Rozporządzenie wykonawcze 2023/610 nakładające ponownie ostateczne cło wyrównawcze na przywóz rowerów elektrycznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant Electric Vehicle (Kunshan) Co., Ltd w związku z wyrokiem Sądu w sprawie T-243/19
Dz.U.UE.L.2023.80.54
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/610
z dnia 17 marca 2023 r.
nakładające ponownie ostateczne cło wyrównawcze na przywóz rowerów elektrycznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant Electric Vehicle (Kunshan) Co., Ltd w związku z wyrokiem Sądu w sprawie T-243/19
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 ("podstawowe rozporządzenie antysubsydyjne"), w szczególności jego art. 15 i art. 24 ust. 1,
1. PROCEDURA
1.1. Poprzednie dochodzenia i obowiązujące środki
(1) Rozporządzeniem (UE) 2019/72 2 Komisja Europejska nałożyła cła wyrównawcze na przywóz rowerów elektrycznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("zaskarżone rozporządzenie").
1.2. Wyrok Sądu Unii Europejskiej
(2) Przedsiębiorstwo Giant Electric Vehicle (Kunshan) Co., Ltd ("Giant" lub "skarżący" lub "GEV") wniosło do Sądu Unii Europejskiej ("Sąd") skargę w sprawie zaskarżonego rozporządzenia. 27 kwietnia 2022 r. Sąd wydał wyrok w sprawie T-243/19 3 dotyczącej zaskarżonego rozporządzenia ("wyrok").
(3) Sąd stwierdził, że Komisja nie była zobowiązana do określenia marginesów podcięcia cenowego i że była uprawniona do oparcia swojej analizy szkody, a zatem związku przyczynowego, na innych zjawiskach cenowych wymienionych w art. 8 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, takich jak znaczny spadek cen przemysłu Unii lub zapobieganie znacznym podwyżkom cen. Niemniej jednak, zważywszy że Komisja oparła się na obliczeniu podcięcia cenowego w kontekście art. 8 ust. 2, Sąd stwierdził, że uwzględniając w odniesieniu do cen producentów unijnych pewne elementy, które odjęła od cen stosowanych przez skarżącego (lub elementy, które nie występowały w odniesieniu do sprzedaży prowadzonej w charakterze OEM 4 , ponieważ sprzedaż produktu objętego postępowaniem 5 na rynku niższego szczebla była prowadzona przez niezależnego nabywcę), Komisja nie dokonała obiektywnego porównania przy obliczaniu marginesu podcięcia cenowego skarżącego. Sąd zauważył, że wskutek tego stwierdzonego błędu metodologicznego ustalono podcięcie cen stosowanych przez przemysł Unii, którego wielkości ani istnienia nie wykazano prawidłowo.
(4) Biorąc pod uwagę znaczenie, jakie Komisja przywiązywała do istnienia podcięcia cenowego w ustaleniu istnienia szkody oraz swoim wniosku dotyczącym związku przyczynowego między przywozem subsydiowanym i tą szkodą, Sąd stwierdził, że błąd w obliczeniach podcięcia cenowego był wystarczający, aby podważyć przeprowadzoną przez Komisję analizę związku przyczynowego, którego istnienie stanowi istotny warunek wprowadzenia środków.
(5) Sąd zauważył wreszcie, że niezależnie od zastosowania, w drodze analogii, art. 2 ust. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 6 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej ("podstawowe rozporządzenie antydumpingowe") do celów oceny istnienia szkody w rozumieniu art. 8 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, stwierdzony w ramach drugiej części tego zarzutu nieobiektywny charakter porównania i tak unieważnia analizę Komisji dokonaną na podstawie wymienionych przepisów 7 .
(6) Sąd zauważył również, że poziom usuwający szkodę ustalono na podstawie porównania obejmującego średnią ważoną cenę importową producentów eksportujących objętych próbą, odpowiednio dostosowaną z tytułu kosztów przywozu i należności celnych, ustaloną w celu obliczenia podcięcia cenowego 8 . W związku z tym Sąd stwierdził, że nie można wykluczyć, że gdyby nie błąd metodologiczny związany z podcięciem cen skarżącego, margines szkody przemysłu Unii zostałby ustalony na poziomie niższym nawet od poziomu ustalonego w zaskarżonym rozporządzeniu i jeszcze niższym niż kwota subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych stwierdzona w tym rozporządzeniu. W takim wypadku, zgodnie z art. 15 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyj- nego, kwotę odpowiedniego cła należałoby obniżyć do poziomu, który byłby odpowiedni do usunięcia tej szkody 9 .
(7) W związku z powyższym Sąd unieważnił zaskarżone rozporządzenie w zakresie, w jakim dotyczy ono przedsiębiorstwa Giant.
1.3. Wykonanie wyroku Sądu
(8) Art. 266 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ("TFUE") zobowiązuje instytucje do wprowadzenia środków zapewniających wykonanie jego wyroków. W przypadku unieważnienia aktu przyjętego przez instytucje w kontekście procedury administracyjnej, takiej jak w tym przypadku dochodzenie antysubsydyjne, wykonanie wyroku Sądu polega na zastąpieniu unieważnionego aktu nowym aktem, w którym wyeliminowano niezgodność z prawem wskazaną przez Sąd 10 .
(9) Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości procedura zastąpienia unieważnionego aktu może zostać wznowiona dokładnie od momentu, w którym wystąpiła niezgodność z prawem 11 . Oznacza to w szczególności, że w sytuacji, w której stwierdza się nieważność aktu kończącego procedurę administracyjną, unieważnienie to niekoniecznie wpływa na akty przygotowawcze, takie jak wszczęcie postępowania antysubsydyjnego. W sytuacji, gdy unieważnia się na przykład rozporządzenie wprowadzające ostateczne środki wyrównawcze, oznacza to, że w następstwie unieważnienia postępowanie antysubsydyjne jest nadal otwarte, ponieważ akt kończący postępowanie antysubsydyjne został usunięty z unijnego porządku prawnego 12 , z wyjątkiem sytuacji, w której niezgodność z prawem pojawiła się na etapie wszczęcia postępowania.
(10) W niniejszej sprawie Sąd unieważnił zaskarżone rozporządzenie z jednej przyczyny (a mianowicie, że przy ustalaniu istnienia znacznego podcięcia cenowego Komisja nie dokonała obiektywnego porównania na tym samym poziomie handlu). Zdaniem Sądu błąd ten miał też wpływ na analizę związku przyczynowego oraz mógł potencjalnie wpłynąć na margines szkody w odniesieniu do strony skarżącej.
(11) Pozostałe ustalenia i wnioski zawarte w zaskarżonym rozporządzeniu, które nie zostały zakwestionowane bądź też zostały zakwestionowane, ale nie zostały zbadane przez Sąd, pozostają ważne, a niniejsze wznowienie dochodzenia nie ma na nie wpływu 13 .
(12) W następstwie wyroku Sądu Komisja opublikowała 6 lipca 2022 r. zawiadomienie ("zawiadomienie o wznowieniu") wznawiające pierwotne dochodzenie dotyczące przywozu rowerów elektrycznych pochodzących z ChRL, co doprowadziło do przyjęcia zaskarżonego rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczy to przedsiębiorstwa Giant Electric Vehicle (Kunshan) Co., Ltd, oraz wznowienia dochodzenia od momentu, w którym wystąpiły odnotowane nieprawidłowości 14 .
(13) Zakres wznowienia był ograniczony do wykonania wyroku Sądu w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant.
(14) 6 lipca 2022 r. Komisja poddała również rejestracji przywóz rowerów elektrycznych pochodzących z ChRL i produkowanych przez przedsiębiorstwo Giant Electric Vehicle Kunshan Co., Ltd i zwróciła się do krajowych organów celnych o poczekanie, aż wynik ponownego rozpatrzenia zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, przed podjęciem decyzji w sprawie wszelkich wniosków o zwrot anulowanych ceł ("rozporządzenie w sprawie rejestracji") 15 .
(15) Komisja poinformowała zainteresowane strony o wznowieniu i zaprosiła je do przedstawienia uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wznowieniu.
(16) Jedna z zainteresowanych stron, przedsiębiorstwo Giant, złożyła wniosek o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wznowieniu i otrzymała taką możliwość.
(17) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń zarówno Giant, jak i EBMA zwróciły się o przesłuchanie i otrzymały możliwość przedłożenia swoich argumentów.
(18) Żadna z zainteresowanych stron nie złożyła wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.
1.4. Etapy procedury mającej na celu wykonanie wyroku Sądu
(19) W następstwie wznowienia Komisja wysłała objętym próbą producentom unijnym i ich powiązanym przedsiębiorstwom handlowym wezwania do przekazania informacji.
(20) Odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniach do przekazania informacji otrzymano od wszystkich objętych próbą producentów unijnych.
(21) Komisja przeprowadziła wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 26 podstawowego rozporządzenia antysubsydyj- nego w pomieszczeniach następujących przedsiębiorstw:
- Accell Group (Heerenveen, Niderlandy),
- Prophete GmbH & Co. KG (Rheda-Wiedenbruck, Niemcy),
- Derby Cycle Holding GmbH (Cloppenburg, Niemcy),
- Koninklijke Gazelle NV (Dieren, Niderlandy).
1.5. Okres objęty dochodzeniem
(22) Niniejsze dochodzenie obejmuje okres od 1 października 2016 r. do 30 września 2017 r. ("okres objęty dochodzeniem"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od 1 stycznia 2014 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
2. UWAGI ZAINTERESOWANYCH STRON DOTYCZĄCE WZNOWIENIA DOCHODZENIA
(23) Komisja otrzymała uwagi dotyczące wznowienia dochodzenia od przedsiębiorstwa Giant i importera Rad Power Bikes NL.
(24) Przedsiębiorstwo Giant twierdziło, że zgodnie z art. 11 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego w przypadku postępowania wszczętego na podstawie art. 10 ust. 11 dochodzenie, jeśli to możliwe, powinno zostać zakończone w ciągu jednego roku. W każdym przypadku dochodzenia takie we wszystkich sprawach muszą zostać zakończone w ciągu 13 miesięcy od daty ich wszczęcia w oparciu o ustalenia poczynione na podstawie art. 13 w odniesieniu do zobowiązań lub ustalenia poczynione na podstawie art. 15 w odniesieniu do podjęcia ostatecznych działań. Przedsiębiorstwo Giant twierdziło również, że art. 11.11 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych WTO ("porozumienie SCM WTO") stanowi, iż dochodzenia muszą, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, zostać zakończone w ciągu jednego roku od ich wszczęcia, a w żadnym przypadku nie mogą trwać ponad 18 miesięcy.
(25) Giant twierdził, że w kontekście porozumienia SCM WTO potwierdzono obowiązkowy charakter tych terminów 16 .
(26) Przedsiębiorstwo twierdziło ponadto, że w zawiadomieniu o wznowieniu wyraźnie uznano, że obecne postępowanie jest kontynuacją pierwotnego dochodzenia, a ponieważ pierwotne dochodzenie antysubsydyjne wszczęto 21 grudnia 2017 r. - w celu dotrzymania obowiązkowego terminu określonego w art. 11 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego - dochodzenie musiało zostać zakończone do 20 stycznia 2019 r. W związku z tym przedsiębiorstwo twierdziło, że wznowienie pierwotnego dochodzenia w lipcu 2022 r. skutkuje przedłużeniem dochodzenia poza obowiązkowy termin zakończenia dochodzenia określony w art. 11 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, a także jest niezgodne z terminami określonymi w art. 11.11 porozumienia SCM WTO.
(27) Komisja odrzuciła ten argument. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem dotyczącym analogicznego przepisu podstawowego rozporządzenia antydumpingowego termin zakończenia pierwotnego dochodzenia nie ma zastosowania do sytuacji, w których postępowanie zostaje wznowione w następstwie orzeczenia sądu. W związku z tym art. 11 ust. 9 dotyczy jedynie postępowań początkowych, a nie tych, które zostały wznowione w następstwie wyroku stwierdzającego nieważność lub unieważniającego. Sprawa WTO przytoczona przez Giant wydaje się nieistotna, ponieważ nie podważa faktu, że art. 11.11 porozumienia SCM WTO wykracza poza pierwotne dochodzenia.
(28) Przedsiębiorstwo Giant twierdziło również, że Komisja nie jest uprawniona do wznowienia pierwotnego dochodzenia antysubsydyjnego w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant, ponieważ błąd merytoryczny stwierdzony przez Sąd miał wpływ nie tylko na dochodzenie w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant, ale również na ogólne analizy szkody i związku przyczynowego, które oparto, przynajmniej częściowo, na ustaleniach w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant. Przedsiębiorstwo Giant twierdziło ponadto, że zgodnie z wyrokiem Sądu w sprawie T-243/19 Komisja nie była uprawniona do wznowienia pierwotnego dochodzenia, ale powinna uchylić środki wyrównawcze dotyczące rowerów elektrycznych w zakresie, w jakim dotyczyły one przedsiębiorstwa Giant.
(29) Również Rad Power Bikes NL twierdziło, że zgodnie z ustaleniami Sądu Komisja powinna znieść wprowadzone środki.
(30) Komisja nie zgodziła się z tymi argumentami, jakoby nie było możliwe wznowienie dochodzenia w celu usunięcia niezgodności z prawem stwierdzonej przez sądy europejskie. W istocie w sprawie dotyczącej Jindal 17 Sąd orzekł, że Komisja może wznowić dochodzenie od miejsca, w którym wystąpiła niezgodność z prawem, skorygować nieprawidłowość i ponownie wprowadzić środki w okresie stosowania przedmiotowego rozporządzenia, nawet w przypadku błędu merytorycznego/metodologicznego. Komisja nie uważała również, by jakiekolwiek przepisy lub orzecznictwo WTO, na które powołuje się przedsiębiorstwo Giant, mogły uzasadniać twierdzenia tego przedsiębiorstwa, ponieważ te przepisy i orzecznictwo nie dotyczą korekty niezgodności z prawem w następstwie postępowania sądowego.
(31) Ponadto, jak wyjaśniono w sekcjach 3 i 4, w przedmiotowym wznowionym dochodzeniu Komisja skorygowała błąd metodologiczny zgodnie z wymogami Sądu zawartymi w wyroku w sprawie T-243/19, w drodze zmiany obliczeń podcięcia cenowego przedsiębiorstwa Giant. Komisja dokonała również ponownego obliczenia poziomu usuwającego szkodę dotyczącego przedsiębiorstwa Giant usuwając ten sam błąd metodologiczny. Biorąc pod uwagę wniosek Sądu, że kwestia ta ma również wpływ na ogólne ustalenia dotyczące szkody i związku przyczynowego, Komisja dokonała przeglądu swojej analizy zarówno w odniesieniu do szkody, jak i związku przyczynowego, jak wyjaśniono poniżej w sekcjach 3 i 4. W związku z tym Komisja uznała, że jej zmienione ustalenia są w pełni zgodne z wyrokiem Sądu w sprawie T-243/19. Jako że zmienione ustalenia doprowadziły do obniżenia cła, a nie jego zniesienia, nie było konieczne uchylenie środków wyrównawczych dotyczących rowerów elektrycznych w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant. W związku z powyższym Komisja odrzuciła te argumenty.
(32) Przedsiębiorstwo Giant argumentowało również, że jeżeli Komisja będzie dalej prowadzić wznowione dochodzenie, musi również skorygować wszystkie inne błędy zaskarżone przez przedsiębiorstwo Giant przed Sądem. W szczególności przedsiębiorstwo Giant argumentowało, że w kontekście wznowionego dochodzenia antysubsydyjnego Komisja powinna również zająć się błędami, które popełniła w odniesieniu do oceny subsydiów, a w szczególności: (i) ustaleniem, że subsydium udzielono za pośrednictwem zakupu silników i baterii przez przedsiębiorstwo Giant; (ii) obliczeniem kwoty subsydium, w którym Komisja niesłusznie uwzględniła korzyści, które nie były związane z rowerami elektrycznymi dopuszczonymi do swobodnego obrotu w UE; (iii) ustaleniem, że korzystanie ze zobowiązań wynikających z akceptów bankowych stanowi wkład finansowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego; (iv) ustaleniem dotyczącym korzyści rzekomo przyznanej w wyniku korzystania ze zobowiązań wynikających z akceptów bankowych; (v) ustaleniem dotyczącym specyfiki rzekomego subsydium przyznanego za pomocą zobowiązań wynikających z akceptów bankowych oraz (vi) ustaleniem, że przedsiębiorstwo Giant uzyskało korzyść poprzez nabycie praw do użytkowania gruntów.
(33) Komisja odrzuciła ten argument. W podsumowaniu Sądu w pkt 117 wyroku w sprawie T-243/19 Sąd stwierdził, że należy stwierdzić nieważność rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczy ono przedsiębiorstwa Giant, ponieważ błąd metodologiczny stwierdzony przy obliczaniu podcięcia cenowego mógł podważyć legalność zaskarżonego rozporządzenia, unieważniając przeprowadzoną przez Komisję analizę szkody i związku przyczynowego. Sąd nie uznał za konieczne zbadania lub oceny zasadności jakichkolwiek innych twierdzeń przedstawionych przez skarżącego. Jak wskazano w motywach 8 i 11, art. 266 TFUE stanowi, że instytucje muszą wprowadzić środki niezbędne do zastosowania się do wyroków Sądu, a pozostałe ustalenia i wnioski zawarte w zaskarżonym rozporządzeniu, które nie zostały zakwestionowane lub które zostały zakwestionowane, ale nie zostały zbadane przez Sąd, pozostają w pełni aktualne. W związku z tym, ponieważ zakres wznowionego dochodzenia nie obejmuje przeglądu całej sprawy, lecz usunięcie konkretnych błędów stwierdzonych przez Sąd, Komisja nie uznała za konieczne dokonania przeglądu marginesu subsydiowania przedsiębiorstwa Giant.
(34) Przedsiębiorstwo Giant wskazało ponadto, że zarówno w pierwotnym, jak i we wznowionym dochodzeniu Komisja nie ujawniła w pełni informacji niezbędnych do oceny, czy dokonano obiektywnego porównania cen eksportowych przedsiębiorstwa Giant z cenami przemysłu Unii. Dlatego też przedsiębiorstwo Giant zwróciło się o to, aby w kontekście wznowionego dochodzenia Komisja ujawniła istotne informacje dotyczące kanałów sprzedaży objętych próbą producentów unijnych.
(35) Mimo że Komisja podtrzymała swoje stanowisko w kwestii poufności konkretnych informacji szczegółowych dotyczących sprzedaży prowadzonej przez przemysł Unii na rynku unijnym, uznała za właściwe przekazanie przedsiębiorstwu Giant następujących danych. Czterej objęci próbą producenci unijni sprzedawali około 46 % wielkości sprzedaży za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych. Łącznie 10 powiązanych przedsiębiorstw handlowych sprzedawało rowery elektryczne przedsiębiorstwom niepowiązanym, oprócz prowadzonej przez producentów objętych próbą sprzedaży bezpośredniej. Sprzedaż bezpośrednia stanowiła zatem około 54 % wielkości sprzedaży unijnej.
(36) Przedsiębiorstwo Giant argumentowało, że wbrew temu, co wskazała Komisja w swoim zawiadomieniu o wznowieniu postępowania, Komisja miała obowiązek przeprowadzić obiektywne porównanie cen przywożonych rowerów elektrycznych z cenami rowerów elektrycznych sprzedawanych przez producentów unijnych na rynku Unii. Giant argumentował, że zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego istnieje obowiązek pozytywny przeprowadzenia przez Komisję takiego porównania cen, które może dotyczyć cen przywożonych rowerów elektrycznych i cen rzeczywistych przemysłu Unii, w celu zbadania wpływu przywozu objętego dochodzeniem na ceny. To obiektywne porównanie powinno uwzględniać właściwy aspekt konkurencyjności przedmiotowych cen sprzedaży. Należy również uwzględnić różnice wynikające z tego, czy taka sprzedaż dotyczyła produktów markowych czy poziomu OEM.
(37) Komisja uwzględniła argumenty przedstawione przez przedsiębiorstwo Giant oraz uwagi zawarte w wyroku Sądu w swojej zmienionej analizie podcięcia cenowego, szkody, związku przyczynowego i usunięcia szkody oraz ustaleniach zawartych w sekcjach 3 i 4 poniżej.
(38) Przedsiębiorstwo Giant wskazało również, że w rozporządzeniu w sprawie rejestracji wyraźnie uznano, że "ostateczne zobowiązanie do zapłaty ceł antydumpingowych i wyrównawczych [...] będzie się opierać na ustaleniach wynikających z ponownego rozpatrzenia" 18 , a zatem, jak argumentował Giant, jakiekolwiek ostateczne zobowiązanie może mieć zastosowanie wyłącznie do przyszłego przywozu, tj. produktów, które wejdą do swobodnego obrotu po wejściu w życie takich ceł. Przedsiębiorstwo Giant argumentowało, że powyższe stanowisko jest poparte opinią rzecznika generalnego w sprawie C-458/98 (IPS), jak również wcześniejszymi uwagami samej Komisji 19 . Dlatego też przedsiębiorstwo Giant argumentowało, że wszelkie ponownie obliczone cła można nałożyć jedynie w odniesieniu do przyszłego przywozu rowerów elektrycznych produkowanych przez przedsiębiorstwo Giant, tj. rowerów elektrycznych, które wejdą do swobodnego obrotu po opublikowaniu rozporządzeń ponownie nakładających cła. Przedsiębiorstwo Giant twierdziło ponadto, że ponowne nałożenie ponownie obliczonych ceł w odniesieniu do wcześniejszego przywozu byłoby również sprzeczne z charakterem ceł wyrównawczych, które nie są środkami represyjnymi mającymi na celu naprawienie szkody poniesionej przez przemysł Unii w przeszłości, lecz stanowią środek zapobiegający powstawaniu szkody w przyszłości 20 .
(39) Trybunał Sprawiedliwości konsekwentnie orzekał, że art. 10 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nie wyklucza ponownego nałożenia cła antydumpingowego na przywóz dokonywany w okresie stosowania rozporządzeń uznanych za nieważne 21 . Komisja jest zdania, że ustalenia te mają takie samo zastosowanie do ceł wyrównawczych, gdyż również art. 16 obecnie obowiązującego podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego nie wyklucza ponownego nałożenia na podstawie aktu prawnego cła wyrównawczego na przywóz dokonywany w okresie stosowania rozporządzeń uznanych za nieważne. W związku z tym, jak wyjaśniono w motywie 14 rozporządzenia w sprawie rejestracji, wznowienie procedury administracyjnej i ewentualne ponowne nałożenie ceł nie może być postrzegane jako sprzeczne z zasadą niedziałania prawa wstecz 22 . W związku z tym odrzucono argument przedsiębiorstwa Giant, że ceł nie można ponownie nałożyć na przywóz, który został wprowadzony do swobodnego obrotu przed opublikowaniem (przyszłego) rozporządzenia wykonawczego Komisji.
(40) Przedsiębiorstwo Rad Power Bikes NL stwierdziło, że dokonywało przywozu produktów od innych chińskich eksporterów, które były podobne do produktów przywożonych przez przedsiębiorstwo Giant, oraz że przywóz ten podlegał cłom, które obliczono i nałożono na podstawie odpowiedniego poziomu usuwającego szkodę. W związku z tym twierdziło, że przy ponownym obliczaniu ceł mających zastosowanie do przedsiębiorstwa Giant Komisja musi również skorygować i obniżyć stawki celne mające zastosowanie do pozostałych chińskich eksporterów objętych tymi cłami, zarówno tych, którym przyznano indywidualne stawki celne, jak i pozostałych nieobjętych próbą współpracujących chińskich eksporterów.
(41) Jak wyjaśniono w motywie 33, celem wznowionego dochodzenia nie jest ponowne zbadanie wszystkich ustaleń zaskarżonego rozporządzenia, ale realizacja konkretnych ustaleń poczynionych przez Sąd w zakresie, w jakim dotyczą przedsiębiorstwa Giant. Sąd nie stwierdził nieważności zaskarżonego rozporządzenia w odniesieniu do innych producentów eksportujących. Dlatego też Komisja nie uznała za konieczne ani właściwe dokonanie korekty swoich pierwotnych ustaleń w odniesieniu do pozostałych chińskich eksporterów objętych cłem. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.
(42) W uwagach po ujawnieniu ostatecznych ustaleń przedsiębiorstwo Giant powtórzyło swoje argumenty dotyczące zgodności z prawem ponownego nałożenia z mocą wsteczną zmienionych ceł wyrównawczych obejmujących to przedsiębiorstwo, o czym mowa w motywie 38. Ponieważ jednak nie podniesiono żadnych nowych kwestii, odrzucenie tego argumentu zostaje potwierdzone.
3. PONOWNE BADANIE MARGINESU PODCIĘCIA PRZEDSIĘBIORSTWA GIANT I USTALEŃ DOTYCZĄCYCH SZKODY
3.1. Określenie podcięcia cenowego w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant
(43) Jak wskazano w motywie 3, Sąd stwierdził, że ponieważ Komisja oparła się na obliczeniu podcięcia cenowego w kontekście art. 8 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, uwzględniając w odniesieniu do cen producentów unijnych pewne elementy, które odjęła od cen stosowanych przez przedsiębiorstwo Giant (lub elementy, które nie występowały w odniesieniu do sprzedaży prowadzonej w charakterze OEM), Komisja nie dokonała obiektywnego porównania przy obliczaniu marginesu podcięcia cenowego przedsiębiorstwa Giant. Dlatego też nie ustalono prawidłowo znaczenia tego podcięcia cenowego, ani nawet jego istnienia.
(44) Jak wyjaśniono w motywie 610 zaskarżonego rozporządzenia, Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:
- średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu naliczanych przez czterech objętych próbą producentów unijnych niepowiązanym klientom na rynku unijnym, dostosowanych do poziomu cen ex-works, oraz
- odpowiednich średnich cen ważonych przywozu poszczególnych rodzajów produktu prowadzonego przez producentów eksportujących objętych próbą w ChRL na rzecz pierwszego niezależnego klienta na unijnym rynku, ustalonych na podstawie CIF z odpowiednimi dostosowaniami uwzględniającymi cła wynoszące 6 % i koszty przywozu; jak wspomniano w motywach 616-618 zaskarżonego rozporządzenia, w przypadku gdy sprzedaż odbywała się za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych, ceny eksportowe dostosowano przez analogię zgodnie z art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego. Odliczono koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne powiązanego przedsiębiorstwa handlowego oraz zysk objętych próbą importerów niepowiązanych (9 % ceny sprzedaży).
(45) Aby zapewnić obiektywne porównanie cen stosowanych przez przedsiębiorstwo Giant z cenami producentów unijnych, Komisja ponownie obliczyła margines podcięcia cenowego dotyczący przedsiębiorstwa Giant, dostosowując średnie ważone ceny sprzedaży objętych próbą producentów unijnych, o których mowa w motywie 44, na dwa sposoby.
(46) Po pierwsze, w przypadku sprzedaży dokonywanej przez objętych próbą producentów unijnych za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych dokonano odliczenia od ceny sprzedaży stosowanej wobec (każdego rodzaju) klientów niezależnych w celu uwzględnienia rzeczywistych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych przedsiębiorstwa handlowego oraz zysków (9 %). W przypadku jednego producenta unijnego określono szczególne rozwiązanie podobne do pobierania opłat. W tym przypadku, gdy koszty powiązanego przedsiębiorstwa handlowego dotyczyły działalności produkcyjnej, nie zostały one odliczone. W obliczeniu tym wykorzystano ten sam poziom zysku ustalony na potrzeby zastosowania przez analogię art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, o czym wspomniano w motywach 616-618 zaskarżonego rozporządzenia, do objętych próbą producentów eksportujących, i który obliczono na podstawie danych dotyczących współpracujących importerów niepowiązanych.
(47) Po drugie, tam, gdzie konieczne było porównanie cen na poziomie OEM, dokonano dalszego odliczenia w wysokości 2,3 % od odpowiednich cen przemysłu Unii, aby uwzględnić koszty projektowania, marketingu oraz badań i rozwoju. Odliczenie to ustalono zgodnie z motywem 771 zaskarżonego rozporządzenia.
(48) Nie uznano za konieczne dalszego dostosowania poziomu handlu pod kątem rodzaju klienta, ponieważ w toku dochodzenia ustalono, że nie ma spójnej i wyraźnej różnicy cen między sprzedażą przedsiębiorstwom handlowym i sprzedawcom detalicznym w Unii.
(49) W swoich uwagach po ujawnieniu ostatecznych ustaleń przedsiębiorstwo Giant argumentowało, że należy dokonać porównania między jego cenami eksportowymi a cenami przemysłu Unii w momencie pierwszej sprzedaży niepowiązanemu klientowi, bez korekt z tytułu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku po obu stronach obliczeń. Przedsiębiorstwo Giant twierdziło, że Komisja zastosowała to podejście przy wykonywaniu wyroku Sądu w sprawie Jindal. Przedsiębiorstwo Giant argumentowało, że zastosowanie tej metody pozwoliłoby na obiektywne porównanie.
(50) Komisja przypomniała, że porównania cen producenta eksportującego i przemysłu Unii w sprawie Jindal dokonano na poziomie niepowiązanych klientów ze względu na szczególne okoliczności w tej sprawie, w której rynek był podzielony geograficznie, a konkurencja miała miejsce na poziomie przetargów. Każda sprawa jest prowadzona na podstawie konkretnych faktów i okoliczności w świetle konkretnego wyroku. Przedsiębiorstwo Giant nie wyjaśniło, dlaczego okoliczności niniejszej sprawy uzasadniałyby takie samo podejście jak w sprawie Jindal i dlaczego podejście przyjęte przez Komisję jest niezgodne z wyrokiem Sądu. Komisja zauważyła ponadto, że ceny eksportowe w pierwotnym dochodzeniu dostosowano, w stosownych przypadkach, z uwzględnieniem kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych powiązanych przedsiębiorstw handlowych oraz hipotetycznego zysku, zgodnie z praktyką Komisji polegającą na stosowaniu przez analogię tej samej metodyki co w art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego. Podejście to zostało wyraźnie potwierdzone przez Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie Hansol 23 , w którym podkreślono, że wchodzi ono w zakres szerokiego zakresu uznania, jakim dysponuje Komisja przy stosowaniu art. 3 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.
(51) Przedsiębiorstwo Giant twierdziło ponadto, że, wbrew argumentowi opisanemu w motywie 49, w odniesieniu do sprzedaży przemysłu Unii dokonywanej bezpośrednio na rzecz sprzedawców detalicznych Komisja powinna dokonać dodatkowych odliczeń od cen sprzedaży producenta unijnego z tytułu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków odpowiadających wewnętrznym działom sprzedaży.
(52) Komisja przypomniała jednak, że podejście przedstawione w motywach 46-48 zapewniło obiektywne porównanie poprzez dostosowanie cen eksportowych i cen przemysłu Unii w ten sam sposób w odniesieniu do tych samych kanałów sprzedaży przy użyciu tej samej metodyki. Oznaczało to, że zarówno ceny eksportowe, jak i ceny sprzedaży przemysłu Unii zostały dostosowane z uwzględnieniem kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, jeżeli sprzedaż odbywała się za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych, podczas gdy w przypadku sprzedaży bezpośredniej nie zostały dostosowane. Dostosowanie cen sprzedaży bezpośredniej przemysłu Unii zgodnie z sugestią przedsiębiorstwa Giant stworzyłoby zatem asymetrię na niekorzyść przemysłu Unii w stosunku do cen eksportowych stosowanych przez Giant przy tego rodzaju sprzedaży, ponieważ takich odliczeń nie dokonano w odniesieniu do sprzedaży bezpośredniej prowadzonej przez podmiot produkujący przedsiębiorstwa Giant w Chinach. Byłoby to również sprzeczne z wyrokiem Sądu w związku z tą samą asymetrią, na którą powołał się Sąd, orzekając na korzyść Giant. Ponadto Komisja zauważyła, że w stosownych przypadkach dokonano już dalszych dostosowań w odniesieniu do kosztów projektowania, marketingu, a także badań i rozwoju oraz poziomu handlu, jak wyjaśniono w motywach 47 i 48, aby zapewnić pełną symetrię między odpowiednimi sytuacjami przedsiębiorstwa Giant i przemysłu Unii, zgodnie z wyrokiem. W związku z tym argument ten odrzucono.
(53) Przedsiębiorstwo Giant twierdziło również, że jego sprzedaż w charakterze OEM powinna być porównywana z cenami sprzedaży przemysłu Unii uwzględniającymi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz, w stosownych przypadkach, odliczenia zysku.
(54) Komisja potwierdziła zastosowanie tego podejścia.
(55) W swoich uwagach po ujawnieniu ostatecznych ustaleń przemysł Unii twierdził, że ujawnienie obliczeń skorygowanych cen przemysłu Unii było nieprawidłowe ze względu na metodykę zastosowaną do włączenia not kredytowych. Producenci unijni twierdzili, że miało to wpływ zarówno na obliczanie cen netto, jak i na dostosowanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.
(56) Komisja oceniła, czy zmieniona metodyka, zasugerowana przez producentów unijnych objętych próbą, miała jakikolwiek wpływ na marginesy podcięcia cenowego i zaniżania cen. W rezultacie Komisja zmieniła swoje obliczenia, co nie miało jednak istotnego wpływu na te marginesy. Skorygowane obliczenia zostały ujawnione producentom unijnym objętym próbą, a fakt, że obliczenia zostały skorygowane, został również ujawniony przedsiębiorstwu Giant. Stronom tym wyznaczono okres na przedstawienie uwag.
(57) W uwagach z 13 lutego 2023 r. przemysł Unii wskazał na błąd w obliczeniach not kredytowych dotyczących jednego producenta unijnego. Po skorygowaniu tego błędu margines podcięcia cenowego przedsiębiorstwa Giant wyniósł 11,5 %. Nowe obliczenia ujawniono wszystkim zainteresowanym stronom 14 lutego 2023 r. i przyznano im dodatkowy okres na przedstawienie uwag. Nie otrzymano żadnych dalszych uwag.
(58) Również w uwagach z 13 lutego 2023 r. przemysł Unii twierdził, że przy uwzględnianiu not kredytowych Komisja powinna była obliczyć jedynie koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski na podstawie wartości EXW każdej transakcji sprzedaży. Biorąc jednak pod uwagę, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne obliczono w przeliczeniu na sztuki rowerów elektrycznych, a marżę zysku obliczono na podstawie wartości na fakturze, argument ten został odrzucony.
(59) Podczas posiedzenia wyjaśniającego przemysł Unii twierdził, że w odniesieniu do całej sprzedaży, w przypadku której Komisja odliczyła zysk importera powiązanego od cen sprzedaży stosowanych przez przemysł Unii, stopa zysku wynosząca 9 % była zbyt wysoka, ponieważ była znacznie wyższa niż zysk docelowy ustalony w pierwotnym dochodzeniu (4,3 %). Argumentowano ponadto, że stopa zysku w wysokości 9 % nie była uzasadniona "jakimikolwiek informacjami zawartymi w aktach sprawy" w ramach wznowionego dochodzenia. Przedsiębiorstwo Giant przedstawiło uwagę, aby obalić ten argument, stwierdzając, że zmiana zastosowanej stopy zysku nie była właściwa, ponieważ nie było podstaw do zmiany stopy zysku hipotetycznego obliczonej w pierwotnym dochodzeniu.
(60) Stopa zysku docelowego i stopa zysku hipotetycznego powiązanego importera zostały ustalone w pierwotnym dochodzeniu (na podstawie danych zawartych w aktach sprawy) i nie zostały zbadane przez Sąd ani wspomniane w wyroku, który doprowadził do wznowienia niniejszego dochodzenia. W związku z tym Komisja nie jest zobowiązana do ponownego zbadania tej kwestii w ramach przedmiotowego wykonania wyroku. Ponadto zysk docelowy (tj. zysk, który może zostać osiągnięty przez przemysł Unii z tytułu sprzedaży krajowej w normalnych warunkach konkurencji) oraz zysk przedsiębiorstwa handlowego (hipotetyczna kwota obejmująca zysk zwykle obciążająca importera) są dwoma odrębnymi pojęciami i podlegają różnym przepisom rozporządzenia podstawowego. Bezpośrednie porównanie tych dwóch pojęć jest zatem niewłaściwe i nieistotne dla ustalenia marży zysku. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.
(61) Przemysł Unii twierdził również, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz odliczenie zysku nie były uzasadnione ze względu na relacje między dwoma producentami unijnymi a powiązanymi z nimi przedsiębiorstwami handlowymi. W szczególności stwierdzono, że od ceny sprzedaży za pośrednictwem niektórych przedsiębiorstw handlowych nie należy odliczać kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych ani zysku, ponieważ producent prowadził działalność na podstawie umowy o produkcję na zlecenie. Na poparcie swojego twierdzenia przemysł Unii przedstawił umowy między odpowiednimi przedsiębiorstwami zajmującymi się produkcją i sprzedażą.
(62) Co się tyczy producenta, o którym mowa również w motywie 61, stosował on szczególny system "podobny do produkcji na zlecenie". Komisja dokonała przeglądu dokładnych warunków tej umowy i stwierdziła, że stosowano system podprodukcji, a nie produkcję na zlecenie, oraz że zarówno producent, jak i powiązane przedsiębiorstwo handlowe ponosiły koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne. Umowa wykazała również stosunek umowny między powiązanymi stronami. Komisja podtrzymała zatem, że nie należy w pełni wyłączać kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz odliczeń zysków od cen sprzedaży tego producenta za pośrednictwem podmiotów powiązanych. Komisja wzięła pod uwagę koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne, które były związane z kosztami zwykle ponoszonymi przez powiązane przedsiębiorstwo handlowe, a nie koszty związane z zadaniami normalnie wykonywanymi przez producenta. Ponadto producent objęty postępowaniem ponosił koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne związane ze sprzedażą bezpośrednią. Komisja stwierdziła zatem, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk należy odjąć od ceny sprzedaży powiązanego przedsiębiorstwa handlowego i odrzuciła ten argument.
(63) W odniesieniu do drugiego producenta przemysł Unii również przedstawił umowę między producentem a powiązanym przedsiębiorstwem handlowym na poparcie swojego twierdzenia, że Komisja nie powinna odliczać kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku od cen sprzedaży jego powiązanych przedsiębiorstw handlowych. Przedsiębiorstwo Giant odparło ten argument, twierdząc, że podejście do przemysłu Unii powinno być takie samo, jak podejście zastosowane do przedsiębiorstwa Giant.
(64) Badając tę kwestię, Komisja zauważyła, że umowa przedłożona w odniesieniu do tego drugiego producenta również nie była umową o produkcję na zlecenie, lecz umową produkcyjną między powiązanymi stronami, określającą rolę producenta i powiązanego przedsiębiorstwa handlowego oraz zawierającą inne klauzule, takie jak metodyka obliczania cen transferowych. W umowie nie znajdowało się potwierdzenie faktu, że w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem rowery elektryczne były produkowane na podstawie umowy o produkcję na zlecenie lub jakiegokolwiek innego porozumienia, które oznaczałoby, że odliczanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych od cen sprzedaży powiązanych przedsiębiorstw handlowych nie było właściwe. Umowa wykazała faktycznie stosunek umowny między powiązanymi stronami. Powiązane przedsiębiorstwo handlowe działało również jako producent i sprzedawało rowery elektryczne bezpośrednio na rynku, jak również za pośrednictwem innych powiązanych przedsiębiorstw handlowych. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.
(65) Przemysł Unii twierdził również, że sprzedaż jednego producenta unijnego powinna zostać skorygowana w górę lub nie powinna być brana pod uwagę w porównaniu cen, ponieważ dotyczyła sprzedaży do sieci supermarketów i platform internetowych, a nie do innych rodzajów klientów detalicznych.
(66) Komisja uznała, że nie należy wykluczać takiej sprzedaży, ponieważ próbę producentów unijnych wybranych w pierwotnym dochodzeniu uznano za reprezentatywną dla przemysłu Unii. Ponadto w motywie 48 potwierdzono, że dalsze dostosowania cen, wykraczające poza już dokonane, nie były odpowiednie dla różnych rodzajów klientów.
(67) Przemysł Unii twierdził, że jego sprzedaż w charakterze OEM nie powinna być porównywana ze sprzedażą eksportową, chyba że dokonano by dostosowania jego cen w celu zapewnienia obiektywnego porównania.
(68) Komisja zauważyła, że wielkość sprzedaży w charakterze OEM przez przemysł Unii była bardzo niska, a większość takiej sprzedaży nie została wykorzystana w obliczeniach podcięcia cenowego i zaniżania cen, ponieważ nie odpowiadała ona przywożonemu rodzajowi produktu. W związku z tym stwierdzono, że dostosowania w odniesieniu do sprzedaży w charakterze OEM przez przemysł Unii nie należy dalej rozważać, ponieważ kwestia ta nie miałaby istotnego wpływu na marginesy podcięcia cenowego i zaniżania cen.
(69) W związku z tym potwierdza się zmieniony margines podcięcia cenowego w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant w wysokości 11,5 %.
3.2. Określenie podcięcia cenowego w odniesieniu do innych chińskich eksporterów
(70) W sprawie T-243/19 Sąd zauważył, że stwierdzony błąd metodologiczny, który oznaczał, że Komisja nie dokonała obiektywnego porównania przy obliczaniu marginesu podcięcia cenowego dotyczącego przedsiębiorstwa Giant, prawdopodobnie ma również wpływ na obliczenie podcięcia cenowego ustalonego w odniesieniu do innych objętych próbą producentów eksportujących 24 .
(71) Aby zapewnić obiektywne porównanie cen stosowanych przez pozostałych objętych próbą producentów eksportujących z cenami producentów unijnych, Komisja ponownie obliczyła również marginesy podcięcia cenowego dotyczące pozostałych objętych próbą producentów eksportujących z uwzględnieniem kwestii, o których mowa w motywach 44-47.
(72) Na podstawie porównania ustalono, że średni margines podcięcia cenowego w odniesieniu do przywozu od eksporterów objętych próbą (w tym przedsiębiorstwa Giant) wynosił 17,1 %. Mając na uwadze zmianę marginesu podcięcia cenowego przedsiębiorstwa Giant wyjaśnioną w motywie 56 powyżej, wartość ta została ostatecznie potwierdzona na poziomie 17,0 %.
3.3. Zmienione wnioski dotyczące szkody
(73) Komisja stwierdziła, że po skorygowaniu wskazanego przez Sąd w sprawie T-243/19 25 błędu metodologicznego dotyczącego obliczania podcięcia cenowego, poziomy podcięcia cenowego ze strony chińskiego przywozu względem przemysłu Unii zmniejszyły się do średnio 17,0 %, jak wspomniano w motywie 72. Chociaż poziomy podcięcia cenowego zmniejszyły się, nadal wyraźnie występowało znaczne podcięcie cenowe spowodowane przywozem towarów z ChRL po cenach dumpingowych.
(74) Ustalenia Komisji dotyczące pozostałych wskaźników szkody wymienionych w motywach 681-693 zaskarżonego rozporządzenia pozostają w pełni aktualne.
(75) Biorąc pod uwagę zmienione znaczne marginesy podcięcia cenowego, o których mowa w motywie 73, oraz dowody na negatywne zmiany prawie wszystkich wskaźników szkody omówione w motywach 630-680 zaskarżonego rozporządzenia, Komisja stwierdziła, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 8 ust. 4 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego.
4. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
(76) Komisja zbadała następnie, czy nadal istniałby związek przyczynowy między przywozem towarów po cenach dumpingowych i szkodą poniesioną przez producentów unijnych po uwzględnieniu zmienionych marginesów podcięcia cenowego dotyczących przywozu od objętych próbą chińskich producentów eksportujących.
(77) Zmniejszenie marginesu podcięcia cenowego dotyczącego wszystkich objętych próbą chińskich eksporterów nie zmieniło faktu, że przywóz od objętych próbą chińskich eksporterów powodował znaczne podcięcie cenowe względem cen sprzedaży przemysłu Unii. Zmienione marginesy podcięcia cenowego nie zmieniły zatem pierwotnego ustalenia Komisji dotyczącego istnienia związku przyczynowego między szkodą poniesioną przez producentów unijnych a przywozem towarów z ChRL po cenach subsydiowanych, zawartego w motywie 718 zaskarżonego rozporządzenia.
(78) Zmienione marginesy podcięcia nie zmieniły również analizy i ustaleń dotyczących innych przyczyn szkody przedstawionych w sekcji 5.2 zaskarżonego rozporządzenia.
(79) Wobec braku jakichkolwiek dalszych uwag Komisja stwierdziła, że istotna szkoda dla przemysłu Unii została spowodowana przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL, a inne czynniki, rozważane osobno lub łącznie, nie osłabiły związku przyczynowego między szkodą a przywozem towarów po cenach subsydiowanych.
5. PONOWNE ZBADANIE MARGINESU SZKODY W ODNIESIENIU DO PRZEDSIĘBIORSTWA GIANT
(80) Mając na uwadze uwagi Sądu zawarte w pkt 115 wyroku w sprawie T-243/19, Komisja dokonała również ponownego obliczenia poziomu usuwającego szkodę w odniesieniu do przedsiębiorstwa Giant.
(81) W pierwotnym dochodzeniu Komisja określiła poziom usuwający szkodę w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:
- średnich ważonych cen docelowych poszczególnych rodzajów produktu naliczanych przez czterech objętych próbą producentów unijnych niepowiązanym klientom na rynku unijnym, dostosowanych do poziomu cen ex-works,
- odpowiednich średnich cen ważonych przywozu poszczególnych rodzajów produktu prowadzonego przez producentów eksportujących objętych próbą w ChRL na rzecz pierwszego niezależnego klienta na unijnym rynku, ustalonych na podstawie CIF z odpowiednimi dostosowaniami uwzględniającymi cła wynoszące 6 % i koszty przywozu; w przypadku gdy sprzedaż odbywała się za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych, ceny eksportowe dostosowano przez analogię zgodnie z art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego. Odliczono koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne powiązanego przedsiębiorstwa handlowego oraz zysk objętych próbą importerów niepowiązanych (9 % ceny sprzedaży), oraz
- w przypadku gdy ceny eksportowe były związane ze sprzedażą w charakterze OEM, ceny docelowe przemysłu Unii obniżono o 2,3 %, odzwierciedlając koszty badań i rozwoju oraz marketingu ponoszone przez objętych próbą producentów przemysłu Unii, a które nie były odzwierciedlone w kosztach sprzedaży w charakterze OEM przedsiębiorstwa Giant.
(82) Aby zapewnić obiektywne porównanie cen stosowanych przez przedsiębiorstwo Giant z cenami producentów unijnych, Komisja ponownie obliczyła poziom usuwający szkodę dotyczący przedsiębiorstwa Giant, dostosowując średnie ważone ceny docelowe objętych próbą producentów unijnych, o których mowa w motywie 81.
(83) W przypadku sprzedaży dokonywanej przez objętych próbą producentów unijnych za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych dokonano odliczenia od ceny stosowanej wobec klientów niezależnych w celu uwzględnienia rzeczywistych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych przedsiębiorstwa handlowego oraz zysków (9 %). Kwota kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych była różna w zależności od danego przedsiębiorstwa handlowego. W przypadku gdy koszty danego powiązanego przedsiębiorstwa handlowego nie dotyczyły wprowadzania produktów do obrotu, lecz działalności produkcyjnej (takiej jak planowanie produkcji i pozyskiwanie surowców), koszty te nie zostały odliczone, ponieważ nie dotyczyły normalnych funkcji powiązanego przedsiębiorstwa handlowego wprowadzającego produkty do obrotu na rynku unijnym. W obliczeniu tym wykorzystano poziom zysku ustalony w pierwotnym dochodzeniu w odniesieniu do współpracujących importerów niepowiązanych.
(84) Nie uznano za konieczne dokonywania dalszych korekt w celu uwzględnienia poziomu OEM/produktów markowych, ponieważ korekta, w wysokości 2,3 %, została już dokonana.
(85) Nie uznano za konieczne dalszego dostosowania poziomu handlu pod kątem rodzaju klienta, ponieważ w toku dochodzenia ustalono, że nie ma spójnej i wyraźnej różnicy cen między sprzedażą przedsiębiorstwom handlowym i sprzedawcom detalicznym w Unii.
(86) Argumenty przedstawione zarówno przez przedsiębiorstwo Giant, jak i przemysł Unii w uwagach do ujawnienia ostatecznych ustaleń w odniesieniu do obliczenia podcięcia cenowego w sekcji 3 mają zastosowanie w równym stopniu do marginesów zaniżania cen w niniejszej sekcji.
(87) W świetle rozpatrzenia uwag przedstawionych przez zainteresowane strony zmieniony margines zaniżania cen w przypadku przedsiębiorstwa Giant wynosi 13,8 %.
6. OSTATECZNE ŚRODKI WYRÓWNAWCZE
6.1. Poziom usuwający szkodę
(88) Na podstawie wniosków Komisji dotyczących subsydiowania, szkody i związku przyczynowego sformułowanych w wyniku tego wznowionego dochodzenia antysubsydyjnego ponownie nakłada się ostateczne cło wyrównawcze na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chin i wyprodukowanego przez przedsiębiorstwo Giant.
(89) Mając na uwadze, że ponownie ustalony margines szkody dla przedsiębiorstwa Giant (13,8 %) przewyższa kwotę subsydiowania (3,9 %), zgodnie z mającymi zastosowanie zasadami w ramach pierwotnego dochodzenia stawkę cła wyrównawczego należy ustalić na poziomie kwoty subsydiowania. W związku z tym ponownie nałożona stawka cła wyrównawczego dla przedsiębiorstwa Giant jest następująca:
Ostateczne cło wyrównawcze
| Przedsiębiorstwo | Kwota subsydiowania | Poziom usuwający szkodę | Stawka cła wyrównawczego |
| Giant Electric Vehicle (Kunshan) Co., Ltd | 3,9% | 13,8 % | 3,9% |
(90) Poziom cła wyrównawczego wynikający z niniejszego dochodzenia, który nie zmienił się w porównaniu z poziomem ceł wyrównawczych nałożonych na podstawie zaskarżonego rozporządzenia, ma zastosowanie bez żadnych przerw czasowych od wejścia w życie zaskarżonego rozporządzenia (tj. od dnia 19 stycznia 2019 r.). Organy celne otrzymały instrukcje pobrania odpowiedniej kwoty w przypadku przywozu w odniesieniu do Giant Electric Vehicle (Kunshan) Co., Ltd.
(91) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano ponownie nałożyć ostateczne cło wyrównawcze na przywóz rowerów elektrycznych z ChRL od producenta eksportującego Giant Electric Vehicle (Kunshan) Co., Ltd.
(92) Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 26 , gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.
(93) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1037,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 17 marca 2023 r.