Rozporządzenie delegowane 2018/46 ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych i połowów głębinowych w wodach północno-zachodnich na rok 2018
Dz.U.UE.L.2018.7.13
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/46
z dnia 20 października 2017 r.
ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych i połowów głębinowych w wodach północnozachodnich na rok 2018
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 1 , w szczególności jego art. 15 ust. 6 i art. 18 ust. 1 i 3,
(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) W celu wdrożenia obowiązku wyładunku art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjmowania planów w zakresie odrzutów w drodze aktów delegowanych na okres nie dłuższy niż trzy lata, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.
(3) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/2375 2 określono plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach północnozachodnich na okres 2016-2018 w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez Belgię, Irlandię, Hiszpanię, Francję, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo w 2016 r.
(4) Belgia, Irlandia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w wodach północnozachodnich. Po zasięgnięciu opinii Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Wód Północno-Zachodnich te państwa członkowskie przedstawiły Komisji w dniu 31 maja 2017 r. nową wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów niektórych gatunków dennych i połowów głębinowych w wodach północnozachodnich na rok 2018. Wkład naukowy pozyskany od odpowiednich podmiotów naukowych został zweryfikowany przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) 3 . Środki zaproponowane w nowej wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i mogą być włączone do niniejszego rozporządzenia.
(5) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku w wodach północnozachodnich stosuje się najpóźniej od dnia 1 stycznia 2016 r. w odniesieniu do gatunków określających połowy podlegających limitom połowowym. W nowej wspólnej rekomendacji określono floty, które muszą wywiązywać się z obowiązku wyładunku w ramach wielogatunkowych połowów dorsza, plamiaka, witlinka i czarniaka; w połowach homarca; w ramach wielogatunkowych połowów soli i gładzicy oraz w połowach morszczuka, smuklicy i rdzawca.
(6) Zgodnie z nową wspólną rekomendacją plan w zakresie odrzutów na rok 2018 powinien obejmować, oprócz połowów określonych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/2375 (tj. bardzo mieszanych połowów dorsza, plamiaka, witlinka i czarniaka, połowów homarca, wielogatunkowych połowów soli i gładzicy oraz połowów morszczuka, smuklicy i rdzawca), połowy czarniaka w rejonach ICES VI, Vb i VII. W niektórych połowach należy uwzględnić również przyłowy.
(7) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się ponadto, by obowiązek wyładunku stosować od 2018 r. do połowów głębinowych dokonywanych przy użyciu włoków i niewodów ukierunkowanych na pałasza czarnego, molwę niebieską i buławika w podobszarze ICES VI i rejonie ICES Vb.
(8) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się na rok 2018 wyłączenie z uwagi na przeżywalność, zgodnie z art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do homarca poławianego przy użyciu więcierzy, pułapek lub koszy w rejonie ICES VI i podobszarze VII, przy uwzględnieniu cech narzędzia połowowego, praktyk połowowych i danego ekosystemu. STECF stwierdził, że wyłączenie jest uzasadnione. W związku z tym wyłączenie to należy zawrzeć w nowym planie w zakresie odrzutów na rok 2018.
(9) W nowej wspólnej rekomendacji na rok 2018 proponuje się wyłączenie z uwagi na przeżywalność, zgodnie z art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do soli poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, poławianej włokami rozpornicowymi (80-99 mm) w rejonie ICES VIId w obrębie sześciu mil morskich od linii brzegu i poza stwierdzonymi obszarami dojrzewania narybku. STECF zauważył, że należy określić obszary dojrzewania narybku, o których mowa w rozporządzeniu. W związku z tym wyłączenie to należy uwzględnić w planie w zakresie odrzutów na rok 2018, pod warunkiem że zainteresowane państwa członkowskie przeprowadzą dodatkowe badania i przedstawią informacje o lokalizacji obszarów dojrzewania narybku.
(10) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się na rok 2018 siedem wyłączeń de minimis z obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów i do określonego poziomu. Dowody dostarczone przez państwa członkowskie zostały zweryfikowane przez STECF, który stwierdził, że wspólna rekomendacja zawiera uzasadnione argumenty potwierdzające, że dalsza poprawa selektywności jest trudna do osiągnięcia, lub dotyczące nieproporcjonalnych kosztów postępowania z przypadkowymi połowami, poparte w niektórych przypadkach jakościową oceną kosztów. W związku z powyższym oraz wobec braku zróżnicowanych informacji naukowych, należy zawrzeć te wyłączenia de minimis w planie w zakresie odrzutów na rok 2018 zgodnie z udziałami procentowymi zaproponowanymi we wspólnej rekomendacji i na poziomie nieprzekraczającym wielkości dozwolonych w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(11) Wyłączenie de minimis proponowane dla witlinka, wynoszące maksymalnie 6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające włoków dennych i niewodów o rozmiarze oczka sieci mniejszym niż 100 mm do poławiania witlinka w rejonach ICES VIId i VIIe, opiera się na fakcie, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia.
(12) Wyłączenie de minimis proponowane dla witlinka, wynoszące maksymalnie 6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające włoków dennych i niewodów o rozmiarze oczka sieci nie mniejszym niż 100 mm do poławiania witlinka w rejonach ICES VIIb-VIIj, opiera się na fakcie, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia.
(13) Wyłączenie de minimis proponowane dla witlinka, wynoszące w 2018 r. maksymalnie 6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające włoków dennych i niewodów o rozmiarze oczka sieci mniejszym niż 100 mm do poławiania witlinka w podobszarze ICES VII (z wyłączeniem VIIa, VIId i VIIe), opiera się na fakcie, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia.
(14) W odniesieniu do tych trzech wyłączeń de minimis proponowanych dla witlinka rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2375 nakłada na państwa członkowskie obowiązek przedłożenia Komisji dodatkowych informacji naukowych uzasadniających wyłączenia. STECF stwierdził, że mimo iż brakuje kompletnych dowodów, przedstawione dodatkowe informacje odpowiadają na niektóre obawy STECF. STECF podkreślił potrzebę bardziej spójnego podejścia do tego stada. W oparciu o dowody naukowe zweryfikowane przez STECF oraz biorąc pod uwagę poprawę jakości dowodów uzasadniających wyłączenie, wyłączenie to należy utrzymać i włączyć je do planu w zakresie odrzutów na 2018 r.
(15) Wyłączenie de minimis proponowane dla homarca, wynoszące maksymalnie 6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonywanych przez statki poławiające homarca w podobszarze ICES VII, opiera się na fakcie, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że wyłączenie jest uzasadnione. W związku z tym wyłączenie to należy zawrzeć w nowym planie w zakresie odrzutów na rok 2018.
(16) Wyłączenie de minimis proponowane dla homarca, wynoszące maksymalnie 2 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki poławiające homarca w podobszarze ICES VI, opiera się na fakcie, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia oraz istnieją informacje ilościowe potwierdzające nieproporcjonalność kosztów postępowania z przypadkowymi połowami. STECF stwierdził, że wyłączenie jest uzasadnione. W związku z tym wyłączenie to należy zawrzeć w nowym planie w zakresie odrzutów na rok 2018.
(17) Wyłączenie de minimis proponowane dla soli, wynoszące maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające narzędzi TBB o zwiększonej selektywności o rozmiarze oczka sieci wynoszącym 80-199 mm w rejonach ICES VIId, VIIe, VIIf i VIIg i VIIh, opiera się na fakcie, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że wyłączenie ma na celu kompensowanie używania bardziej selektywnych narzędzi i że powinno objąć pozostałe ilości odrzutów. W związku z tym wyłączenie to należy zawrzeć w nowym planie w zakresie odrzutów na rok 2018.
(18) Wyłączenie de minimis proponowane dla soli, wynoszące maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające drygawic i sieci skrzelowych do połowów soli w rejonach ICES VIId, VIIe, VIIf i VIIg, opiera się na fakcie, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że wyłączenie jest dobrze zdefiniowane. W związku z tym wyłączenie to należy zawrzeć w nowym planie w zakresie odrzutów na rok 2018.
(19) Zakres niektórych przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/2375 ogranicza się do roku 2017. Należy zatem uchylić wspomniane rozporządzenie i zastąpić je nowym rozporządzeniem z mocą od dnia 1 stycznia 2018 r.
(20) Ponieważ środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |