 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Sprawa E-16/11)

(2012/C 44/06)

(Dz.U.UE C z dnia 16 lutego 2012 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 15 grudnia 2011 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Xaviera Lewisa i Gjermunda Mathisena, działających w charakterze przedstawicieli, 35, Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgium.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału o:

1) stwierdzenie, że poprzez brak zapewnienia wypłaty minimalnej rekompensaty deponentom Icesave w Niderlandach i w Zjednoczonym Królestwie, określonej w art. 7 ust. 1 lit. a) aktu, o którym mowa w pkt 19a załącznika IX do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów) w terminie ustanowionym w art. 10 wspomnianego aktu, Islandia nie wypełniła zobowiązań wynikających ze wspomnianego aktu, w szczególności jej art. 3, 4, 7 i 10, lub art. 4 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

oraz

2) obciążenie Islandii kosztami.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

– dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r., o której mowa w pkt 19a załącznika IX do Porozumienia EOG, z późniejszymi zmianami, przewiduje minimalne zharmonizowane zasady w odniesieniu do systemów gwarancji depozytów. w określonym czasie, dyrektywa 94/19/WE została wdrożona do prawa islandzkiego na mocy ustawy nr 98/1999 w sprawie gwarancji depozytów i systemów rekompensat dla inwestorów. Zgodnie z dyrektywą 94/19/WE, systemy gwarancji depozytów muszą obejmować całość depozytów tego samego deponenta była pokryta do wysokości sumy 20 000 ECU/20.000 EUR w przypadku niedostępności depozytów,

– na początku października 2008 r. islandzki bank Landsbanki Íslands hf. ogłosił upadłość i został przejęty przez państwo islandzkie. deponenci w oddziałach zagranicznych Landsbanki ("Icesave") w Zjednoczonym Królestwie i Niderlandach utracili dostęp do swoich depozytów,

– Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że nie zapewniając wypłaty minimalnej rekompensaty deponentom Icesave w Niderlandach i w Zjednoczonym Królestwie w terminach określonych w dyrektywie 94/19/WE, Islandia nie wypełniła swoich zobowiązań wynikających z art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 10 ust. 1 dyrektywy 94/19/WE. Dodatkowo lub alternatywnie, Urząd Nadzoru EFTA stwierdza, że Islandia naruszyła zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, o którym mowa w art. 4 Porozumienia EOG.