Rozporządzenie wykonawcze 2015/83 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009
Dz.U.UE.L.2015.15.31
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/83
z dnia 21 stycznia 2015 r.
nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 *
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej 1 ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 11 ust. 2, 5 i 6,
A. PROCEDURA
1. Obowiązujące środki
(1) W wyniku dochodzenia antydumpingowego ("pierwotnego dochodzenia") Rada nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 1187/2008 2 ostateczne cło antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("Chiny").
(2) Nałożone środki przyjęły formę cła ad valorem w wysokości 39,7 % z wyjątkiem stawek zastosowanych wobec Hebei Meihus MSG Group Co. Ltd. (33,8 %), Tongliao Meihua Bio-Tech Co. Ltd. (33,8 %) i Fujian Province Jianyang Wuyi MSG Co. Ltd. (36,5 %).
2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia
(3) W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu 3 obowiązujących środków antydumpingowych Komisja otrzymała wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia tych środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
(4) Wniosek został złożony przez Ajinomoto Foods Europę SAS ("wnioskodawcę"), jedynego producenta glutaminianu monosodowego, reprezentującego zatem 100 % ogólnej produkcji unijnej glutaminianu monosodowego.
(5) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.
3. Wszczęcie przeglądu wygaśnięcia
(6) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, w dniu 29 listopada 2013 r. w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 4 ("zawiadomienie o wszczęciu") Komisja ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia na podstawie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
4. Równoległe dochodzenie antydumpingowe
(7) Jednocześnie, tego samego dnia, Komisja ogłosiła wszczęcie dochodzenia antydumpingowego zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego dotyczącego przywozu do Unii glutaminianu monosodowego pochodzącego z Indonezji 5 .
(8) W ramach tego dochodzenia Komisja nałożyła w sierpniu 2014 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 904/2014 6 tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego pochodzącego z Indonezji ("rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych"). Środki tymczasowe wprowadzono na okres sześciu miesięcy.
(9) Dwa równoległe dochodzenia obejmowały ten sam okres objęty dochodzeniem (przeglądowym) i ten sam okres uznany za określony w motywie 10.
5. Dochodzenie
Okresy objęte dochodzeniem w ramach przeglądu wygaśnięcia
(10) Postępowanie wyjaśniające w sprawie prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oraz szkód objęło okres od dnia 1 października 2012 r. do dnia 30 września 2013 r. ("okres dochodzenia przeglądowego"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 kwietnia 2010 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym ("okres badany") 7 .
Strony zainteresowane postępowaniem i kontrola wyrywkowa
(11) Komisja oficjalnie zawiadomiła wnioskodawcę, producentów eksportujących, importerów i znanych zainteresowanych użytkowników w Unii, a także przedstawicieli państwa wywozu o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia.
(12) Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu. Wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.
(13) Ze względu na dużą liczbę chińskich producentów eksportujących oraz importerów niepowiązanych w Unii w zawiadomieniu o wszczęciu przewidziano kontrolę wyrywkową zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.
(14) W odniesieniu do producentów eksportujących w Chinach, w celu umożliwienia Komisji podjęcia decyzji, czy kontrola wyrywkowa będzie niezbędna, a jeżeli tak - wybrania reprezentatywnej próby, wymienione strony zostały poproszone o zgłoszenie się w ciągu 15 dni od daty wszczęcia przeglądu i przedstawienie Komisji informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Mając na uwadze fakt, że tylko dwóch producentów eksportujących w Chinach przekazało Komisji wymagane informacje, uznano, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.
(15) W celu umożliwienia Komisji podjęcia decyzji, czy kontrola wyrywkowa będzie niezbędna, a jeżeli tak -wybrania próby, Komisja zwróciła się do wszystkich niepowiązanych importerów o zgłoszenie się i udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(16) Zgłosiło się czternastu niepowiązanych importerów. Żadne z tych przedsiębiorstw nie przywoziło jednak glutaminianu monosodowego z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Kontrola wyrywkowa nie była zatem konieczna.
Kwestionariusze i weryfikacja
(17) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i spowodowanej nim szkody oraz do określenia interesu Unii.
(18) Kwestionariusze wysłano do obu chińskich producentów eksportujących, którzy zgłosili się do kontroli wyrywkowej, jedynego unijnego producenta i 33 zidentyfikowanych użytkowników w Unii.
(19) Odpowiedzi na kwestionariusz otrzymano od jedynego unijnego producenta, jednego przedsiębiorstwa handlowego i pięciu użytkowników. Żaden z chińskich producentów eksportujących nie dostarczył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(20) Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:
Producent unijny
- Ajinomoto Foods Europę SAS, Mesnil-Saint-Nicaise, Francja
Użytkownicy
- AkzoNobel, Amersfoort, Niderlandy
- Unilever, Rotterdam, Niderlandy.
Ujawnianie informacji
(21) Wszystkie zainteresowane strony poinformowano o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chin. Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji. W stosownych przypadkach uwagi zainteresowanych stron rozważono i uwzględniono.
B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
(22) Produkt objęty niniejszym przeglądem jest taki sam jak produkt objęty pierwotnym dochodzeniem, a mianowicie glutaminian monosodowy ("MSG") pochodzący z Chin, obecnie objęty kodem CN ex 2922 42 00 ("produkt objęty postępowaniem"). MSG to dodatek do żywności, stosowany głównie jako substancja wzmacniająca smak i zapach zup, wywarów, dań rybnych i mięsnych, mieszanek przypraw i potraw gotowych do spożycia. Stosowany jest także w przemyśle chemicznym do zastosowań innych niż spożywcze, np. w detergentach. Produkowany jest w postaci białych, bezzapachowych kryształków o niejednakowej wielkości. MSG jest dostępny w opakowaniach różnej wielkości, od opakowań detalicznych zawierających 0,5 g do worków o zawartości 1 000 kg. Mniejsze opakowania sprzedawane są prywatnym konsumentom przez sprzedawców detalicznych, zaś większe opakowania, zawierające 20 kg i więcej, przeznaczone są dla użytkowników przemysłowych. Ponadto istnieje MSG o różnym stopniu czystości. Nie ma jednak żadnej różnicy we właściwościach glutaminianu monosodowego w zależności od wielkości opakowania lub klasy czystości.
(23) MSG produkowany jest głównie przez fermentację różnych źródeł cukru (skrobia kukurydziana, skrobia z tapioki, syrop z cukru, melasa z trzciny cukrowej i melasa z buraka cukrowego).
(24) Dochodzenie w ramach przeglądu potwierdziło, tak jak w pierwotnym dochodzeniu, że produkt objęty postępowaniem oraz MSG produkowany i sprzedawany na rynku krajowym państwa, którego dotyczy postępowanie, MSG produkowany i sprzedawany przez przemysł unijny na rynku unijnym oraz MSG produkowany i sprzedawany na rynkach potencjalnych państw analogicznych, tj. Tajlandii i Indonezji, mają takie same podstawowe cechy fizyczne, techniczne i chemiczne oraz takie same podstawowe zastosowania.
(25) Produkty te uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA LUB KONTYNUACJI DUMPINGU
1. Uwagi wstępne
(26) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy ma miejsce dumping i czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.
(27) Jak wspomniano w motywach 18 i 19, wysłano wprawdzie kwestionariusze do obu chińskich producentów eksportujących, którzy zgłosili się do kontroli wyrywkowej, jednak żaden z nich nie odpowiedział na pytania zawarte w kwestionariuszu ani nie podjął współpracy w ramach dochodzenia. Należało w związku z tym wykorzystać dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(28) Władze chińskie i niewspółpracujący chińscy producenci eksportujący zostali powiadomieni o zastosowaniu art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego oraz otrzymali możliwość przedstawienia swoich uwag. Nie otrzymano żadnych uwag.
(29) Na tej podstawie, zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, przedstawione poniżej ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu oparto na dostępnych faktach, w szczególności informacjach zawartych we wniosku o przegląd wygaśnięcia i danych statystycznych dostępnych na stronie Eurostatu i w chińskiej bazie danych dotyczących wywozu.
2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym
a) Państwo analogiczne
(30) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną określono na podstawie ceny lub wartości konstruowanej dla państwa trzeciego o gospodarce rynkowej dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET. W tym celu należało wybrać państwo trzecie o gospodarce rynkowej ("państwo analogiczne").
(31) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja poinformowała zainteresowane strony, że jako odpowiednie państwo analogiczne przewiduje Tajlandię lub Indonezję, i wezwała strony do przedstawienia uwag. W pierwotnym dochodzeniu 8 jako odpowiednie państwo analogiczne wykorzystano Tajlandię. W obecnym dochodzeniu zaproponowano Indonezję ze względu na fakt, że - jak wspomniano powyżej w motywie 7 - tego samego dnia co obecne dochodzenie dotyczące przeglądu wygaśnięcia wszczęto równoległe dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu do Unii MSG pochodzącego z Indonezji 9 . Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że Tajlandia nie jest odpowiednim państwem analogicznym, zważywszy na fakt, że współpracujący tajlandzki producent był częścią tej samej grupy przedsiębiorstw co wnioskodawca. Argumentowano ponadto, że na tajlandzkim rynku brak jest konkurencji oraz że sprzedaż krajowa w Tajlandii prowadzona była głównie w małych opakowaniach detalicznych, podczas gdy wywóz z Chin do Unii prowadzony był rzekomo w dużych workach lub luzem do użytku przemysłowego.
(32) Komisja zwróciła się do ponad pięciu znanych producentów podobnego produktu w Tajlandii o dostarczenie informacji. Tylko jeden producent w Tajlandii zgłosił się i przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Producent ten był częścią tej samej grupy co wnioskodawca. Wbrew temu, co twierdziła zainteresowana strona, bycie częścią tej samej grupy co wnioskodawca nie oznacza automatycznie, że wartość normalna nie jest wiarygodna. Zainteresowana strona objęta postępowaniem również nie wyjaśniła, w jaki sposób wspomniane powiązania mogły mieć wpływ na wartość normalną na rynku krajowym w Tajlandii. Powyższy argument należy zatem odrzucić.
(33) Jak wskazano w motywie 24, dochodzenie wykazało, że MSG produkowany i sprzedawany na rynku krajowym w Tajlandii ma te same podstawowe właściwości techniczne, fizyczne i chemiczne oraz te same podstawowe zastosowania końcowe co produkt wytwarzany i wywożony przez chińskich producentów eksportujących do Unii. Ponadto procesy produkcyjne w Chinach są podobne do tych na rynku tajlandzkim. W Tajlandii istnieje wreszcie znaczna konkurencja z kilkoma producentami krajowymi, kraj ten dokonuje także przywozu z innych państw trzecich, w tym z Chin. Ponadto, wbrew temu, co twierdzono, dochodzenie wykazało, że sprzedaż krajowa w Tajlandii odbywała się na poziomie hurtowym i detalicznym. W związku z tym argument, że Tajlandia nie stanowiłaby odpowiedniego państwa analogicznego, należy z powyższych powodów odrzucić.
(34) Indonezyjscy producenci eksportujący zgodzili się, aby ich dane dostarczane w kontekście równoległego dochodzenia, o którym mowa w motywie 7, zostały wykorzystywane do celów obecnego dochodzenia dotyczącego przeglądu wygaśnięcia. Jak wskazano w motywie 24, dochodzenie wykazało, że MSG produkowany i sprzedawany na rynku krajowym w Indonezji ma te same podstawowe właściwości techniczne, fizyczne i chemiczne oraz te same podstawowe zastosowania końcowe co produkty wytwarzane i wywożone przez chińskich producentów eksportujących do Unii. Ponadto na podstawie dostępnych informacji procesy produkcyjne w Chinach są podobne do procesów na rynku indonezyjskim. W Indonezji istnieje wreszcie znaczna konkurencja z kilkoma producentami krajowymi, kraj ten dokonuje także przywozu z innych państw trzecich, w tym z Chin. Ponadto dochodzenie wykazało, że sprzedaż krajowa w Indonezji odbywała się na poziomie hurtowym i detalicznym.
(35) Z powyższych ustaleń wynika, że oba państwa, Tajlandia i Indonezja, były potencjalnie odpowiednie, aby zostać wybrane jako państwo analogiczne. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że znacznie więcej danych dostępnych było od producentów eksportujących z Indonezji, którzy byli przedmiotem równoległego dochodzenia, niż od jedynego współpracującego producenta w Tajlandii, Komisja uznała, że bardziej właściwe będzie wybranie Indonezji jako odpowiedniego państwa analogicznego, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego.
b) Wartość normalna
(36) Informacje otrzymane od współpracujących producentów w Indonezji wykorzystano jako podstawę do ustalenia wartości normalnej dla producentów eksportujących w Chinach.
(37) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała najpierw, czy całkowita wielkość sprzedaży krajowej każdego z producentów współpracujących w Indonezji była reprezentatywna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Sprzedaż krajową uznaje się za reprezentatywną, jeśli łączna wielkość sprzedaży krajowej produktu podobnego niezależnym klientom na rynku krajowym stanowi co najmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Stwierdzono, że sprzedaż na rynku krajowym w Indonezji była reprezentatywna dla każdego z producentów. Zbadano też następnie, czy sprzedaż krajowa produktu podobnego może być traktowana jako dokonana w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W tym celu ustalono, jaki odsetek sprzedaży krajowej dokonanej na rzecz niezależnych klientów na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przyniósł zysk.
(38) Ponieważ ustalono, że sprzedaż krajowa była dokonywana w wystarczających ilościach i w zwykłym obrocie handlowym, wartość normalną ustalono na podstawie rzeczywistej ceny krajowej, obliczonej jako średnia ważona cen całej krajowej sprzedaży w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
c) Cena eksportowa
(39) Ze względu na brak jakiejkolwiek współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących cenę eksportową ustalono na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(40) Cenę eksportową ustalono zatem na podstawie danych statystycznych pochodzących z bazy danych Eurostatu, dokonując obliczeń na podstawie średniej ważonej.
d) Porównanie i korekty
(41) Komisja dokonała porównania wartości normalnej i ceny eksportowej na podstawie cen ex works. Tam gdzie było to uzasadnione koniecznością zapewnienia rzetelnego porównania, Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową z tytułu różnic mających wpływ na ceny i porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dostosowań dokonano w odniesieniu do kosztów frachtu i transportu, biorąc pod uwagę dostosowania wartości normalnej indonezyjskich producentów eksportujących, jak ustalono w dochodzeniu równoległym, o którym mowa w motywie 41 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(42) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła ponadto, że chińscy producenci eksportujący mają przewagę komparatywną nad tajlandzkimi producentami w odniesieniu do procesu produkcji (integracja pionowa), kształtowania się cen surowców i zużycia energii. Ze względu na fakt, ze Indonezję wykorzystano jako państwo analogiczne, argument był bezzasadny. W odniesieniu do Indonezji i jak opisano w motywie 34, procesy produkcji MSG w Chinach były podobne do tych na rynku indonezyjskim. Należy zauważyć, że wszyscy producenci MSG na całym świecie wykorzystują podobne metody produkcji. MSG jest produkowany przez fermentację różnych źródeł cukru (skrobia kukurydziana, skrobia z tapioki, syrop z cukru, melasa z trzciny cukrowej i melasa z buraka cukrowego).
e) Margines dumpingu
(43) Jedna zainteresowana strona twierdziła, że wywóz z Chin odbywa się głównie luzem, podczas gdy na rynku krajowym w Tajlandii dokonywana jest głównie sprzedaż detaliczna. W związku z tym argumentowano, że margines dumpingu należy obliczać wyłącznie na podstawie sprzedaży luzem. Ponieważ żaden z chińskich producentów nie współpracował, nie były dostępne żadne informacje co do warunków sprzedaży, poziomu handlu lub opakowania w odniesieniu do chińskiej sprzedaży eksportowej.
(44) Ponadto ze względu na fakt, że Indonezję wykorzystano jako państwo analogiczne, argument był bezzasadny. W każdym razie niezależnie od tego, czy sprzedaż detaliczną uwzględniano czy nie, we wszystkich przypadkach w wyniku porównania otrzymywano znaczne marginesy dumpingu, jak opisano w motywie 47.
(45) Komisja obliczyła ponadto marginesy dumpingu na podstawie wartości normalnej ustalonej w państwie analogicznym. W wyniku porównania otrzymano znaczne marginesy dumpingu, jak opisano w motywie 47.
(46) Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną ze średnią ważoną ceną eksportową zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego. Ze względu na brak współpracy chińskich producentów eksportujących nie można było określić rodzajów produktu wywożonego z Chin. W związku z tym porównanie według rodzaju produktu nie było możliwe. Zamiast tego porównanie trzeba było oprzeć na danych statystycznych dotyczących ceny eksportowej, jak wyjaśniono w motywach 39 i 40.
(47) Na tej podstawie średni ważony margines dumpingu wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii wynosił we wszystkich przypadkach 25%.
3. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków
a) Uwaga wstępna
(48) W związku z ustaleniem występowania dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zbadano również prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków i dokonano analizy następujących elementów: wielkości i ceny przywozu po cenach dumpingowych z Chin, mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych w Chinach; atrakcyjności rynku unijnego w odniesieniu do przywozu z Chin.
b) Wielkość i ceny przywozu po cenach dumpingowych z Chin
(49) Pomimo obowiązujących środków w okresie badanym wielkość przywozu z Chin wzrosła o 65 %, przy towarzyszącym temu zwiększeniu wzrostowi udziału w rynku o 68 %, jak ustalono w motywie 81. Jednak wielkość i udział w rynku chińskiego przywozu, wyrażone w wartościach bezwzględnych - pomimo tego względnego wzrostu - pozostawały na niskim poziomie w całym okresie badanym.
(50) Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących ceny przywozu ustalono na podstawie danych Eurostatu. Od roku obrotowego 2010/2011 do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym średnie ceny przywozu z Chin stale obniżały się, a w okresie badanym obniżyły się ogółem o 20 %, jak ustalono w motywie 84, i uznano, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym były przedmiotem dumpingu. Ustalono także, że - jeśli rozważy się je bez ceł antydumpingowych - będą one podcinały ceny sprzedaży przemysłu unijnego średnio o ponad 10%.
c) Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Chinach
(51) Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Chinach ustalono na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawcę. Ponieważ dane te nie były publicznie dostępne, Komisja porównała je z innymi publicznie dostępnymi źródłami, w tym artykułami prasowymi umieszczonymi w aktach sprawy dostępnych do wglądu zainteresowanych stron. Na tej podstawie można stwierdzić, że Chiny są największym na świecie producentem MSG, którego roczne moce produkcyjne i wielkość rocznej produkcji wzrosły w okresie badanym. W 2012 r. moce produkcyjne w zakresie MSG wynosiły w przybliżeniu 3,5-4 min ton, natomiast wielkość produkcji MSG wynosiła w przybliżeniu 2,5-3 min ton. W związku z tym wolne moce produkcyjne wynosiły w 2012 r. w przybliżeniu 600 000-900 000 ton.
(52) Według tego samego źródła moce produkcyjne w zakresie MSG i jego produkcja w Chinach będą jeszcze bardziej rosnąć do 2017 r. z uwagi na rosnący popyt na MSG w Chinach.
(53) W 2011 r. rząd Chin zainicjował za pośrednictwem Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej ogólną strategię polityczną zmierzającą do wyeliminowania starych, nieefektywnych technologicznie zakładów, dotyczącą 19 kluczowych gałęzi przemysłu w Chinach, w tym produkcji MSG. Doprowadziło to do znacznego spadku liczby producentów MSG w Chinach. Na tej podstawie jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że moce produkcyjne w Chinach prawdopodobnie nie wzrosły. W dochodzeniu, w oparciu o informacje zawarte we wniosku oraz artykułach prasowych, wykazano, że większe przedsiębiorstwa zwiększyły swoje moce produkcyjne. W rezultacie moce produkcyjne w zakresie MSG w Chinach ogółem wzrosły, w związku z czym argument strony objętej postępowaniem należy odrzucić.
(54) Ponadto, na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawcę, zapasy MSG w ostatnich latach w Chinach stale rosły i były ponad dwukrotnie większe niż unijna konsumpcja w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że z uwagi na fakt, że informacje na temat rzekomej nadwyżki zapasów nie były dostępne w dokumentacji nieopatrzonej klauzulą poufności, zainteresowane strony nie mogłyby ich zweryfikować, w związku z czym nie powinny być brane pod uwagę. Twierdzono ponadto, że nadwyżka zapasów jest mało prawdopodobna ze względu na ograniczenia mocy dokonane przez rząd chiński. Należy przy tym zaznaczyć, że zainteresowana strona objęta postępowaniem nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie tego twierdzenia. Jak już ponadto wyjaśniono w motywie 27, żaden z chińskich producentów eksportujących nie współpracował w dochodzeniu. Dlatego należało wykorzystać dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Ponadto na mocy art. 19 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja może nie uwzględnić informacji poufnych w przypadku, gdy nie przedstawiono niepoufnego streszczenia; brak przedstawienia takiego streszczenia nie prowadzi jednak do automatycznego odrzucenia informacji przekazanych z klauzulą poufności. W omawianym przypadku nie wszystkie elementy zawarte we wniosku, w tym informacje przekazane na temat chińskich zapasów, mogły wprawdzie zostać zweryfikowane, dostarczone informacje uznano jednak za uzasadnione i prawdziwe, gdyż powielały one informacje dostarczone przez wnioskodawcę, które można było sprawdzić. Zważywszy ponadto na fakt, że całkowite moce produkcyjne w Chinach wzrosły, jak opisano w motywie 51, nadwyżka zapasów nie była jedynym elementem na poparcie wniosku, że chińscy producenci eksportujący posiadają znaczne wolne moce produkcyjne. Ponadto Komisja potwierdziła je, w miarę możliwości, w innych dostępnych źródłach, takich jak artykuły prasowe, i wykorzystywała informacje jedynie wówczas, gdy miała pewność co do ich zasadności i wiarygodności. Zatem i ten argument należy oddalić.
(55) Po ujawnieniu informacji ta sama zainteresowana strona twierdziła, jakoby Komisja nie opierała swoich ustaleń na faktach, jak tego wymaga art. 11 ust. 3 porozumienia antydumpingowego WTO 10 , ale jedynie na przypuszczeniach. Strona ta ponownie wyraziła opinię co do domniemanego ograniczenia mocy produkcyjnych i domniemanych wolnych mocy produkcyjnych w Chinach.
(56) Jak wspomniano w motywie 27, żaden z chińskich producentów nie współpracował w dochodzeniu, w związku z czym Komisja była zmuszona opierać swoje ustalenia na faktach dostępnych zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jak opisano w motywie 29 i 51, wykorzystane informacje pochodziły głównie z wniosku złożonego przez wnioskodawcę i były w miarę możliwości należycie sprawdzone. W związku z tym, że były to jedyne dostępne wiarygodne informacje, twierdzenie, że ustalenia były oparte na zwykłych domniemaniach, zostało odrzucone.
(57) Uwzględniono również informacje dostarczone przez zainteresowaną stronę objętą postępowaniem. Informacje, jakie zainteresowana strona objęta postępowaniem dostarczyła w odniesieniu do dostępnych mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych w Chinach, były jednak sprzeczne. Na przykład - w przeciwieństwie do tego, co twierdziła ta strona - materiał dowodowy załączony do jej uwag wskazywał raczej na wzrost mocy produkcyjnych w Chinach w zakresie MSG, nie zaś ich zmniejszenie. Jest to zgodne z ustaleniami Komisji, jak wskazano w motywie 53 powyżej. Zatem twierdzenie strony co do rzekomego prawdopodobnego spadku całkowitych mocy produkcyjnych w Chinach zostało odrzucone.
(58) Stwierdza się zatem, że chińscy producenci eksportujący posiadają znaczne wolne moce produkcyjne, które - w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych - mogą być wykorzystane do znacznego zwiększenia wywozu do Unii, jak wyjaśniono poniżej w motywach 61 i 62.
d) Atrakcyjność rynku unijnego
(59) W okresie badanym, z uwagi na obowiązujące środki, rynek unijny stanowił cel jedynie niewielkiej części wywozu z Chin. Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że Unia nie jest atrakcyjna dla chińskich producentów eksportujących ze względu na spodziewany wzrost popytu na MSG w Azji i w innych gospodarkach wschodzących, w tym Chinach. Ponadto strona ta twierdziła, że zważywszy na to, że poziom cen wywozu z Chin do innych krajów trzecich jest średnio wyższy lub zbliżony do poziomów chińskich cen eksportowych do Unii, chińscy producenci eksportujący nie mają żadnej zachęty do zwiększenia wywozu na rynek unijny.
(60) W dochodzeniu stwierdzono wprawdzie, że chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do krajów trzecich były nieco wyższe niż ceny eksportowe przy wywozie do Unii, może to być jednak związane z tym, że chińscy producenci eksportujący zmniejszyli swoje ceny eksportowe w wywozie do Unii ze względu na stosowane cła antydumpingowe. W związku z tym nie musi to dostarczać żadnych wskazówek co do możliwego poziomu cen w przypadku wygaśnięcia środków. Wręcz przeciwnie, biorąc pod uwagę poziom ceł antydumpingowych, chińscy producenci eksportujący byliby w stanie podnieść swoje ceny eksportowe, które nadal byłyby cenami dumpingowymi i podcinałyby ceny sprzedaży przemysłu unijnego.
(61) Mimo spodziewanego wzrostu krajowej konsumpcji w Chinach oraz konsumpcji w pozostałej części Azji i na innych rynkach wschodzących poziom nadwyżki zdolności produkcyjnych w Chinach wyraźnie skłania do znalezienia alternatywnych rynków, które mogłyby wchłonąć tę nadwyżkę mocy produkcyjnych.
(62) Komisja wzięła również pod uwagę ewentualne wprowadzenie środków wobec chińskiego wywozu MSG do Stanów Zjednoczonych Ameryki ("USA"), będących wynikiem postępowania antydumpingowego i antysubsy-dyjnego prowadzonych równolegle przez organy USA w odniesieniu do Chin dotyczących tego samego produktu. Władze Stanów Zjednoczonych wprowadziły ostateczne środki antydumpingowe w dniu 26 listopada 2014 r. Czterem chińskim producentom eksportującym przyznano indywidualne stawki, ustalone na poziomie 20,09 %, natomiast cło rezydualne określono na poziomie 39,03 %. Dlatego też dostęp do rynku USA dla chińskiego wywozu prawdopodobnie ulegnie zmniejszeniu, w związku z czym duże ilości MSG z Chin mogą zostać przekie-rowane na rynek unijny, zwłaszcza w przypadku równoczesnego wygaśnięcia środków w Unii. Należy zauważyć w tym względzie, że w 2013 r. do USA wywieziono około 26 600 ton MSG z Chin, co odpowiadało znacznej części unijnej konsumpcji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
(63) Ponadto, jak ustalono w dochodzeniu równoległym, o którym mowa w motywach 61 i 80 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, zarówno średnia cena przemysłu unijnego, jak i średnia cena przywozu do Unii stosowana przez indonezyjskich producentów eksportujących są wyższe od średnich cen przywozu z Chin do Unii nieuwzględniających ceł antydumpingowych i średnich chińskich cen przywozu do pozostałych państw trzecich. Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących analizę tę oparto na dostępnych informacjach, tj. bazie danych dotyczącej chińskiego wywozu. Polityka cenowa chińskich eksporterów wskazuje na to, że jeżeli dopuści się do wygaśnięcia środków antydumpingowych, Unia będzie dla chińskich eksporterów atrakcyjnym rynkiem, gdyż mogliby rzeczywiście podnieść swoje ceny wywozu do Unii.
(64) Fakt, że pomimo obowiązujących środków udział w rynku przywozu z Chin nadal rośnie, również wskazuje na ciągłe zainteresowanie chińskich producentów eksportujących rynkiem Unii. Z obserwacji poziomu cen można wyciągnąć wniosek, że unijny rynek MSG jest nadal atrakcyjny dla chińskich eksporterów. W przypadku uchylenia środków zainteresowanie to może jeszcze bardziej wzrosnąć.
(65) Po ujawnieniu informacji wyżej wymieniona zainteresowana strona ponownie wyraziła opinię co do rosnącego popytu krajowego na MSG w Chinach, niskiej wielkości wywozu z Chin do Unii, jego udziału w rynku i wyższych cen wywozu chińskiego MSG do pozostałych krajów trzecich w porównaniu z wywozem do Unii. Strona ta twierdziła, że w analizie Komisji nie wzięto pod uwagę tych elementów.
(66) Po pierwsze twierdzenie, jakoby wzięto pod uwagę informacje na temat kształtowania się chińskich mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych, rosnącego popytu krajowego na MSG w Chinach, niskiej wielkości wywozu z Chin do Unii, jego udziału w rynku, jak opisano w motywie 49, i poziomów chińskich cen wywozu do Unii i do pozostałych państw trzecich jest bezzasadne. Elementy te poddano analizie, jak wskazano powyżej w motywach 49-64, a zainteresowanym stronom przekazano stosowne wnioski. Po drugie zainteresowana strona nie dostarczyła żadnych nowych dowodów na poparcie swoich twierdzeń różniących się od elementów ustalonych przez Komisję w trakcie dochodzenia.
(67) Wreszcie zainteresowana strona zakwestionowała ocenę Komisji w motywie 62, że wywóz z Chin mógłby zostać przekierowany z USA do Unii z uwagi na wprowadzenie środków antydumpingowych przez władze USA w odniesieniu do wywozu MSG z Chin do USA.
(68) Jak już wyjaśniono w motywie 62, należy jednak zauważyć, że jeżeli środki wprowadzone w Unii zostałyby zniesione, biorąc pod uwagę środki antydumpingowe wprowadzone wobec chińskiego wywozu MSG do USA, prawdopodobne jest, że chiński wywóz zostanie przekierowany na rynek unijny.
(69) W związku z tym twierdzenie strony w tym względzie należało odrzucić.
4. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu
(70) Z powyższej analizy wynika, że chiński przywóz nadal napływał na rynek unijny po cenach dumpingowych, przy znaczących marginesach dumpingu. W świetle ustaleń dotyczących znacznych wolnych mocy produkcyjnych, jakie są dostępne w Chinach, oraz prawdopodobieństwa, że wywóz - w znacznych ilościach i po cenach dumpingowych - zostanie ponownie skierowany na unijny rynek, Komisja stwierdziła, że w przypadku uchylenia obowiązujących środków istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu.
D. DEFINICJA PRZEMYSŁU UNIJNEGO
(71) Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez jednego unijnego producenta. Reprezentuje on "przemysł unijny" w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(72) Ponieważ przemysł unijny składa się z tylko jednego producenta, wszystkie dane liczbowe odnoszące się do jego danych poufnych musiały być zindeksowane lub podane w formie zakresu dla zachowania ich poufności.
E. SYTUACJA NA RYNKU UNIJNYM
1. Konsumpcja w Unii
(73) Komisja określiła konsumpcję w Unii, sumując sprzedaż przemysłu unijnego na unijnym rynku oraz przywóz z Chin i innych państw trzecich na podstawie danych Eurostatu i danych dostarczonych przez producentów eksportujących z Indonezji, którzy byli przedmiotem równoległego dochodzenia antydumpingowego, o którym mowa w motywie 7.
(74) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że odpowiednia kategoria kodu CN w danych Eurostatu obejmowała również produkty inne niż produkt objęty postępowaniem, w związku z czym wielkość przywozu z Chin może uwzględniać kwas glutaminowy i jego sole. Jednak w związku z tym, że dane na temat przywozu pochodziły z Eurostatu na poziomie kodu TARIC (Zintegrowana Taryfa Unii Europejskiej), dotyczyły one wyłącznie produktu objętego postępowaniem, a zatem argument ten został odrzucony.
(75) Ta sama zainteresowana strona twierdziła, że nie cały MSG produkowany w Chinach i sprzedawany do Unii posiadał wymaganą w Unii klasę czystości w odniesieniu do dodatków do żywności, oraz wyraziła wątpliwość, czy było to odpowiednio odzwierciedlone w wielkości przywozu z Chin. Jak stwierdzono w motywie 22, w zakres niniejszego dochodzenia wchodzą wszystkie typy MSG, bez względu na stopień czystości, a zatem argument ten został odrzucony.
(76) Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące konsumpcję w Unii:
Tabela 1
Konsumpcja w Unii (w tonach)
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Wskaźnik (RO2010/RO2011 = 100) | 100 | 87 | 93 | 98 |
| Źródło: Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu/dane dostarczone przez producentów eksportujących z Indonezji. | ||||
(77) Konsumpcja w Unii spadła między RO2010/2011 a RO2011/2012, a następnie nieznacznie znów wzrosła w RO2012/2013 oraz w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogólnie konsumpcja zmniejszyła się o 2 % w okresie badanym. Spadek konsumpcji w okresie między RO2010/2011 a RO2011/2012 wynikał głównie ze zmniejszenia sprzedaży przemysłu unijnego na rynku UE spowodowanego zmniejszeniem produkcji w tym samym okresie (zob. motyw 100). Przywóz ogółem utrzymywał się na zbliżonym poziomie w tym samym okresie. Wzrost konsumpcji w RO2012/2013 wynika niemal wyłącznie ze wzrostu przywozu ogółem, ponieważ sprzedaż przemysłu unijnego pozostała zasadniczo na tym samym poziomie. Co więcej, w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym znacząco wzrosła wielkość przywozu, zwłaszcza z Indonezji (zob. motyw 88), mimo że sprzedaż przemysłu unijnego ponownie spadła.
(78) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że opis sytuacji w zakresie konsumpcji jest niekompletny, ponieważ nie uwzględniono faktu, że wietnamski przywóz MSG zastąpiono przywozem indonezyjskim, w związku z czym użytkownicy nie przewidywali dalszych podwyżek cen i zmniejszyli swoje zapasy. O ile prawdą jest, że przywóz MSG z innych państw trzecich, w tym z Wietnamu, zmniejszył się w okresie badanym, a indonezyjski - wzrósł, o tyle nie wpływa to na kształtowanie się całej konsumpcji w Unii jako takiej. Podobnie skutki wszelkich zmian w przywozie i możliwa reakcja podmiotów gospodarczych, takich jak użytkownicy, na te zmiany nie mają wpływu na kształtowanie się konsumpcji jako takiej. Argument ten został zatem odrzucony.
2. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
a) Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie
(79) Wielkość i udział w rynku przywozu z Chin ustalono na podstawie danych Eurostatu oraz danych dostarczonych przez producentów eksportujących z Indonezji będących przedmiotem równoległego postępowania antydumpingowego, o którym mowa w motywie 7.
(80) Wielkość przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, i udział w rynku kształtowały się następująco:
Tabela 2
Wielkość przywozu i udział w rynku
| Państwo | RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Chiny | Wielkość (w tonach) | 1 518 | 758 | 1 923 | 2 509 |
| Wskaźnik | 100 | 50 | 127 | 165 | |
| Wskaźnik udziału w rynku | 100 | 57 | 136 | 168 | |
| Źródło: Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu/dane dostarczone przez producentów eksportujących z Indonezji. | |||||
(81) Wielkość przywozu z Chin zmniejszyła się w okresie od RO2010/2011 do RO2011/2012, lecz znacznie wzrosła w RO2012/2013 r., a potem w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogólnie rzecz biorąc, wielkość przywozu z Chin wzrosła w okresie badanym o 65 %. Odnośny udział w rynku wykazywał podobne tendencje, tzn. najpierw, w okresie od RO2010/2011 do RO2011/2012, zmniejszył się, a następnie znacznie wzrastał aż do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Udział w rynku wzrósł w okresie badanym ogółem o 68 %. Wielkość i udział w rynku chińskiego przywozu, wyrażone w wartościach bezwzględnych - pomimo tego względnego wzrostu - pozostawały w okresie badanym na niskim poziomie.
b) Ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, i podcięcie cenowe
(82) Ceny przywozu określono w oparciu o dane Eurostatu.
(83) W poniższej tabeli przedstawiono średnią cenę przywozu z Chin:
Tabela 3
Cena przywozu
| Państwo | RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Chiny | Średnia cena (EUR/t) (1) | 1 234 | 1 199 | 1 143 | 992 |
| Wskaźnik | 100 | 97 | 93 | 80 | |
| (1) Średnia cena nie obejmuje obowiązujących ceł antydumpingowych. Źródło: Eurostat. | |||||
(84) W okresie od RO2010/2011 do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym średnie ceny przywozu z Chin ciągle spadały, a łączny spadek cen wyniósł 20 % w okresie badanym.
(85) Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:
- średnich ważonych cen sprzedaży naliczanych przez przemysł unijny niepowiązanym klientom na rynku unijnym, skorygowanych do poziomu cen ex works z
- ceną eksportową ustaloną na podstawie danych statystycznych dotyczących przywozu dostępnych Komisji, tzn. danych Eurostatu, obliczaną na podstawie średniej ważonej, po odpowiednim dostosowaniu poprzez dodanie stawek celnych, ceł antydumpingowych i kosztów ponoszonych po przywozie.
(86) W wyniku porównania nie stwierdzono, aby przywóz z Chin na rynek unijny powodował podcięcie cen przemysłu unijnego. Jednak przy pominięciu efektu ceł antydumpingowych margines podcięcia cenowego osiągnął poziom ponad 10 %.
3. Przywóz z Indonezji
a) Wielkość i udział w rynku przywozu z Indonezji
(87) Komisja określiła wielkość przywozu z Indonezji na podstawie danych Eurostatu oraz danych dostarczonych przez indonezyjskich producentów eksportujących będących przedmiotem równoległego postępowania, o którym mowa w motywie 7.
(88) Przywóz do Unii z Indonezji i udział w rynku kształtowały się następująco:
Tabela 4
Wielkość przywozu i udział w rynku
| Państwo | RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Indonezja | Wielkość (w tonach) | 8 638 | 9 478 | 18 317 | 24 385 |
| Wskaźnik | 100 | 110 | 212 | 282 | |
| Wskaźnik udziału w rynku | 100 | 126 | 227 | 287 | |
| Źródło: Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu/dane dostarczone przez producentów eksportujących z Indonezji. | |||||
(89) Wielkość przywozu z Indonezji wzrosła niemal trzykrotnie w okresie badanym. Wzrastała ona stale i znacząco (o 182 %) z 8 638 ton w RO2010/2011 do 24 385 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
(90) Odnośny udział w rynku wzrósł niemal trzykrotnie w okresie badanym. Pomimo ogólnego spadku konsumpcji (- 2 %) wzrósł on o 187 %.
b) Ceny przywozu z Indonezji
(91) Komisja określiła ceny przywozu na podstawie danych Eurostatu oraz danych dostarczonych przez indonezyjskich producentów eksportujących wybranych do kontroli wyrywkowej będących przedmiotem równoległego postępowania, o którym mowa w motywie 7.
(92) Średnia cena przywozu do Unii z Indonezji kształtowała się następująco:
Tabela 5
Cena przywozu
| Państwo | RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Indonezja | Średnia cena (EUR/t) | 1 266 | 1 279 | 1 226 | 1 162 |
| Wskaźnik | 100 | 101 | 97 | 92 | |
| Źródło: Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu/dane dostarczone przez producentów eksportujących z Indonezji. | |||||
(93) Średnia cena importowa MSG z Indonezji nieznacznie wzrosła między RO2010/2011 a RO2011/2012, następnie obniżyła się w RO2012/2013, a potem spadła jeszcze bardziej w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Średnie ceny importowe MSG z Indonezji zmniejszyły się w okresie badanym ogółem o 8 %.
4. Przywóz z pozostałych państw trzecich nieobjętych środkami
(94) Wielkość, udział w rynku i ceny przywozu z pozostałych państw trzecich kształtowały się następująco:
Tabela 6
Przywóz z pozostałych państw trzecich
| Państwo | RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |||
| Brazylia | Wielkość (w tonach) | 2 321 | 969 | 1 070 | 889 | ||
| Wskaźnik | 100 | 42 | 46 | 38 | |||
| Wskaźnik udziału w rynku | 100 | 48 | 49 | 39 | |||
| Średnia cena (EUR/t) | 1 218 | 1 306 | 1 402 | 1 365 | |||
| Wskaźnik | 100 | 107 | 115 | 112 | |||
| Korea Południowa | Wielkość (w tonach) | 1 248 | 2 157 | 923 | 802 | ||
| Wskaźnik | 100 | 173 | 74 | 64 | |||
| Wskaźnik udziału w rynku | 100 | 198 | 79 | 65 | |||
| Średnia cena (EUR/t) | 1 231 | 1 296 | 1 293 | 1 277 | |||
| Wskaźnik | 100 | 105 | 105 | 104 | |||
| Wietnam | Wielkość (w tonach) | 5 707 | 6 042 | 1 820 | 769 | ||
| Wskaźnik | 100 | 106 | 32 | 13 | |||
| Wskaźnik udziału w rynku | 100 | 121 | 34 | 14 | |||
| Średnia cena (EUR/t) | 1 284 | 1 291 | 1 361 | 1 318 | |||
| Wskaźnik | 100 | 101 | 106 | 103 | |||
| Pozostałe państwa trzecie | Wielkość (w tonach) | 993 | 681 | 478 | 434 | ||
| Wskaźnik | 100 | 69 | 48 | 44 | |||
| Wskaźnik udziału w rynku | 100 | 79 | 52 | 45 | |||
| Średnia cena (EUR/t) | 1 594 | 1 718 | 2 044 | 2 001 | |||
| Wskaźnik | 100 | 108 | 128 | 126 | |||
| Pozostałe państwa trzecie ogółem | Wielkość (w tonach) | 10 268 | 9 848 | 4 291 | 2 894 | ||
| Wskaźnik | 100 | 96 | 42 | 28 | |||
| Wskaźnik udziału w rynku | 100 | 110 | 45 | 29 | |||
| Średnia cena (EUR/t) | 1 293 | 1 323 | 1 433 | 1 424 | |||
| Wskaźnik | 100 | 102 | 111 | 110 | |||
| Źródło: Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu/dane dostarczone przez producentów eksportujących z Indonezji. | |||||||
(95) Wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich ogółem zmniejszyła się z 10 268 ton w RO2010/2011 do 2 894 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, czyli o 72 % w okresie badanym. Odnośny udział w rynku zmalał w tym samym okresie o 71 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym udział w rynku przywozu z pozostałych państw trzecich wynosił tylko około jedną czwartą poziomu z RO2010/2011. Ogółem w okresie badanym ceny przywozu z państw trzecich wzrosły o 10 %.
(96) Jedna zainteresowana strona twierdziła, że w okresie badanym przywóz ogółem, w tym z Chin i Indonezji, pozostał stabilny.
(97) Argument ten stał w sprzeczności z dostępnymi danymi statystycznymi wykorzystanymi w toku dochodzenia, jak wynika z tabeli 7. Przywóz do Unii ogółem wzrósł bowiem w okresie badanym o 46 %. Powyższy argument został zatem odrzucony.
(98) Przywóz ogółem, w tym z Chin i Indonezji, kształtował się następująco:
Tabela 7
Przywóz ogółem
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | ||
| Przywóz ogółem | Wielkość (w tonach) | 20 424 | 20 084 | 24 531 | 29 788 |
| Wskaźnik | 100 | 98 | 120 | 146 | |
| Źródło: Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu/dane dostarczone przez producentów eksportujących z Indonezji. | |||||
5. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
(99) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie czynniki i wskaźniki ekonomiczne, które mogły wpłynąć na stan przemysłu unijnego.
a) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(100) Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 8
Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Wielkość produkcji Wskaźnik | 100 | 95 | 107 | 91 |
| Moce produkcyjne Wskaźnik | 100 | 100 | 100 | 100 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych Wskaźnik | 100 | 95 | 107 | 91 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. | ||||
(101) Poziom produkcji wahał się w okresie badanym. Początkowo spadł w okresie od RO2010/2011 do RO2011/2012, a następnie wzrósł w okresie od RO2011/2012 do RO2012/2013, a w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym osiągnął najniższy poziom. Dochodzenie wykazało, że wahania były spowodowane przede wszystkim przestojami z powodu konserwacji przeprowadzanej przez przemysł unijny co 15 miesięcy oraz złymi warunkami pogodowymi w czasie zimy 2010/2011, które spowodowały przerwę w dostawie jednego z głównych surowców (amoniaku). W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wydłużony przestój z powodu konserwacji podyktowany był chęcią zmniejszenia dużych zapasów. Ogółem w okresie badanym wielkość produkcji zmniejszyła się o 9 %.
(102) Jedna ze stron twierdziła, że wielkość produkcji i wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszono dopiero po tym, jak w okresie poprzedzającym okres badany oba te czynniki znacznie wzrosły. Na tej podstawie strona stwierdziła, że tendencja spadkowa tych czynników wskazuje na brak wystąpienia szkody. Przy ustalaniu tendencji różnych wskaźników szkody Komisja oparła swoją ocenę na okresie badanym, który określono na etapie wszczęcia dochodzenia. Okres badany obejmuje okres objęty dochodzeniem przeglądowym i poprzedzających trzech lat obrotowych, co odpowiada utrwalonej praktyce. Sam fakt, że niektóre wskaźniki szkody wykazują wyższe wartości przed okresem badanym, jest niewystarczający, aby uzasadnić odstępstwo od tej praktyki. Dlatego też pod uwagę można brać wyłącznie tendencje występujące w okresie badanym. Powyższy argument został zatem odrzucony.
(103) Moce produkcyjne były zasadniczo stabilne w okresie badanym.
(104) Wskutek zmniejszenia wielkości produkcji i stabilnej zdolności produkcyjnej wykorzystanie mocy produkcyjnych rozwijało się zgodnie z wielkością produkcji, mianowicie najpierw spadło w RÓ2011/2012, następnie wzrosło w RO2012/13 i znów spadło w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło o 9 % w okresie badanym, zgodnie ze spadkiem wielkości produkcji.
b) Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(105) Wielkość sprzedaży i udział w unijnym rynku przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 9
Wielkość sprzedaży i udział w rynku
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Wskaźnik wielkości sprzedaży w Unii | 100 | 84 | 85 | 83 |
| Udział w rynku Wskaźnik | 100 | 96 | 91 | 85 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, Eurostat i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu/dane dostarczone przez producentów eksportujących z Indonezji. | ||||
(106) Wielkość sprzedaży MSG dokonywanej przez przemysł unijny w okresie badanym spadła o 17 %. Wielkość sprzedaży obniżyła się najwyraźniej od RO2010/2011 do RO2011/2012, natomiast w kolejnych latach była stosunkowo stabilna. Spadek wielkości sprzedaży wraz z towarzyszącym mu spadkiem konsumpcji i wzrostem przywozu głównie z Indonezji doprowadził do zmniejszenia udziału w rynku przemysłu unijnego o około 15 % w okresie badanym. Udział w rynku przemysłu unijnego zmniejszył się o 4 % między RO2010/2011 a RO2011/2012, co zbiegło się ze zwiększeniem udziału w rynku przywozu z Indonezji i Chin w tym samym okresie. Między RO2012/2013 a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym udział w rynku przemysłu unijnego nadal stale się zmniejszał, natomiast wielkość przywozu z Indonezji i jego udział w rynku znacząco wzrosły. Podobnie było w przypadku przywozu i udziału w rynku przywozu z Chin: w okresie badanym oba te czynniki wzrosły, chociaż pozostawały w całym okresie na niskim poziomie.
c) Wzrost
(107) Konsumpcja unijna obniżyła się o 2 % w okresie badanym, natomiast wielkość sprzedaży przemysłu unijnego spadła o 17 %, co przełożyło się na spadek udziału w rynku o 1 5 %.
d) Zatrudnienie i wydajność
(108) Zatrudnienie i wydajność w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 10
Zatrudnienie i wydajność
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Liczba pracowników Wskaźnik | 100 | 103 | 107 | 108 |
| Wydajność (jednostka/pracownik) Wskaźnik | 100 | 92 | 100 | 85 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. | ||||
(109) Zatrudnienie w przemyśle unijnym stale rosło, łącznie o 8 % w okresie badanym. Wzrost ten wynikał przede wszystkim z włączenia dawnego przedsiębiorstwa powiązanego w 2011 r. oraz rozbudowy działu konserwacji w ramach przemysłu unijnego.
(110) Wydajność spadła w wyniku wzrostu zatrudnienia połączonego ze spadkiem produkcji przedstawionych w tabeli 8 w motywie 100.
6. Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu
(111) Margines dumpingu ustalony dla Chin znacznie przekraczał poziom de minimis, przy czym przez cały okres badany wielkość przywozu z Chin utrzymywała się na niskim poziomie. Gdyby środki miały być jednak uchylone, wpływ rzeczywistych marginesów dumpingu na przemysł unijny byłby znaczny, biorąc pod uwagę rosnące wielkości i malejące ceny przywozu z Chin i oczekiwany rozwój przywozu z Chin, w przypadku gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków. Równolegle, w toku dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu MSG z Indonezji, o którym mowa w motywie 7, stwierdzono znaczne marginesy dumpingu w przypadku współpracujących producentów eksportujących z Indonezji, co znacznie zwiększyło ich udział w rynku unijnym w okresie badanym.
(112) Przemysł unijny znajdował się wciąż na etapie równoważenia skutków wcześniejszego szkodliwego dumpingu ze strony przywozu MSG pochodzącego z Chin, o którym mowa w motywie 124. Ponieważ przywóz po cenach dumpingowych z Indonezji znacznie wzrósł w okresie badanym i, jak ustalono, wyrządził istotną szkodę przemysłowi unijnemu 11 , można by stwierdzić, że wspomniany proces równoważenia skutków uległ odwróceniu.
a) Ceny i czynniki oddziałujące na ceny
(113) Średnie ceny naliczane przez przemysł unijny w sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 11
Średnia cena sprzedaży
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Średnia jednostkowa cena sprzedaży na rynku unijnym (EUR/t) Wskaźnik | 100 | 107 | 101 | 97 |
| Jednostkowy koszt produkcji (EUR/t) Wskaźnik | 100 | 120 | 124 | 130 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. | ||||
(114) Średnia jednostkowa cena naliczana przez przemysł unijny w sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii spadła o 3 % w okresie badanym. Początkowo wzrosła o 7 % między RO2010/2011 a RO2011/2012, a następnie konsekwentnie obniżała się aż do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Wzrost cen między RO2010/2011 a RO2011/2012 można uznać za skutek wzrostu kosztów w tym samym okresie, choć wzrost kosztów był wyraźniejszy niż wzrost cen. Równocześnie przywóz z Indonezji wzrósł i zaczął wywierać znaczną presję cenową na przemysł unijny. W efekcie ceny naliczane przez przemysł unijny spadły o 6 % w okresie od RO2011/2012 do RO2012/2013 i o kolejne 4 % między RO2012/2013 a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym.
(115) Jednostkowy koszt produkcji wzrósł w okresie badanym o 30 %. W RO2011/2012 rozpoczął się stały wzrost, który wynikał przede wszystkim ze wzrostu kosztu surowców i kosztu pracy. Jak wspomniano powyżej, tego wzrostu kosztów nie można było pokryć odpowiednim wzrostem cen ze względu na presję cenową ze strony przywozu z Indonezji prowadzonego po cenach dumpingowych.
(116) Jedna z zainteresowanych stron zwróciła się do Komisji o zbadanie, czy ewentualne ujęcie produktów ubocznych w kosztach produkcji przemysłu unijnego mogło sztucznie zwiększyć średnie koszty produkcji przemysłu unijnego. W dochodzeniu ustalono, że produkty uboczne przydzielone prawidłowo i w żaden sposób nie mogły zakłócać obrazu szkody. Powyższy argument został zatem odrzucony.
b) Koszty pracy
(117) Średni koszt pracy przemysłu unijnego w okresie badanym kształtował się następująco:
Tabela 12
Średni koszt pracy na pracownika
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Średni koszt pracy na pracownika (EUR) Wskaźnik | 100 | 117 | 125 | 124 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. | ||||
(118) Średni koszt pracy na pracownika wzrósł o 24 %. Można by to uzasadnić przede wszystkim zwiększanymi wysiłkami ze strony przemysłu unijnego, aby poprawić wydajność swoich pracowników w celu optymalizacji procesu produkcji.
c) Zapasy
(119) Poziom zapasów producenta unijnego w okresie badanym kształtował się następująco:
Tabela 13
Zapasy
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego Wskaźnik | 100 | 82 | 164 | 143 |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako wartość procentowa produkcji Wskaźnik | 100 | 86 | 153 | 156 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. | ||||
(120) Ogółem w okresie badanym stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wzrósł o 43 %. W okresie od RO2010/2011 do RO2011/2012 stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego zmniejszył się w związku ze zmniejszeniem wielkości produkcji oraz wzrostem wielkości sprzedaży eksportowej. W okresie od RO2011/2012 do RO2012/2013 stan zapasów wzrósł ze względu na zwiększenie produkcji przy niemal ustabilizowanej sprzedaży ze strony przemysłu unijnego na unijnym rynku. Od RO2012/2013 do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego ponownie się zmniejszył, przede wszystkim wskutek decyzji o zmniejszeniu produkcji podyktowanej chęcią obniżenia wysokiego stanu zapasów.
(121) Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako odsetek produkcji zmniejszył się w okresie od RO2010/2011 do RO2011/2012, ale niemal dwukrotnie wzrósł między RO2011/2012 a RO2012/2013. Następnie wzrósł jeszcze bardziej w okresie od RO2012/2013 do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Ogółem wzrósł on w okresie badanym o 56 %. Wzrost zaobserwowany w RO2012/2013 i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym należy rozpatrywać w świetle rosnącej wielkości przywozu towarów po cenach dumpingowych z Indonezji, podczas gdy w tym samym okresie unijna sprzedaż utrzymała się na niemal stałym poziomie.
d) Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
(122) Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje oraz zwrot z inwestycji producenta unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 14
Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji
| RO2010/2011 | RO2011/2012 | RO2012/2013 | Okres objęty dochodzeniem przeglądowym | |
| Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (% obrotu ze sprzedaży) Wskaźnik | 100 | 30 | -31 | -80 |
| Przepływy pieniężne (w EUR) Wskaźnik | 100 | 39 | -48 | - 19 |
| Inwestycje (w EUR) Wskaźnik | 100 | 182 | 143 | 197 |
| Zwrot z inwestycji Wskaźnik | 100 | 14 | -61 | - 110 |
| Źródło: odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. | ||||
(123) Komisja określiła rentowność przemysłu unijnego, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów w ramach tej sprzedaży. W RO2010/2011 i RO2011/2012 rentowność znacząco spadła, choć utrzymała się na dodatnim poziomie. Od RO2012/2013 rentowność spadła do wartości ujemnych. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym obniżyła się jeszcze bardziej. Ogółem w okresie badanym rentowność spadła o 180 %. Zmiana ta wynikała przede wszystkim z presji cenowej ze strony przywozu z Indonezji do Unii, który był prowadzony po cenach dumpingowych i nie pozwalał przemysłowi unijnemu na ustalanie cen zgodnie ze wzrostem kosztów. Przepływy pieniężne netto to zdolność przemysłu unijnego do samofinansowania swojej działalności. W przepływach pieniężnych netto widoczna była ta sama tendencja co w przypadku rentowności, czyli stały spadek w okresie badanym i wartości ujemne począwszy od RO2012/2013. Tendencja ta była szczególnie widoczna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym przepływy pieniężne netto zmniejszyły się o 119%.
(124) Inwestycje wzrosły w okresie badanym o 97 %. Były to przede wszystkim inwestycje niezbędne ze względów konserwacyjnych i służące spełnieniu określonych prawem wymogów bezpieczeństwa. Mimo że przed okresem badanym przemysł unijny wciąż odrabiał straty spowodowane dumpingiem ze strony chińskich producentów eksportujących, na początku tego okresu jego sytuacja zaczęła się poprawiać i do RO2011/2012 zaczął przynosić zyski. W tej sytuacji przeprowadzono szereg inwestycji, których nie można było dłużej odkładać, co tłumaczy znaczny wzrost inwestycji w RO2011/2012 i w kolejnych latach.
(125) Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Podobnie jak w przypadku pozostałych wskaźników finansowych zwrot z inwestycji w przypadku produkcji i sprzedaży produktu podobnego był ujemny od RO2012/2013, odzwierciedlając ujemny trend pod względem rentowności. Ogółem w okresie badanym zwrot z inwestycji zmniejszył się o 210 %.
(126) Spadająca rentowność i zmniejszające się przepływy pieniężne odbiły się też niekorzystnie na zdolności przedsiębiorstwa do pozyskiwania kapitału.
e) Wnioski dotyczące szkody
(127) Tendencja ujemna była widoczna niemal we wszystkich głównych wskaźnikach szkody. Wielkość produkcji i wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszyły się bowiem o około 9 % w okresie badanym, natomiast wielkość sprzedaży - o 17 %. W ramach prób przeciwdziałania stratom pod względem wielkości sprzedaży i udziałów w rynku średnie ceny naliczane przez przemysł unijny spadły o 3 % w okresie badanym, natomiast koszty produkcji wzrosły w tym samym czasie o 30 %. W efekcie rentowność, która na początku okresu badanego osiągała wartości dodatnie, spadła do poziomu ujemnego w RO2012/2013 i obniżała się w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Podobne ujemne tendencje dały się zaobserwować, jeśli chodzi o przepływy pieniężne netto, a także zwrot z inwestycji.
(128) Zatrudnienie wzrosło w okresie badanym o 8 %. Wzrost ten wynika przede wszystkim z włączenia dawnego przedsiębiorstwa powiązanego w 2011 r. oraz rozbudowy działu konserwacji. Jeśli chodzi o inwestycje, również odnotowano tendencję dodatnią. Były one powiązane głównie ze środkami zapobiegawczymi i wymogami bezpieczeństwa, a nie ze zwiększeniem mocy produkcyjnych. Opisane wyżej korzystne tendencje nie wykluczają zatem istnienia szkody.
(129) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że niekorzystna tendencja dotyczy tylko niektórych wskaźników szkody, nie jest jednak wystarczająca do stwierdzenia istotnej szkody. W art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego nie wymaga się, aby wszystkie wskaźniki szkody wykazywały na niekorzystną tendencję, sytuacja przemysłu unijnego ma być analizowana przez ocenę zmiany wszystkich wskaźników szkody jako całości. W przedmiotowej sprawie prawie wszystkie wskaźniki szkody, w tym główne wskaźniki, takie jak wielkość produkcji i sprzedaży, udział w rynku, średnie ceny sprzedaży i rentowność wykazywały na niekorzystną tendencję.
(130) W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.
F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA LUB KONTYNUACJI SZKODY
1. Uwaga wstępna
(131) Jak wykazano w motywach 99-130 przemysł unijny poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W całym okresie badanym przywóz z Chin występował na rynku unijnym jedynie w ograniczonych ilościach, gdy tymczasem wielkość przywozu z Indonezji i jego udział w rynku w tym samym okresie zwiększyły się niemal trzykrotnie. W wyniku równoległego dochodzenia w sprawie przywozu MSG z Indonezji, o którym mowa w motywie 7, uznano, że przywóz z Indonezji odbywał się po cenach dumpingowych i spowodował istotne szkody dla przemysłu unijnego, gdy tymczasem przywóz z Chin, z uwagi na swą nieznaczną wielkość i poziom cen, nie przyczynił się do szkody 12 . Jednocześnie, jak wskazano w motywach 48-70, dochodzenie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z Chin był dokonywany po cenach dumpingowych i istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków.
2. Skutki przewidywanej wielkości przywozu z Chin oraz wpływ na ceny w przypadku uchylenia środków
(132) Komisja oceniła prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obecnie obowiązujących środków, przeanalizowano prawdopodobny wpływ chińskiego przywozu na rynek unijny i przemysł unijny zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
(133) Analiza ta koncentrowała się na wolnych mocach produkcyjnych chińskich producentów eksportujących, atrakcyjności rynku unijnego oraz polityce cenowej chińskich producentów w Unii. Uwzględniono także środki antydumpingowe wprowadzone w odniesieniu do przywozu MSG z Indonezji.
(134) Jak ustalono w motywie 51, całkowite wolne moce produkcyjne w zakresie MSG w Chinach oszacowano w 2012 r. na około 600 000-900 000 ton. Wielkość ta w dużej mierze przekraczała łączną unijną konsumpcję MSG w tym samym okresie.
(135) Istnieją podstawy, aby spodziewać się, że w związku z atrakcyjnością rynku unijnego opisaną w motywach 59-64, w przypadku uchylenia środków przynajmniej część tych wolnych mocy produkcyjnych zostanie najprawdopodobniej przekierowana na rynek unijny.
(136) Jak wspomniano powyżej w motywie 50, ceny przywozu z Chin bez ceł antydumpingowych podcięłyby ceny sprzedaży przemysłu unijnego średnio o ponad 10 %. Byłyby one również niższe od ceny przywozu z Indonezji. Na tej podstawie stwierdzono, że - przy braku środków - chińscy producenci eksportujący prawdopodobnie zwiększą presję cenową wywieraną na rynek unijny, zwiększając tym samym jeszcze bardziej istotną szkodę poniesioną przez przemysł unijny. W tym względzie należy przypomnieć, że równoległe postępowanie antydumpingowe wykazało, iż unijny rynek stał się obszarem presji cenowej ze strony przywozu z Indonezji, w związku z czym przemysł unijny nie mógł podnieść cen stosownie do wzrostu kosztów; przeciwnie - był zmuszony do obniżenia cen w okresie badanym.
(137) Jak wykazano w motywie 60, gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków, ceny przywozu z Chin mogłyby wzrosnąć. Biorąc jednak pod uwagę znaczne marginesy podcięcia cenowego ustalone w momencie odliczania cła antydumpingowego - zakładając nawet, że ceny przywozu z Chin wzrosły - istnieje margines umożliwiający chińskim eksporterom utrzymanie poziomu cen przywozowych poniżej poziomu cen przemysłu unijnego, co z kolei z dużym prawdopodobieństwem pozwoli im zwiększyć udział w rynku unijnym. W takiej sytuacji przemysł unijny doświadczyłby natychmiastowego spadku sprzedaży i cen sprzedaży.
(138) Wreszcie w kontekście równoległego dochodzenia przeciwko Indonezji i odpowiednich środków wprowadzonych w odniesieniu do przywozu MSG z tego kraju, oczekuje się poprawy stanu przemysłu unijnego spowodowanego doznaniem istotnej szkody. Wznowienie przywozu z Chin w znacznych ilościach i po cenach dumpingowych -gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków - zagroziłoby procesowi poprawy.
3. Uwagi otrzymane po ujawnieniu informacji
(139) Po ujawnieniu informacji jedna zainteresowana strona twierdziła, że utrzymanie środków nie poprawi sytuacji unijnych producentów, gdyż jej pogorszenie jest spowodowane głównie przez czynniki inne niż przywóz MSG z Chin. Strona ta stwierdziła, że czynnikami tymi są w szczególności: wpływ unijnej polityki inwestycyjnej na rentowność przemysłu, wzrost kosztów pracy oraz rzekomo nieefektywne wykorzystanie zasobów. Twierdzono, że podczas dokonywania oceny ogólnej sytuacji przemysłu unijnego wpływ tych czynników nie został w wystarczającym stopniu wzięty pod uwagę.
(140) Należy zauważyć, że zainteresowana strona nie przedstawiła żadnych nowych informacji ani dowodów na poparcie tych twierdzeń.
(141) W odniesieniu do inwestycji dokonanych przez przemysł unijny, strona ta nie wyjaśniła, w jakim stopniu inwestycje te mogły mieć wpływ na jego rentowność. Jak opisano w motywie 124, inwestycje dokonywane przez przemysł unijny opierano na rozsądnych decyzjach biznesowych i nie można ich uznać za niewłaściwe. Ponadto koszty inwestycji amortyzowały się i jako takie nie miały znaczącego wpływu na rentowność przemysłu unijnego.
(142) W odniesieniu do wzrostu kosztów pracy (przy czym ze względu na poufność nie można podać dokładnych danych liczbowych) dochodzenie wykazało, że wpływ tego wzrostu na całkowity koszt produkcji nie był znaczący.
(143) W odniesieniu do nieefektywnego wykorzystania zasobów, strona nie sprecyzowała charakteru rzekomej nieefektywności, a dochodzenie nie ujawniło żadnej potencjalnej nieefektywności przemysłu unijnego.
(144) W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.
4. Wniosek
(145) W świetle ustaleń dochodzenia dotyczących wolnych mocy produkcyjnych, atrakcyjności rynku unijnego i spodziewanego poziomu cen przywozu z Chin uważa się, że uchylenie środków z dużym prawdopodobieństwem prowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody, dalszego pogorszenia sytuacji przemysłu unijnego ze względu na prawdopodobny wzrost przywozu z Chin po cenach dumpingowych, powodujących podcięcie cen sprzedaży przemysłu unijnego.
G. INTERES UNII
(146) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych wobec Chin nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Określenie interesu Unii oparto na ocenie wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu unijnego, interesu importerów oraz interesu użytkowników.
(147) Wszystkie zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
(148) Na tej podstawie Komisja zbadała, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i wystąpienia szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie istniejących środków nie leży w interesie Unii.
1. Interes przemysłu unijnego
(149) W wyniku dochodzenia ustalono, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Jak wspomniano w motywie 131, przywóz po cenach dumpingowych z Indonezji spowodował istotną szkodę. W wyniku dochodzenia ustalono również, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia istotnej szkody w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków przeciwko przywozowi z Chin. Spodziewana poprawa sytuacji przemysłu unijnego po szkodzie poniesionej z powodu przywozu z Indonezji dzięki środkom antydumpingowym wprowadzonym w odniesieniu do tego kraju może nie nastąpić, gdyby wznowić przywóz MSG z Chin na rynek unijny po cenach dumpingowych.
(150) Oczekuje się, że w przypadku utrzymania środków przemysł unijny będzie mógł w pełni wykorzystać sytuację, jaką stwarza istnienie środków wprowadzonych w kontekście równoległego dochodzenia dotyczącego przywozu MSG z Indonezji, czyli odzyskać kondycję po doznaniu istotnej szkody. Docelowo powinien on być w stanie poprawić swą rentowność.
(151) Stwierdzono zatem, że utrzymanie obowiązujących środków wobec Chin leżałoby w interesie przemysłu unijnego.
2. Interes importerów/przedsiębiorstw handlowych
(152) Po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania zgłosiło się czternaście przedsiębiorstw. Żadne z tych przedsiębiorstw nie przywoziło jednak MSG z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
(153) Jedno przedsiębiorstwo handlowe w Unii zajmujące się odsprzedażą MSG na rynku unijnym i poza nim zgłosiło się w trakcie dochodzenia jako użytkownik. Wspomniane przedsiębiorstwo handlowe nabywało MSG głównie od przemysłu unijnego, ale także od importerów. Przedsiębiorstwo handlowe nie kupowało MSG pochodzącego z Chin, tylko pochodzący z Indonezji i innych państw trzecich. Działalność tego przedsiębiorstwa związana z MSG była marginalna w porównaniu z ogółem działalności. Na tej podstawie uznano, że obowiązujące środki dotyczące przywozu MSG z Chin nie miały znaczącego negatywnego wpływu na sytuację tego przedsiębiorstwa handlowego.
3. Interes użytkowników
(154) Użytkownicy prowadzą działalność głównie w sektorze wyżywienia, wykorzystując MSG do produkcji mieszanek przypraw, zup i potraw gotowych do spożycia. MSG jest też wykorzystywany do określonych zastosowań w sektorze niespożywczym, na przykład do produkcji detergentów.
(155) Zgłosiły się trzydzieści trzy przedsiębiorstwa i wszystkie otrzymały kwestionariusz. Pięć przedsiębiorstw współpracowało w trakcie dochodzenia przez udzielenie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Cztery z nich prowadziły działalność w sektorze wyżywienia, a jedno w sektorze niespożywczym. Dwa ze współpracujących przedsiębiorstw, jedno działające w sektorze wyżywienia i drugie produkujące detergenty, zostały poddane kontroli na miejscu.
a) Sektor wyżywienia
(156) W wyniku dochodzenia wykazano, że koszt MSG stanowił średnio około 5 % łącznego kosztu produktów zawierających MSG wytwarzanych przez współpracujące przedsiębiorstwa, które przekazały niezbędne dane.
(157) Spośród czterech współpracujących użytkowników tylko jeden dokonywał przywozu MSG z Chin. To współpracujące przedsiębiorstwo kupowało MSG od przemysłu unijnego, a około 40 % swoich całkowitych zakupów MSG przywoziło z Chin. Działalność związana z produktami zawierającymi MSG stanowiła około jedną trzecią ogółu jego działalności. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przedsiębiorstwo to uznano za rentowne.
(158) W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym pozostałe trzy przedsiębiorstwa nie dokonywały przywozu MSG z Chin. W przypadku dwóch z tych wspomnianych przedsiębiorstw działalność związana z MSG była stosunkowo niewielka w porównaniu z ogółem działalności. Ponadto z udzielonych informacji wynika, że oba przedsiębiorstwa były rentowne w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Co się tyczy trzeciego przedsiębiorstwa, jego działania związane z produktami zawierających MSG stanowiły wprawdzie około jednej trzeciej całkowitej działalności, ustalono jednak, że w okresie dochodzenia przeglądowego przedsiębiorstwo było rentowne.
b) Sektor niespożywczy
(159) Jedno ze współpracujących przedsiębiorstw wykorzystywało MSG do produkcji detergentów. Koszt MSG stanowił 15-20 % kosztów wytworzenia tych produktów. W okresie dochodzenia przeglądowego przedsiębiorstwo kupowało MSG głównie od przemysłu unijnego. Przywoziło ono też MSG z innych państw trzecich, jednak nie z Chin. Część jego działalności dotycząca produktów zawierających MSG była niewielka w porównaniu z ogółem działalności, która ponadto przynosiła w okresie objętym dochodzeniem dodatnią marżę zysku na poziomie [5-10%].
(160) Ta sama zainteresowana strona twierdziła, że biorąc pod uwagę unijne ramy prawne zabraniające wykorzystania fosforanów i innych związków fosforu 13 , MSG będzie prawdopodobnie wykorzystywany w większych ilościach w celu zastąpienia fosforanów i innych związków fosforu przy produkcji detergentów. Oczekuje się zatem, że popyt na MSG w Unii znacznie wzrośnie, a ewentualne cła antydumpingowe na przywóz MSG będą miały niekorzystny wpływ na rozwój tego nowego rynku. Strona argumentowała w szczególności, że poziom obowiązujących środków anty dumpingowych w odniesieniu do przywozu MSG z Chin uniemożliwiałby wejście chińskiego przywozu na rynek unijny, w związku z czym istniałoby ryzyko braku dostaw w Unii. Przedsiębiorstwo to twierdziło również, że ponieważ środki obowiązują również w odniesieniu do przywozu MSG z Indonezji, brak jest alternatywnych źródeł dostaw.
(161) Użytkownik ten utrzymywał ponadto, że z uwagi na spodziewany wzrost konsumpcji MSG przemysł unijny odniósłby korzyści i zwiększył wielkość sprzedaży na rynku unijnym. Z drugiej strony użytkownik twierdził, że przemysł unijny nie będzie miał wystarczających mocy produkcyjnych, aby zapewnić dostawy dla zwiększonego popytu na rynku unijnym.
(162) Na tym etapie trudno jednak przewidzieć, w jaki sposób nowe ramy prawne wpłyną na unijny rynek oraz czy i w jakim stopniu doprowadzą one do zwiększenia produkcji detergentów opartych na MSG, a tym samym wpłyną na popyt na MSG w Unii. Zainteresowana strona nie przedstawiła też żadnych dowodów na potwierdzenie zakresu, w jakim cło antydumpingowe miałoby wywrzeć szkodliwy skutek. W tym względzie należy zauważyć, że celem cła antydumpingowego jest przywrócenie równych warunków działania na unijnym rynku. W wyniku dochodzenia ujawniono też szereg alternatywnych źródeł zaopatrzenia, takich jak Brazylia, Wietnam i Korea.
(163) Po ujawnieniu informacji ta sama zainteresowana strona ponownie wyraziła opinię, że unijny popyt na MSG znacząco wzrośnie w związku z zakazem stosowania fosforanów i że przemysł unijny nie będzie w stanie zaspokoić rosnącego zapotrzebowania w Unii. Strona ta nie przedstawiła jednak żadnych nowych informacji ani dowodów na poparcie swoich argumentów, a zatem argument ten odrzucono.
(164) Co się tyczy alternatywnych źródeł dostaw, w RO2010/2011 udział w rynku przywozu z pozostałych państw trzecich był znaczący i zmniejszył się dopiero z powodu nieuczciwych cen przywozu z Indonezji. Oczekuje się, że nałożenie ceł na przywóz MSG z Indonezji w ramach dochodzenia równoległego powinno umożliwić pozostałym państwom trzecim odzyskanie utraconych udziałów w rynku w Unii. W przypadku uchylenia środków w odniesieniu do Chin spodziewany wpływ ceł antydumpingowych wobec Indonezji może nie nastąpić, gdyż przywóz z Chin może wejść na rynek unijny w znacznie większych ilościach po cenach dumpingowych, powodując podcięcie cen sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym (jak określono powyżej w motywach 149-151).
(165) Po ujawnieniu informacji wyżej wymieniona zainteresowana strona ponownie wysunęła argument, że nie istnieją żadne realne alternatywne źródła dostaw, gdyż producenci z pozostałych rynków państw trzecich należą do tej samej grupy co przemysł unijny.
(166) Jak wspomniano powyżej w motywie 94 i 95, w szeregu państw trzecich, takich jak między innymi Brazylia, Republika Korei lub Wietnam istnieją alternatywne źródła zaopatrzenia w MSG. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym udział w rynku przywozu z państw trzecich innych niż Chiny lub Indonezja stanowił tylko około jedną czwartą poziomu z RO2010/2011. Nie ma powodu, aby w przypadku utrzymania środków w stosunku do przywozu z Chin przywóz z innych krajów trzecich nie mógłby co najmniej częściowo zaspokoić potrzeb użytkowników MSG, przy jego odpowiednim udziale w rynku, który dorównywałby poziomowi z RO2010/2011 lub go przekraczał. Ponadto jak wynika z informacji, które były dostępne dla stron w dokumentacji nieopatrzonej klauzulą poufności, wspomniane alternatywne źródła należą do przedsiębiorstw/ grup przedsiębiorstw niezależnych od Ajinomoto Group lub do tej grupy. W każdym razie, nawet gdyby te alternatywne źródła należały do Ajinomoto Group, nic nie wskazuje na to, że nie będą one dostarczane na rynek unijny na uczciwych warunkach. W związku z powyższym argument ten należy odrzucić.
(167) Ta sama strona twierdziła również, jakoby przemysł unijny posiadał pozycję dominującą, w związku z czym na rynku Unii zabrakłoby konkurencji. Argumentowała ona, iż utrzymanie środków wobec MSG z Chin jeszcze bardziej wzmocniłoby pozycję przemysłu unijnego na rynku unijnym.
(168) Z dochodzenia jasno wynikało, że unijny przemysł nie był w stanie utrzymać swojej wielkości sprzedaży w Unii, ponieważ utracił udział w rynku, przede wszystkim na rzecz przywozu z Indonezji. Przemysł unijny nie był także w stanie podnieść poziomu cen zgodnie ze wzrostem kosztu surowców z powodu presji cenowej ze strony przywozu po cenach dumpingowych z Indonezji, a w efekcie poniósł znaczne straty w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Komisja zwróciła także uwagę na konkurencję ze strony przywozu pochodzącego z szeregu innych państw trzecich korzystających ze swobodnego dostępu do rynku unijnego. W związku z tym dowody świadczące o rzekomo dominującej pozycji przemysłu unijnego były niewystarczające i argument ten musiał zostać odrzucony.
(169) Po ujawnieniu informacji zainteresowane strony twierdziły, że w interesie Unii nie leży, aby użytkownicy w Unii musieli opierać się na przemyśle unijnym oraz że należy zapewnić wystarczające alternatywne źródła zaopatrzenia. Na poparcie tego twierdzenia zainteresowana strona zauważyła, że spadek konsumpcji w okresie RO2010/2011-RO2011/2012 spowodowany był głównie spadkiem wielkości produkcji przemysłu unijnego.
(170) Jak wspomniano powyżej w motywie 100, produkcja w okresie RO2010/2011-RO2011/2012 spadła o 5 %, natomiast konsumpcja spadła w tym samym okresie o 13 % (zob. motywy 76 i 78). W RO2011/2012 wykorzystanie mocy wyniosło 5 % poniżej poziomu z RO2010/2011, co oznacza, że w RO2011/2012 istniała rezerwa mocy produkcyjnych. Produkcji przemysłu unijnego nie można zatem uznać za czynnik, który miał wpływ na spadek konsumpcji w RO2011/2012. W każdym razie, jak wskazano powyżej w motywie 166, istnieją alternatywne źródła dostaw z pozostałych państw trzecich. Dlatego też argument ten powinien zostać odrzucony.
(171) Na tej podstawie, w szczególności w związku z faktem, że nie wydaje się, aby środki skierowane przeciw Chinom miały jakikolwiek znaczący negatywny wpływ na użytkowników współpracujących, Komisja doszła do wniosku, że utrzymanie środków nie miałoby prawdopodobnie znaczącego wpływu na sytuację gospodarczą tych podmiotów.
4. Interes dostawców
(172) Czterech unijnych dostawców surowców zgłosiło się i udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Ich sprzedaż surowców na potrzeby przemysłu unijnego stanowiła tylko niewielką część ich łącznych obrotów. Dwóch z tych dostawców zakwestionowało ten wniosek, twierdząc, że zamknięcie przemysłu unijnego może mieć znaczący wpływ na ich działalność gospodarczą. Dostawcy ci twierdzili, iż skutki potencjalnego zaprzestania produkcji MSG w Unii mogłyby mieć niekorzystny wpływ na ich ogólną działalność gospodarczą, ponieważ cukrownie nie mogą uniknąć produkowania pewnej ilości syropów cukrowych i melasy, których głównym nabywcą jest przemysł unijny. Niesprzedanie wspomnianych form cukru wpłynęłoby na ogólną efektywność przedmiotowych zakładów.
(173) Powyższych argumentów nie poparto jednak żadnymi dowodami, w związku z czym zostały one odrzucone.
5. Inne argumenty
(174) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że wpływ środków obowiązujących wobec Chin należy oceniać łącznie z wpływem środków wprowadzonych w odniesieniu do przywozu MSG z Indonezji.
(175) Wpływ obu środków na użytkowników poddano analizie w kontekście dostępności alternatywnych źródeł dostaw. Z analizy tej wynikało, że pewna liczba państw trzecich faktycznie dysponowała potencjałem umożliwiającym jej wywóz MSG do Unii. Państwa te były faktycznie obecne na unijnym rynku, zanim do Unii wprowadzono duże ilości towarów przywożonych z Indonezji po cenach dumpingowych.
6. Wnioski dotyczące interesu Unii
(176) W związku z powyższym Komisja uznaje, że nie ma istotnych powodów dotyczących interesu Unii przemawiających przeciwko utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych wprowadzonych wobec Chin.
H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(177) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Przedstawione uwagi i komentarze, o ile były uzasadnione, zostały należycie uwzględnione.
(178) Z powyższego wynika, że na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego środki antydumpingowe stosowane względem przywozu MSG pochodzącego z Chin, wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 1187/2008, powinny zostać utrzymane.
(179) Jeśli przedsiębiorstwo później zmieni swoją nazwę, może wnioskować o stosowanie poszczególnych stawek cła antydumpingowego. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji. Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki celnej mającej wobec niego zastosowanie, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostanie ogłoszenie w sprawie zmiany nazwy.
(180) Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego nie wydał opinii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |