Rozporządzenie delegowane 2018/1644 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres porozumień o współpracy z właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i praktyki nadzorcze uznano za równoważne

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.274.33

Akt obowiązujący

Wersja od: 5 listopada 2018 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1644

z dnia 13 lipca 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres porozumień o współpracy z właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i praktyki nadzorcze uznano za równoważne

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 ¹ , w szczególności jego art. 30 ust. 5 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W art. 30 rozporządzenia (UE) 2016/1011 określono warunki dopuszczenia wskaźników referencyjnych opracowywanych przez administratora mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim do stosowania w Unii. Jednym z tych warunków jest przyjęcie decyzji dotyczącej równoważności, uznającej ramy prawne i praktyki nadzorcze państwa trzeciego za równoważne. W art. 30 ust. 4 zobowiązano ESMA do zawarcia porozumienia o współpracy z właściwym organem państwa trzeciego, w stosunku do którego przyjęto decyzję dotyczącą równoważności.

(2) Porozumienie o współpracy powinno umożliwiać ESMA i właściwemu organowi państwa trzeciego wymianę wszelkich informacji istotnych z punktu widzenia wypełniania ich zadań nadzorczych. Komisja może przyjąć szereg decyzji dotyczących równoważności, w wyniku czego wskaźniki referencyjne opracowywane przez administratorów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwach, których dotyczą te decyzje, mogą kwalifikować się do stosowania przez podmioty nadzorowane w Unii. Istotne jest zatem, aby każde z tych porozumień o współpracy zawierało takie same minimalne wymogi dotyczące formularzy i procedur stosowanych na potrzeby wymiany informacji, w tym takie same postanowienia dotyczące poufności oraz takie same warunki regulujące wykorzystanie informacji uzyskanych na podstawie porozumienia o współpracy.

(3) Właściwe organy państw trzecich, których ramy prawne i praktyki nadzorcze uznano za równoważne, mają odpowiednią wiedzę na temat wszystkich istotnych wydarzeń i zmian okoliczności, które mogą wywierać wpływ na administratorów wskaźników referencyjnych w ich jurysdykcji. Jeżeli podmioty nadzorowane stosują w Unii wskaźniki referencyjne opracowane przez administratorów z tych jurysdykcji, właściwe jest, aby właściwe organy z tych jurysdykcji informowały ESMA o tych wydarzeniach i zmianach. W porozumieniach o współpracy należy zatem zawrzeć postanowienie, zgodnie z którym o wszystkich tych wydarzeniach i zmianach należy informować ESMA.

(4) Podobnie właściwe organy państw trzecich muszą być informowane o działalności administratorów, których nadzorują. W porozumieniach o współpracy należy zatem przewidzieć, że ESMA ma obowiązek informować właściwy organ państwa trzeciego, jeżeli administratorzy nadzorowani przez ten organ powiadomią ESMA, że wyrazili zgodę na stosowanie ich wskaźników referencyjnych przez podmioty nadzorowane w Unii.

(5) Z wyjątkiem obowiązku cofnięcia rejestracji administratorów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim, który to obowiązek przewidziano w art. 31 rozporządzenia (UE) 2016/1011, ESMA nie posiada uprawnień w zakresie bezpośredniego nadzoru nad administratorami mającymi siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim. Polega on natomiast na nadzorze sprawowanym przez właściwy organ danego państwa trzeciego oraz na prowadzonej z tym organem współpracy. W porozumieniach o współpracy należy zatem zawrzeć postanowienia określające odpowiednie role stron zaangażowanych we współpracę w zakresie nadzoru, w tym kontrole na miejscu.

(6) W art. 32 ust. 5 akapit trzeci lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011 wprowadzono wymóg, zgodnie z którym porozumienia o współpracy między właściwymi organami państw trzecich a właściwymi organami państw członkowskich odniesienia muszą mieć ten sam minimalny zakres co porozumienia o współpracy między ESMA a właściwymi organami państw trzecich. Ustalając minimalny zakres porozumień o współpracy z ESMA, należy zatem zapewnić, aby zakres ten był również odpowiedni z punktu widzenia porozumień o współpracy wymaganych na podstawie art. 32 ust. 5.

(7) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez ESMA.

(8) ESMA nie przeprowadził otwartych konsultacji publicznych w sprawie projektu regulacyjnych standardów technicznych stanowiącego podstawę niniejszego rozporządzenia, ani nie przeanalizował związanych z nimi potencjalnych kosztów i korzyści, ponieważ uznał, że byłoby to niewspółmierne w stosunku do zakresu i skutków tych standardów ze względu na fakt, że standardy te bezpośrednio dotyczą wyłącznie właściwych organów państw trzecich, właściwych organów państw członkowskich oraz ESMA, nie dotyczą natomiast uczestników rynku.

(9) ESMA zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 ² .

(10) Administratorom należy zapewnić wystarczająco dużo czasu na zapewnienie zgodności z wymogami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zacząć obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od dnia jego wejścia w życie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres porozumień o współpracy

W porozumieniach o współpracy, o których mowa w art. 30 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1011 ("porozumienie o współpracy"), wyraźnie określa się zakres ich stosowania. Zakres ten obejmuje współpracę między stronami co najmniej w następujących sprawach:

a) wymiana informacji i dokonywanie powiadomień istotnych z punktu widzenia wypełniania zadań nadzorczych każdej ze stron;

b) wszelkie kwestie, które mogą być istotne z punktu widzenia operacji, działalności lub usług administratorów objętych danym porozumieniem o współpracy, w tym przekazywanie ESMA informacji na temat przepisów ustawowych i wykonawczych, którym administratorzy podlegają w państwie trzecim, oraz na temat wszelkich istotnych zmian tych przepisów ustawowych lub wykonawczych;

c) wszelkie działania regulacyjne lub nadzorcze podejmowane przez właściwy organ państwa trzeciego lub udzielone przez niego zezwolenia w odniesieniu do dowolnego administratora, który wyraził zgodę na stosowanie wskaźników referencyjnych w Unii, w tym zmiany obowiązków lub wymogów, którym podlega administrator, a które mogą mieć wpływ na nieprzerwane przestrzeganie przez administratora mających zastosowanie przepisów ustawowych i wykonawczych.

Artykuł  2

Wymiana informacji i dokonywanie powiadomień

Porozumienia o współpracy zawierają przynajmniej następujące postanowienia w odniesieniu do informacji wymienianych i powiadomień przekazywanych na podstawie tych porozumień:

a) postanowienie, zgodnie z którym wnioski o udzielenie informacji muszą zawierać co najmniej wskazanie informacji, o które występuje organ wnioskujący, oraz krótki opis przedmiotu wniosku, celu, w jakim wystąpiono o informacje, oraz odnośnych przepisów ustawowych i wykonawczych mających zastosowanie do działalności związanej ze wskaźnikami referencyjnymi;

b) szczegółowe informacje dotyczące mechanizmu lub mechanizmów wymiany lub przekazywania informacji i powiadomień;

c) postanowienie, zgodnie z którym informacje i powiadomienia muszą być wymieniane lub przekazywane na piśmie;

d) postanowienie zobowiązujące do stosowania środków mających na celu zapewnienie, by wymiana lub przekazywanie informacji odbywały się w bezpieczny sposób;

e) postanowienie, zgodnie z którym informacje i powiadomienia muszą być przekazywane niezwłocznie oraz, w stosownych przypadkach, w odpowiednim terminie określonym w danym porozumieniu.

Artykuł  3

Współpraca w zakresie nadzoru

1. W porozumieniach o współpracy określa się ramy na potrzeby koordynacji działań nadzorczych podejmowanych przez strony w obszarze nadzoru nad wskaźnikami referencyjnymi, w tym co najmniej następujące wymogi:

a) wymóg, zgodnie z którym sygnatariusz zamierzający podjąć działanie nadzorcze musi wpierw wystosować pisemny wniosek dotyczący danego działania;

b) wymóg, zgodnie z którym wspomniany wniosek musi określać kontekst faktyczny i prawny danego działania oraz jego szacunkowe ramy czasowe;

c) wymóg potwierdzenia na piśmie odbioru wniosku przez drugiego sygnatariusza w terminie dziesięciu dni roboczych od daty jego otrzymania.

2. Do celów koordynacji kontroli na miejscu w jurysdykcji właściwego organu w państwie trzecim w porozumieniach o współpracy określa się procedurę stosowaną przez strony w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie warunków regulujących kontrole na miejscu, w tym co najmniej warunki określające ich role i obowiązki, prawo właściwego organu państwa trzeciego do uczestnictwa w każdej kontroli na miejscu, jak również spoczywający na tym organie obowiązek udzielania pomocy w weryfikacji, interpretacji i analizie treści publicznych i niepublicznych ksiąg i ewidencji oraz w pozyskiwaniu informacji od członków zarządu i kierownictwa wyższego szczebla każdego administratora objętego danym porozumieniem.

Artykuł  4

Poufność, wykorzystanie informacji i ochrona danych

1. W porozumieniach o współpracy zawiera się wymóg, zgodnie z którym strony nie mogą ujawniać informacji, które między sobą wymieniają lub które sobie przekazują na podstawie porozumienia o współpracy, z wyjątkiem przypadków, gdy strona, która przekazała informacje, udzieliła na to swojej uprzedniej pisemnej zgody lub gdy ujawnienie danych stanowi konieczny i proporcjonalny obowiązek wynikający z prawa Unii lub prawa krajowego, w szczególności w kontekście dochodzeń lub późniejszych postępowań sądowych.

2. W porozumieniach o współpracy zawiera się wymóg, zgodnie z którym informacje uzyskane przez organ na podstawie danego porozumienia muszą być bezpiecznie przechowywane, oraz dopuszcza się wykorzystywanie informacji wyłącznie do celu określonego przez organ w swoim wniosku o udzielenie informacji lub, jeżeli informacje przekazano inaczej niż w oparciu o wniosek, wyłącznie w celu umożliwienia temu organowi wykonywania jego funkcji regulacyjnych i nadzorczych. Organ te może jednak wykorzystywać te informacje w innym celu, jeżeli uzyskał na to uprzednią pisemną zgodę organu, którzy przekazał informacje na podstawie porozumienia.

3. W przypadku gdy w porozumieniu o współpracy dopuszczono wymianę danych osobowych, w takim porozumieniu zawiera się postanowienia gwarantujące odpowiednie środki służące ochronie tych danych, które są zgodne z wszystkimi przepisami o ochronie danych mającymi zastosowanie w jurysdykcjach właściwych organów, które są stroną danego porozumienia o współpracy.

Artykuł  5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 25 stycznia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 1.

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).