Rozporządzenie wykonawcze 400/2010 rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei oraz kończące dochodzenie w odniesieniu do do przywozu stalowych lin i kabli wysyłanych z Malezji
Dz.U.UE.L.2010.117.1
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 400/2010
z dnia 26 kwietnia 2010 r.
rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei oraz kończące dochodzenie w odniesieniu do do przywozu stalowych lin i kabli wysyłanych z Malezji *
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 13,
uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
1. PROCEDURA
1.1. Istniejące środki i wcześniejsze dochodzenia
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999(2) ("rozporządzenie pierwotne") Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe wynoszące 60,4 % na przywóz stalowych lin i kabli ("SWR") pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL" lub "Chiny"). Środki te będą dalej zwane "środkami pierwotnymi", a dochodzenie, które doprowadziło do nałożenia środków przez pierwotne rozporządzenie będzie dalej zwane "dochodzeniem pierwotnym".
(2) W 2004 r., po ustaleniu obchodzenia pierwotnych środków poprzez przeładunek SWR pochodzących z Chin w Maroku, zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1886/2004(3) rozszerzono środki na przywóz tych samych SWR wysyłanych z Maroka. Podobnie, po ustaleniu w następstwie dochodzenia przeprowadzonego zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, że doszło do obejścia pierwotnych środków nałożonych na przywóz z Ukrainy przez Mołdawię, środki rozszerzono rozporządzeniem Rady (WE) nr 760/2004(4) na przywóz tych samych stalowych lin i kabli wysyłanych z Mołdawii.
(3) Rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005(5) Rada w następstwie przeglądu wygaśnięcia ("przegląd wygaśnięcia") nałożyła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, ostateczne cło antydumpingowe na przywóz SWR pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej na poziomie środków pierwotnych. Nałożone w ten sposób cła pozostają w mocy i będą dalej zwane "środkami obowiązującymi".
1.2. Wniosek
(4) Dnia 29 czerwca 2009 r. Komisja otrzymała zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wniosek o zbadanie możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz SWR pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Wniosek został złożony przez Komitet Łącznikowy Przemysłu Lin Stalowych Unii Europejskiej (EWRIS) w imieniu producentów stalowych lin i kabli Unii Europejskiej ("wnioskodawca").
(5) We wniosku zarzucono, że po nałożeniu środków antydumpingowych nastąpiła znaczna zmiana struktury handlu w zakresie wywozu z ChRL, Republiki Korei i Malezji do Unii, która nie ma racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia poza nałożeniem obowiązujących środków. Wydaje się, że ta zmiana struktury handlu wynikała z przeładunku SWR pochodzących z ChRL w Republice Korei i Malezji.
(6) We wniosku zarzuca się następnie, że skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny. Ponadto istniały wystarczające dowody potwierdzające, że zwiększony przywóz z Republiki Korei i Malezji odbywa się po cenach dużo niższych od niewyrządzającej szkody ceny ustalonej w dochodzeniu pierwotnym.
(7) Wreszcie wnioskodawca zarzucił, że ceny SWR wysyłanych z Republiki Korei i z Malezji są cenami dumpingowymi w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej dla produktu podobnego podczas dochodzenia pierwotnego.
1.3. Wszczęcie postępowania
(8) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody prima facie pozwalające na wszczęcie dochodzenia zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie rozporządzeniem (WE) nr 734/2009(6) ("rozporządzenie wszczynające"). Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja, w drodze rozporządzenia wszczynającego, nakazała również organom celnym rejestrowanie przywozu SWR wysyłanych z Republiki Korei i z Malezji.
1.4. Dochodzenie
(9) Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu dochodzenia władze ChRL, Republiki Korei i Malezji, producentów/eksporterów i przedsiębiorstwa handlowe w tych krajach, a także importerów w Unii, których sprawa dotyczy, oraz wnioskodawcę ze strony przemysłu Unii. Kwestionariusze wysłano do producentów/eksporterów z ChRL, Republiki Korei i z Malezji znanych Komisji z wniosku lub za pośrednictwem Misji Republiki Korei i Malezji przy Unii Europejskiej lub tych, którzy zgłosili się w terminie określonym w art. 3 ust. 1 rozporządzenia wszczynającego. Kwestionariusze wysłano również przedsiębiorstwom handlowym z Republiki Korei i z Malezji oraz importerom z Unii wymienionym we wniosku. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym.
(10) Zgłosiło się piętnastu producentów/eksporterów i dwa przedsiębiorstwa handlowe z Republiki Korei, dwóch producentów/eksporterów z Malezji, pięciu producentów/ eksporterów z Chin, dwóch powiązanych importerów, dziesięciu niepowiązanych importerów w Unii oraz Europejskie Stowarzyszenie Importerów Lin Stalowych. Kilka innych przedsiębiorstw stwierdziło, że nie są zaangażowane w produkcję lub wywóz produktu objętego dochodzeniem.
(11) Następujące przedsiębiorstwa przedstawiły odpowiedzi na kwestionariusz, a w ich siedzibach przeprowadzono następnie wizyty weryfikacyjne:
Producenci/eksporterzy z Republiki Korei:
- Bosung Wire Rope Co., Ltd., Kimhae-Si,
- Chung Woo Rope Co., Ltd., Busan,
- CS Co., Ltd, Yangsan-City,
- Cosmo Wire Ltd., Ulsan,
- Dae Heung Industrial Co., Ltd., Haman - Gun,
- DSR Wire Corp., Suncheon-City i przedsiębiorstwo powiązane DSR Corp., Busan,
- Goodwire Mfg., Co., Ltd., Yangsan-city,
- Kiswire Ltd., Seul,
- Line Metal Co., Ltd., Changnyoung-Gun,
- Manho Rope & Wire Ltd., Busan,
- Shin Han Rope Co., Ltd., 715-8, Incheon,
- Ssang Yong Cable Mfg. Co., Ltd, Busan,
- Young Heung Iron & Steel Co., Changwon City Przedsiębiorstwa handlowe z Republiki Korei:
- Trion Co Ltd., Busan
Producenci/eksporterzy z Malezji:
- Kiswire Sdn. Bhd., Johor Bahru,
- Southern Wire Industries (M) Sdn. Bhd., Shah Alam, Selangor
Producenci/eksporterzy z ChRL:
- Qingdao DSR, Qingdao,
- Kiswire Qingdao Ltd., Qingdao,
- Young Heung (TAICANG) Steel Wire Rope Co., Ltd., Tai Cang City
Powiązani importerzy:
- Kiswire Europe, Niderlandy,
- Verope AG, Szwajcaria.
1.5. Okres objęty dochodzeniem
(12) Okres objęty dochodzeniem trwał od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. (OD). Dane zgromadzono za okres od 1999 r. do końca OD w celu zbadania zarzucanej zmiany w strukturze handlu.
2. WYNIKI DOCHODZENIA
2.1. Uwagi ogólne
(13) Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocena istnienia obejścia środków została przeprowadzona poprzez przeanalizowanie kolejno następujących kwestii: czy doszło do zmiany struktury handlu między państwami trzecimi a Unią, czy zmiana ta wynika z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem, czy istnieją dowody szkody lub osłabienia skutków naprawczych cła w odniesieniu do cen lub ilości podobnych produktów oraz czy istnieją dowody dumpingu w odniesieniu do normalnych wartości uprzednio ustalonych dla podobnych produktów w razie koniczności zgodnie z przepisami art. 2 rozporządzenia podstawowego.
2.2. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny
(14) Produkt objęty postępowaniem stanowią, jak określono w dochodzeniu pierwotnym, liny stalowe i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm (w terminologii przemysłowej często zwane SWR), pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, obecnie objęte kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 i ex 7312 10 98 ("produkt objęty postępowaniem").
(15) Produkt objęty dochodzeniem stanowią liny stalowe i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, wysyłane z Republiki Korei i Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei i Malezji ("produkt objęty dochodzeniem"), obecnie objęte tymi samymi kodami CN jak produkt objęty postępowaniem.
(16) Dochodzenie wykazało, że SWR wywożone do Unii z Chin i SWR wysyłane do Unii z Republiki Korei i z Malezji mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne i takie same zastosowania, a zatem należy je uważać za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
2.3. Stopień współpracy i określenie wielkości obrotów handlowych
(17) Jak stwierdzono powyżej w motywie 17, czternastu eksporterów/producentów z Republiki Korei, jedno koreańskie przedsiębiorstwo handlowe, dwóch producentów eksportujących z Malezji i trzech producentów eksportujących z Chin współpracowało w dochodzeniu poprzez przedstawienie odpowiedzi na kwestionariusz.
Republika Korei
(18) Po przedstawieniu odpowiedzi na kwestionariusz jedno koreańskie przedsiębiorstwo zgłosiło Komisji swoją upadłość i dlatego wycofało się ze współpracy.
(19) W przypadku innego koreańskiego przedsiębiorstwa za uzasadnione uznano zastosowanie art. 18 ust. 1 z przyczyn określonych w motywie 47.
(20) Współpracujący koreańscy producenci eksportujący reprezentują 81 % całkowitego koreańskiego wywozu do Unii w OD zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych COMEXT. W związku z tym, mimo że stopień współpracy był wysoki, współpracujący producenci/eksporterzy nie reprezentują całkowitej wielkości wywozu SWR z Republiki Korei. Całkowitą wielkość wywozu określa się więc w oparciu o bazę danych COMEXT.
Malezja
(21) W Malezji jest dwóch znanych producentów. Całkowita wielkość wywozu tych dwóch współpracujących przedsiębiorstw z Malezji przekroczyła wielkość przywozu produktu objętego dochodzeniem zarejestrowaną w bazie danych COMEXT. Uznano zatem, że producenci eksportujący odzwierciedlają łączny wywóz SWR z Malezji do Unii.
(22) Wnioskodawca twierdził, że dane COMEXT nie są wiarygodne, a zatem nie powinno się określać na tej podstawie łącznej wielkości wywozu z Malezji do Unii. Jednakże podczas dochodzenia dane dotyczące przywozu zostały porównane z oficjanymi statystykami malezyjskimi i ze zweryfikowanymi odpowiedziami na kwestionariusz. Analiza ta nie wykazała, by rzeczywisty wywóz z Malezji przekroczył wywóz zgłoszony przez współpracujące przedsiębiorstwa z Malezji. Argument wnioskodawcy musiał zatem zostać odrzucony.
Chińska Republika Ludowa
(23) W Chinach poziom współpracy producentów/eksporterów był niski, ponieważ jedynie trzech eksporterów/producentów przedstawiło odpowiedzi na kwestionariusz. Ponadto żadne z tych przedsiębiorstw nie prowadziło wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii i tylko w bardzo niewielkich ilościach do Malezji. Współpracujące przedsiębiorstwa stanowią 41 % łącznego chińskiego wywozu do Republiki Korei. Dlatego też na podstawie informacji przedstawionych przez współpracujące strony nie można było w uzasadniony sposób określić wielkości wywozu SWR z Chin.
(24) W związku z powyższym ustalenia w odniesieniu do przywozu SWR do Unii i wywozu SWR z Chin do Republiki Korei i Malezji musiały częściowo opierać się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Do określenia całkowitej wielkości przywozu z Chin do Unii wykorzystano dane pochodzące z bazy danych COMEXT. Chińskie, koreańskie i malezyjskie statystyki krajowe wykorzystano do określenia całkowitego przywozu z Chin do Republiki Korei i Malezji. Dane z różnych źródeł statystycznych zostały zestawione i potwierdzone przez inne statystyczne bazy danych, takie jak Global Trade Atlas, China Export Database, i przez dane przedstawione przez organy celne Republiki Korei i Malezji.
(25) Wielkość przywozu zarejestrowana w koreańskich, malezyjskich i chińskich statystykach objęła większą grupę produktów niż produkt objęty postępowaniem lub produkt objęty dochodzeniem. W związku z tym statystyki dostosowano zgodnie z ustaleniami obecnego dochodzenia.
2.4. Zmiana struktury handlu
Przywóz SWR do Unii
(26) Przywóz SWR z Chin do Unii początkowo spadł prawie do zera w następstwie nałożenia środków w 1999 r. Po stopniowym wzroście w latach 2003-2006 przywóz osiągnął najwyższy poziom 8 656 ton w 2006 r., a następnie tendencja ta uległa odwróceniu i wielkość przywozu ponownie spadła, o ponad 40 % między 2006 r. a OD.
(27) Z drugiej strony łączny przywóz koreańskich SWR do Unii wzrósł znacznie w latach 1999-2008 z ok. 11 123 ton do 48 214 ton. Roczny wzrost w wartościach bezwzględnych był największy w latach 2002-2003 i niedawno w latach 2006-2007.
(28) W oparciu o informacje zawarte w skardze oraz dostarczone przez Misję Republiki Korei przy Unii Europejskiej uznaje się, że niniejsze dochodzenie objęło znaczną większość, jeżeli nie wszystkich, prawdziwych producentów produktu objętego dochodzeniem w Korei. Uznano zatem, że wywóz do Unii realizowany przez niewspółpracujące przedsiębiorstwa koreańskie, który stanowi 19 % łącznego wywozu z Republiki Korei pod względem wielkości, jest realizowany głównie przez przedsiębiorstwa handlowe, oprócz producentów wspomnianych w motywie 18 i 47.
(29) Przedsiębiorstwa te wyraźnie zwiększyły swój wywóz do Unii w 2006 i 2007 r. Wywóz w tych latach był o ok. 20 % większy niż w 2005 r., tj. w pierwszym roku, za który dostępne są dane na tym poziomie. Wywóz przedsiębiorstw niewspółpracujących zmniejszał się, począwszy od 2008 r., co należy rozważać w świetle dochodzenia przeprowadzonego przez władze koreańskie w tym okresie opisanego w motywie 52.
(30) W przypadku Malezji zarówno z danych pochodzących z bazy COMEXT, jak i z łącznego wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa współpracujące wynika, że w przeszłości wywóz z Malezji do Unii również stale wzrastał. Największy i najbardziej stabilny wzrost odnotowano między 2005 r. a OD, kiedy wywóz z Malezji do Unii wzrósł dwukrotnie.
(31) Tabela 1 przedstawia wielkość przywozu SWR z wymienionych wyżej krajów do Unii od czasu nałożenia środków w 1999 r. do OD.
Tabela 1
Zmiany w przywozie SWR do Unii od czasu nałożenia środków
| Wielkość przywozu (w tonach) | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 |
| Chiny | b.d. | 414 | 283 | 394 | 913 | 2 809 |
| Udział w łącznym przywozie | - | 1 % | 1 % | 1 % | 2 % | 5 % |
| Republika Korei | 11 122 | 12 486 | 13 280 | 16 223 | 22 302 | 31 862 |
| Udział w łącznym przywozie | - | 29 % | 32 % | 37 % | 47 % | 52 % |
| Malezja | 2 989 | 2 366 | 4 171 | 3 371 | 4 836 | 4 426 |
| Udział w łącznym przywozie | - | 5 % | 10 % | 8 % | 10 % | 7 % |
| Wielkość przywozu (w tonach) | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | OD |
| Chiny | 4 945 | 8 656 | 6 219 | 6 795 | 4 987 |
| Udział w łącznym przywozie | 7 % | 11 % | 7 % | 7 % | 6 % |
| Republika Korei | 34 536 | 39 128 | 45 783 | 48 213 | 43 185 |
| Udział w łącznym przywozie | 50 % | 50 % | 55 % | 53 % | 50 % |
| Koreańskie przedsiębiorstwa niewspółpracujące | 11 577 | 14 042 | 14 160 | 10 287 | 8 391 |
| Indeks (2005 = 100) | 100 | 121 | 122 | 89 | 72 |
| Malezja | 5 123 | 7 449 | 8 142 | 9 685 | 10 116 |
| Udział w łącznym przywozie | 7 % | 10 % | 10 % | 11 % | 12 % |
| Malezyjskie przedsiębiorstwa współpracujące (Indeks: 2006 = 100) | - | 100 | 102 | 148 | 144 |
| Źródło: COMEXT, statystyki koreańskie (KITA) | |||||
(32) W strukturze trzech powyższych przepływów handlowych można zauważyć, że szczególnie od 2005 r. eksporterzy koreańscy i częściowo eksporterzy malezyjscy znacznie przewyższyli wywóz chiński i w pewnym stopniu zastąpili chińskich eksporterów na rynku Unii pod względem wielkości.
(33) W wyniku światowego spowolnienia gospodarczego, które pokrywa się z OD, wielkość obrotów handlowych SWR zmniejszyła się lub zmniejszyło się tempo wzrostu we wszystkich zainteresowanych krajach. Spadek był jednak najbardziej znaczący w przypadku przywozu z Chin do Unii (-27 %).
Wywóz z Chin do Republiki Korei i do Malezji
(34) W tym samym okresie można zauważyć również olbrzymi wzrost wywozu lin stalowych i kabli (wszystkie rozmiary średnicy) z Chin do Republiki Korei: od względnie nieznacznej wielkości w 1999 r. (2 519 ton) wywóz wzrósł do 78 822 ton w 2008 r. Wzrost był najbardziej znaczący w latach 2005-2008, kiedy przywóz do Republiki Korei wzrósł czterokrotnie. W ostatnich latach Chiny były największym eksporterem SWR do Korei, reprezentującym 89 % łącznego przywozu SWR w 2008 r. Szacowana wielkość przywozu jedynie w przypadku produktu objętego postępowaniem (produkty o średnicy powyżej 3 mm) w 2008 r. wyniosła 58 885 ton.
(35) W przypadku przywozu realizowanego wyłącznie przez koreańskie przedsiębiorstwa niewspółpracujące można zauważyć taki sam olbrzymi wzrost, tj. przywóz z Chin realizowany przez te przedsiębiorstwa wzrósł czterokrotnie w latach 2007 i 2008. Pomimo późniejszego spadku przywóz utrzymał się na poziomie znacznie wyższym niż w 2005 r. i nadal był bardzo wysoki.
Tabela 2
Przywóz produktów chińskich do Republiki Korei między 1999 r. a OD
| 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | OD | |
| Przywóz (w tonach, wszystkie rozmiary średnicy) | 2 519 | 6 764 | 6 044 | 7 740 | 11 421 | 14 120 | 19 933 | 36 531 | 69 620 | 78 822 | 66 099 |
| Roczna zmiana (%) | - | 169 | - 11 | 28 | 48 | 24 | 41 | 83 | 91 | 13 | - 16 |
| Przywóz realizowany przez koreańskie przedsiębiorstwa niewspółpracujące (w tonach, tylko produkt objęty postępowaniem) | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | 7 166 | 18 053 | 33 907 | 29 717 | 22 004 |
| Indeks (2005 = 100) | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | 100 | 252 | 473 | 415 | 307 |
| Źródło: Statystyki koreańskie (KITA), dane przedstawione przez koreańskie służby celne, sprawdzone informacje przedstawione przez współpracujących producentów | |||||||||||
(36) W celu ustalenia tendencji przepływów handlowych SWR z Chin do Malezji, przeanalizowano zarówno malezyjskie, jak i chińskie statystyki. Oba zbiory danych są dostępne jedynie na wyższym poziomie grupy produktów niż produkt objęty postępowaniem. Ponadto wykazały one znaczne różnice. Dlatego też nie można ustalić żadnych wiarygodnych danych w tym zakresie.
(37) Wnioskodawca twierdził, że fakt, iż nie można było ustalić wiarygodnych danych nie jest wystarczający do stwierdzenia, że nie doszło do obejścia środków. Jak wskazano w motywach 38 i 55 dowody dostępne w bieżącym dochodzeniu, tj. w szczególności wielkość produkcji współpracujących producentów eksportujących z Malezji oraz ich sprzedaż eksportowa do Unii, wykazały, że wywóz SWR z Malezji pochodził oryginalnie z Malezji, a zatem nie stanowił obejścia środków. Dlatego w tym przypadku było nieistotne, czy miał miejsce czy nie przywóz z Chin do Malezji. Argument wnioskodawcy musiał zatem zostać odrzucony.
Wielkość produkcji w Republice Korei i w Malezji
(38) Zmiany całkowitej wielkości produkcji producentów współpracujących w Republice Korei utrzymywały się na stałym poziomie między 2006 r. a OD. Natomiast producenci malezyjscy znacznie zwiększyli swoją produkcję w tym samym okresie.
Tabela 3
Produkcja SWR przedsiębiorstw współpracujących w Republice Korei i w Malezji
| Wielkość produkcji w tonach | 2006 | 2007 | 2008 | OD |
| Republika Korei | 152 657 | 159 584 | 160 113 | 142 413 |
| Indeks | 100 | 105 | 105 | 93 |
| Malezja (indeks) | 100 | 164 | 171 | 157 |
| Źródło: Sprawdzone informacje przedstawione przez producentów współpracujących | ||||
2.5. Wniosek dotyczący zmiany struktury handlu
(39) Ogólny spadek chińskiego wywozu do Unii od 2006 r. i równoległy wzrost wywozu z Republiki Korei i z Malezji oraz wywozu z Chin do Republiki Korei po nałożeniu pierwotnych środków, w szczególności do 2008 r., stanowią zmianę struktury handlu między wymienionymi wyżej krajami, z jednej strony, a Unią, z drugiej strony. W przypadku Republiki Korei wniosek ten można wyciągnąć zarówno ogólnie - dla okresu 2005-2007 - jak i oddzielnie w odniesieniu do przedsiębiorstw niewspółpracujących.
(40) Przedstawiono uwagi, w których twierdzono, że wzrost wywozu koreańskich SWR do Unii utrzymywał się na stałym poziomie na przestrzeni lat bez żadnego nagłego wzrostu; taki wzrost jest rzekomo warunkiem wstępnym stwierdzenia zmiany struktury handlu. Ponadto twierdzono, że wzrost należy raczej postrzegać w kontekście naturalnego rozwoju koreańskiego przemysłu SWR.
(41) Po pierwsze, zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, zmiana struktury handlu nie jest określona wyłącznie jako nagły wzrost wywozu kraju objętego dochodzeniem. Po drugie, dochodzenie wykazało, że pomimo znacznego wzrostu koreańskiego wywozu do Unii w 2006 r. i 2007 r., produkcja koreańskich producentów pozostawała na stałym poziomie w tych latach. Nie można zatem stwierdzić, że rozwój wielkości koreańskiego wywozu wynika jedynie z naturalnego rozwoju koreańskiego przemysłu SWR. Ponadto odmienne tendencje między przepływami handlowymi z Chinami do Unii a przepływami handlowymi z Chin do Korei i z Korei do Unii od 2006 r. w większości wskazywały zmianę struktury handlu między Unią a państwami trzecimi. Argumenty te należało zatem odrzucić.
2.6. Charakter praktyki związanej z obchodzeniem środków
(42) Artykuł 13 ust. 1 stanowi, że zmiana struktury handlu wynika z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem. Praktyka, proces lub praca obejmują między innymi wysyłkę produktu objętego środkiem za pośrednictwem państw trzecich i montaż części poprzez ich składanie w Unii lub państwie trzecim. W związku z tym istnienie działalności montażowej określono zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
Republika Korei
Przeładunek
(43) Ogólna analiza miejsc końcowego przeznaczenia stalowych lin i kabli produkowanych lub przywożonych do Korei i wywożonych z Korei przez przedsiębiorstwa współpracujące i niewspółpracujące - w tym przywóz do krajów innych niż Chiny i Unia i wywóz z tych krajów - wykazała, że pewna część wywozu z Korei do Unii stanowiła przywóz do Korei produktów pochodzących z Chin, ponieważ produkty te nie zostały sprowadzone z innych państw trzecich ani nie zostały wyprodukowane przez krajowych producentów w Korei.
(44) Ponadto porównanie łącznego koreańskiego wywozu SWR zarejestrowanego w statystykach koreańskich i sprawdzonych informacji dotyczących produkcji współpracujących producentów eksportujących wykazało, że produkcja koreańskich producentów przeznaczona na wywóz (118 856 ton) była znacznie niższa niż łączny wywóz z Korei (156 440) w OD. W związku z wysokim stopniem współpracy przedsiębiorstw koreańskich w ramach niniejszego dochodzenia różnicy tej nie można wyjaśnić istnieniem producentów, którzy nie współpracowali w ramach dochodzenia.
(45) W ramach dochodzenia ujawniono również, że niektórzy importerzy w Unii zaopatrywali się w SWR chińskiego pochodzenia u eksporterów koreańskich niewspółpracujących podczas niniejszego dochodzenia. Informacje te zestawiono z koreańskimi handlowymi bazami danych, które wykazały, że co najmniej część SWR wywożonych przez te niewspółpracujące przedsiębiorstwa rzeczywiście pochodziła z Chin.
(46) W odniesieniu do przedsiębiorstw współpracujących można było stwierdzić, że żadne z nich nie dokonało w trakcie OD przeładunku produktu objętego postępowaniem w Republice Korei. Niektóre z nich przywoziły SWR z Chin, ale stwierdzono, że sprzedawano je wyłącznie na rynku krajowym i na innych rynkach eksportowych.
(47) W przypadku jednego przedsiębiorstwa stwierdzono, że w swojej odpowiedzi na kwestionariusz przedstawiło ono nieprawdziwe informacje. Ponadto podczas wizyty weryfikacyjnej częściowo odmówiono dostępu do informacji. W związku z tym zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenia w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa oparto na dostępnych faktach. Zgodnie z art. 18 ust. 4 przedsiębiorstwo zostało poinformowane o zamiarze odrzucenia przedstawionych przez nie informacji i otrzymało możliwość przedstawienia dalszych wyjaśnień w wyznaczonym terminie.
(48) Po ujawnieniu informacji przedsiębiorstwo przyznało, że obeszło środki w przeszłości, fałszując pochodzenie produktów nabytych od ChRL. Z drugiej strony, przedsiębiorstwo twierdziło, że przedstawiło wystarczające informacje dotyczące produkcji, sprzedaży i zakupu w trakcie OD, które zostały sprawdzone na miejscu. Przedsiębiorstwo twierdziło również, że informacje te powinny wystarczyć do stwierdzenia, że nie obchodziło ono obowiązujących środków w trakcie OD.
(49) Jednak w związku z faktem, że przedsiębiorstwo przyznało się do stosowania praktyk stanowiących obchodzenie środków, a ponadto próbowało utrudniać dochodzenie, za właściwe uznaje się odrzucenie całości przedstawionych przez nie informacji i nieobjęcie tego przedsiębiorstwa zwolnieniem z rozszerzonych środków, zgodnie z dalszymi wyjaśnieniami w motywie 77.
(50) Jak wyjaśniono w motywie 18, jedno koreańskie przedsiębiorstwo zgłosiło Komisji swoją upadłość i wycofało się ze współpracy. Tak jak powyżej ustalenia w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa oparto na dostępnych faktach w rozumieniu art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(51) W oparciu o te fakty stwierdzono, że w trakcie OD i w poprzednich latach przeładunek miał miejsce, chociaż nie stwierdzono udziału żadnego z koreańskich producentów współpracujących. Potwierdzają to również ustalenia dotyczące zmiany struktury handlu, które określono powyżej w motywie 39.
(52) Należy zauważyć, że w 2007 r. OLAF wszczął dochodzenie w sprawie przeładunku tego samego produktu w Korei. Wiadomo, że władze koreańskie w tym samym czasie przeprowadziły dochodzenie w sprawie domniemanych praktyk związanych z obchodzeniem środków i stwierdziły, że kilka przedsiębiorstw, głównie przedsiębiorstw handlowych, dopuściło się oszustwa przez fałszowanie informacji dotyczących pochodzenia SWR przywożonych z ChRL do Korei przy powrotnym wywozie produktu.
(53) Istnienie przeładunku produktów pochodzących z Chin w Republice Korei zostało zatem potwierdzone.
Działalność montażowa
(54) Przeanalizowano źródła surowców i koszty produkcji w przypadku każdego przedsiębiorstwa współpracującego w celu ustalenia, czy jakakolwiek działalność montażowa w Republice Korei stanowiła obejście środków zgodnie z kryteriami określonymi w art. 13 ust. 2. We wszystkich przypadkach surowce pochodzące z Chin (walcówka lub półprodukty) nie stanowiły 60 % lub więcej łącznej wartości części produktu końcowego. Konieczne było zatem zbadanie, czy został osiągnięty próg 25 % wartości dodanej.
Malezja
Przeładunek
(55) W ramach dochodzenia ustalono, że żaden ze współpracujących producentów w Malezji nie przywoził w trakcie OD produktu objętego dochodzeniem z Chin.
(56) W oparciu o udział wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa współpracujące do Unii w łącznym wywozie z Malezji do Unii zarejestrowanym w bazie COMEXT można stwierdzić, że wzrost przywozu z Malezji przedstawiony w statystykach można w pełni wyjaśnić wzrostem wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa współpracujące. Wniosek ten znajduje potwierdzenie we wzroście całkowitej wielkości produkcji prawdziwych producentów malezyjskich w tym samym okresie, co opisano w motywie 38.
(57) Wnioskodawca zakwestionował to ustalenie, nie przedstawiając dodatkowych przyczyn ani dowodów. Argument ten musiał zatem zostać odrzucony.
Działalność montażowa
(58) Przeanalizowano źródła surowców i koszty produkcji w przypadku każdego przedsiębiorstwa współpracującego w celu ustalenia, czy jakakolwiek działalność montażowa w Malezji stanowi obejście środków zgodnie z kryteriami określonymi w art. 13 ust. 2. We wszystkich przypadkach surowce pochodzące z Chin (walcówka lub półprodukty) nie stanowiły 60 % lub więcej łącznej wartości części produktu końcowego. Konieczne było zatem zbadanie, czy został osiągnięty próg 25 % wartości dodanej.
(59) Można zatem stwierdzić, że zmiana struktury handlu zaobserwowana między Chinami, Malezją i Unią nie wynikała z praktyk związanych z obchodzeniem środków w Malezji. Dochodzenie dotyczące przywozu SWR wysyłanych z Malezji należy zatem zakończyć.
2.7. Brak racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia poza nałożeniem cła antydumpingowego (Republika Korei)
(60) W ramach dochodzenia nie ujawniono żadnej innej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia dla przeładunku poza unikaniem obowiązującego cła antydumpingowego na SWR pochodzące z Chin.
2.8. Osłabienie skutków naprawczych cła antydumpingowego (niewspółpracujące przedsiębiorstwa koreańskie)
(61) W celu przeprowadzenia oceny, czy przywożone produkty osłabiły pod względem ilości i cen skutki naprawcze obowiązujących środków nałożonych na przywóz SWR z Chin wykorzystano dane z bazy COMEXT jako najlepsze dostępne dane dotyczące ilości i cen w odniesieniu do wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa niewspółpracujące. Ceny określone w ten sposób porównano do poziomu usuwającego szkodę określonego dla producentów unijnych w ramach przeglądu wygaśnięcia.
(62) Wzrost przywozu z Korei uznano za znaczny pod względem ilości, szczególnie biorąc pod uwagę rozmiar rynku określony w ramach przeglądu wygaśnięcia (motyw 99 rozporządzenia (WE) nr 1858/2005). Szacowana konsumpcja w Unii w obecnym okresie objętym dochodzeniem daje podobne wskazanie, jeśli chodzi o znaczenie tego przywozu. Porównanie poziomu usuwającego szkodę określonego w ramach przeglądu wygaśnięcia oraz średniej ważonej ceny eksportowej pokazało znaczne zaniżanie cen. Stwierdzono zatem, że środki ulegają osłabieniu pod względem ilości i cen.
2.9. Dowody na istnienie dumpingu (niewspółpracujące przedsiębiorstwa koreańskie)
(63) Oceniono również, zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieją dowody dumpingu w odniesieniu do normalnej wartości uprzednio ustalonej dla produktów podobnych lub zbliżonych.
(64) W ramach przeglądu wygaśnięcia wartość normalna została ustalona na podstawie cen w Turcji, którą w ramach tamtego dochodzenia uznano za odpowiedni kraj o gospodarce rynkowej analogiczny w odniesieniu do ChRL. W obecnym dochodzeniu ustalono, że cena walcówki - głównego surowca stosowanego w produkcji SWR - znacznie wzrosła od przeglądu wygaśnięcia. Dodatkowo biorąc pod uwagę, że cena eksportowa w OD odzwierciedla zmiany cen surowców, uznano zatem za właściwe zaktualizowanie wartości normalnej zgodnie z uprzednimi ustaleniami dotyczącymi zmian cen surowców.
(65) Ustalono, że znaczna część koreańskiego wywozu pochodzi z oryginalnej produkcji koreańskiej. Z tego powodu, w celu ustalenia cen eksportowych w wywozie z Republiki Korei, na które miało wpływ obchodzenie, wzięto pod uwagę tylko wywóz producentów/eksporterów niewspółpracujących, który określono na najlepszych dostępnych faktach, tj. na średniej cenie eksportowej SWR w OD podanej w bazie COMEXT.
(66) Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, należycie uwzględniono w formie dostosowania różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dokonano również odpowiednio dostosowań w odniesieniu do różnic w podatkach pośrednich, kosztach transportu i ubezpieczenia w oparciu o średnie koszty współpracujących eksporterów koreańskich w OD.
(67) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego, dumping naliczano poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w ramach przeglądu wygaśnięcia i średnich ważonych cen eksportowych w OD niniejszego dochodzenia wyrażonych jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem.
(68) Porównanie średniej ważonej wartości normalnej i ustalonych w ten sposób średnich ważonych cen eksportowych wykazało istnienie dumpingu.
3. ŚRODKI
(69) W związku z powyższym stwierdzono, że ostateczne cło antydumpingowe nałożone na przywóz SWR pochodzących z Chin było przedmiotem obchodzenia poprzez przeładunek w Republice Korei określonego art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(70) Zgodnie z pierwszym zdaniem art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego środki obowiązujące w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL należy rozszerzyć na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Republiki Korei, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Republiki Korei.
(71) Rozszerzeniem należy objąć środki ustanowionych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1858/2005, czyli ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 60,4 % stosowane do ceny netto CIF na granicy Unii przed ocleniem.
(72) Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które stanowią, że wszelkie rozszerzone środki należy stosować do przywozu produktów wprowadzonych do Unii z zastrzeżeniem rejestracji wymaganej rozporządzeniem podstawowym, cło należy pobierać od przywozu tych zarejestrowanych SWR wysyłanych z Korei.
4. ZAKOŃCZENIE DOCHODZENIA PRZECIWKO MALEZJI
(73) W świetle ustaleń dotyczących Malezji należy zakończyć dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych poprzez przywóz SWR wysyłanych z Malezji oraz zaprzestać rejestracji przywozu SWR wysyłanych z Malezji, które wprowadzono rozporządzeniem wszczynającym.
(74) Wnioskodawca zakwestionował wniosek w sprawie zakończenia dochodzenia przeciwko Malezji. Ponieważ do wszystkich argumentów odniesiono się już powyżej, nie było żadnego powodu do ponownego rozpatrzenia wniosku.
5. WNIOSKI O ZWOLNIENIE
(75) Czternaście przedsiębiorstw z Republiki Korei, które przedstawiły kwestionariusze, wnioskowało o zwolnienie z możliwych rozszerzonych środków zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(76) Jak wyjaśniono w motywie 18, jedno z tych przedsiębiorstw następnie zakończyło współpracę. W związku z tym jego wniosek o zwolnienie złożony zgodnie z art. 13 ust. 4 należało odrzucić.
(77) Inne przedsiębiorstwo, jak wskazano w motywie 47, przedstawiło nieprawdziwe informacje i odmówiło dostępu do wymaganych informacji. W związku z tym jego wniosek o zwolnienie złożony zgodnie z art. 13 ust. 4 nie mógł zostać uwzględniony.
(78) Trzecie przedsiębiorstwo z Republiki Korei nie prowadziło wywozu produktu ani podczas OD ani po tym okresie, w związku z czym wyciągnięcie wniosków dotyczących jego działalności nie było możliwe. Dlatego również w przypadku tego przedsiębiorstwa nie można było przyznać zwolnienia. Jeśli jednak warunki określone w art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostaną spełnione po rozszerzeniu obowiązujących środków antydumpingowych, na wniosek przedsiębiorstwa można przeprowadzić ponowny przegląd jego sytuacji.
(79) To trzecie przedsiębiorstwo wyraziło sprzeciw i podtrzymało swój wniosek o zwolnienie. Nie przedstawiło jednak nowych informacji i dowodów, które mogłyby zmienić powyższą decyzję. Dlatego wniosek ten nie mógł zostać przyjęty.
(80) W świetle ustaleń żadne z innych współpracujących przedsiębiorstw z Republiki Korei nie obchodziło środków. Ponadto żadne z przedsiębiorstw wnioskujących o zwolnienie nie jest powiązane z przedsiębiorstwami stosującymi praktyki stanowiące obchodzenie środków. W szczególności zauważono, że czterej zainteresowani producenci są powiązani z przedsiębiorstwami z ChRL objętymi środkami pierwotnymi. Nie ma jednak dowodów na to, że powiązania te były ustanowione lub wykorzystywane w celu obchodzenia obowiązujących środków nałożonych na przywóz pochodzący z Chin. Należy zatem przyznać zwolnienia wszystkim współpracującym przedsiębiorstwom, które nie zostały wymienione w motywach 76-78.
(81) Uznaje się, że w tym przypadku konieczne jest wprowadzenie specjalnych środków w celu zapewnienia właściwego stosowania takich zwolnień. Środki specjalne polegają na wymogu przedstawienia organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która jest zgodna z wymogami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rozszerzonemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw z Republiki Korei, którym nie przyznano zwolnienia.
(82) Inni eksporterzy, z którymi Komisja nie nawiązała kontaktu w ramach niniejszego postępowania oraz którzy zamierzają złożyć wniosek o zwolnienie z rozszerzonego cła antydumpingowego zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, będą musieli wypełnić kwestionariusz w celu umożliwienia Komisji stwierdzenia, czy możliwe jest przyznanie zwolnienia. Komisja zwykle przeprowadza także wizytę weryfikacyjną na miejscu. Wniosek wraz ze wszystkimi istotnymi informacjami należy skierować do Komisji.
(83) W przypadku przyznania zwolnienia Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, przedstawia wniosek dotyczący odpowiedniej zmiany rozporządzenia. Następnie wszelkie przyznane zwolnienia będą monitorowane w celu zapewnienia zgodności z warunkami określonymi w rozporządzeniu.
6. UJAWNIENIE INFORMACJI
(84) Zainteresowane strony zostały poinformowane o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz zaproszone do przedstawienia swoich uwag. Uwagi przedstawione przez strony ustnie lub na piśmie zostały rozpatrzone. Żaden z przedstawionych argumentów nie doprowadził do zmiany ostatecznych ustaleń.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.
| W imieniu Rady | |
| C. ASHTON | |
| Przewodniczący |
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.
(2) Dz.U. L 217 z 17.8.1999, s. 1.
(3) Dz.U. L 328 z 30.10.2004, s. 1.
(4) Dz.U. L 120 z 24.4.2004, s. 1.
(5) Dz.U. L 299 z 16.11.2005, s. 1.
(6) Dz.U. L 208 z 12.8.2009, s. 7.