Rozporządzenie delegowane 2021/539 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 1222/2014 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.108.10

Akt jednorazowy
Wersja od: 29 marca 2021 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/539
z dnia 11 lutego 2021 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 1222/2014 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE 1 , w szczególności jej art. 131 ust. 18,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W lipcu 2018 r. Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego ("komitet bazylejski") opublikował zmienioną metodę oceny globalnych banków o znaczeniu systemowym. Tą zmienioną metodą wprowadzono nowy wskaźnik służący do pomiaru znaczenia systemowego, który dotyczy wolumenu obrotu i który uwzględniono w kategorii, w ramach której mierzy się zastępowalność usług lub infrastruktury finansowej zapewnianych przez grupę bankową. Wprowadzenie tego nowego wskaźnika nie ma jednak wpływu na wagę tej kategorii, ponieważ względną wagę przypisaną temu nowemu wskaźnikowi wolumenu obrotu skompensowano zmniejszeniem z 6,67 % do 3,33 % względnej wagi wskaźnika transakcji gwarantowanych na rynkach akcji i papierów dłużnych. Kategoria mierząca zastępowalność usług lub infrastruktury finansowej zapewnianych przez grupę bankową zachowuje zatem swoją względną wagę 20 % w ogólnym wyniku każdego podmiotu. W wyniku zmiany metody w podejściu opartym na pomiarze z wykorzystaniem wskaźników stosowanym do oceny systemowego znaczenia grup bankowych uwzględniono również działalność ubezpieczeniową. Te zmiany w metodzie oceny globalnych banków o znaczeniu systemowym należy odzwierciedlić w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1222/2014 2 .

(2) Odpowiednie organy powinny obliczyć wyniki dla odnośnych podmiotów, które należy uwzględnić w próbie, o której powiadamia EUNB, nie później niż w dniu 1 września każdego roku, aby umożliwić osiągnięcie porozumienia na poziomie Unii.

(3) Proces gromadzenia danych ustanowiony zgodnie ze zmienioną metodyką, która obejmuje wskaźnik wolumenu obrotów, rozpocznie się w pierwszym kwartale 2022 r. Identyfikacja globalnych instytucji o znaczeniu systemowym na podstawie zmienionych ram nastąpi zatem po raz pierwszy w ostatnim kwartale 2022 r. Aby dostosować datę rozpoczęcia stosowania przepisów dotyczących zmienionej metody do dat rozpoczęcia stosowania zmienionej metody, przepisy niniejszego rozporządzenia odzwierciedlające zmiany w zmienionej metodzie powinny mieć zastosowanie od dnia 1 grudnia 2021 r.

(4) Art. 131 dyrektywy 2013/36/UE został zmieniony dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/878 3  w celu wprowadzenia do dyrektywy 2013/36/UE dodatkowego ogólnego wyniku dla globalnych instytucji o znaczeniu systemowym, uwzględniającego wskaźnik działalności transgranicznej z wyłączeniem działalności transgranicz- nej w państwach członkowskich uczestniczących w jednolitym mechanizmie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Ten dodatkowy ogólny wynik wprowadzono, aby odzwierciedlić zdolność do przeprowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji grup transgranicznych w ramach europejskiej unii bankowej w zorganizowany sposób. Należy zatem zmienić zakres wskaźnika działalności transgranicznej, aby odzwierciedlić tę zmianę.

(5) Dyrektywą (UE) 2019/878 umożliwiono ponadto właściwym i wyznaczonym organom stosowanie należytego osądu nadzorczego w celu przeniesienia globalnej instytucji o znaczeniu systemowym z wyższej podkategorii do niższej podkategorii na podstawie dodatkowego ogólnego wyniku, który pozwala uwzględnić specyfikę europejskiej unii bankowej i jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w ramach wskaźników działalności transgranicznej. Aby złagodzić potencjalne negatywne skutki gwałtownego zmniejszenia się znaczenia systemowego, jakie przypisano globalnej instytucji o znaczeniu systemowym, oraz zgodnie ze zmienioną metodyką odpowiednie właściwe i wyznaczone organy powinny jednak mieć możliwość przeniesienia globalnej instytucji o znaczeniu systemowym z wyższej podkategorii jedynie do bezpośrednio niższej podkategorii względem pierwotnej klasyfikacji do podkategorii wynikającej z początkowego ogólnego wyniku, jaki uzyskała globalna instytucja o znaczeniu systemowym. Ponadto w celu zapewnienia spójności z opiniami komitetu bazylejskiego osądy nadzorcze prowadzące do przeniesienia globalnej instytucji o znaczeniu systemowym do niższej podkategorii powinny odpowiednio uwzględniać opinie tego komitetu.

(6) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 1222/2014.

(7) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB).

(8) EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 4 ,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1222/2014

W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1222/2014 wprowadza się następujące zmiany:

1)
art. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) »odnośny podmiot« oznacza grupę, na której czele stoi unijna instytucja dominująca, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej lub instytucja, która nie jest jednostką zależną unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej ani unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej;";

2)
art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Nie później niż w dniu 31 lipca każdego roku odpowiedni organ zgłasza EUNB wartości wskaźników dla każdego odnośnego podmiotu działającego na podstawie zezwolenia udzielonego na obszarze jego jurysdykcji, którego miara ekspozycji całkowitej, obliczona zgodnie z art. 429 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 * , przekracza 200 mld EUR. Wartości wskaźników są gromadzone przez odpowiedni organ z uwzględnieniem dalszych specyfikacji danych bazowych określonych w wytycznych opracowanych przez EUNB na podstawie art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 ** . Odpowiedni organ zapewnia, aby wartości wskaźników były identyczne z wartościami przekazanymi do Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego.";

3)
art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 4

Procedura identyfikacji

1. Nie później niż w dniu 1 września każdego roku odpowiedni organ oblicza wyniki odnośnych podmiotów włączonych do próby, o której powiadomił EUNB, które to podmioty działają na podstawie zezwolenia udzielonego na obszarze jego jurysdykcji.

2. W przypadku gdy odpowiedni organ, kierując się należytym osądem nadzorczym, przenosi globalną instytucję o znaczeniu systemowym z niższej podkategorii do wyższej podkategorii lub kwalifikuje odnośny podmiot jako globalną instytucję o znaczeniu systemowym zgodnie z art. 131 ust. 10, odpowiednio, lit. a) lub b) dyrektywy 2013/36/UE, odpowiedni organ przekazuje EUNB szczegółowe pisemne uzasadnienie takiej kwalifikacji nie później niż w dniu 1 listopada każdego roku.

3. W przypadku gdy odpowiedni organ, kierując się należytym osądem nadzorczym, przenosi globalną instytucję o znaczeniu systemowym z wyższej podkategorii do niższej podkategorii zgodnie z art. 131 ust. 10 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE, odpowiedni organ przekazuje EUNB szczegółowe pisemne uzasadnienie takiej kwalifikacji nie później niż w dniu 30 września każdego roku.

4. Przeniesienie lub kwalifikacja, o których mowa w ust. 2, stają się skuteczne od dnia 1 stycznia drugiego roku następującego po roku kalendarzowym, w którym właściwe organy powiadomiono o mianownikach zgodnie z art. 3 ust. 3. W przypadku gdy globalną instytucję o znaczeniu systemowym zaklasyfikowano do podkategorii niższej niż kategoria, do której zaklasyfikowano ją w procesie identyfikacji w poprzednim roku, niższy wymóg bufora globalnej instytucji o znaczeniu systemowym zaczyna obowiązywać od dnia 1 stycznia roku następującego po tym przeniesieniu, chyba że odpowiedni organ, kierując się należytym osądem nadzorczym, opóźni stosowanie tego wymogu do daty, o której mowa w zdaniu pierwszym niniejszego ustępu.

5. Identyfikacja odnośnego podmiotu jako globalnej instytucji o znaczeniu systemowym przez odpowiedni organ obejmuje swym zakresem identyfikatory podmiotów prawnych (LEI) wszystkich podmiotów prawnych objętych zakresem konsolidacji ostrożnościowej danej globalnej instytucji o znaczeniu systemowym. Odnośny podmiot zidentyfikowany przez odpowiedni organ ujawnia odpowiedniemu organowi do dnia 1 marca roku następującego po roku, w którym przeprowadzono proces identyfikacji, strukturę swojej grupy, przedstawiając, w miarę dostępności, LEI wszystkich skonsolidowanych podmiotów w grupie. Odnośny podmiot zapewnia stałą aktualizację struktury swojej grupy ujawnionej za pośrednictwem globalnej bazy danych LEI.";

4)
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
a)
dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 wartości wskaźników, o których mowa w art. 6 ust. 1, art. 6 ust. 2 lit. a), b) i c) oraz art. 6 ust. 4 lit. a) i b), obejmują również jednostki zależne będące zakładami ubezpieczeń.";

b)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Odpowiedni organ ustala wynik każdego odnośnego podmiotu wchodzącego w skład próby jako średnią arytmetyczną wyników w poszczególnych kategoriach, przy czym maksymalny wynik w kategorii mierzącej zastępowalność wynosi 500 punktów bazowych.

Wynik w każdej kategorii, z wyjątkiem kategorii mierzącej zastępowalność usług i infrastruktury finansowej zapewnianych przez grupę, oblicza się jako średnią arytmetyczną wartości będących wynikiem podzielenia każdej wartości wskaźnika dla tej kategorii przez mianownik wskaźnika przekazany przez EUNB.

Wynik dla kategorii mierzącej zastępowalność usług i infrastruktury finansowej zapewnianych przez grupę oblicza się jako średnią ważoną wartości wskaźników dla tej kategorii. W tym celu wskaźnikom dotyczącym przechowywanych aktywów, o których mowa w art. 6 ust. 3 lit. a), oraz działalności płatniczej, o której mowa w art. 6 ust. 3 lit. b), przypisuje się pełną wagę, a wskaźnikom dotyczącym transakcji gwarantowanych na rynkach akcji i papierów dłużnych, o których mowa w art. 6 ust. 3 lit. c), oraz wolumenu obrotu, o którym mowa w art. 6 ust. 3 lit. d), przypisuje się wagę w wysokości 50 %.

Wyniki wyraża się w punktach bazowych i zaokrągla do najbliższego całego punktu bazowego.";

c)
dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:

"5a. Odpowiedni organ ustala dodatkowy ogólny wynik dla każdego odnośnego podmiotu prowadzącego działalność transgraniczną w uczestniczących państwach członkowskich, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 * , postępując zgodnie z procedurą określoną w ust. 2 niniejszego artykułu, ale zastępuje wartości wskaźników dla odnośnego podmiotu, o których mowa w art. 6 ust. 5 lit. a) i b), wartościami wskaźników obliczonymi zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu oraz zastępuje odnośne mianowniki skorygowanymi mianownikami przekazanymi przez EUNB.

Do celów akapitu pierwszego odpowiedni organ uznaje za krajowe wszystkie roszczenia i zobowiązania wobec kontrahentów mających siedzibę w uczestniczących państwach członkowskich, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014. W odniesieniu do kategorii, o których mowa w art. 131 ust. 2 lit. a)-d) dyrektywy 2013/36/UE, odpowiedni organ uwzględnia te same niezmienione wartości wskaźników zgłoszone przez odnośny podmiot i mianowniki przekazane przez EUNB.

5b. Na podstawie dodatkowego ogólnego wyniku, o którym mowa w ust. 5a, decyzję o przeniesieniu globalnej instytucji o znaczeniu systemowym z wyższej podkategorii do niższej podkategorii podejmuje się - kierując się należytym osądem nadzorczym zgodnie z art. 131 ust. 10 lit. c) dyrektywy 2013/36/Ue - w oparciu o ocenę, czy upadłość globalnej instytucji o znaczeniu systemowym miałaby mniejszy negatywny wpływ na globalny rynek finansowy i gospodarkę światową. W ocenie tej uwzględnia się, w stosownych przypadkach, wszelkie opinie lub zastrzeżenia przyjęte przez komitet bazylejski zgodnie z jego publicznie dostępną metodą oceny systemowego znaczenia globalnych banków o znaczeniu systemowym.

Dodatkowy ogólny wynik, o którym mowa w ust. 5a, może decydować o przeniesieniu globalnej instytucji o znaczeniu systemowym przez odpowiedni organ do kolejnej niższej podkategorii, o której mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. Globalną instytucję o znaczeniu systemowym można przenieść do podkategorii niższej o maksymalnie jeden poziom.";

d)
ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Decyzje, o których mowa w ust. 4, 5 i 5b, muszą być poparte pomocniczymi wskaźnikami, które nie mogą być wskaźnikami prawdopodobieństwa upadłości odnośnego podmiotu. Takie decyzje podejmuje się w oparciu o dobrze udokumentowane i dające się zweryfikować informacje ilościowe i jakościowe.";

5)
w art. 6 ust. 3 dodaje się lit. d) w brzmieniu:

"d) wolumen obrotu.";

6)
uchyla się art. 7.
Artykuł  2

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

1. 
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2. 
Pkt 4 lit. a), pkt 4 lit. b) oraz pkt 5 stosuje się od dnia 1 grudnia 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 lutego 2021 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
1 Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338.
2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1222/2014 z dnia 8 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym (Dz.U. L 330 z 15.11.2014, s. 27).
3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/878 z dnia 20 maja 2019 r. zmieniająca dyrektywę 2013/36/UE w odniesieniu do podmiotów zwolnionych, finansowych spółek holdingowych, finansowych spółek holdingowych o działalności mieszanej, wynagrodzeń, środków i uprawnień nadzorczych oraz środków ochrony kapitału (Dz.U. L 150 z 7.6.2019, s. 253).
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.