Art. 3. - Indywidualne oceny ryzyka - Rozporządzenie delegowane 2019/758 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres działań oraz rodzaj dodatkowych środków, które instytucje kredytowe i finansowe muszą wdrożyć, aby ograniczyć ryzyko związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu w niektórych państwach trzecich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.125.4

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 maja 2019 r.

Artykuł  3

Indywidualne oceny ryzyka

1. Jeżeli przepisy państwa trzeciego zakazują stosowania strategii i procedur, które są konieczne do właściwej identyfikacji i oceny ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, które niesie za sobą stosunek gospodarczy lub sporadyczna transakcja, lub ograniczają możliwość ich stosowania, wprowadzając ograniczenia w dostępie do stosownych informacji o klientach lub beneficjentach rzeczywistych bądź ograniczenia w wykorzystywaniu takich informacji do celów dochowania należytej staranności wobec klienta, instytucje kredytowe lub instytucje finansowe podejmują co najmniej następujące działania:

a) bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż w terminie 28 dni kalendarzowych od dnia zidentyfikowania państwa trzeciego, informują właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia o:

(i) nazwie danego państwa trzeciego;

(ii) sposobie, w jaki wdrażanie prawa państwa trzeciego uniemożliwia lub ogranicza stosowanie strategii i procedur, które są konieczne do identyfikacji i oceny ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, odnoszącego się do klienta;

b) zapewniają, aby ich oddziały lub jednostki zależne z większościowym udziałem, które mają siedzibę w państwie trzecim, określały, czy zgodę ich klientów oraz, w stosownych przypadkach, beneficjentów rzeczywistych ich klientów można wykorzystać do legalnego przezwyciężenia ograniczeń lub zakazów, o których mowa w lit. a) ppkt (ii);

c) zapewniają, aby ich oddziały lub jednostki zależne z większościowym udziałem, które mają siedzibę w państwie trzecim, wymagały od swoich klientów oraz, w stosownych przypadkach, beneficjentów rzeczywistych swoich klientów udzielenia zgody w celu przezwyciężenia ograniczeń lub zakazów, o których mowa w lit. a) ppkt (ii), w stopniu, w jakim jest to zgodne z prawem państwa trzeciego.

2. Jeżeli udzielenie zgody, o której mowa w ust. 1 lit. c), jest niemożliwe, w celu zarządzania ryzykiem związanym z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu instytucje kredytowe i instytucje finansowe wprowadzają dodatkowe środki, a także standardowe środki na rzecz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

Tego rodzaju dodatkowe środki obejmują dodatkowy środek określony w art. 8 lit. c) oraz co najmniej jeden ze środków określonych w lit. a), b), d), e) i f) tego artykułu.

W przypadku gdy instytucja kredytowa lub instytucja finansowa nie jest w stanie skutecznie zarządzać ryzykiem związanym z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu poprzez stosowanie środków, o których mowa w ust. 1 i 2, podejmuje ona następujące działania:

a) zapewnia, by oddział lub jednostka zależna z większościowym udziałem zakończyły stosunki gospodarcze;

b) zapewnia, by oddział ani jednostka zależna z większościowym udziałem nie przeprowadziły sporadycznej transakcji;

c) zamyka niektóre lub wszystkie operacje prowadzone przez oddział oraz jednostkę zależną z większościowym udziałem, które mają siedzibę w państwie trzecim.

3. Instytucje kredytowe i instytucje finansowe określają zakres dodatkowych środków, o których mowa w ust. 2 i 3, z uwzględnieniem ryzyka, i są w stanie wykazać przed właściwym organem, że zakres dodatkowych środków jest odpowiedni w świetle ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu.