Rozporządzenie wykonawcze 2023/1134 w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu, zadomowieniu się i rozprzestrzenianiu się na terytorium Unii organizmu Spodoptera frugiperda (Smith) oraz w sprawie zmiany rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 i uchylenia decyzji wykonawczej (UE) 2018/638

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.149.62

Akt obowiązujący

Wersja od: 9 czerwca 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/1134

z dnia 8 czerwca 2023 r.

w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu, zadomowieniu się i rozprzestrzenianiu się na terytorium Unii organizmu Spodoptera frugiperda (Smith) oraz w sprawie zmiany rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 i uchylenia decyzji wykonawczej (UE) 2018/638

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE ¹ , w szczególności jego art. 28 ust. 1 lit. a), b), d), e), f), h) oraz i) oraz art. 41 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Organizm Spodoptera frugiperda (Smith) ("określony agrofag") jest wymieniony w części A załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 ²  jako agrofag, którego występowania nie stwierdzono na terytorium Unii. Ponadto wymieniono go jako agrofaga priorytetowego w załączniku do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/1702 ³ .

(2) W decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/638 ⁴  ustanowiono środki nadzwyczajne, aby zapobiec wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się tego agrofaga na terytorium Unii.

(3) Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2018/638 określony agrofag nadal szybko rozprzestrzenia się na świecie i w kierunku terytorium Unii. W styczniu 2023 r. oficjalnie potwierdzono jego występowanie na Cyprze.

(4) Ponadto liczba przypadków niezgodności z przepisami Unii w odniesieniu do występowania określonego agrofaga w przywożonych towarach utrzymuje się na wysokim poziomie, a liczba gatunków roślin, na których przechwycono określonego agrofaga, stale rośnie.

(5) Biorąc pod uwagę ciągłe rozprzestrzenianie się określonego agrofaga, jego niedawne wykrycie na terytorium Unii oraz przypadki niezgodności z przepisami Unii w handlu niektórymi roślinami, należy wprowadzić środki w celu ochrony Unii przed tym agrofagiem.

(6) W niniejszym rozporządzeniu należy zatem wymienić niektóre rośliny ("określone rośliny") i objąć je szczegółowymi wymogami. Wykaz określonych roślin powinien obejmować gatunki roślin, których wprowadzenie do Unii wiąże się z przypadkami niezgodności z przepisami Unii w odniesieniu do występowania określonego agrofaga.

(7) Państwa członkowskie powinny przeprowadzać coroczne kontrole występowania określonego agrofaga, stosując podejście oparte na analizie ryzyka zgodnie z najnowszymi informacjami naukowo-technicznymi oraz na podstawie karty kontroli występowania agrofaga dotyczącej Spodoptera frugiperda ⁵  opublikowanej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd"). Aby zapewnić lepszy ogląd sytuacji w zakresie występowania określonego agrofaga, w załączniku I do niniejszego rozporządzenia wymieniono rośliny żywicielskie określonego agrofaga, które należy poddawać kontroli występowania.

(8) Państwa członkowskie powinny sporządzić i aktualizować plan awaryjny dotyczący określonego agrofaga zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/2031. Aby zharmonizować działania państw członkowskich, należy przyjąć przepisy szczegółowe wdrażające art. 25 wspomnianego rozporządzenia w odniesieniu do planów awaryjnych dotyczących określonego agrofaga, zapewniając, aby plan zawierał wszystkie elementy niezbędne w razie nowych przypadków wykrycia określonego agrofaga.

(9) Aby zwalczyć określonego agrofaga i zapobiec jego rozprzestrzenianiu się na terytorium Unii, państwa członkowskie powinny ustanowić obszary wyznaczone, składające się ze strefy porażenia i strefy buforowej, oraz zastosować środki zwalczania. Strefa buforowa powinna mieć szerokość co najmniej 5 km i maksymalnie 100 km, ponieważ tak duży zasięg jest odpowiedni ze względu na zdolność migracyjną określonego agrofaga, występowanie roślin żywi- cielskich i cechy geograficzne obszaru.

(10) W odosobnionych przypadkach wykrycia określonego agrofaga ustanowienie obszaru wyznaczonego nie powinno być jednak wymagane, jeżeli określonego agrofaga można wyeliminować z tych roślin i jeżeli istnieją dowody na to, że rośliny te zostały porażone przed ich wprowadzeniem na obszar lub że jest to odosobnione wykrycie, które prawdopodobnie nie doprowadzi do zadomowienia się określonego agrofaga, lub że jest to przypadek wykrycia w punkcie produkcji posiadającym izolację fizyczną przed określonym agrofagiem lub w szklarni na obszarach, na których agrofag nie może zadomowić się na zewnątrz. Jest to najbardziej proporcjonalne podejście, jeżeli kontrole występowania przeprowadzone na danym obszarze potwierdzą brak występowania określonego agrofaga.

(11) Aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się określonego agrofaga na pozostałą część terytorium Unii, kontrole występowania w strefach buforowych należy przeprowadzać corocznie w najbardziej odpowiedniej porze roku i z wystarczającą intensywnością. Zniesienie wyznaczenia powinno nastąpić po przeprowadzeniu kontroli występowania przez wystarczająco długi czas, aby potwierdzić brak występowania określonego agrofaga.

(12) Właściwe organy powinny wprowadzić szczególne środki zwalczania w strefach porażenia w celu zwalczenia określonego agrofaga. Środki te obejmują środki kontroli mające na celu zwalczenie określonego agrofaga oraz przemieszczenie gleby ze strefy porażonej.

(13) Ponieważ określonego agrofaga wykryto na terytorium Unii, uzasadnione jest ustanowienie wymogów szczególnych dotyczących przemieszczania określonych roślin poza obszary wyznaczone.

(14) W niniejszym rozporządzeniu należy uwzględnić wymogi szczególne dotyczące przywozu do Unii owoców Capsicum L., Momordica L., Solanum aethiopicum L., Solanum macrocarpon L. i Solanum melongena L. oraz roślin Zea mays L., a także przepisy dotyczące obowiązków państw członkowskich w zakresie kontroli występowania, ustanowionych w decyzji wykonawczej (UE) 2018/638. Jest to konieczne w celu zwiększenia jasności i pewności prawa w odniesieniu do stosowania wszystkich wymogów czasowych dotyczących określonego agrofaga. Z tego samego powodu powyższą decyzję wykonawczą należy uchylić i zastąpić niniejszym rozporządzeniem.

(15) Ryzyko fitosanitarne związane z określonym agrofagiem nie zostało jeszcze w pełni ocenione, ponieważ zakres określonych roślin nadal jest niepewny. Należy go uzupełnić w związku z obecnym wykryciem agrofaga na terytorium Unii oraz jego rozprzestrzenianiem się i zadomowieniem się w państwach trzecich. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem mieć zastosowanie do 31 grudnia 2025 r., aby umożliwić dalszą ocenę i przegląd zakresu określonych roślin, przypadków niezgodności z przepisami Unii w odniesieniu do określonego agrofaga oraz skuteczności środków wprowadzonych na terytorium Unii.

(16) W części A załącznika XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 należy wymienić rośliny Asparagus officinalis L., inne niż łodygi pokryte przez cały cykl życia glebą, żywy pyłek, kultury tkankowe i nasiona. Jest to konieczne, aby zapewnić zgodność z art. 72 ust. 1 lit. c) i e) rozporządzenia (UE) 2016/2031, w którym określono odpowiednie wykazy roślin podlegających przepisom, o których mowa w tych literach.

(17) Aby jak najszybciej ograniczyć ryzyko związane z określonym agrofagiem, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Przepis dotyczący planów awaryjnych powinien mieć zastosowanie od 1 sierpnia 2023 r.

(18) Wymogi dotyczące wprowadzania określonych roślin do Unii i ich przemieszczania poza obszary wyznaczone do pozostałej części terytorium Unii powinny mieć zastosowanie od 1 lipca 2023 r., aby dać właściwym organom, podmiotom gospodarczym i państwom trzecim wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do wymogów wynikających z tych przepisów.

(19) Wymogi dotyczące wprowadzania do Unii roślin Asparagus officinalis L., innych niż łodygi pokryte przez cały cykl życia glebą, żywy pyłek, kultury tkankowe i nasiona, powinny mieć zastosowanie od 1 września 2023 r. Jest to konieczne, aby zapewnić właściwym organom państw trzecich wystarczająco dużo czasu na przeprowadzenie odpowiednich kontroli występowania określonego agrofaga na tych roślinach.

(20) W związku z tym art. 3 i 4 decyzji wykonawczej (UE) 2018/638 dotyczące wprowadzania do Unii określonych roślin powinny nadal mieć zastosowanie do 30 czerwca 2023 r., aby uniknąć luki prawnej i zapewnić, aby wprowadzanie do Unii odpowiednich roślin nadal podlegało odpowiednim wymogom przeciwdziałającym występowaniu określonego agrofaga.

(21) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa środki zapobiegające wprowadzaniu na terytorium Unii oraz zadomowieniu się i rozprzestrzenianiu się na tym terytorium organizmu Spodoptera frugiperda (Smith).

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "określony agrofag" oznacza Spodoptera frugiperda (Smith);

2) "określone rośliny" oznaczają:

a) owoce Capsicum L., Momordica L., Solanum aethiopicum L., Solanum macrocarpon L. oraz Solanum melongena L.;

b) rośliny Asparagus officinalis L., inne niż łodygi pokryte przez cały cykl życia glebą, żywy pyłek, kultury tkankowe i nasiona;

c) rośliny Zea mays L., inne niż żywy pyłek, kultury tkankowe, nasiona i ziarna;

d) rośliny Chrysanthemum L., Dianthus L. oraz Pelargonium l'Herit. ex Ait., inne niż nasiona;

3) "rośliny żywicielskie" oznaczają rośliny wymienione w załączniku I.

Artykuł  3

Kontrole występowania na terytorium Unii

1. Bez uszczerbku dla obowiązków przewidzianych w art. 24 rozporządzenia (UE) 2016/2031 właściwe organy przeprowadzają coroczne kontrole występowania określonego agrofaga na roślinach żywicielskich, oparte na analizie ryzyka, w odpowiednich okresach roku, na podstawie informacji naukowo-technicznych, o których mowa w wydanej przez Urząd karcie kontroli występowania agrofaga dotyczącej Spodoptera frugiperda.

2. Kontrole występowania przeprowadza się w szczególności:

a) na podstawie poziomu odnośnego ryzyka fitosanitarnego;

b) na obszarach w pobliżu regionów, w których stwierdzono występowanie agrofaga;

c) na obszarach, na których rośliny żywicielskie są wprowadzane na terytorium Unii, gdzie są przetwarzane i przepakowywane oraz gdzie ich odpady są unieszkodliwiane;

d) w portach lotniczych i morskich;

e) w szkółkach, centrach ogrodniczych i sklepach detalicznych, w stosownych przypadkach;

f) w punktach produkcji posiadających izolację fizyczną przed określonym agrofagiem oraz w szklarniach, na podstawie inspekcji wzrokowych.

3. Kontrole występowania polegają w szczególności na:

a) zastosowaniu pułapek, takich jak pułapki feromonowe lub świetlne, a w przypadku podejrzenia porażenia przez określonego agrofaga - pobraniu próbek i identyfikacji;

b) ocenie wizualnej, w stosownych przypadkach.

Artykuł  4

Plany awaryjne

1. Poza obowiązkami przewidzianymi w art. 25 rozporządzenia (UE) 2016/2031 każde państwo członkowskie uwzględnia w swoim planie awaryjnym działania, które należy podjąć na terytorium danego państwa członkowskiego, dotyczące:

a) procedur identyfikacji właścicieli roślin, które mają zostać zniszczone, dostępu do własności prywatnej i powiadamiania o nakazie zniszczenia;

b) procedur uruchamiania niezbędnego wsparcia finansowego w celu zwalczenia określonego agrofaga;

c) w stosownych przypadkach - informacji na temat cyrkulacji wiatrów na terytorium państw członkowskich, która może ułatwiać migrację określonego agrofaga;

d) wykazu odpowiednich metod kontroli agrofaga, który jest aktualizowany w oparciu o najnowsze informacje naukowo- techniczne.

2. Państwa członkowskie aktualizują swoje plany awaryjne, stosownie do przypadku, do 31 grudnia każdego roku.

Artykuł  5

Ustanowienie obszarów wyznaczonych

1. W przypadku potwierdzenia występowania określonego agrofaga dane państwo członkowskie niezwłocznie ustanawia obszar wyznaczony obejmujący:

a) strefę porażenia, obejmującą miejsce z porażonymi roślinami i wszystkimi roślinami, które mogą zostać porażone, w promieniu 100 m od miejsca wykrycia określonego agrofaga; oraz

b) strefę buforową o szerokości co najmniej 5 km i maksymalnie 100 km wokół granic strefy porażenia.

Strefa buforowa może zostać rozszerzona do ponad 100 km, jeżeli państwo członkowskie uzna, że jest to niezbędne do ochrony jego terytorium przed określonym agrofagiem.

2. Przy wytyczaniu obszaru wyznaczonego uwzględnia się podstawy naukowe, biologię określonego agrofaga - w tym dane na temat zdolności migracyjnej, stopień porażenia, cechy geograficzne obszaru, szczególne rozmieszczenie roślin żywicielskich na danym obszarze oraz dowody wskazujące na zadomowienie się określonego agrofaga.

3. W obrębie obszarów wyznaczonych właściwe organy podnoszą świadomość społeczną na temat zagrożeń związanych z określonym agrofagiem oraz środków wprowadzonych w celu zapobiegania jego dalszemu rozprzestrzenianiu się poza te obszary. Zapewniają one, aby ogół społeczeństwa i podmioty profesjonalne wiedziały o wytyczeniu obszarów wyznaczonych.

Artykuł  6

Odstępstwa od ustanawiania obszarów wyznaczonych

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 5 właściwe organy mogą podjąć decyzję o nieustanawianiu obszaru wyznaczonego, jeżeli spełniono co najmniej jeden z następujących warunków:

a) istnieją dowody na to, że określony agrofag został wprowadzony na obszar z roślinami, na których wykryto tego agro- faga, a rośliny te zostały porażone przed ich wprowadzeniem na dany obszar oraz nie doszło do namnożenia określonego agrofaga;

b) istnieją dowody na to, że jest to odosobniony przypadek, który prawdopodobnie nie spowoduje zadomowienia się określonego agrofaga;

c) występowanie określonego agrofaga zostało urzędowo potwierdzone w punkcie produkcji posiadającym izolację fizyczną przed nim;

d) występowanie określonego agrofaga zostało urzędowo potwierdzone w szklarni i istnieją dowody na to, że określony agrofag nie jest w stanie przetrwać w warunkach zimowych poza tą szklarnią.

2. W przypadku gdy właściwy organ korzysta z odstępstwa przewidzianego w ust. 1:

a) wprowadza środki w celu zapewnienia szybkiego zwalczenia określonego agrofaga i wykluczenia możliwości jego rozprzestrzeniania się;

b) niezwłocznie zwiększa liczbę pułapek i częstotliwość kontroli pułapek na tym obszarze;

c) intensyfikuje oceny wizualne, w tym wstępne badania w punktach produkcji;

d) regularnie i intensywnie przez co najmniej dwa lata przeprowadza kontrolę występowania przy pomocy pułapek na obszarze o szerokości co najmniej 5 km wokół porażonych roślin lub punktu produkcji, w którym wykryto określonego agrofaga. Na obszarach, na których określony agrofag nie jest w stanie przetrwać w warunkach zimowych, okres kontroli występowania może być ograniczony do okresu poprzedzającego rozpoczęcie warunków zimowych;

e) podnosi świadomość społeczną na temat zagrożeń związanych z określonym agrofagiem; oraz

f) wprowadza wszelkie inne odpowiednie środki w celu zwalczenia określonego agrofaga.

Artykuł  7

Kontrole występowania na obszarach wyznaczonych

Oprócz wymogów określonych dla kontroli występowania w art. 3 kontrole występowania przeprowadzane na obszarach wyznaczonych obejmują następujące środki:

a) zwiększoną liczbę pułapek i częstotliwość kontroli pułapek na tym obszarze;

b) wstępne badania w punktach produkcji, w których uprawia się rośliny żywicielskie; oraz

c) projekt kontroli występowania i plan pobierania próbek stosowany w kontrolach występowania, które pozwalają określić, przy poziomie ufności wynoszącym co najmniej 95 %, poziom występowania określonego agrofaga wynoszący 1 %.

Artykuł  8

Zniesienie wyznaczenia

Wyznaczenie może zostać zniesione, jeżeli na podstawie kontroli występowania, o których mowa w art. 7, przez co najmniej dwa kolejne lata nie wykryje się określonego agrofaga na obszarze wyznaczonym.

Na obszarach, na których określony agrofag nie jest w stanie przetrwać w warunkach zimowych, ten okres może być ograniczony do okresu poprzedzającego rozpoczęcie warunków zimowych.

Artykuł  9

Środki zwalczania

W strefach porażenia właściwe organy wprowadzają wszystkie następujące środki w celu zwalczenia określonego agrofaga:

a) odpowiednie zabiegi przeciwko określonemu agrofagowi na wszystkich etapach jego rozwoju, w których uwzględnia się migracyjny charakter agrofagów dorosłych, rozmieszczenie roślin żywicielskich i zwyczaje żerowania jego larw;

b) zakaz przemieszczania górnej warstwy gleby i używanych podłoży uprawowych poza strefę porażenia, chyba że dany podmiot profesjonalny spełnił jeden z następujących warunków pod nadzorem właściwych organów:

(i) glebę lub podłoże uprawowe poddano odpowiednim środkom w celu wyeliminowania określonego agrofaga i transportowano w pojazdach zamkniętych, zapewniając, by agrofag nie mógł się rozprzestrzeniać;

(ii) glebę lub podłoże uprawowe transportuje się w pojazdach zamkniętych, zapewniając, by określony agrofag nie mógł się rozprzestrzeniać, oraz zakopuje się głęboko na składowisku odpadów.

Artykuł  10

Wprowadzanie do Unii określonych roślin

1. Określone rośliny, inne niż rośliny Chrysanthemum L., Dianthus L. oraz Pelargonium l'Hérit. ex Ait., mogą być wprowadzane do Unii wyłącznie wówczas, gdy spełniają jeden z następujących wymogów:

a) pochodzą z państwa, w którym nie stwierdzono występowania agrofaga;

b) pochodzą z obszaru uznanego za wolny od określonego agrofaga przez właściwą krajową organizację ochrony roślin zgodnie z międzynarodowym standardem dla środków fitosanitarnych nr 4; nazwę tego obszaru należy podać w świadectwie fitosanitarnym w rubryce "miejsce pochodzenia";

c) przed wywozem zostały poddane kontroli urzędowej i uznane za wolne od określonego agrofaga oraz pochodzą z punktu produkcji spełniającego następujące warunki:

(i) jest zarejestrowany i nadzorowany przez krajową organizację ochrony roślin w państwie pochodzenia;

(ii) w ciągu ostatnich trzech miesięcy poprzedzających wywóz przeprowadzono kontrole urzędowe i na określonych roślinach nie wykryto określonego agrofaga;

(iii) posiada izolację fizyczną przed wprowadzeniem określonego agrofaga;

(iv) podczas przemieszczania roślin przed wywozem dostarczono informacje zapewniające identyfikowalność określonych roślin, począwszy od tego punktu produkcji;

d) przed wywozem zostały poddane kontroli urzędowej i uznane za wolne od określonego agrofaga oraz pochodzą z punktu produkcji spełniającego następujące warunki:

(i) jest zarejestrowany i nadzorowany przez krajową organizację ochrony roślin w państwie pochodzenia;

(ii) w ciągu trzech miesięcy poprzedzających wywóz przeprowadzono kontrole urzędowe i na określonych roślinach nie wykryto określonego agrofaga;

(iii) określone rośliny poddano skutecznemu zabiegowi w celu zapewnienia, aby były wolne od określonego agrofaga;

(iv) podczas przemieszczania roślin przed wywozem dostarczono informacje zapewniające identyfikowalność określonych roślin, począwszy od tego punktu produkcji;

e) zostały poddane skutecznemu zabiegowi po zbiorze plonu w celu zapewnienia, aby były wolne od określonego agro- faga, a zabieg ten wskazano w świadectwie fitosanitarnym.

2. Określonym roślinom towarzyszy świadectwo fitosanitarne zawierające pod nagłówkiem "Deklaracja dodatkowa" odniesienie do niniejszego rozporządzenia, odniesienie do odpowiedniego punktu ust. 1, z którym jest ono zgodne, oraz pełne brzmienie odpowiedniej możliwości, o której mowa w tymże ustępie.

Artykuł  11

Przemieszczanie określonych roślin w obrębie terytorium Unii

1. Określone rośliny, inne niż rośliny Chrysanthemum L., Dianthus L. oraz Pelargonium l'Herit. ex Ait., które spędziły część swojego życia na obszarach wyznaczonych ustanowionych zgodnie z art. 5, mogą być przemieszczane poza obszary wyznaczone wyłącznie wówczas, gdy spełniają jeden z poniższych wymogów i jeżeli towarzyszy im paszport roślin wydany po potwierdzeniu, że jeden z tych wymogów został spełniony:

a) przed przemieszczeniem zostały poddane kontroli i uznane za wolne od określonego agrofaga oraz pochodzą z punktu produkcji spełniającego następujące warunki:

(i) jest zarejestrowany w celu kontroli spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia;

(ii) w ciągu trzech miesięcy poprzedzających przemieszczenie przeprowadzono kontrole urzędowe i na określonych roślinach nie wykryto określonego agrofaga;

(iii) posiada izolację fizyczną przed wprowadzeniem określonego agrofaga;

(iv) przed przemieszczeniem poza obszary wyznaczone dostarczono informacje zapewniające identyfikowalność określonych roślin, począwszy od tego punktu produkcji;

b) przed przemieszczeniem zostały poddane kontroli i uznane za wolne od określonego agrofaga oraz pochodzą z punktu produkcji spełniającego następujące warunki:

(i) jest zarejestrowany w celu kontroli spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia;

(ii) w ciągu trzech miesięcy poprzedzających przemieszczenie przeprowadzono kontrole urzędowe i na określonych roślinach nie wykryto określonego agrofaga;

(iii) określone rośliny poddano skutecznemu zabiegowi w celu zapewnienia, aby były wolne od określonego agrofaga;

(iv) przed przemieszczeniem poza obszary wyznaczone dostarczono informacje zapewniające identyfikowalność określonych roślin, począwszy od tego punktu produkcji;

c) poddano je skutecznemu zabiegowi po zbiorze plonu w celu zapewnienia, aby były wolne od określonego agrofaga.

2. Rośliny Chrysanthemum L., Dianthus L. oraz Pelargonium l'Herit. ex Ait., inne niż nasiona, pochodzące z obszarów wyznaczonych ustanowionych zgodnie z art. 5, mogą być przemieszczane poza obszary wyznaczone wyłącznie wówczas, gdy spełniają jeden z poniższych wymogów i jeżeli towarzyszy im paszport roślin wydany po potwierdzeniu, że jeden z tych wymogów został spełniony:

a) od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego w miejscu produkcji nie zaobserwowano żadnych oznak określonego agrofaga;

b) rośliny poddano odpowiedniemu zabiegowi w celu ochrony przed określonym agrofagiem.

Artykuł  12

Sprawozdawczość

Do 30 kwietnia każdego roku państwa członkowskie przedkładają Komisji i pozostałym państwom członkowskim:

a) wyniki kontroli występowania przeprowadzonych na podstawie art. 3 ust. 1, poza obszarami wyznaczonymi, w poprzednim roku kalendarzowym z wykorzystaniem formularzy, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1231 ⁶ ;

b) sprawozdanie dotyczące środków wprowadzonych w poprzednim roku kalendarzowym na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz wyników środków przewidzianych w art. 5-9;

c) wyniki kontroli występowania przeprowadzonych na podstawie art. 7 na obszarach wyznaczonych w poprzednim roku kalendarzowym przedstawia się Komisji z wykorzystaniem jednego z formularzy, o których mowa w załączniku II.

Artykuł  13

Zmiana rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072

W części A załącznika XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 dodaje się pkt 13 w brzmieniu:

"13. Rośliny Asparagus Officinalis L., inne niż łodygi pokryte przez cały cykl życia glebą, żywy pyłek, kultury tkankowe i nasiona

Pozostałe warzywa, świeże lub schłodzone: - Szparagi ex 0709 20 00

Państwa trzecie inne niż Szwajcaria"

Artykuł  14

Uchylenie decyzji wykonawczej (UE) 2018/638

Decyzja wykonawcza (UE) 2018/638 traci moc.

Art. 3. i 4 wspomnianej decyzji stosuje się do dnia 30 czerwca 2023 r.

Artykuł  15

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 4. stosuje się od dnia 1 sierpnia 2023 r.

Art. 10. i 11 stosuje się od dnia 1 lipca 2023 r.

Art. 10. stosuje się jednak od dnia 1 września 2023 r. w odniesieniu do wprowadzania do Unii roślin Asparagus officinalis L., innych niż łodygi pokryte przez cały cykl życia glebą, żywy pyłek, kultury tkankowe i nasiona.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2025 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 czerwca 2023 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Wykaz roślin żywicielskich

Abelmoschus esculentus (L.) Moench

Acalypha L.

Agrostis gigantea Roth

Agrostis stolonifera L.

Alcea rosea L.

Allium cepa L.

Allium sativum L.

Amaranthus quitensis Kunth

Amaranthus spinosus L.

Andropogon virginicus L.

Arachis hypogaea L.

Asclepias L.

Asparagus officinalis L.

Asplenium nidus L.

Atropa belladonna L.

Avena sativa L.

Avena strigosa Schreb.

Beta vulgaris L.

Brassica napus L.

Brassica oleracea L.

Brassica rapa L.

Cajanus cajan (L.) Huth

Capsicum L.

Carduus L.

Carex L.

Carica papaya L.

Carya illinoinensis (Wangenh.) K.Koch

Cenchrus incertus M.A.Curtis

Chenopodium album L.

Chenopodium quinoa Willd.

Chloris gayana Kunth

Chrysanthemum L.

Cicer arietinum L.

Cichorium intybus L.

Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. & Nakai

Citrus aurantium L.

Citrus limon (L.) Osbeck

Citrus reticulata Blanco

Citrus sinensis (L.) Osbeck

Codiaeum variegatum (L.) A.Juss.

Coffea arabica L.

Convolvulus arvensis L.

Cucumis melo L.

Cucumis sativus L.

Cucurbita argyrosperma K.Koch

Cucurbita maxima Lam.

Cydonia oblonga Mill.

Cynara cardunculus L.

Cynodon dactylon (L.) Pers.

Cyperus rotundus L.

Dactyloctenium aegyptium (L.) Willd.

Dahlia pinnata Cav.

Dendranthema grandiflorum (Ramat.) Kitam.

Dianthus L.

Digitaria Haller

Digitaria sanguinalis (L.) Scop.

Echinochloa colona (L.) Link

Echinochloa crus-galli (L.) P.Beauv.

Eleusine indica (L.) Gaertn.

Elymus repens (L.) Gould

Eremochloa ophiuroides Hack.

Eriochloa punctata (L.) Ham.

Eryngium foetidum L.

Eucalyptus camaldulensis Dehnh.

Eucalyptus urophylla S.T.Blake

Fagopyrum esculentum Moench

Festuca arundinacea Schreb.

Ficus L.

Fragaria ananassa (Duchesne ex Weston) Duchesne ex Rosier

Fragaria chiloensis (L.) Mill.

Fragaria vesca L.

Gladiolus L. oraz Gladiolus L. hybrids

Glycine max (L.) Merr.

Gossypium herbaceum L.

Gossypium hirsutum L.

Helianthus annuus L.

Hevea brasiliensis (Willd. ex Juss.) Müll.Arg.

Hibiscus cannabinus L.

Hordeum vulgare L.

Ipomoea batatas (L.) Lam.

Ipomoea purpurea (L.) Roth

Lactuca sativa L.

Lespedeza bicolor Turcz.

Linum usitatissimum L.

Lolium multiflorum Lam.

Malpighia glabra L.

Malus domestica (Suckow) Borkh.

Mangifera indica L.

Maranta L.

Medicago sativa L.

Megathyrsus maximus (Jacq.) B.K.Simon & S.W.L.Jacobs

Melilotus albus Medik.

Miscanthus giganteus J.M.Greef & Deuter ex Hodk. & Renvoize

Momordica L.

Mucuna pruriens (L.) DC

Musa paradisiaca L.

Nicotiana tabacum L.

Oryza sativa L.

Panicum miliaceum L.

Panicum virgatum L.

Paspalum dilatatum Poir.

Paspalum distichum L.

Paspalum fimbriatum Kunth

Paspalum notatum Flügge

Paspalum urvillei Steud.

Passiflora laurifolia L.

Pelargonium l'Herit. ex Ait.

Pennisetum clandestinum Hochst. ex Chiov.

Pennisetum glaucum (L.) R.Br.

Phalaris canariensis L.

Phaseolus lunatus L.

Phaseolus vulgaris L.

Phleum pratense L.

Pinus caribaea Morelet

Piper L.

Pisum sativum L.

Platanus occidentalis L.

Plumeria Tourn. ex L.

Plumeria rubra L.

Poa annua L.

Poa pratensis L.

Portulaca oleracea L.

Prunus persica (L.) Batsch

Psidium guajava L.

Pueraria montana (Lour.) Merr.

Pyrus communis L.

Raphanus sativus L.

Ricinus communis L.

Rosa L.

Saccharum officinarum L.

Schlumbergera truncata (Haw.) Moran

Secale cereale L.

Sesamum indicum L.

Setaria italica (L.) P.Beauv.

Setaria parviflora (Poir.) Kerguelen

Setaria viridis (L.) P.Beauv.

Solanum aethiopicum L.

Solanum lycopersicum L.

Solanum macrocarpon L.

Solanum melongena L.

Solanum tuberosum L.

Sorghum bicolor (L.) Moench

Sorghum caffrorum (Retz.) P.Beauv.

Sorghum halepense (L.) Pers.

Sorghum sudanense (Piper) Stapf

Spinacia oleracea L.

Tanacetum cinerariifolium (Trevis.) Sch.Bip.

Taraxacum officinale F.H.Wigg.

Terminalia catappa L.

Trifolium Tourn. ex L.

Trifolium incarnatum L.

Trifolium pratense L.

Trifolium repens L.

Triticum aestivum L.

Urochloa decumbens (Stapf) R.D.Webster

Urochloa mutica (Forssk.) T.Q.Nguyen

Urochloa ramosa (L.) T.Q.Nguyen

Urochloa texana (Buchl.) R.D.Webster

Vaccinium corymbosum L.

Vicia faba L.

Vigna unguiculata (L.) Walp.

Viola L.

Vitis vinifera L.

Wisteria sinensis (Sims) DC.

Xanthium strumarium L.

Zea mays L.

Zingiber officinale Roscoe

Zoysia Willd.

ZAŁĄCZNIK  II

Formularze na potrzeby przekazywania wyników kontroli występowania przeprowadzonych na podstawie art. 7

CZĘŚĆ  A

1. Formularz na potrzeby przekazywania wyników corocznych kontroli występowania

2. Instrukcje dotyczące sposobu wypełniania formularza

Jeżeli wypełniono niniejszy formularz, nie należy wypełniać formularza w części B niniejszego załącznika.

Kolumna 1: należy podać nazwę obszaru geograficznego, numer pojawu agrofaga lub wszelkie informacje umożliwiające zidentyfikowanie tego obszaru wyznaczonego (OW) oraz

datę jego ustanowienia.

Kolumna 2: należy podać wielkość OW przed rozpoczęciem kontroli występowania.

Kolumna 3: należy podać wielkość OW po kontroli występowania.

Kolumna 4: należy wskazać podejście: zwalczanie W zależności od liczby OW przypadającej na agrofaga i zastosowanego na nich podejścia należy dodać niezbędną liczbę wierszy.

Kolumna 5: należy wskazać strefę OW, w której przeprowadzono kontrolę występowania, dodając niezbędną liczbę wierszy: strefa porażenia (SP) lub strefa buforowa (SB) -

w oddzielnych wierszach. W stosownych przypadkach wskazać obszar SP, na którym przeprowadzono kontrolę występowania (np. ostatnie 20 km przylegające do SB, wokół szkółek itp.), w oddzielnych wierszach.

Kolumna 6: należy podać liczbę i opis miejsc, w których prowadzone są kontrole występowania, wybierając jedną z następujących pozycji w opisie:

1. na otwartej przestrzeni (obszar produkcyjny):

1.1. grunty (orne, pastwisko);

1.2. sad/winnica;

1.3. szkółka;

1.4. las;

2. na otwartej przestrzeni (inne):

2.1. ogród prywatny;

2.2. miejsca publiczne;

2.3. obszar ochrony;

2.4. rośliny dzikie na obszarach innych niż obszary ochrony;

2.5. inne, z dokładnym określeniem danego przypadku (np. centrum ogrodnicze, obiekty komercyjne korzystające z drewnianego materiału opakowaniowego, przemysł drzewny, tereny podmokłe, sieć nawadniająca i odwadniająca itp.);

3. warunki zamknięte fizycznie:

3.1. szklarnia;

3.2. miejsce prywatne inne niż szklarnia;

3.3. miejsce publiczne inne niż szklarnia;

3.4. inne, z dokładnym określeniem danego przypadku (np. centrum ogrodnicze, obiekty komercyjne korzystające z drewnianego materiału opakowaniowego, przemysł drzewny).

Kolumna 7: należy wskazać obszary ryzyka rozpoznane na podstawie biologii danego agrofaga/danych agrofagów, występowania roślin żywicielskich, warunków ekoklimatycznych

oraz zagrożonych lokalizacji.

Kolumna 8: należy wskazać obszary ryzyka uwzględnione w kontroli występowania, spośród tych określonych w kolumnie 7.

Kolumna 9: należy wskazać: rośliny, owoce, nasiona, glebę, materiał opakowaniowy, drewno, maszyny, pojazdy, wodę, inne, aby określić konkretny przypadek.

Kolumna 10: należy podać wykaz gatunków/rodzajów roślin objętych kontrolą występowania, stosując jeden wiersz dla każdego gatunku/rodzaju roślin.

Kolumna 11: należy wskazać miesiące w danym roku, w których przeprowadzono kontrolę występowania.

Kolumna 12: należy podać szczegóły kontroli występowania w zależności od szczególnych wymogów prawnych dotyczących każdego agrofaga. Jeżeli informacje z danej kolumny nie

mają zastosowania, należy wpisać "Nie dotyczy".

Kolumny 13 i 14: należy wskazać wyniki, w stosownych przypadkach, podając dostępne informacje w odpowiednich kolumnach. Próbki "nieokreślone" to poddane analizie próbki, w przypadku których - z powodu różnych czynników (np. próbka poniżej poziomu wykrywalności, próbka nieprzetworzona - niezidentyfikowana, próbka stara) - nie uzyskano żadnych wyników.

Kolumna 15: należy wskazać powiadomienia o pojawie agrofagów w roku, w którym przeprowadzono kontrolę występowania, w odniesieniu do stwierdzenia występowania w SB.

Nie ma potrzeby podawania numeru powiadomienia o pojawie agrofagów, jeżeli właściwy organ uznał, że ustalenie jest jednym z przypadków, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 2 lub art. 16 rozporządzenia (UE) 2016/2031. W tym przypadku należy wskazać powód niepodawania tych informacji w kolumnie 16 ("Uwagi").

CZĘŚĆ  B

1. Formularz na potrzeby przekazywania wyników corocznych kontroli występowania opartych na danych statystycznych

2. Instrukcje dotyczące sposobu wypełniania formularza

Należy wyjaśnić założenia leżące u podstaw projektu kontroli występowania według pojedynczych agrofagów. Podsumowanie i uzasadnienie:

– populacja docelowa, jednostka epidemiologiczna i jednostki kontrolne,

– metoda wykrywania i czułość metody,

– czynniki ryzyka wskazujące poziomy ryzyka i odpowiadające im ryzyko względne oraz odsetek populacji roślin żywicielskich.

Kolumna 1: należy podać nazwę obszaru geograficznego, numer pojawu agrofaga lub wszelkie informacje umożliwiające zidentyfikowanie tego obszaru wyznaczonego (OW) oraz datę jego ustanowienia.

Kolumna 2: należy podać wielkość OW przed rozpoczęciem kontroli występowania.

Kolumna 3: należy podać wielkość OW po kontroli występowania.

Kolumna 4: należy wskazać podejście: zwalczanie. W zależności od liczby OW przypadającej na agrofaga i zastosowanego na nich podejścia należy dodać niezbędną liczbę wierszy.

Kolumna 5: należy wskazać strefę OW, w której przeprowadzono kontrolę występowania, dodając niezbędną liczbę wierszy: strefa porażenia (SP) lub strefa buforowa (SB) - w oddziel

nych wierszach. W stosownych przypadkach wskazać obszar SP, na którym przeprowadzono kontrolę występowania (np. ostatnie 20 km przylegające do SB, wokół szkółek itp.), w oddzielnych wierszach.

Kolumna 6: należy podać liczbę i opis miejsc, w których prowadzone są kontrole występowania, wybierając jedną z następujących pozycji w opisie:

1. na otwartej przestrzeni (obszar produkcyjny):

1.1. grunty (orne, pastwisko);

1.2. sad/winnica;

1.3. szkółka;

1.4. las;

2. na otwartej przestrzeni (inne):

2.1. ogrody prywatne;

2.2. miejsca publiczne;

2.3. obszar ochrony;

2.4. rośliny dzikie na obszarach innych niż obszary ochrony;

2.5. inne, z dokładnym określeniem danego przypadku (np. centrum ogrodnicze, obiekty komercyjne korzystające z drewnianego materiału opakowaniowego, przemysł drzewny, tereny podmokłe, sieć nawadniająca i odwadniająca itp.);

3. warunki zamknięte fizycznie:

3.1. szklarnia;

3.2. miejsce prywatne inne niż szklarnia;

3.3. miejsce publiczne inne niż szklarnia;

3.4. inne, z dokładnym określeniem danego przypadku (np. centrum ogrodnicze, obiekty komercyjne korzystające z drewnianego materiału opakowaniowego, przemysł drzewny).

Kolumna 7: należy wskazać miesiące w danym roku, w których przeprowadzono kontrole występowania.

Kolumna 8: należy wskazać wybraną populację docelową, podając odpowiednio wykaz gatunków/rodzajów żywicielskich i obszar. Populację docelową definiuje się jako zbiór jednostek kontrolnych. Jej wielkość jest określana zwykle na potrzeby użytków rolnych w hektarach, ale mogą to być działki, pola, szklarnie itp. Należy uzasadnić swój wybór w podstawowych założeniach. Należy wskazać jednostki kontrolne objęte kontrolą występowania. "Jednostka kontrolna" oznacza rośliny, części roślin, towary, materiały, wektory agrofagów, które zostały poddane ocenie w celu zidentyfikowania i wykrycia agrofagów.

Kolumna 9: należy wskazać poddane kontroli występowania jednostki epidemiologiczne wraz z ich opisem i jednostką miary. "Jednostka epidemiologiczna" oznacza jednorodny obszar, na którym interakcje między agrofagiem, roślinami żywicielskimi oraz czynnikami i warunkami abiotycznymi i biotycznymi doprowadziłyby do tej samej sytuacji epidemiologicznej w przypadku wystąpienia agrofaga. Jednostki epidemiologiczne są elementami podziału populacji docelowej, które są jednorodne pod względem epidemiologii i obejmują co najmniej jedną roślinę żywicielską. W niektórych przypadkach cała populacja żywicielska w danym regionie/na danym obszarze/w danym państwie może zostać określona jako jednostka epidemiologiczna. Mogą to być regiony wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych (NUTS), obszary miejskie, lasy, ogrody różane lub gospodarstwa rolne bądź hektary. Wybór jednostek epidemiologicznych musi być uzasadniony odnośnie do podstawowych założeń.

Kolumna 10: należy wskazać metody stosowane podczas kontroli występowania, w tym liczbę czynności wykonanych w każdym przypadku, w zależności od szczególnych wymagań prawnych dotyczących każdego z agrofagów. Jeżeli informacje z danej kolumny nie są dostępne, należy wpisać "Nie dotyczy".

Kolumna 11: należy podać szacunkową ocenę skuteczności pobierania próbek. Skuteczność pobierania próbek oznacza prawdopodobieństwo wyboru zakażonych części zakażonej rośliny. W przypadku wektorów jest to skuteczność metody pod względem wychwycenia wektora dodatniego, gdy wektor taki jest obecny na obszarze objętym kontrolą występowania. W przypadku gleby jest to skuteczność wyboru próbki gleby zawierającej agrofaga, gdy agrofag taki jest obecny na obszarze objętym kontrolą występowania.

Kolumna 12: "czułość metody" oznacza prawdopodobieństwo prawidłowego wykrycia występowania agrofaga w ramach danej metody. Czułość metody definiowana jest jako prawdopodobieństwo, że test na rzeczywiście dodatnim żywicielu da wynik dodatni. Wartość tę uzyskuje się przez pomnożenie wartości określającej skuteczność pobierania próbek (tj. prawdopodobieństwo wyboru zakażonych części zakażonej rośliny) przez wartość określającą czułość diagnostyczną (uzyskaną na podstawie ocen wizualnych lub badania laboratoryjnego wykorzystywanego w procesie identyfikacji).

Kolumna 13: należy podać czynniki ryzyka w różnych wierszach, wypełniając tyle wierszy, ile jest konieczne. Dla każdego czynnika ryzyka należy wskazać poziom ryzyka i odpowiadające mu ryzyko względne oraz udział populacji żywicielskiej.

Kolumna B: należy podać szczegóły kontroli występowania w zależności od szczególnych wymogów prawnych dotyczących każdego agrofaga. Jeżeli informacje z danej kolumny nie mają zastosowania, należy wpisać "Nie dotyczy". Informacje, które należy przedstawić w tych kolumnach, są związane z informacjami zawartymi w kolumnie 10 "Metody wykrywania".

Kolumna 18: należy wskazać liczbę miejsc, w których założono pułapki, jeżeli liczba ta różni się od liczby pułapek (kolumna 17) (np. ta sama pułapka jest wykorzystywana w różnych miejscach).

Kolumna 21: należy wskazać liczbę próbek, w przypadku których stwierdzono wynik dodatni lub ujemny lub w przypadku których wynik nie został określony. Próbki "nieokreślone" to poddane analizie próbki, w przypadku których - z powodu różnych czynników (np. próbka poniżej poziomu wykrywalności, próbka nieprzetworzona - niezidentyfikowana, próbka stara) - nie uzyskano żadnych wyników.

Kolumna 22: należy wskazać powiadomienia o pojawie agrofagów w roku, w którym przeprowadzono kontrolę występowania. Nie ma potrzeby podawania numeru powiadomienia o pojawie agrofagów, jeżeli właściwy organ uznał, że ustalenie jest jednym z przypadków, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 2 lub art. 16 rozporządzenia (UE) 2016/2031. W tym przypadku należy wskazać powód niepodawania tych informacji w kolumnie 25 ("Uwagi").

Kolumna 23: należy wskazać czułość kontroli występowania zgodnie z międzynarodowym standardem dla środków fitosanitarnych (ISPM) 31. Tę wartość osiągniętego poziomu ufności w odniesieniu do niewystępowania agrofaga oblicza się na podstawie przeprowadzonych badań (lub pobranych próbek), biorąc pod uwagę czułość metody i szacowane nasilenie.

Kolumna 24: Należy wskazać szacowane nasilenie na podstawie szacunków przed kontrolą występowania dotyczących prawdopodobnego rzeczywistego nasilenia agrofaga na danym polu. Szacowane nasilenie określa się jako cel kontroli występowania i odpowiada ono kompromisowi, który ustalają osoby zarządzające ryzykiem, pomiędzy ryzykiem wystąpienia agrofaga a zasobami dostępnymi na potrzeby kontroli występowania. Zazwyczaj na potrzeby kontroli występowania przyjmuje się wartość równą 1 %.

¹ Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.

² Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).

³ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/1702 z dnia 1 sierpnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 przez ustanowienie wykazu agrofagów priorytetowych (Dz.U. L 260 z 11.10.2019, s. 8).

⁴ Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/638 z dnia 23 kwietnia 2018 r. ustanawiająca środki nadzwyczajne zapobiegające wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmu szkodliwego Spodoptera frugiperda (Smith) (Dz.U. L 105 z 25.4.2018, s. 31).

⁵ Karta kontroli występowania agrofaga dotycząca Spodoptera frugiperda. Publikacja dodatkowa EFSA 2020:EN-1895. 29 s. doi:10.2903/ sp.efsa.2020.EN-1895

⁶ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1231 z dnia 27 sierpnia 2020 r. w sprawie formatu i instrukcji dotyczących sprawozdań rocznych z wyników kontroli występowania i formatu wieloletnich programów kontroli występowania oraz praktycznych ustaleń, przewidzianych odpowiednio w art. 22 i 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 (Dz.U. L 280 z 28.8.2020, s. 1).