Rynki instrumentów pochodnych: przyszłe działania w ramach polityki (2010/2008(INI)).
Dz.U.UE.C.2011.236E.17
Akt nienormatywnyP7_TA(2010)0206
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie rynków instrumentów pochodnych: przyszłe działania polityczne (2010/2008(INI))
(2011/C 236 E/03)
(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2011 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikaty Komisji zatytułowane "Działania na rzecz sprawnych, bezpiecznych oraz należycie działających rynków instrumentów pochodnych: przyszłe działania w ramach polityki" (COM(2009)0563 i COM(2009)0332),
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany "Europejski nadzór finansowy" (COM(2009)0252),
– uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia w sprawie wspólnotowego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanawiającego Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego (COM(2009)0499),
– uwzględniając wnioski Komisji w sprawie zmiany dyrektyw dotyczących wymogów kapitałowych (2006/48/WE i 2006/49/WE),
– uwzględniając komunikat i zalecenie Komisji w sprawie polityki wynagrodzeń w sektorze usług finansowych (COM(2009)0211),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 września 2008 r. z zaleceniami dla Komisji w sprawie funduszy hedgingowych i niepublicznego rynku kapitałowego(1),
– uwzględniając postanowienia szczytu G20 w Pittsburghu, który odbył się w dniach 24-25 września 2009 r., na którym oświadczono, że "wszystkie standardowe pozagiełdowe kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych powinny być przedmiotem obrotu na giełdach lub elektronicznych platformach obrotu", oraz obecne zmiany w prawodawstwie krajowym dotyczącym instrumentów pochodnych w Europie, USA i Azji,
– uwzględniając pracę forum organów regulacyjnych ds. pozagiełdowych instrumentów pochodnych na rzecz stworzenia spójnych w wymiarze globalnym standardów przekazywania informacji do rejestrów obrotu,
– uwzględniając zalecenie CESR-ERGEG dla Komisji Europejskiej w odniesieniu do trzeciego pakietu w sprawie wewnętrznego rynku energii (ref.: CESR/08-739, E08-FIS-07-04),
– uwzględniając art. 48 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinię Komisji Rozwoju (A7-0187/2010),
A. mając na uwadze, że choć instrumenty pochodne mogą odgrywać niezmiernie pożyteczną rolę umożliwiając transfer ryzyka finansowego w gospodarce, różnią się znacznie między sobą w zależności od rodzaju produktu i klasy aktywów stanowiących jego podstawę pod względem ryzyka, sposobów funkcjonowania i uczestników rynku; mając również na uwadze, że brak przejrzystości i regulacji rynku instrumentów pochodnych przyczynił się do zaostrzenia kryzysów finansowych,
B. mając na uwadze, że również w przyszłości przedsiębiorstwa będą musiały mieć możliwość sterowania ryzykiem związanym z dokonywanymi przez nie transakcjami w sposób ukierunkowany, na własną odpowiedzialność i po rozsądnych cenach, a także mając na uwadze, że zważywszy na specyfikę małych i średnich przedsiębiorstw, przedsiębiorstwa powinny ponosić odpowiedzialność za ryzyko w przypadku dwustronnych instrumentów pochodnych,
C. mając na uwadze, że w ostatnim dziesięcioleciu wolumen obrotu instrumentami pochodnymi na świecie wielokrotnie się zwiększył, w wyniku czego nastąpił znaczny postęp w zakresie rozdzielenia działalności gospodarczej i produktów rynku finansowego,
D. mając na uwadze, że należy stworzyć podstawę międzynarodowej współpracy celem kontrolowania instrumentów pochodnych w obrocie międzynarodowym, aby co najmniej osiągnąć międzynarodowe standardy i poczynić ustalenia dotyczące wymiany informacji między partnerami centralnymi,
E. mając na uwadze, że według danych na koniec czerwca 2009 r. wartość nominalna wszystkich rodzajów kontraktów dotyczących pozagiełdowych instrumentów pochodnych opiewała na 605 bilionów USD, wartość rynkowa brutto, która zapewnia miarę ryzyka rynkowego - na 25 bilionów USD, a wartość ekspozycji kredytowych brutto z uwzględnieniem dwustronnych umów kompensacji -3,7 bilionów USD, oraz mając na uwadze, że w kontekście zbytniego zwiększenia dźwigni finansowej, niedokapitalizowanego systemu bankowego i strat wynikających ze strukturyzowanych aktywów finansowych, pozagiełdowe instrumenty pochodne przyczyniły się do zależności między głównymi uczestnikami rynku, nawet jeśli są oni instytucjami podlegającymi uregulowaniom,
F. mając na uwadze, że w minionych latach wielki wzrost wartości transakcji doprowadził do zwiększenia podejmowanego ryzyka bez faktycznej inwestycji w instrument bazowy, a tym samym znacznych efektów dźwigni finansowej,
G. mając na uwadze, że niektóre pozagiełdowe instrumenty pochodne stały się coraz bardziej skomplikowane oraz że ryzyko kontrahenta nie zawsze było właściwie oceniane i wyceniane, a także mając na uwadze poważne słabości, jeżeli chodzi o organizację rynków instrumentów pochodnych, a także brak przejrzystości, co wskazuje na potrzebę dalszej standaryzacji uwarunkowań prawnych i celów ekonomicznych instrumentów,
H. mając na uwadze, że uregulowania dotyczące partnerów centralnych (CCP) powinny zapewnić niedyskryminujący dostęp systemów obrotu, aby zagwarantować uczciwe i skuteczne funkcjonowanie rynków,
I. mając na uwadze, że w transakcjach pozagiełdowych instrumentów pochodnych tożsamość zaangażowanych podmiotów/stron i wielkość podejmowanego przez nie ryzyka nie są jasne,
J. mając na uwadze, że wiele rynków pozagiełdowych instrumentów pochodnych, a zwłaszcza rynek swapów ryzyka kredytowego, podlega bardzo wysokim poziomom koncentracji i na rynku dominują nieliczne duże przedsiębiorstwa,
K. mając na uwadze, że niedawne wydarzenia dotyczące państwowych swapów ryzyka kredytowego wykorzystywanych przez finansowych spekulantów doprowadziły do bezpodstawnie wysokich poziomów niektórych spreadów krajowych; mając na uwadze, że wspomniane wydarzenia i praktyki podkreśliły potrzebę zwiększenia przejrzystości rynku i wzmocnienia europejskich uregulowań dotyczących obrotu swapami ryzyka kredytowego, w szczególności tymi związanymi z długami państwowymi,
L. mając na uwadze, że aby rejestry obrotu odgrywały centralną rolę w zapewnianiu przejrzystości nadzorcom na rynkach instrumentów pochodnych, organy nadzoru powinny mieć nieograniczony dostęp do właściwych danych rejestru, a rejestry powinny skonsolidować pozycję i obracać danymi na skalę globalną, uporządkowanymi według kategorii aktywów,
M. mając na uwadze, że Parlament z zadowoleniem przyjmuje zmianę paradygmatu Komisji Europejskiej w kierunku bardziej rygorystycznej regulacji rynków pozagiełdowych instrumentów pochodnych, porzucając przeważającą opinię, zgodnie z którą instrumenty pochodne nie wymagają dalszych uregulowań, przede wszystkim dlatego, że głównie korzystają z nich eksperci i specjaliści; wzywa zatem, aby przyszłe przepisów gwarantowały nie tylko przejrzystość rynków instrumentów pochodnych, ale również należyte ich regulowanie,
N. mając na uwadze, że Europa powinna stworzyć kompleksową strategię zabezpieczenia dla rynków instrumentów pochodnych, która powinna uwzględniać wyjątkową sytuację przedsiębiorców będących użytkownikami końcowymi odmienną od sytuacji najważniejszych uczestników rynku i instytucji finansowych,
O. mając na uwadze, że większość instrumentów pochodnych stosowanych przez niefinansowych użytkowników końcowych wiąże się, patrząc z indywidualnego punktu widzenia, z ograniczonym ryzykiem systemowym oraz że większość z nich służy tylko do zabezpieczania rzeczywistych transakcji, a także mając na uwadze, że instytucje niefinansowe to firmy, które nie są objęte zakresem stosowania MiFID (firmy spoza MiFID), jak np. przewoźnicy lotniczy, producenci samochodów i podmioty prowadzące handel towarami, które to firmy ani nie spowodowały ryzyka systemowego dla rynku finansowego, ani nie zostały w znacznym stopniu bezpośrednio dotknięte tym kryzysem,
P. mając na uwadze, że prężne rynki instrumentów pochodnych wymagają kompleksowej polityki w dziedzinie zabezpieczeń, obejmującej ustalenia odnoszące się zarówno do rozliczeń centralnych, jak i dwustronnych,
Q. mając na uwadze, że małym i średnim przedsiębiorstwom niefinansowym, które korzystają z instrumentów pochodnych wyłącznie w celu zabezpieczania się przed ryzykiem przy prowadzeniu głównej działalności, należy zezwolić na odstępstwa od rozliczania się i zabezpieczania odnośnie do wymogów kapitałowych, pod warunkiem że zakres korzystania z niektórych instrumentów pochodnych nie stwarza ryzyka systemowego (podlega to wymogowi regularnego sprawdzania przez Komisję tego odstępstwa) oraz że wielkość i charakter transakcji są proporcjonalne do rzeczywistego ryzyka, na jakie narażeni są końcowi użytkownicy, i odpowiednie dla tego ryzyka, mając na uwadze, że także w obszarze kontraktów dostosowanych do konkretnych potrzeb należy zapewnić minimalne standardy, dotyczące w szczególności zabezpieczenia instrumentów pochodnych i wymogów kapitałowych,
R. mając na uwadze, że produkty pozagiełdowych instrumentów pochodnych wymagają proporcjonalnych regulacji kiedy są wykorzystywane przez niefinansowych użytkowników końcowych, ale mając również na uwadze, że co najmniej niezbędne dane szczegółowe dotyczące transakcji muszą być przekazane do rejestrów transakcji,
S. mając na uwadze, że swapy ryzyka kredytowego (CDS), będące finansowymi produktami ubezpieczeniowymi, znajdują się obecnie w obrocie pomimo braku odpowiednich uregulowań,
T. mając na uwadze zalecenie CESR-ERGEG dla Komisji Europejskiej w odniesieniu do trzeciego pakietu w sprawie wewnętrznego rynku energii (ref.: CESR/08-739, E08-FIS-07-04), w którym zalecono stworzenie dopasowanych do potrzeb systemów integralności i przejrzystości rynków energii elektrycznej i gazu,
U. mając na uwadze, że bliska, globalna współpraca z członkami G-20 i władzami amerykańskimi, przewidziana w odniesieniu do wszystkich zaplanowanych środków jest wdrażana także po to, by w dużym stopniu zapobiegać możliwościom arbitrażu w zakresie nadzoru pomiędzy krajami i wspierać wymianę informacji,
V. mając na uwadze, że ryzyko systemowe związane z izbami rozliczeniowymi wymaga solidnych standardów regulacyjnych i nadzorczych oraz nieograniczonego rzeczywistego dostępu do informacji o transakcjach dla organów nadzoru,
W. mając na uwadze konieczność zapewnienia, aby ceny instrumentów pochodnych lepiej odzwierciedlały ryzyko, oraz mając na uwadze, że koszty przyszłej infrastruktury rynkowej ponosili uczestnicy rynku,
X. mając na uwadze niedawny dramatyczny wzrost rentowności suwerennych obligacji niektórych państw strefy euro do poziomu zagrażającego równowadze obnażył problematyczne bodźce ekonomiczne związane z kontraktami CDS opartymi na długu państwowym oraz jasno pokazał konieczność wzmocnienia stabilności finansowej i przejrzystości rynku na drodze całkowitego ujawniania organom nadzoru i kontroli oraz zakazania spekulacyjnych transakcji CDS dotyczących długu państwowego,
Y. zwraca uwagę, że wszystkie transakcje dotyczące produktów instrumentów pochodnych określone w jednej z walut UE, odnoszące się do jednostek UE i w których uczestniczy instytucja finansowa UE należy rozliczać, jeśli są kwalifikowane, oraz zgłaszać do izb rozliczeniowych i rejestrów zlokalizowanych, autoryzowanych i nadzorowanych w UE, podlegających europejskim przepisom o ochronie danych; odnotowuje, że przyszłe nowe regulacje powinny ustanowić jasne kryteria oceny równoważności CCP i rejestrów zlokalizowanych w krajach trzecich dla transakcji nierozliczonych lub niezgłoszonych w UE,
1. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą stworzenia lepszych uregulowań dla instrumentów pochodnych, a w szczególności pozagiełdowych instrumentów pochodnych, by zmniejszyć wpływ ryzyka pozagiełdowego rynku instrumentów pochodnych na stabilność całych rynków finansowych, i popiera żądania dotyczące standaryzacji kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych (między innymi przez bodźce regulacyjne w dyrektywie w sprawie wymogów kapitałowych (CRD) dotyczące ryzyka operacyjnego), korzystania z rejestrów transakcji i scentralizowanego przechowywania danych, korzystania z i wzmocnienia centralnych izb rozliczeniowych oraz wykorzystania zorganizowanych systemów obrotu;
2. z zadowoleniem przyjmuje ostatnie prace forum organów regulacyjnych ds. pozagiełdowych instrumentów pochodnych w odpowiedzi na apel grupy G20 o dalsze działania w celu zwiększenia przejrzystości i solidności rynków pozagiełdowych instrumentów pochodnych;
3. wzywa do zwiększenia przejrzystości transakcji przeprowadzanych przed obrotem, dotyczących wszystkich instrumentów, które kwalifikują się do szerokiego wykorzystania w zorganizowanych systemach obrotu, oraz do zwiększenia przejrzystości po obrocie poprzez zgłaszanie wszystkich transakcji do rejestrów z korzyścią zarówno dla organów regulacyjnych, jak i dla inwestorów;
4. popiera żądanie, aby obowiązkowo wprowadzić oparty na partnerach centralnych system rozliczenia między instytucjami finansowymi w odniesieniu do wszystkich kwalifikujących się produktów instrumentów pochodnych, aby lepiej móc ocenić ryzyko kontrahenta, i popiera cel, jakim jest obrót możliwie jak największej liczby kwalifikujących się produktów instrumentów pochodnych na rynkach zorganizowanych; wzywa do zapewnienia zachęt sprzyjających obrotowi kwalifikowanych produktów instrumentów pochodnych w systemach obrotu regulowanych przez MiFID, tj. na regulowanych rynkach i na wielostronnych platformach obrotu (MTF); zwraca uwagę, że jednym z kryteriów kwalifikowalności do rozliczenia musi być płynność;
5. domaga się, aby w przyszłości ceny instrumentów pochodnych lepiej odzwierciedlały ryzyko, a koszty przyszłej infrastruktury rynkowej ponosili uczestnicy rynku, nie zaś podatnicy;
6. uważa, że w celu zabezpieczenia przed konkretnym ryzykiem konieczne są indywidualnie ukształtowane instrumenty pochodne, dlatego odrzuca ewentualny przymus standaryzacji wszystkich instrumentów pochodnych;
7. wzywa Komisję, aby zastosowała zróżnicowane podejście do wielu rodzajów dostępnych produktów instrumentów pochodnych, z uwzględnieniem zróżnicowanych profili ryzyka, stopnia wykorzystania do uprawnionych celów zabezpieczenia i roli w kryzysie finansowym;
8. zwraca uwagę, że w odniesieniu do regulacji należy odróżnić instrumenty pochodne stosowane jako narzędzie zarządzania ryzykiem przy zabezpieczaniu przed rzeczywistym ryzykiem podstawowym, na które użytkownik jest narażony, od instrumentów pochodnych wykorzystywanych wyłącznie do celów spekulacyjnych oraz uważa, że rozróżnienie to utrudnia brak danych i konkretnych kwot dotyczących transakcji pozagiełdowych;
9. wzywa Komisję, aby zbadała sposoby znacznego zmniejszenia ogólnej wielkości instrumentów pochodnych, aby wielkość ta była proporcjonalna do związanych z nią zabezpieczeń, celem uniknięcia zakłócenia sygnałów cenowych, zmniejszenia ryzyka dla integralności rynku i ograniczenia ryzyka systemowego;
10. uważa za istotne zwrócenie szczególnej uwagi na instrumenty pochodne przedsiębiorstw, dla których kontrahentem jest instytucja finansowa, aby uniknąć nadużywania takich kontraktów nie w kategoriach ryzyka systemowego, lecz w kategoriach instrumentów rynku finansowego;
11. domaga się lepszego zarządzania ryzykiem i większej przejrzystości, które to czynniki mają ogromne znaczenie dla zwiększenia bezpieczeństwa rynków finansowych, nie zaniedbując jednocześnie indywidualnej odpowiedzialności za podejmowane ryzyko;
12. stwierdza, że w celu minimalizacji konkretnego ryzyka dla przedsiębiorstw konieczne są instrumenty pochodne dostosowane do szczególnych potrzeb, aby można było je wykorzystywać jako skuteczne instrumenty zarządzania ryzykiem dopasowane do indywidualnych wymagań;
13. wzywa Komisję, aby podniosła standardy zarządzania ryzykiem rozliczeń dwustronnych w ramach przyszłego prawodawstwa dotyczącego rozliczeń centralnych;
14. jest zdania, że ryzyko kontrahenta można ograniczyć przez rozliczenia, zabezpieczenie dzięki dostosowaniu wymogów kapitałowych i przez inne narzędzia regulacyjne; popiera Komisję, jeżeli chodzi o zaproponowanie wyższych wymogów kapitałowych dla instytucji finansowych w przypadku kontraktów dwustronnych dotyczących instrumentów pochodnych niekwalifikujących się do rozliczenia centralnego, w oparciu o podejście bazujące na proporcjonalności ryzyka, z uwzględnieniem skutków kompensaty, zabezpieczenia, narzutu wstępnego, dziennego uzgadniania portfela, dziennego uzupełniania zabezpieczenia, zautomatyzowanego działania zabezpieczającego i innych technik zarządzania ryzykiem kontrahenta w transakcji dwustronnej w ramach zmniejszania ryzyka kontrahenta;
15. domaga się, by instrumenty pochodne, które nie odpowiadają wymogom IFRS 39, a tym samym nie zostały ocenione przez biegłego rewidenta, podlegały rozliczaniu centralnemu przez CCP od wartości progowej, którą określi Komisja; ponadto domaga się, by w celu lepszego rozgraniczenia przeprowadzić badania obejmujące przedłożenie przez biegłego rewidenta niezależnej oceny kontraktów dotyczących pozagiełdowego instrumentu pochodnego w celu ustalenia, czy instytucja niefinansowa może nadal zawierać kontrakty dwustronne;
16. wzywa Komisję do przyznania Europejskiemu Organowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych silnej pozycji w zakresie udzielania zezwoleń europejskim izbom rozliczeniowym i uważa za użyteczne, aby były one nadzorowane przez ten sam organ, między innymi z uwagi na zgromadzenie kompetencji nadzorczej w jednym organie i na fakt, że ryzyko związane z CCP będzie transgraniczne;
17. uważa, że dostęp CCP do pieniędzy banku centralnego skutecznie przyczynia się do bezpieczeństwa i integralności rozliczenia;
18. domaga się, aby partnerzy centralni nie byli w pełni finansowani przez użytkowników i by ich systemy zarządzania ryzykiem nie konkurowały ze sobą oraz by przewidziano uregulowania dotyczące nadzoru nad kosztami rozliczeniowymi; wzywa Komisję do zajęcia się tymi kwestiami w swoim wniosku legislacyjnym oraz do ustanowienia zasad zarządzania i własności dla izb rozliczeniowych, z uwzględnieniem, między innymi, niezależności dyrektorów, członkostwa i bliskiego nadzoru ze strony organów nadzoru;
19. odnotowuje, że wspólne standardy techniczne związane z takimi sprawami jak obliczanie wysokości depozytu zabezpieczającego i protokoły wymiany informacji stworzą ważny element zapewnienia sprawiedliwego i niedyskryminującego dostępu autoryzowanych systemów obrotu do CCP; ponadto odnotowuje, że Komisja powinna zwracać baczną uwagę na ewentualny rozwój różnic technologicznych, dyskryminujących praktyk i barier dla przepływu pracy, które są szkodliwe dla konkurencji;
20. wzywa do tego, by sposób prowadzenia działalności gospodarczej i przepisy dotyczące CCP zapewniały niedyskryminujący dostęp systemom obrotu, oraz do zajęcia się kwestiami dotyczącymi dyskryminujących praktyk cenowych;
21. popiera wprowadzenie rejestrów dla wszystkich pozycji instrumentów pochodnych, najlepiej w rozróżnieniu na kategorię aktywów, a regulowanych i nadzorowanych pod kierownictwem Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych; wzywa do przyjęcia wiążących zasad postępowania, aby uniknąć zakłóceń konkurencji i zapewnić jednolitą interpretację w państwach członkowskich, a ponadto domaga się, aby w przypadkach spornych ESMA przysługiwało prawo podjęcia ostatecznej decyzji wzywa Komisję zapewnienia krajowym organom nadzoru rzeczywistego dostępu do zawartych w rejestrach danych do obliczeń granularnych, które dotyczą uczestników rynku działających pod ich jurysdykcją, oraz do danych dotyczących potencjalnego ryzyka systemowego, które może wystąpić w ich jurysdykcjach, jak również do danych łącznych ze wszystkich rejestrów, w tym przechowywanych w rejestrach w państwach trzecich; zwraca uwagę, że usługi świadczone przez rejestry powinny być wyceniane w przejrzysty sposób, z uwagi na ich funkcję użytkową;
22. wzywa Komisję do opracowania standardów sprawozdawczości dla wszystkich produktów instrumentów pochodnych, spójnych ze standardami opracowywanymi na poziomie międzynarodowym, do zagwarantowania ich przekazania do centralnego rejestru transakcji, partnerów centralnych, instytucji walutowych i finansowych, a także do zapewnienia Europejskiemu Organowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz krajowym organom regulacyjnym i w razie konieczności Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego dostępu do tych danych;
23. wzywa Komisję do opracowania środków, dzięki którym organy regulacyjne będą mogły ustanawiać limity pozycji, aby zapobiegać nieproporcjonalnym wahaniom cen i powstawaniu baniek spekulacyjnych;
24. zwraca się do Komisji, aby zagwarantowała w szczególności niezależne i przejrzyste prowadzenie wyceny wszystkich instrumentów pochodnych nieuczestniczących w obrocie giełdowym, umożliwiające uniknięcie konfliktu interesów;
25. dostrzega konieczność dokładnego wyjaśnienia wszystkich szczegółów technicznych, w ścisłej współpracy z krajowymi organami nadzoru, zwłaszcza w odniesieniu do standardów i rozróżnienia pomiędzy produktami rynku finansowego a produktami niemającymi takiego charakteru, i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja zajęła się już tą kwestią; wzywa Komisję do podjęcia odpowiednio wcześnie współpracy z Radą i Parlamentem;
26. popiera zamiar Komisji Europejskiej dotyczący utworzenia partnerów centralnych zgodnie z ustalonymi europejskimi standardami, nadzorowanych przez Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych; domaga się, aby główni uczestnicy rynku nie mieli kontroli nad zarządzaniem ryzykiem CCP, ale aby byli włączani do rad zarządzania ryzykiem; jest zdania, że należy dodatkowo zaproponować mechanizmy umożliwiające pożyteczny wkład w zarządzanie ryzykiem;
27. zdecydowanie podkreśla potrzebę stworzenia regulacyjnych standardów celem zapewnienia prężności CCP na szerszą gamę ryzyka, w tym na niewypłacalność wielu uczestników, nagłą sprzedaż zasobów finansowych i gwałtowne zmniejszenie płynności rynkowej;
28. jest zdania, że kwestie takie jak definicja klas instrumentów pochodnych, tworzenie CCP, rejestr służący przejrzystości, wymogi kapitałowe, ustanowienie niezależnych miejsc obrotu lub korzystanie z istniejących giełd, odstępstwa dla MŚP i szczegóły techniczne powinny być uzgadniane w ścisłej współpracy pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi, instytucjami międzynarodowymi i przyszłym europejskim organem nadzoru ESMA;
29. w związku z powyższym domaga się jasnych zasad postępowania i obowiązkowych wiążących standardów dotyczących tworzenia (udziału użytkowników), procesów podejmowania decyzji i systemów zarządzania ryzykiem w ramach CCP; wspiera zamiar Komisji dotyczący przedłożenia rozporządzenia w sprawie uregulowania działalności izb rozliczeniowych;
30. popiera zamiar Komisji dotyczący przewidzenia odstępstw i niższych wymogów kapitałowych wobec dwustronnych instrumentów pochodnych stosowanych przez małe i średnie przedsiębiorstwa, jeśli podstawowe ryzyko jest zabezpieczone, instrumenty pochodne nie mają znaczenia dla bilansu MŚP, a pozycja instrumentu pochodnego nie stwarza ryzyka systemowego;
31. domaga się poddania niezależnym rozliczeniom centralnym przede wszystkim swapów ryzyka kredytowego i centralnego rozliczania możliwie jak największej liczby instrumentów pochodnych za pośrednictwem CCP; uważa, że poszczególne rodzaje instrumentów pochodnych kumulujące ryzyko powinny w odpowiednich przypadkach być warunkowo dopuszczone lub, w indywidualnych przypadkach, nawet zabronione; jest zdania, że w szczególności należy wymagać wystarczającego kapitału i rezerw na pokrycie swapów ryzyka kredytowego (CDS) w wypadku zdarzenia kredytowego;
32. wzywa Komisję, aby w trybie pilnym szczegółowo zbadała poziomy koncentracji na rynkach pozagiełdowych instrumentów pochodnych, a w szczególności w swapach ryzyka kredytowego, celem zapewnienia braku ryzyka manipulacji rynkowej lub konfliktu interesów;
33. wzywa Komisję Europejską, aby wystąpiła z właściwymi wnioskami legislacyjnymi celem uregulowania transakcji finansowych obejmujących krótką sprzedaż instrumentów pochodnych, aby zapewnić stabilność finansową i przejrzystość cen. jest zdania, że w międzyczasie swapy ryzyka kredytowego powinny być przetwarzane przez europejskiego CCP, aby zminimalizować ryzyko kontrahenta, zwiększyć przejrzystość i zmniejszyć ryzyko ogólne;
34. żąda, aby zabezpieczenie w formie swapów ryzyka kredytowego było wypłacalne jedynie po okazaniu i poświadczeniu eskpozycji na związane z nimi obligacje oraz ograniczało się do wartości tej ekspozycji;
35. uważa, że wszystkie finansowe instrumenty pochodne związane z finansami publicznymi w UE (w tym z długiem państwowym państw członkowskich i z bilansem administracji lokalnej) powinny podlegać standaryzacji i znajdować się w obrocie giełdowym lub odbywającym się na innych regulowanych platformach obrotu, aby wspierać przejrzystość rynku instrumentów pochodnych dla społeczeństwa;
36. domaga się zakazu transakcji swapami ryzyka kredytowego, u których podstaw nie leżą kredyty, a które stanowią transakcje o charakterze czysto spekulacyjnym dotyczące kredytów zagrożonych, a tym samym mogą doprowadzić do sztucznego wzrostu cen swapów ryzyka kredytowego, w konsekwencji potęgując ryzyko systemowe wynikające z faktycznego ryzyka kredytowego; domaga się przynajmniej określenia dłuższych okresów zastrzeżonych w przypadku krótkiej sprzedaży papierów wartościowych i instrumentów pochodnych; apeluje do Komisji o przeanalizowanie pułapów ryzyka w odniesieniu do instrumentów pochodnych, a w szczególności swapów ryzyka kredytowego, i uzgodnienie ich z partnerami międzynarodowymi;
37. uważa, że Komisja powinna zbadać wykorzystanie limitów pozycji w celu zwalczania manipulacji rynkowej, w szczególności, gdy zbliża się wygaśnięcie kontraktu (sztuczne ograniczenia i napędzanie podaży); odnotowuje, że limity pozycji należy traktować raczej jako dynamiczne narzędzia regulacyjne aniżeli narzędzia bezwarunkowe, oraz że w razie potrzeby powinny je stosować krajowe organy nadzoru zgodnie z wytycznymi ustanowionymi przez Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych;
38. wzywa do centralnego rozliczania przez partnera centralnego każdej pozycji instrumentu pochodnego zajmowanej przez instytucje finansowe lub niefinansowe przekraczającej określoną wartość progową (która zostanie wyznaczona przez Europejski Organ Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi);
39. domaga się, by w ramach zapowiedzianego uregulowania instrumentów pochodnych włączono zasady odnoszące się do zakazania czysto spekulacyjnych transakcji surowcami i produktami rolnymi oraz narzucono rygorystyczne limity pozycji, zwłaszcza w odniesieniu do ich ewentualnego wpływu na ceny podstawowych produktów żywnościowych w krajach rozwijających się i uprawnień do emisji gazów cieplarnianych; wzywa do udzielenia Europejskiemu Organowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych i właściwym władzom uprawnień w zakresie skutecznego eliminowania dysfunkcji na rynkach instrumentów pochodnych, np. przez wprowadzanie tymczasowego zakazu krótkiej sprzedaży swapów ryzyka kredytowego lub wymogu fizycznego uregulowania instrumentów pochodnych oraz przez określania limitów pozycji w celu uniknięcia niepożądanej koncentracji dealerów w którymś z segmentów rynku;
40. wzywa do tego, aby wszelkie przyszłe wnioski legislacyjne dotyczące rynków instrumentów pochodnych realizowały podejście funkcjonalne, zgodnie z którym podobne działalności podlegają takim samym lub podobnym przepisom;
41. podkreśla konieczność uregulowania instrumentów pochodnych na szczeblu europejskim oraz wzywa Komisję, aby w maksymalnym stopniu skoordynowała ten proces z partnerami Europy, aby osiągnąć możliwie jak najbardziej spójne oraz skoordynowane uregulowania na poziomie międzynarodowym; podkreśla znaczenie unikania arbitrażu regulacyjnego poprzez nieadekwatną koordynację;
42. wzywa do wspierania inicjatyw branżowych i uznania ich wartości, ponieważ w niektórych wypadkach mogą być równie odpowiednie jak działania legislacyjne i stanowić ich uzupełnienie;
43. wzywa do spójnego podejścia w Europie, aby wywrzeć skuteczny nacisk na mocne strony poszczególnych centrów finansowych i wykorzystać kryzys do dalszej integracji i rozwoju skutecznego europejskiego rynku finansowego;
44. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący przedstawienia wniosków w sprawie przepisów odnoszących się do izb rozliczeniowych i rejestru transakcji już w połowie 2010 r. oraz wczesnego omówienia technicznych szczegółów ze wszystkimi instytucjami na szczeblu krajowym i UE, a w szczególności z prawodawcami: Radą i Parlamentem;
45. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji Europejskiej złożenia wniosków legislacyjnych dotyczących swapów ryzyka kredytowego;
46. podkreśla znaczenie regularnego oceniania skuteczności przyszłych przepisów prawa, w porozumieniu ze wszystkimi uczestnikami rynku, i dostosowywania aktów prawnych w razie konieczności;
47. wzywa do jak najszybszego wdrożenia niniejszej rezolucji;
48. stwierdza, że nie tylko w odniesieniu do handlu surowcami i produktami rolnymi, ale również handlu uprawnieniami do emisji, należy zagwarantować przejrzyste funkcjonowanie rynku i ograniczenie spekulacji; w tym kontekście domaga się przeanalizowania pułapów ryzyka dla poszczególnych produktów;
49. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie, krajowym organom regulacyjnym oraz Europejskiemu Bankowi Centralnemu.
______
(1) Dz.U. C 8 E z 14.1.2010, s. 26.