Rozporządzenie wykonawcze 2018/823 w sprawie zakończenia częściowego przeglądu okresowego środków wyrównawczych mających zastosowanie do przywozu niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Turcji
Dz.U.UE.L.2018.139.14
Akt indywidualnyROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/823
z dnia 4 czerwca 2018 r.
w sprawie zakończenia częściowego przeglądu okresowego środków wyrównawczych mających zastosowanie do przywozu niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Turcji
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 19 ust. 4,
1. PROCEDURA
1.1. Obowiązujące środki
(1) W następstwie dochodzenia antysubsydyjnego ("pierwotne dochodzenie") Komisja nałożyła rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/309 2 ostateczne cło wyrównawcze na przywóz niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Turcji ("obowiązujące środki").
1.2. Wniosek o przeprowadzenie częściowego przeglądu okresowego
(2) W dniu 13 marca 2017 r. Stowarzyszenie Egejskich Eksporterów ("wnioskodawca") złożyło wniosek dotyczący częściowego przeglądu okresowego środków wyrównawczych.
(3) We wniosku przedstawiono dowody, że wprowadzona w 2016 r. zmiana w realizacji bezpośrednich subsydiów do produkcji spowodowała znaczny spadek poziomu subsydiów dla producentów pstrąga w Turcji i w związku z tym, że przedmiotowe środki nie są już konieczne w celu zrównoważenia skutków subsydiowania. Wnioskodawca twierdził również, że zmiana ta ma charakter trwały. Dlatego też obowiązujące środki należy według wnioskodawcy poddać przeglądowi.
1.3. Wszczęcie częściowego przeglądu okresowego
(4) Po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć częściowy przegląd okresowy, w dniu 20 lipca 2017 r. w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ("zawiadomienie o wszczęciu") 3 Komisja ogłosiła wszczęcie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego.
1.4. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
(5) Dochodzenie przeglądowe objęło okres od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. Aby ocenić, czy od czasu pierwotnego dochodzenia nastąpił spadek subsydiowania producentów pstrąga i czy zmiana ta ma charakter trwały Komisja przeanalizowała również zmiany całkowitych kwot subsydiów przyznawanych przez Turcję producentom pstrąga od okresu pierwotnego dochodzenia (od 1 stycznia do 31 grudnia 2013 r.).
1.5. Strony zainteresowane postępowaniem
(6) Komisja poinformowała wnioskodawcę, znanych producentów eksportujących w Turcji, unijnych producentów, zainteresowanych odbiorców i przedsiębiorstwa handlowe, stowarzyszenia reprezentujące producentów unijnych i tureckie władze o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego.
(7) Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.
(8) Dwie zainteresowane strony przedstawiły dokumentację w celu obrony konieczności utrzymania tych środków w mocy. Jedna ze stron, Duńskie Stowarzyszenie Akwakultury (reprezentująca skarżącego w dochodzeniu pierwotnym) wyraziła pogląd, że warunki określone w art. 19 rozporządzenia podstawowego nie zostały spełnione. Twierdziła ona, że informacje zawarte we wniosku są niekompletne i dają nieprawidłowy obraz subsydiowania producentów pstrąga w Turcji i że zmiany wprowadzone przez Turcję nie mogą zostać uznane za "mające trwały charakter". Druga ze stron, hiszpańskie stowarzyszenie akwakultury, również argumentowała, że środki wyrównawcze powinny zostać utrzymane, i twierdziła, że ceny przywozu z Turcji były niższe od cen unijnych producentów pstrąga.
1.6. Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w Turcji
(9) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących Komisja oświadczyła w zawiadomieniu o wszczęciu, że może dokonać doboru próby producentów eksportujących, zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.
(10) Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów eksportujących w Turcji do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto zwróciła się ona do Misji Republiki Turcji w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi. W sumie informacje określone w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przesłano do ponad siedemdziesięciu przedsiębiorstw w Turcji.
(11) Wymagane informacje i zgodę na włączenie do próby otrzymano od dwudziestu siedmiu producentów eksportujących. Zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, Komisja dokonała tymczasowego doboru próby pięciu producentów eksportujących/grup producentów eksportujących, w tym trzech producentów eksportujących/grup producentów eksportujących o największej wielkości wywozu do Unii oraz dwóch mniejszych producentów eksportujących/grup producentów eksportujących. Komisja uznała, że proponowana próba jest reprezentatywna.
(12) Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Dwie grupy producentów eksportujących, KLC oraz Sagun, złożyły wniosek o włączenie do próby. Ze względu na dużą wielkość wywozu grupy KLC, Komisja postanowiła dodać ją do próby w celu należytego zbadania wpływu zmienionego programu na ten sektor. Z uwagi na ograniczony czas dostępny na dochodzenie, Komisja postanowiła jednak odrzucić wniosek o włączenie do próby złożony przez grupę Sagun 4 .
(13) Ostateczna próba składała się zatem z następujących producentów eksportujących/grup producentów eksportujących i powiązanych z nimi przedsiębiorstw:
- grupa ADA SU,
- grupa ALIMA,
- grupa GMS,
- grupa KLC,
- Mittos Su Ürünleri,
- grupa Özpekler.
(14) Ostateczna próba stanowiła około 71 % wielkości przywozu produktu objętego przeglądem do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Komisja uznała, że jest ona reprezentatywna i umożliwi dokonanie właściwej analizy skutków wywołanych przez zmiany wprowadzone przez Turcję w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw w tym sektorze.
1.7. Kwestsionariusze i wizyty weryfikacyjne
(15) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do oceny wpływu zmian wprowadzonych przez Turcję we wdrażaniu systemu subsydiów bezpośrednich.
(16) Komisja przesłała kwestionariusze do sześciu objętych próbą producentów eksportujących/grup producentów eksportujących oraz do władz tureckich. Wszystkie strony dostarczyły kompletne odpowiedzi na kwestionariusze.
(17) Komisja przeprowadziła wizyty weryfikacyjne na terenie jednej z objętych próbą grup producentów eksportujących, a mianowicie grupy Alima. Komisja przeprowadziła również wizytę weryfikacyjną w pomieszczeniach władz tureckich. W świetle wniosków sformułowanych w rozdziale 4.3.4 Komisja zdecydowała się nie składać wizyt w pozostałych przedsiębiorstwach objętych próbą.
1.8. Ujawnianie ustaleń
(18) W dniu 21 lutego 2018 r. Komisja ujawniła wszystkim zainteresowanym stronom podstawowe fakty i informacje wynikające z dochodzenia oraz wezwała je do przedłożenia pisemnych uwag lub złożenia wniosku o przesłuchanie przez Komisję lub przez rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu w terminie do dnia 18 marca 2018 r.
(19) Turcja, wnioskodawca, czterech objętych próbą producentów eksportujących oraz Duńskie Stowarzyszenie Akwakultury przedłożyli po ujawnieniu ustaleń swoje uwagi. W dniu 23 marca 2018 r. odbyło się przesłuchanie, w którym uczestniczyli Komisja, Turcja i wnioskodawca. W dniu 16 kwietnia 2018 r. odbyło się przesłuchanie, w którym uczestniczyli Komisja i Duńskie Stowarzyszenie Akwakultury.
2. PRODUKT OBJĘTY PRZEGLĄDEM I PRODUKT PODOBNY
(20) Produktem objętym przeglądem jest pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss):
- żywy, o masie nieprzekraczającej 1,2 kg każdy, lub
- świeży, schłodzony, zamrożony lub wędzony:
- w postaci całych ryb (z głowami), nawet bez skrzeli, nawet patroszonych, o masie nieprzekraczającej 1,2 kg każdy, lub
- pozbawionych głowy, nawet bez skrzeli, nawet patroszonych, o masie nieprzekraczającej 1 kg każdy, lub
- w postaci filetów, o masie nieprzekraczającej 400 g każdy,
pochodzących z Turcji i obecnie objętych kodami CN ex 0301 91 90, ex 0302 11 80, ex 0303 14 90, ex 0304 42 90, ex 0304 82 90 i ex 0305 43 00 (kody TARIC 0301 91 90 11, 0302 11 80 11, 0303 14 90 11, 0304 42 90 10, 0304 82 90 10 i 0305 43 00 11) ("produkt objęty przeglądem").
(21) W pierwotnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że produkty wytworzone w Unii i produkty wytworzone w Turcji są produktami podobnymi w rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego.
3. SUBSYDIA OBJĘTE ŚRODKAMI WYRÓWNAWCZYMI W PIERWOTNYM DOCHODZENIU
(22) W pierwotnym dochodzeniu Komisja przeanalizowała szereg środków, z których tureccy producenci eksportujący pstrąga korzystali lub mogli korzystać w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (2013 r.) (zob. motyw 37 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1195/2014 5 nakładającego tymczasowe cła wyrównawcze).
(23) Głównymi subsydiami, z których korzystali tureccy producenci pstrąga w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem były bezpośrednie subsydia przyznawane wszystkim producentom pstrąga w oparciu o wagę, wynoszące od 7 do 9,6 %. Ponadto dwa przedsiębiorstwa objęte próbą w pierwotnym dochodzeniu skorzystały z pożyczki o obniżonym oprocentowaniu. Komisja ustaliła, że kwota subsydiowania wynikająca z subsydiowanych pożyczek wynosiła w odniesieniu do jednego z przedsiębiorstw (Kilic) 0,1 %, a w przypadku drugiego przedsiębiorstwa (Özpekler) 0,3 %.
(24) Komisja stwierdziła, że wszystkie pozostałe środki subsydiowania w okresie objętym dochodzeniem pierwotnym były znikome lub żadne. W związku z tym środki nałożone na producentów pstrąga stanowiły w zasadzie wyrównanie dla bezpośrednich subsydiów.
(25) W okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (2013 r.) bezpośrednie subsydia przyznawane były producentom pstrąga na podstawie dekretu nr 2013/4463 z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie subsydiów rolnych w 2013 r. (zwanego dalej "dekretem z 2013 r."). Dekret ten dotyczył pstrągów wyprodukowanych w 2013 r.
(26) Na mocy dekretu z 2013 r. subsydia zostały przyznane wszystkim producentom pstrąga posiadającym ważną koncesję na dane gospodarstwo hodowli ryb. Licencja na produkcję mogła odnosić się do hodowli w morzu, zbiorniku retencyjnym, lub do hodowli znajdującej się w głębi kraju. Producent pstrąga mógł mieć kilka licencji na hodowlę (gospodarstw hodowli ryb) usytuowanych w tym samym zbiorniku retencyjnym lub na tym samym obszarze w morzu. Na mocy dekretu z 2013 r., produkcja w ramach każdej z tych licencji kwalifikowała się do subsydiowania do następujących poziomów: przy każdej licencji producenci pstrąga otrzymywali 0,65 liry tureckiej ("TL") za kilogram pstrąga w przypadku produkcji do 250 ton rocznie; w odniesieniu do produkcji od 251 do 500 ton, producenci pstrąga otrzymywali połowę tej kwoty (0,325 TL/kg); dla produkcji powyżej 500 ton nie była przyznawana żadna kwota.
4. WYNIKI DOCHODZENIA
4.1. Informacje ogólne
(27) Subsydia do produkcji pstrąga uregulowane są w ujęciu rocznym przez dekret przyjęty przez rząd turecki. Dekret określa podstawowe warunki i kwoty subsydiów mające zastosowanie do produkcji w sektorze akwakultury w Turcji. Procedury i zasady dotyczące wdrażania dekretu określane są następnie przez komunikaty wydawane co roku przez Ministerstwo Żywności, Rolnictwa i Hodowli Zwierząt.
(28) Ponieważ okres dochodzenia przeglądowego obejmował drugą połowę 2016 r. i pierwszą połowę 2017 r., Komisja w pierwszej kolejności zbadała wielkość i warunki subsydiów dla producentów pstrąga w latach 2016 i 2017 (zob. rozdział 4.2).
(29) Następnie Komisja przeanalizowała ogólne zmiany kwot subsydiów przyznawanych przez Turcję od czasu pierwotnego dochodzenia aż do dnia dzisiejszego (zob. rozdział 4.3). W trzeciej kolejności Komisja oceniła, czy nastąpiły istotne zmiany w poziomie subsydiowania i czy zmiany te można było uznać za mające trwały charakter (zob. rozdział 4.4).
4.2. Subsydia przyznane na rzecz produkcji pstrąga w 2016 i w 2017 r.
4.2.1. Subsydia dla produkcji pstrąga w 2016 r.
(30) W 2016 r. subsydia przyznawane były producentom pstrąga na podstawie dekretu nr 2016/8791 6 w sprawie subsydiów rolnych w 2016 r. (zwanego dalej "dekretem z 2016 r."), ponadto również na podstawie komunikatu nr 2016/33 7 w sprawie szczegółowych warunków dla subsydiów na wspieranie akwakultury, które mają zostać przyznane.
(31) Kwota subsydium TL/kg pozostawała na poziomie z 2013 r., ale nowy art. 4.16 wyłączył z subsydiów hodowle posiadające licencje, które dotyczyły "określonego przez ministerstwo tego samego potencjalnego obszaru, w tym samym zbiorniku retencyjnym lub regionalnym zbiorniku retencyjnym znajdującym się na tym samym obszarze".
(32) Na mocy tego artykułu i w przeciwieństwie do sytuacji w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem, w przypadku gdy producent pstrąga posiada więcej niż jedną licencję na hodowlę (lub "gospodarstwo hodowli ryb") na tym samym określonym przez ministerstwo obszarze w morzu, w tym samym zbiorniku retencyjnym, albo w tych samym zbiornikach znajdujących się w tych samych regionach, należącą do tej samej osoby lub tego samego przedsiębiorstwa, te licencje lub te gospodarstwa rybne uznano za jedną licencję lub jedno gospodarstwo należące do tego przedsiębiorstwa i bezpośrednie subsydia wypłacane były zgodnie z tą wykładnią. Wnioskodawca twierdził, że na skutek tego artykułu wielkość produkcji kwalifikującej się do subsydiów spadła i spowodowało to znaczne obniżenie subsydiów otrzymywanych przez producentów pstrąga. Komisja zaznaczyła jednak, że warunek ten miał dwa ograniczenia.
(33) Po pierwsze dochodzenie wykazało, że według informacji udzielonych przez Turcję, ograniczenie przewidziane w art. 4.16 dekretu z 2016 r. dotyczyło jedynie produkcji pstrąga znajdującej się na morzu lub w zbiornikach retencyjnych, ale nie w innych zbiornikach wodnych znajdujących się na lądzie, z których, według informacji dostarczonych przez Turcję, pochodziło około 20 % całkowitej produkcji pstrąga 8 . Po ujawnieniu ustaleń Turcja potwierdziła również, że 65 % wszystkich gospodarstw produkcyjnych znajduje się na lądzie, a tylko 35 % gospodarstw produkcyjnych w zbiornikach retencyjnych lub w morzu.
(34) W związku z powyższym ograniczenie przewidziane w art. 4.16 dekretu z 2016 r. nie miało żadnego wpływu na 20 % produkcji pstrąga i na 65 % gospodarstw produkcyjnych. Tak było na przykład w przypadku jednego z przedsiębiorstw objętych próbą, Mittos, które dysponuje własnymi gospodarstwami produkcji pstrąga znajdującymi się na lądzie. Ponadto inna grupa objęta próbą, Özpekler, miała gospodarstwa znajdujące się w różnych zbiornikach retencyjnych. W rezultacie, na podstawie informacji dostarczonych przez te przedsiębiorstwa/grupy przedsiębiorstw (i zweryfikowanych na szczeblu rządowym), obie te grupy kwalifikowały się do otrzymania subsydiów na taką samą liczbę pozwoleń na produkcję (sześć w jednym przypadku oraz trzy w drugim przypadku) w 2015 r. (przed zmianą legislacyjną) i w 2016 r. (gdy obowiązywały już nowe przepisy). W związku z tym zmiana przepisów nie miała na te przedsiębiorstwa znaczącego wpływu.
(35) Po drugie ograniczenie dotyczyło osób prawnych, co oznaczało, że w przypadku grupy przedsiębiorstw składającej się z powiązanych spółek, każda spółka mogłaby ubiegać się o subsydia w granicach określonych w dekrecie kwot. Oznaczało to, że w przypadku gdy grupa przedsiębiorstw składa się z różnych osób prawnych mających hodowle (licencje) w tej samej strefie, każde przedsiębiorstwo wchodzące w skład grupy mogłoby korzystać z subsydiów na oddzielnych zasadach, nawet gdyby posiadało hodowlę w tej samej strefie, co inne powiązane przedsiębiorstwo. Władze tureckie potwierdziły, że miało to miejsce w przypadku jednej z grup objętych próbą, Alima. Oba powiązane przedsiębiorstwa w ramach tej grupy kwalifikowały się do subsydiów, mimo że ich gospodarstwa znajdowały się w tej samej strefie.
(36) Ze względu na te cechy, ogólny wpływ ograniczeń nie ograniczył znacząco kręgu beneficjentów pomocy. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Turcję liczba licencji kwalifikujących się do bezpośrednich subsydiów zmniejszyła się z 947 w 2015 r. do 837 w 2016 r. i do w 817 w 2017 r. Jak to wyjaśniono w motywie 34, w indywidualnych przypadkach, podczas gdy dla niektórych przedsiębiorstw liczba kwalifikowalnych licencji między rokiem 2015 a 2016 zmniejszyła się, dla niektórych z nich, jak np. dla grup Özpekler czy Mittos, liczba ta pozostawała na tym samym poziomie co przed zmianą.
(37) Oprócz zmian przepisów wprowadzonych przez art. 4.16 dekretu z 2016 r., tym samym dekretem władze tureckie wprowadziły również z dniem 1 stycznia 2016 r. 9 nowe bezpośrednie subsydium dotyczące zamkniętego systemu produkcji. W art. 4.16 dekretu określono, że chodziło o "wykorzystanie w maksymalnym stopniu dostępnych w kraju zasobów wodnych w celu zapewnienia maksymalnego poziomu produkcji różnych gatunków i produktów akwakultury w miejscach, w których możliwości korzystania z wody są ograniczone".
(38) Subsydium dotyczące zamkniętego systemu produkcji mogli również otrzymać producenci innych gatunków ryb określonych w dekrecie, takich jak dorada czy labraks. Kwota subsydium ustalona została na poziomie 0,5 TL na kg ryb wyprodukowanych w ramach tego systemu, niezależnie od gatunku hodowanych ryb.
4.2.2. Subsydia, które mają być przyznawane za produkcję pstrąga w 2017 r.
(39) Zgodnie z praktyką przyjmowania każdego roku nowych dekretów i komunikatów określających subsydia dla producentów pstrąga, w 2017 r. dekret z 2016 r. zastąpiony został przez dekret nr 2017/10465 10 dotyczący wsparcia rolnictwa w 2017 r. (zwany dalej "dekretem z 2017 r."), a ponadto również komunikatem nr 2017/38 11 w sprawie szczegółowych warunków dla subsydiów, które mają zostać przyznane na wspieranie akwakultury.
(40) Dekret z 2017 r. utrzymał w mocy postanowienia art. 4.16 w sprawie liczby kwalifikowalnych licencji. Jednocześnie dekretem tym podwyższono kwoty subsydiów bezpośrednich do produkcji pstrągów. Nowe kwoty subsydiów były następujące:
- przy produkcji 250 ton subsydiowanie wynosiło 0,75 TL/kg (w porównaniu z 0,65 TL/kg w 2016 r.),
- przy produkcji pomiędzy 250 ton i 500 ton subsydiowanie wynosiło 0,375 TL/kg (w porównaniu z 0,325 TL/kg w 2016 r.),
- brak subsydiowania dla produkcji powyżej 500 ton.
(41) Dekretem z 2017 r. wprowadzono również nowe subsydia. Według informacji przekazanych przez władze tureckie, te nowe subsydia częściowo zastąpiły i uzupełniły bezpośrednie subsydia objęte środkami wyrównawczymi w ramach pierwotnego dochodzenia oraz miały na celu wspieranie spożycia ryb w Turcji, przestrzegania norm środowiskowych, zwalczania chorób, a także jakości, zróżnicowania i identyfikowalności żywności. Nowe kwoty subsydiów były następujące:
- subsydia dla pstrągów powyżej 1 kg,
- subsydia dla znakowania ryb,
- subsydia dla dobrych praktyk hodowlanych.
(42) Celem subsydiowania produkcji pstrągów o wadze przekraczającej 1 kg było promowanie dywersyfikacji produktu. Kwota subsydiowania ustalona została na poziomie 0,25 TL/kg w przypadku produkcji wynoszącej do 250 ton, oraz na poziomie połowy tej kwoty (0,125 TL/kg) w przypadku produkcji wynoszącej między 250 ton a 500 ton. Ograniczenie kryteriów kwalifikowalności określone w art. 4.16 i wyjaśnione w motywach 32 i 35 miało również zastosowanie przypadku tego rodzaju subsydiów.
(43) Po ujawnieniu ustaleń władze tureckie i wnioskodawca twierdzili, że subsydiowanie dla pstrągów o wadze powyżej 1 kg dotyczyło produktu objętego postępowaniem jedynie wówczas, gdy waga ryb wynosiła od 1 do 1,2 kg. Twierdzili oni, że pstrągi o wadze ponad 1,2 kg nie wchodziły już w zakres definicji produktu objętego postępowaniem. Ponadto, według informacji otrzymanych od władz tureckich, Ministerstwo Rolnictwa ograniczy subsydiowanie pstrągów o wadze ponad 1,25 kg w przyszłym komunikacie określającym warunki systemów subsydiowania dla produkcji w 2018 r. W związku z tym subsydiowanie pstrągów o wadze powyżej 1 kg nie powinno być brane pod uwagę przy ocenie subsydiów dla producentów pstrąga zarówno w roku 2017, jak i 2018.
(44) Komisja potwierdziła, że pstrąg sprzedawany jako ryby o wadze jednostkowej 1,2 kg lub więcej nie jest produktem objętym postępowaniem. W związku z tym subsydia przyznawane dla produkcji tych ryb, które trafią wyłącznie na inny rynek, nie są obecnie objęte środkami wyrównawczymi.
(45) Niemniej jednak w 2017 r. produkcja pstrąga o wadze od 1 kg do 1,2 kg korzystała z systemu subsydiowania i tym samym była objęta zakresem definicji produktu. Ponadto, zgodnie z art. 4 lit. f) komunikatu nr 2017/38 hodowca "po odłowieniu" miał prawo do subsydium. Nawet jeśli Turcji zamierzała ograniczyć w 2018 r. subsydia dla pstrąga o wadze ponad 1,25 kg, nie ma w dekrecie kryterium prawnego wykluczającego subsydia, jeżeli pstrąg sprzedawany jest w innej formie. Z otrzymanych informacji wynika, że powszechną praktyką w sektorze jest przetwarzanie niektórych złowionych dużych pstrągów i sprzedaż ich jako produktu objętego postępowaniem, na przykład w formie filetów. W związku z tym odpowiednia kwota subsydiowania dotyczy produktu objętego postępowaniem. Ponadto w swojej analizie Komisja może jedynie powołać się na odpowiednie ostateczne akty prawne i administracyjne w pełni obowiązujące w kraju wywozu. Jako że komunikat określający warunki na rok 2018 nie został jeszcze przyjęty, podane przez Turcję warunki nie mogą być na tym etapie brane pod uwagę. Komisja nie zgodziła się więc wykluczyć tego programu ze swojej ogólnej analizy, ale raczej skorygowała swoje ustalenia uwzględniając skutki gospodarcze tego programu (zob. motyw 67).
(46) Subsydia dla znakowania ryb w celu promowania identyfikowalności ryb i ich jakości. Kwota subsydiowania ustalona została na poziomie 0,02 TL za sztukę w przypadku produkcji wynoszącej do 250 ton, oraz na poziomie połowy tej kwoty (0,01 TL za sztukę) w przypadku produkcji wynoszącej między 250 ton a 500 ton. Limit ten dotyczył poszczególnych licencji na hodowlę. Ograniczenie kryteriów kwalifikowalności określone w art. 4.16 i wyjaśnione w motywach 32 i 35 miało również zastosowanie przypadku tego rodzaju subsydiów. Subsydia dla znakowania ryb mogli również otrzymać producenci innych gatunków ryb określonych w dekrecie, takich jak dorada czy labraks. Po ujawnieniu ustaleń zainteresowane strony nie zakwestionowały tego ustalenia.
(47) Subsydia dla dobrych praktyk hodowlanych dotyczących spełnienia pewnych norm związanych z ochroną środowiska, bezpieczeństwem żywności, dobrostanu ryb i identyfikowalności. Aby kwalifikować się do subsydiów, każde przedsiębiorstwo musiało poddać się audytowi. Świadectwo mogło zostać wydane po przeprowadzeniu audytu. Instytuty kontrolujące spełnianie norm musiały posiadać certyfikat wydany przez ministerstwo. Ostatecznym terminem dla przedsiębiorstw na składanie wniosków o kwalifikowalność pstrąga wyprodukowanego w 2017 r. był 31 marca 2018 r. Kwota subsydiowania ustalona została na 0,25 TL/kg w odniesieniu do produkcji wynoszącej do 250 ton. Limit ten dotyczył poszczególnych osób prawnych. Po ujawnieniu ustaleń zainteresowane strony nie zakwestionowały tego ustalenia.
4.2.3. Podsumowanie
(48) Wydaje się, że po zmianach legislacyjnych wprowadzonych artykułem 4.16 dekretu z 2016 r. wielkość produkcji pstrąga, kwalifikująca się do subsydiów bezpośrednich zmniejszyła się. Jednak według informacji dostarczonych przez Turcję, a także dostępnych informacji zawartych w aktach sprawy, rzeczywiste skutki zmiany legislacyjnej z 2016 r. w odniesieniu do wielkości i wartości kwalifikowalnej produkcji w porównaniu z systemem obowiązującym przed wejściem w życie przedmiotowego dekretu, były trudne do ustalenia i uzależnione były od wielkości produkcji w ramach każdej z licencji.
(49) Wpływ ten różnił się również na poziomie poszczególnych przedsiębiorstw, w zależności od specyficznej sytuacji związanej z produkcją w każdym z nich. Począwszy od 2016 r., przedsiębiorstwa, które w ramach starego systemu posiadały więcej niż jedną licencję w tym samym regionie lub na tym samym obszarze, mogły otrzymywać subsydia bezpośrednie tylko dla jednej z nich. Jednakże inne przedsiębiorstwa posiadające produkcję na lądzie (takie jak Mittos), lub działające w innych strefach lub regionach (takie jak grupa Özpekler) otrzymały bezpośrednie subsydia na takim samym lub wyższym poziomie niż przed 2016 r., ponieważ posiadały więcej niż jedną licencję. Dodatkowo, jako że wprowadzone artykułem 4.16 dekretu z 2016 r. ograniczenia stosowane były w odniesieniu do osób prawnych, skutki zmiany legislacyjnej dla grup przedsiębiorstw zależały również od ich struktury. W związku z tym, chociaż takie grupy przedsiębiorstw jak GMS i KLC zostały najbardziej dotknięte zmianą legislacyjną, przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw takie jak Alima, Mittos i Özpekler oraz wszystkie małe przedsiębiorstwa stanowiące ponad 65 % przedsiębiorstw zostały przez nią dotknięte tylko w niewielkim stopniu lub wcale.
(50) Dodatkowo Komisja stwierdziła, że w 2017 r. rzeczywista kwota subsydiów bezpośrednich dla producentów pstrąga wzrosła (zob. motyw 40). Dekretami z lat 2016 i 2017 wprowadzono szereg nowych subsydiów, z których mogą korzystać producenci pstrąga (zob. rozdziały 4.2.1 i 4.2.2).
(51) W związku z powyższym, mimo że ograniczenia wprowadzone w 2016 r. doprowadziły do obniżenia poziomu subsydiów poprzez subsydiowanie bezpośrednie, Turcja wprowadziła jednocześnie nowe subsydia lub zmieniła obowiązujące środki subsydiowania. Ważną kwestią było w tym kontekście, czy zwiększona kwota subsydiów bezpośrednich i nowo wprowadzonych subsydiów nie stanowiła rekompensaty za ograniczenia wprowadzone dekretem z 2016 r. Jeśliby tak było, ogólny poziom subsydiowania mógłby być równy lub wyższy niż poziom subsydiowania obliczony w czasie nałożenia pierwotnych ceł wyrównawczych. Nawet jeśli jeden z producentów odniósł w 2016 r. mniej korzyści z subsydiów bezpośrednich, ponieważ jego różne licencje lub gospodarstwa hodowli ryb były uważane za jedną jednostkę, zmiana ta niekoniecznie prowadziła do obniżenia ogólnego poziomu subsydiowania w porównaniu z sytuacją sprzed zmiany przepisów w 2016 r. (zob. motywy od 62 do 65).
(52) W związku z tym Komisja uznała, że musi dokonać oceny wpływu wszystkich środków subsydiowania, z których producenci pstrąga w Turcji mogli skorzystać (lub mogą skorzystać w przyszłości), jak również ogólnego poziomu subsydiowania w skali kraju. Dlatego Komisja nie zbadała konkretnych skutków zmiany legislacyjnej w okresie objętym dochodzeniem w odniesieniu do każdego z przedsiębiorstw objętych próbą indywidualnie, lecz dokonała oceny na szczeblu globalnym, potwierdzając jednocześnie swoje wnioski odniesieniem się do informacji przekazanych przez objętych próbą producentów eksportujących.
(53) Po ujawnieniu ustaleń Turcja i wnioskodawca twierdzili, że Komisja powinna była ponownie obliczyć margines subsydiowania osobno dla każdego z przedsiębiorstw objętych próbą. Komisja nie zgodziła się z tym argumentem. Wnioskodawca wystąpił o ponowną ocenę obniżenia poziomu subsydiowania dla wszystkich producentów pstrąga w Turcji w następstwie zmian przepisów w 2016 r. Ze względu na brak długoterminowej trwałej zmiany okoliczności na poziomie krajowym, Komisja uznała za niewłaściwe obliczanie odpowiednich indywidualnych kwot subsydiowania. Wprowadzone zmiany nie wydają się być wystarczające, aby można było stwierdzić, że wysokość subsydiowania uległa znacznej zmianie i że ma ona trwały charakter. Ponadto badanie poziomu subsydiowania na poziomie krajowym, jak również szacunkowe kwoty subsydium w 2018 r. potwierdziły ten wniosek.
4.3. Zmiany w subsydiach przyznawanych na produkcję pstrąga na szczeblu krajowym
4.3.1. Subsydia przyznane producentom pstrąga w latach 2013-2016.
(54) W latach 2013-2016 kwoty subsydiów przyznawanych producentom pstrąga były następujące:
Tabela
Bezpośrednie subsydia przyznawane producentom pstrąga
| Rok produkcji | ||||
| 2013 (okres objęty dochodzeniem pierwotnym) | 2014 | 2015 | 2016 | |
| Kwota subsydium (TL) | 62 992 720 | 53 599 382 | 50 093 952 | 39 762 389 |
| Wskaźnik | 100 | 85 | 80 | 63 |
| Wielkość produkcji (w tonach) | 128 059 | 112 345 | 106 598 | 104 356 |
| Wskaźnik | 100 | 88 | 83 | 81 |
| Źródło: Informacje dostarczone przez Turcję. | ||||
(55) W latach 2013-2016 łączna kwota subsydiów przyznawanych na produkcję pstrąga zmalała o 37 %.
(56) Największe obniżenie (o 20 %) kwoty subsydiów nastąpiło w latach 2013-2015, tj. przed zmianą legislacyjną wprowadzoną dekretem z 2016 r. Spadek, który nastąpił w tych latach, był zgodny z obniżeniem produkcji pstrąga (o 17 %) w tym samym okresie.
(57) Obniżenie kwoty subsydiów w latach 2015-2016 (przed i po zmianie legislacyjnej) wyniosło 20,6 %.
4.3.2. Subsydia przyznane przez Turcję w 2016 r.
(58) W 2016 r. całkowita rzeczywista kwota bezpośrednich subsydiów przyznanych producentom pstrąga wynosiła 39 762 389 TL.
4.3.3. Subsydia przyznane przez Turcję w 2017 r.
(59) W okresie objętym kontrolą nie były jeszcze wdrożone wszystkie środki subsydyjne, z których producenci pstrąga mogliby korzystać w 2017 r. Dlatego też Komisja oparła swoje wstępne ustalenia na prognozie budżetu na 2017 r. w odniesieniu do każdego ze środków na poziomie globalnym.
(60) Budżet przeznaczony na subsydia bezpośrednie w 2017 r. wynosił 52 500 000 TL. Zgodnie ze wstępnymi informacjami przekazanymi przez władze tureckie w trakcie kontroli, wykorzystane miało być 90 % budżetu (47 250 000 TL).
(61) Ponadto dla nowych środków wprowadzonych w 2017 r. przewidziano następujący budżet:
- zamknięty system produkcji - 500 000 TL,
- znakowanie ryb - 10 000 000 TL,
- dobre praktyki hodowlane - 2 000 000 TL,
- produkcja pstrągów o wadze powyżej 1 kg - 1 875 000 TL.
(62) Budżet dla zamkniętego systemu produkcji, znakowania ryb oraz dobrych praktyk hodowlanych zawierał również subsydia na produkcję innych gatunków, takich jak dorada czy labraks. W oparciu o dane statystyczne przedstawione przez Turcję, dotyczące ogólnej wielkości produkcji akwakultury w 2016 r., kwalifikowalna produkcja pstrąga stanowiła 41,2 % kwalifikowalnej produkcji ryb.
(63) W oparciu o prognozę budżetu, wskaźnik wydatków w wysokości 90 % i fakt, że część środków miała być przeznaczona na produkcję gatunków innych niż pstrąg, Komisja w pierwszej kolejności oceniła, że całkowita kwota subsydiów dla producentów pstrąga w 2017 r. mogła przekroczyć 50 mln TL. Szacunki te opierały się na informacjach dostarczonych przez Turcję, zgodnie z którymi oczekiwano, że wydane zostanie 90 % budżetu na subsydia bezpośrednie. Ponadto Komisja zastosowała taki sam odsetek wydatków budżetowych, aby obliczyć kwotę subsydiów dla dodatkowych środków wprowadzonych w 2017 r. (zob. motyw 61). Wreszcie, w odniesieniu do linii budżetowych obejmujących inne kwalifikujące się gatunki ryb (tj. subsydia dla zamkniętego systemu produkcji, produkcji ryb o wadze ponad 1 kg, znakowania ryb i dobrych praktyk hodowlanych), Komisja zastosowała współczynnik w wysokości 41,2 % odpowiadający kwalifikowalnej produkcji pstrąga w ogólnej kwalifikowalnej produkcji ryb.
(64) Po ujawnieniu ustaleń Turcja i wnioskodawca twierdzili, że żaden z tureckich producentów pstrąga nie korzystał w 2017 r. z subsydiów ani dla produkcji w systemie zamkniętym, ani dla etykietowania ryb, głównie z powodu kosztów inwestycji początkowych oraz niepraktyczności tych dwóch środków. Maksymalne korzyści z tytułu dobrych praktyk hodowlanych w 2017 r. mogły wynieść jedynie 592 250 TL i wydatkowane zostało w rzeczywistości jedynie 83 % planowanego budżetu, a nie 90 %, jak to początkowo szacowały władze tureckie.
(65) Komisja zgodziła się dokonać ponownej oceny ogólnej kwoty subsydiów dla producentów pstrąga w oparciu o faktyczne kwoty otrzymane przez producentów pstrąga w 2017 r. W oparciu o te nowe kwoty subsydiów całkowita kwota subsydiów dla producentów pstrąga wynosiła w 2017 r. około 48,5 mln TL.
(66) Ponadto Turcja twierdziła, że program subsydiowania dla pstrąga o wadze ponad 1 kg nie powinien być uwzględniony przy obliczaniu korzyści dla producentów pstrąga. Według obliczeń przedstawionych podczas przesłuchania kwota subsydiów dla produkcji produktu objętego postępowaniem wynosiłaby zatem w 2017 r. około 43 mln TL.
(67) Komisja zaznaczyła jednak, że system ten może być korzystny dla produkcji trzech różnych rodzajów pstrąga: 1) pstrąg o wadze między 1 a 1,2 kg; 2) pstrąg o wadze powyżej 1,2 kg, które może być zakwalifikowany jako produkt objęty postępowaniem po przetworzeniu; oraz 3) pstrąg o wadze powyżej 1,2 kg przeznaczony na inny rynek niż produkt objęty postępowaniem. Z braku dokładnych danych liczbowych dotyczących podziału budżetu na subsydia Komisja nie była w stanie obliczyć dokładnej kwoty dla każdego z tych trzech rodzajów. W każdym razie, nawet przy założeniu, że 100 % tego subsydiowania było wykorzystane na tylko na trzeci rodzaj i w związku z tym nie miało wpływu na produkt objęty postępowaniem, ogólna konkluzja nie uległaby zmianie. W istocie kwota 43 mln TL w 2017 r. będzie i tak oznaczała wzrost o 4 mln TL w porównaniu z rokiem 2016. Takie zwiększenie zrównoważyłoby znaczną część odnotowanego w 2016 r. spadku podanego przez wnioskodawcę jako zmiana uzasadniająca przegląd środków.
4.3.4. Podsumowanie
(68) Między okresem objętym dochodzeniem pierwotnym (2013 r.) a rokiem 2016 subsydia dla producentów pstrąga zmniejszyły się o 37 %. Zmniejszenie kwoty subsydiów od 2013 r. wynikało jednak nie tylko ze zmian legislacyjnych w 2016 r., ale również z ogólnego zmniejszenia produkcji pstrąga (zob. tabela w motywie 54). Po 2016 r., poziom subsydiów dla producentów pstrągów ponownie wzrósł.
(69) W 2017 r. łączna kwota subsydiów dla producentów pstrąga wyniosła między 43 a 48,5 mln TL. Komisja stwierdziła zatem, że kwota subsydiów po 2016 r. jest zbliżona do kwoty sprzed zmiany przepisów.
(70) W związku z tym Komisja stwierdziła, że zmniejszenie istniejących subsydiów po zmianie legislacyjnej w 2016 r. miało charakter tymczasowy i że ogólne kwoty subsydium, a także poziom wsparcia produkcji w przeliczeniu na tonę wzrosły ponownie od 2016 r.
4.4. Trwały charakter zmian
(71) W świetle wniosków zawartych w rozdziale 4.3.4 Komisja stwierdziła ponownie, że zmniejszenie subsydiowania producentów pstrąga w 2016 r. było wyłącznie tymczasowe. Stwierdziła ona również, że ze względu na to, że warunki i kwoty subsydiów zostały zweryfikowane przez Turcję w ujęciu rocznym, wprowadzone zmiany nie mogą zostać uznane za trwałe, w szczególności ze względu na następujące fakty:
- kwota bezpośredniego subsydium na tonę wzrosła w 2017 r.,
- w 2017 r. wprowadzone zostały cztery nowe rodzaje subsydiów,
- w 2018 r. wprowadzone zostały nowe subsydia na zwalczanie chorób narybku (młodych ryb).
Następnie Komisja oceniła, że całkowita kwota subsydiów dla producentów pstrągów może w 2018 r. wynieść nawet 56 mln TL, tzn. około 6 mln TL powyżej poziomu z 2015 r., czyli roku przed zmianą przepisów 12 .
(72) Po ujawnieniu ustaleń Turcja i wnioskodawca twierdzili, że subsydia dla zwalczania chorób narybku wprowadzone w 2018 r. nie dotyczyły produktu objętego postępowaniem. Nie uzasadnili oni jednak tego twierdzenia. Zdaniem Komisji nie było konkretnego powodu, dla którego subsydia nie dotyczyłyby produktu objętego postępowaniem. Nawet Ministerstwo Rolnictwa wyraźnie przedstawiło podczas kontroli nowy środek subsydiowania jako subsydium dla producentów pstrąga. W związku z tym Komisja odrzuciła powyższy argument.
(73) Po ujawnieniu ustaleń Turcja i wnioskodawca twierdzili również, że subsydia dla produkcji w systemie zamkniętym i dla etykietowania ryb powinny być wyłączone z oceny, ponieważ nie były one wypłacane w 2017 r. oraz ze względu na fakt, że byłyby one kosztowne i trudne do stosowania (zob. motyw 64). Komisja zauważyła w tym względzie, że kwota subsydium dla etykietowania ryb wynosiła w 2017 r. w przypadku produkcji do 250 ton 0,02 TL za sztukę, ale wydaje się, że wzrosła ona w 2018 r. do 0,03 TL za sztukę 13 . Wydaje się zatem, że Turcja zwiększyła jeszcze atrakcyjność tego środka. W związku z tym Komisja odrzuciła argument, że te nowe środki subsydiowania powinny być wyłączone z szacunków dotyczących subsydiowania w 2018 r. i w najbliższej przyszłości.
(74) Ponadto, zgodnie z informacjami, jakimi dysponuje Komisja, producenci pstrąga muszą dokonywać wstępnych inwestycji lub poddać się audytowi, aby dostosować swoje praktyki prowadzenia działalności do kryteriów kwalifikowalności związanych z nowo wprowadzonymi środkami subsydyjnymi. Dlatego też, nawet jeżeli budżet na te środki nie zostanie wykorzystany w pierwszym roku, prawdopodobne jest, że zostanie on wykorzystany w większym stopniu w kolejnych latach, gdy przedsiębiorstwa przeprowadzą już działania kwalifikujące je do finansowania.
(75) Turcja i wnioskodawca twierdzili ponadto, że Komisja powinna była wziąć pod uwagę deprecjację liry tureckiej wynoszącą 90 % na przestrzeni ostatnich lat. Według nich deprecjacja ta miała trwały charakter.
(76) Komisja nie zgodziła się z tym argumentem. Deprecjacji liry tureckiej, waluty w pełni wymienialnej o zmiennym kursie wymiany, nie można przypisać Turcji. Ponadto kursy wymiany walut mogą w danym okresie wykazywać pewną tendencję, ale w innym okresie może ona być również odwrotna. Brak jest zatem niezbędnej stabilności i przewidywalności, na podstawie których można by stwierdzić, że zmiana okoliczności ma trwały charakter.
4.5. Podsumowanie
(77) W związku z powyższym Komisja twierdzi nadal, że system bezpośrednich subsydiów charakteryzuje się ciągłymi zmianami w podstawie prawnej, kryteriach kwalifikowalności, jak i rzeczywistych kwotach subsydiowania. Nawet jeżeli rzeczywista kwota w 2018 r. odbiega od szacunków Komisji, system wdrażania środków subsydiowania podlega ciągłym zmianom, zmiany te nie mogą więc zostać uznane za trwałe. W tym kontekście Komisja utrzymuje nadal, że obniżenie subsydiowania stwierdzone pomiędzy rokiem 2013 a 2016 miało jedynie charakter tymczasowy, ponieważ oszacowano, że kwoty subsydiowania dla lat 2017 i 2018 będą miały porównywalny poziom do tego w 2013 r. W związku z powyższym, wbrew temu, co twierdzi wnioskodawca, Komisja stwierdziła, że zaobserwowany w 2016 r. spadek nie mógł zostać uznany za mający trwały charakter.
5. ZAKOŃCZENIE CZĘŚCIOWEGO PRZEGLĄDU OKRESOWEGO
(78) Na podstawie konkluzji Komisji dotyczących zmian w przyznawaniu subsydiów bezpośrednich producentom pstrąga w Turcji i w związku z brakiem trwałego charakteru tych zmian, wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego uznany został za nieuzasadniony i częściowy przegląd okresowy powinien zostać zakończony.
(79) Dlatego też obowiązujące środki nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/309 powinny zostać utrzymane.
(80) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zakończyć dochodzenie. Wyznaczono również termin, w którym strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Przedstawione uwagi i komentarze, o ile były uzasadnione, zostały należycie uwzględnione.
(81) Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 14 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |