Art. 41. - Plany zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i reagowania na nie - Rozporządzenie delegowane 2024/1366 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 poprzez ustanowienie kodeksu sieci dotyczącego zasad sektorowych w zakresie aspektów cyberbezpieczeństwa w transgranicznych przepływach energii elektrycznej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1366

Akt obowiązujący

Wersja od: 24 maja 2024 r.

Artykuł  41

Plany zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i reagowania na nie

1. W terminie 24 miesięcy od przekazania ACER ogólnounijnego sprawozdania z oceny ryzyka ACER opracowuje w ścisłej współpracy z ENISA, ENTSO energii elektrycznej, organizacją OSD UE, właściwymi organami odpowiedzialnymi za cyberbezpieczeństwo, właściwymi organami, właściwymi organami ds. gotowości na wypadek zagrożeń, oraz krajowymi organami ds. zarządzania kryzysowego w cyberbezpieczeństwie w ramach NIS oraz krajowymi organami regulacyjnymi plan zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i reagowania na nie na szczeblu Unii dla sektora energii elektrycznej.

2. W terminie 12 miesięcy od opracowania przez ACER planu zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeń- stwa i reagowania na nie na szczeblu Unii dla sektora energii elektrycznej zgodnie z ust. 1 każdy właściwy organ opracowuje krajowy plan zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i reagowania na nie w odniesieniu do trans- granicznych przepływów energii elektrycznej, uwzględniając plan zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa na szczeblu Unii oraz krajowy plan gotowości na wypadek zagrożeń ustanowiony zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) 2019/941. Plan ten musi być spójny z planem reagowania na incydenty i sytuacje kryzysowe w cyber- bezpieczeństwie na dużą skalę przyjętym na podstawie art. 9 ust. 4 dyrektywy (UE) 2022/2555. Właściwy organ koordynuje działania z podmiotami o krytycznym wpływie i podmiotami o dużym wpływie oraz z właściwym organem ds. gotowości na wypadek zagrożeń w swoim państwie członkowskim.

3. Krajowy plan reagowania na incydenty i sytuacje kryzysowe w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę wymagany na podstawie art. 9 ust. 4 dyrektywy (UE) 2022/2555 uznaje się za krajowy plan zarządzania kryzysami w dziedzinie cyber- bezpieczeństwa i reagowania na nie na podstawie niniejszego artykułu, jeżeli zawiera on postanowienia dotyczące zarządzania kryzysami i reagowania na nie w odniesieniu do transgranicznych przepływów energii elektrycznej.

4. Państwa członkowskie mogą przekazać zadania wymienione w ust. 1 i 2 również regionalnym centrom koordynacyjnym zgodnie z art. 37 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/943.

5. Podmioty o krytycznym wpływie i podmioty o dużym wpływie zapewniają, że ich procesy związane z zarządzaniem kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa:

a) przewidują zgodne procedury obsługi incydentów transgranicznych w dziedzinie cyberbezpieczeństwa zgodnie z definicją zawartą w art. 6 pkt 8 dyrektywy (UE) 2022/2555, formalnie włączone do ich planów zarządzania kryzysowego;

b) są częścią ogólnych działań w zakresie zarządzania kryzysowego.

6. W terminie 12 miesięcy od powiadomienia podmiotów o dużym wpływie i podmiotów o krytycznym wpływie zgodnie z art. 24 ust. 6, a następnie co trzy lata, podmioty o krytycznym wpływie i podmioty o dużym wpływie opracowują na poziomie podmiotu plan zarządzania kryzysowego dotyczący kryzysu związanego z cyberbezpieczeństwem, który to plan uwzględniają w swoich ogólnych planach zarządzania kryzysowego. Plan ten zawiera co najmniej następujące elementy:

a) zasady ogłoszenia kryzysu zgodnie z art. 14 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) 2019/941;

b) jasne role i obowiązki w zakresie zarządzania kryzysowego, w tym rolę innych istotnych podmiotów o krytycznym wpływie i podmiotów o dużym wpływie;

c) aktualne dane kontaktowe, a także zasady komunikacji i wymiany informacji w sytuacji kryzysowej, w tym połączenie z CSIRT.

7. Środki zarządzania kryzysowego na podstawie art. 21 ust. 2 lit. c) dyrektywy (UE) 2022/2555 uznaje się za plan zarządzania kryzysowego na poziomie podmiotu dla sektora energii elektrycznej na podstawie niniejszego artykułu, jeżeli obejmuje on wszystkie wymogi wymienione w ust. 6.

8. Plany zarządzania kryzysowego testuje się podczas ćwiczeń w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, o których mowa w art. 43, 44 i 45.

9. Podmioty o krytycznym wpływie i podmioty o dużym wpływie włączają swoje plany zarządzania kryzysowego na poziomie podmiotu do swoich planów ciągłości działania dotyczących procesów o krytycznym wpływie i procesów o dużym wpływie. Plany zarządzania kryzysowego na poziomie podmiotu obejmują:

a) procesy zależne od dostępności, integralności i niezawodności usług informatycznych;

b) wszystkie lokalizacje istotne dla ciągłości działania, w tym lokalizacje sprzętu i oprogramowania;

c) wszystkie wewnętrzne role i obowiązki związane z procesami ciągłości działania.

10. Podmioty o krytycznym wpływie i podmioty o dużym wpływie aktualizują swoje plany zarządzania kryzysowego na poziomie podmiotu co najmniej raz na trzy lata oraz w razie potrzeby.

11. ACER aktualizuje plan zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i reagowania na nie na szczeblu Unii dla sektora energii elektrycznej, opracowany zgodnie z ust. 1, co najmniej raz na trzy lata oraz w razie potrzeby.

12. Każdy właściwy organ aktualizuje krajowy plan zarządzania kryzysami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i reagowania na nie w odniesieniu do transgranicznych przepływów energii elektrycznej opracowany zgodnie z ust. 2 co najmniej raz na trzy lata i w razie potrzeby.

13. Podmioty o krytycznym wpływie i podmioty o dużym wpływie testują swoje plany ciągłości działania co najmniej raz na trzy lata lub po istotnych zmianach w procesach o krytycznym wpływie. Wyniki testów planu ciągłości działania są dokumentowane. Podmioty o krytycznym wpływie i podmioty o dużym wpływie mogą włączyć test swojego planu ciągłości działania do ćwiczeń w dziedzinie cyberbezpieczeństwa.

14. Podmioty o krytycznym wpływie i podmioty o dużym wpływie aktualizują swój plan ciągłości działania w razie potrzeby i co najmniej raz na trzy lata, z uwzględnieniem wyników testu.

15. Jeżeli w wyniku testu wykryte zostaną niedociągnięcia w planie ciągłości działania, podmiot o krytycznym wpływie i podmiot o dużym wpływie koryguje te niedociągnięcia w terminie 180 dni kalendarzowych od przeprowadzenia testu i przeprowadza nowy test w celu przedstawienia dowodów na to, że środki naprawcze są skuteczne.

16. Jeżeli podmiot o krytycznym wpływie lub podmiot o dużym wpływie nie jest w stanie usunąć niedociągnięć w terminie 180 dni kalendarzowych, przedstawia uzasadnienie w sprawozdaniu przekazywanym właściwemu organowi zgodnie z art. 27.