Rozporządzenie delegowane 2015/63 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.11.44

Akt obowiązujący

Wersja od: 21 marca 2024 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/63

z dnia 21 października 2014 r.

uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 ¹ , w szczególności jej art. 103 ust. 7 i 8,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 2014/59/UE nakłada na państwa członkowskie wymóg ustanowienia mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w celu zapewnienia skutecznego zastosowania instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz skutecznego wykonania uprawnień w zakresie prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Te mechanizmy finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji muszą dysponować odpowiednimi zasobami finansowymi, tak aby umożliwić skuteczne funkcjonowanie ram restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, w związku z czym posiadają one uprawnienia do pobierania składek ex ante od instytucji, które uzyskały na ich terytorium zezwolenie na prowadzenie działalności, w tym również od oddziałów unijnych ("instytucje").

(2) Państwa członkowskie mają zatem obowiązek pobierać składki ex ante na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji nie tylko od instytucji, ale zgodnie z art. 103 ust. 1 wspomnianej dyrektywy również od oddziałów unijnych. Oddziały unijne są również objęte uprawnieniami Komisji do przyjęcia aktów delegowanych na podstawie art. 103 ust. 7 i 8 wspomnianej dyrektywy. Uwzględniając jednak fakt, na mocy art. 47 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE ² , że wymogi ostrożnościowe i zasady nadzoru w stosunku do oddziałów unijnych wchodzą w zakres kompetencji państw członkowskich, wiele wskaźników korekty o ryzyko określonych w niniejszym rozporządzeniu delegowanym jest niewłaściwych z punktu widzenia ich bezpośredniego stosowania do oddziałów unijnych. W związku z tym oddziały unijne nie są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, ale mogą zostać objęte specjalnym systemem opracowanym w przyszłości przez Komisję w akcie delegowanym.

(3) Zgodnie z art. 6, 15, 16, 95 i 96 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ³  niektóre firmy inwestycyjne, które mają zezwolenie na świadczenie usług i prowadzenie działalności jedynie w ograniczonym zakresie, nie podlegają określonym wymogom kapitałowym i wymogom dotyczącym płynności lub mogą zostać z nich zwolnione. W związku z tym wiele wskaźników korekty o ryzyko, które należy określić, nie miałoby do nich zastosowania. Mimo iż zgodnie z art. 103 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE państwa członkowskie mają obowiązek pobierania od tych firm inwestycyjnych składek ex ante, właściwe jest pozostawienie im uprawnień do określenia korekty o ryzyko, tak aby uniknąć nakładania nieproporcjonalnych obciążeń na te firmy. W związku z tym te firmy inwestycyjne nie powinny być objęte zakresem niniejszego rozporządzenia.

(4) Zgodnie z art. 102 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE państwa członkowskie powinny zapewnić, aby w okresie między datą wejścia w życie tej dyrektywy a dniem 31 grudnia 2024 r. wysokość dostępnych środków finansowych posiadanych przez ich krajowe mechanizmy finansowania osiągnęła poziom co najmniej 1 % kwoty depozytów gwarantowanych wszystkich instytucji, które uzyskały na ich terytorium zezwolenie na prowadzenie działalności. W okresie tym składki na rzecz mechanizmów finansowania powinny być rozłożone w czasie możliwie równomiernie aż do osiągnięcia poziomu docelowego, przy uwzględnieniu fazy cyklu koniunkturalnego oraz wpływu, jaki procykliczne składki mogą mieć na sytuację finansową instytucji wnoszących składki.

(5) Art. 103 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE nakłada wymóg pobierania składek co najmniej raz w roku, tak aby osiągnąć poziom docelowy określony w art. 102 tej dyrektywy. Zgodnie z art. 103 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE składka roczna powinna odzwierciedlać wielkość instytucji, gdyż podstawę składki powinna stanowić stała kwota obliczana w oparciu o wysokość zobowiązań danej instytucji ("podstawowa składka roczna"); ponadto odzwierciedla ona poziom ryzyka stosownych rodzajów działalności instytucji, jako że podstawowa składka roczna powinna zostać skorygowana proporcjonalnie do profilu ryzyka danej instytucji ("dodatkowa korekta o ryzyko"). Wielkość instytucji stanowi pierwszy wskaźnik ryzyka stwarzanego przez tę instytucję. Im większa instytucja, tym większe jest prawdopodobieństwo, że w przypadku trudnej sytuacji organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji będzie uważał, że w interesie publicznym leży przeprowadzenie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji tej instytucji i skorzystanie z mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w celu zapewnienia skutecznego zastosowania instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(6) Sprecyzowanie sposobu dokonywania przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji korekty składek proporcjonalnie do profilu ryzyka instytucji wymaga określenia elementów ryzyka i wskaźników ryzyka, które powinny być stosowane na potrzeby wyznaczenia profilu ryzyka instytucji, określenia mechanizmu stosowania korekty o ryzyko w odniesieniu do podstawowej składki rocznej, a także określenia podstawowej składki rocznej jako punktu wyjścia dla korekty o ryzyko. Elementy, które miałyby stanowić uzupełnienie kryteriów ryzyka przewidzianych w art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE, należy określić w sposób umożliwiający utrzymanie równych warunków działania w państwach członkowskich oraz silnego rynku wewnętrznego, poprzez uniknięcie różnic między podejściami państw członkowskich w zakresie obliczania składek na rzecz ustanowionych przez nie mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Dzięki temu składki wnoszone przez instytucje na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji mogą być porównywalne i przewidywalne między poszczególnymi rodzajami banków, co stanowi istotny element równych warunków działania na rynku wewnętrznym.

(7) Art. 5 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 ⁴  stanowi, że Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji ("Jednolitą Radę") ustanowioną na podstawie art. 42 ust. 1 tego rozporządzenia uznaje się, do celów stosowania tego rozporządzenia i dyrektywy 2014/59/UE, za odpowiedni krajowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w przypadku gdy wykonuje ona zadania i uprawnienia, które zgodnie z tą dyrektywą mają być wykonywane przez krajowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Zważywszy, że art. 70 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 upoważnia Jednolitą Radę do obliczania - w drodze stosowania niniejszego rozporządzenia przyjętego na mocy art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE - składek instytucji na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, który z dniem 1 stycznia 2016 r. zastąpi mechanizmy finansowania państw członkowskich uczestniczących w jednolitym mechanizmie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, pojęcie organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w ramach niniejszego rozporządzenia powinno również obejmować Jednolitą Radę.

(8) Obliczanie składek na poziomie indywidualnym prowadziłoby w przypadku grup do podwójnego liczenia niektórych zobowiązań przy określaniu podstawowej składki rocznej dla poszczególnych podmiotów wchodzących w skład grupy, jako że zobowiązania związane z umowami zawieranymi między sobą przez podmioty należące do tej samej grupy stanowiłyby część zobowiązań ogółem uwzględnianych przy określaniu podstawowej składki rocznej każdego podmiotu należącego do grupy. W związku z tym w przypadku grup należy doprecyzować określanie podstawowej składki rocznej celem uwzględnienia wzajemnych powiązań między podmiotami grupy i uniknięcia podwójnego liczenia ekspozycji wewnątrzgrupowych. Aby zapewnić równe warunki działania między podmiotami wchodzącymi w skład grupy a instytucjami, które są członkami tego samego instytucjonalnego systemu ochrony lub są trwale powiązane z tym samym organem centralnym, instytucje te powinny podlegać takiemu samemu traktowaniu.

(9) Do celów obliczania podstawowej składki rocznej podmiotu należącego do grupy, zobowiązania ogółem, które należy uwzględnić, nie powinny obejmować zobowiązań wynikających z jakichkolwiek umów, które dany podmiot należący do grupy zawarł z jakimkolwiek innym podmiotem należącym do tej samej grupy. Wyłączenie to powinno jednak być możliwe wyłącznie w przypadku, gdy każdy z podmiotów należących do grupy ma siedzibę w Unii, jest w pełni objęty tym samym nadzorem skonsolidowanym, podlega odpowiednim scentralizowanym procedurom oceny, pomiaru i kontroli ryzyka oraz jeżeli nie istnieją obecnie i nie są przewidywane w przyszłości istotne przeszkody praktyczne lub prawne w odniesieniu do szybkiej spłaty stosownych zobowiązań w terminie ich wymagalności. Powinno to zapobiec nieuwzględnianiu zobowiązań w podstawie obliczania składek w przypadku, gdy nie ma gwarancji, że ekspozycje z tytułu pożyczek wewnątrzgrupowych zostaną pokryte w sytuacji pogorszenia sytuacji finansowej grupy. Ponadto, aby uniknąć sytuacji, w której wyłączenie zobowiązań wewnątrzgrupowych prowadzi do przyznania korzyści podmiotom należącym do grupy, które korzystają z takiego wyłączenia, wyłączenie to nie powinno umożliwiać zainteresowanym instytucjom korzystania z uproszczonego systemu składek dostępnego dla małych instytucji, jeżeli - po wyłączeniu zobowiązań wewnątrzgrupowych - instytucja kwalifikowałaby się do systemu uproszczonego. Aby zapewnić równe warunki działania między podmiotami wchodzącymi w skład grupy a instytucjami, które są członkami tego samego instytucjonalnego systemu ochrony lub są trwale powiązane z tym samym organem centralnym, instytucje te powinny podlegać takiemu samemu traktowaniu.

(10) W drodze odstępstwa od zasady, że obliczenia składek należy dokonywać na poziomie indywidualnym, w przypadku organu centralnego z powiązanymi z nim instytucjami kredytowymi, które są całkowicie lub częściowo zwolnione z wymogów ostrożnościowych w prawie krajowym zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013, przepisy dotyczące składek ex ante powinny mieć zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do organu centralnego i powiązanych instytucji kredytowych jako całości na zasadzie skonsolidowanej, ponieważ wypłacalność i płynność organu centralnego i wszystkich powiązanych instytucji są monitorowane jako całość na podstawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych tych instytucji.

(11) Obliczanie podstawowej składki rocznej należy również doprecyzować w przypadku infrastruktur rynku finansowego. Niektóre infrastruktury rynku finansowego, np. kontrahenci centralni lub centralne depozyty papierów wartościowych, posiadają również zezwolenie na prowadzenie działalności jako instytucje kredytowe. W szczególności niektóre centralne depozyty papierów wartościowych świadczą usługi bankowe, które mają charakter pomocniczy w stosunku do ich działalności jako infrastruktura rynkowa. W przeciwieństwie do instytucji kredytowych centralne depozyty papierów wartościowych nie utrzymują gwarantowanych depozytów, lecz głównie salda śróddzienne lub jednodniowe (overnight) wynikające z rozrachunku transakcji na papierach wartościowych, który świadczą na rzecz instytucji finansowych lub banków centralnych. Zasadniczo nie prowadzi to do powstawania sald gotówkowych, które można by przyrównać do środków finansowych pozyskiwanych w celu prowadzenia działalności bankowej. Ponieważ usługi bankowe świadczone przez infrastruktury rynku finansowego mają charakter pomocniczy w stosunku do ich głównych rodzajów działalności, jakie stanowią rozliczenie lub rozrachunek, w odniesieniu do których podmioty te podlegają surowym wymogom ostrożnościowym na podstawie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 ⁵  oraz (UE) nr 909/2014 ⁶ , jak również stosownym przepisom rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dyrektywy 2013/36/UE, a także ponieważ model biznesowy infrastruktur rynku finansowego nie pociąga za sobą ryzyk porównywalnych z ryzykami związanymi z działalnością instytucji kredytowej, przy określaniu kwoty ich zobowiązań ogółem do celów obliczania ich podstawowej składki rocznej należy uwzględniać jedynie zobowiązania związane z pomocniczą działalnością bankową tych podmiotów.

(12) Rachunkowość instrumentów pochodnych jest w Unii niezharmonizowana w odniesieniu do jednostkowych sprawozdań finansowych, co może wpływać na kwotę zobowiązań uwzględnianych do celów obliczenia składek poszczególnych banków. Metodyka wskaźnika dźwigni, o której mowa w art. 429 ust. 6 i 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, ma zastosowanie do wszystkich banków i zapewnia, że te same kontrakty pochodne, a w szczególności kompensowanie kontraktów pochodnych, będą uwzględniane w ten sam sposób niezależnie od ram rachunkowości, którym podlega dany bank. W związku z tym, aby zapewnić zharmonizowane traktowanie instrumentów pochodnych przy określaniu podstawowej składki rocznej, umożliwiające porównywalność ich wyceny między instytucjami oraz zapewniające równe warunki działania w całej Unii, instrumenty pochodne powinny być wyceniane zgodnie z przepisami art. 429 ust. 6 i 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Jednakże aby zapewnić przewidywalność wyceny instrumentów pochodnych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013, należy przewidzieć, by wycena ta nie mogła prowadzić do wartości, która jest mniejsza niż 75 % wartości danych instrumentów pochodnych określonej zgodnie z mającymi zastosowanie ramami rachunkowości.

(13) Niektóre instytucje kredytowe mają status banków rozwoju, których celem jest promowanie celów polityki publicznej rządu centralnego lub regionalnego lub samorządu lokalnego w państwie członkowskim, zazwyczaj poprzez udzielanie kredytów preferencyjnych na zasadach niekonkurencyjnych i w sposób nienastawiony na zysk. Kredyty udzielane przez tego rodzaju instytucje są bezpośrednio lub pośrednio częściowo gwarantowane przez rząd centralny lub regionalny lub samorząd lokalny. Kredyty preferencyjne są udzielane na zasadach niekonkurencyjnych i w sposób nienastawiony na zysk w celu promowania celów polityki publicznej Unii bądź rządu centralnego lub regionalnego w państwie członkowskim. Kredyty preferencyjne są niekiedy udzielane przez inną instytucję działającą w charakterze pośrednika (kredyty pass through). W takich przypadkach instytucja kredytowa działająca w charakterze pośrednika otrzymuje kredyt preferencyjny od wielostronnego banku rozwoju lub podmiotu sektora publicznego i przekazuje go dalej innym instytucjom kredytowym, które udzielają go faktycznym klientom. Ponieważ instytucja kredytowa działająca w charakterze pośrednika przekazuje płynność z tych kredytów od inicjującego banku rozwoju do instytucji kredytującej lub innej instytucji pośredniczącej, tego rodzaju zobowiązania nie powinny być zawarte w zobowiązaniach ogółem uwzględnianych do celów określenia podstawowej składki rocznej.

(14) Art. 103 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE zobowiązuje wszystkie instytucje do wnoszenia składek na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Konieczne jest jednak zapewnienie proporcjonalnej i sprawiedliwej równowagi między obowiązkiem każdej instytucji do wnoszenia składek na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji a jej wielkością, profilem ryzyka, zakresem i stopniem złożoności jej działalności, jej powiązaniami z innymi instytucjami lub z systemem finansowym ogółem, wpływem, jaki jej upadłość może mieć na rynki finansowe, inne instytucje, warunki finansowania lub na gospodarkę w szerszym ujęciu, a tym samym prawdopodobieństwem, że instytucja zostanie objęta restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz skorzysta z mechanizmu finansowania. Wyżej wymienione elementy są zgodnie z art. 4 dyrektywy 2014/59/UE uwzględniane przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przy podejmowaniu decyzji, czy określone instytucje powinny być objęte uproszczonymi obowiązkami w odniesieniu do wymogów w zakresie planów naprawy oraz planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Oceniając zachowanie właściwej równowagi między przestrzeganiem wymogów określonych w dyrektywie 2014/59/UE a specyfiką różnych instytucji objętych jej zakresem, należy również uwzględnić obciążenia administracyjne, które dla niektórych instytucji i organów ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wiążą się z obliczaniem składek rocznych.

(15) Małe instytucje zazwyczaj nie mają wysokiego profilu ryzyka, często są źródłem mniejszego ryzyka systemowego niż duże instytucje, a w wielu przypadkach wpływ ich upadłości na gospodarkę ogółem jest mniejszy niż w przypadku dużych instytucji. Jednocześnie nie można całkowicie wykluczyć potencjalnego wpływu upadłości małych instytucji na stabilność finansową, gdyż również małe instytucje mogą generować ryzyko systemowe ze względu na ich rolę w szerzej rozumianym systemie bankowym, skumulowane skutki związane z siecią ich powiązań lub efekt domina, do którego mogą się przyczynić, gdy ich upadłość spowoduje spadek zaufania do systemu bankowego.

(16) Uwzględniając fakt, że w większości przypadków małe instytucje nie stwarzają ryzyka systemowego i mniejsze jest prawdopodobieństwo objęcia ich restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją, co w konsekwencji zmniejsza prawdopodobieństwo, że będą one korzystać z mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (w porównaniu z dużymi instytucjami), należy uprościć metodykę obliczania ich rocznych składek na rzecz tych mechanizmów. Roczne składki małych instytucji powinny obejmować kwotę ryczałtową ustaloną wyłącznie na podstawie podstawowej składki rocznej, proporcjonalnej do ich wielkości. Taka metodyka powinna umożliwić proporcjonalny system składek rocznych, gdyż -określając roczną składkę każdej instytucji - organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji musi przestrzegać rocznego docelowego poziomu mechanizmu finansowania. W tej sytuacji kwota ryczałtowa odzwierciedla fakt, że w wielu przypadkach małe instytucje stanowią mniejsze ryzyko, oraz umożliwia szersze dostosowanie składek większych instytucji - o zasadniczo większym znaczeniu systemowym - proporcjonalnie do ich profilu ryzyka.

(17) Aby ustalić, które instytucje należy uznawać za małe, należy posłużyć się dwiema wartościami progowymi; pierwszą z nich stanowi wartość zobowiązań ogółem (z wyłączeniem funduszy własnych) pomniejszonych o gwarantowane depozyty, która powinna wynosić maksymalnie 300 mln EUR, zaś drugą - wartość aktywów ogółem, która nie powinna przekraczać 1 mld EUR. Ta druga wartość progowa powinna uniemożliwić większym instytucjom, które spełniają pierwszą wartość progową dotyczącą kwoty zobowiązań, korzystanie z systemu uproszczonego.

(18) W obrębie kategorii małych instytucji należy dokonać dalszego rozróżnienia, gdyż niektóre z nich są bardzo małe, podczas gdy inne są bliskie przekroczenia maksymalnych wartości progowych umożliwiających im korzystanie z systemu uproszczonego. W ramach systemu jednej kwoty ryczałtowej roczne składki bardzo małych instytucji byłyby nieproporcjonalnie wyższe od składek tych małych instytucji, które są bliskie przekroczenia maksymalnych wartości progowych. Jednocześnie należy uniknąć sytuacji, w której system uproszczony prowadzi do nieproporcjonalnych różnic pod względem rocznych składek między największymi wśród małych instytucji a instytucjami, które nie kwalifikują się do objęcia systemem uproszczonym, gdyż nieznacznie przekraczają wartości progowe. Aby uniknąć tych niepożądanych skutków właściwe jest zatem ustanowienie systemu obejmującego kilka kategorii małych instytucji, których roczne składki powinny stanowić różnej wielkości kwoty ryczałtowe. Powinno to umożliwić progresję składek w obrębie systemu uproszczonego, jak również między najwyższą składką w formie kwoty ryczałtowej a najniższą składką obliczaną zgodnie z metodą, w ramach której podstawowa składka roczna jest dostosowywana odpowiednio do profilu ryzyka instytucji.

(19) Jeżeli organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji stwierdzi, że mała instytucja posiada szczególnie wysoki profil ryzyka, organ ten powinien mieć możliwość podjęcia decyzji, że dana instytucja nie powinna już być objęta systemem uproszczonym, lecz jej składka powinna być obliczana zgodnie z metodą, w ramach której roczna składka podstawowa jest korygowana zgodnie z czynnikami ryzyka innymi niż wielkość instytucji.

(20) Instytucje, o których mowa w art. 45 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE, nie będą dokapitalizowywane przy wykorzystaniu mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 44 i 101 dyrektywy 2014/59/UE, gdyż będą one likwidowane w ramach krajowych procedur upadłości lub innych typów procedur wykonywanych zgodnie z art. 38, 40 lub 42 dyrektywy 2014/59/UE i zaprzestaną one działalności. Wspomniane procedury gwarantują, że wierzyciele tych instytucji, w tym w stosownych przypadkach posiadacze obligacji zabezpieczonych, będą obciążani stratami w sposób spełniający cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W związku z tym składki wnoszone przez te instytucje na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny uwzględniać tę szczególną sytuację. Mechanizmy finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji mogą jednak zostać wykorzystane do innych celów, o których mowa w art. 101 dyrektywy 2014/59/UE. Jeżeli jakakolwiek tego rodzaju instytucja korzysta z mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w którymkolwiek z tych celów, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien mieć możliwość porównania profilu ryzyka wszystkich innych instytucji objętych art. 45 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE z profilem ryzyka instytucji, która skorzystała z mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, oraz zastosowania metodyki określonej w niniejszym akcie delegowanym w odniesieniu do tych instytucji, których profil ryzyka jest podobny do profilu ryzyka instytucji, które korzystały z mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, lub jest od niego wyższy. Właściwe jest również ustanowienie wykazu elementów, które organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien uwzględnić, dokonując porównania profilów ryzyka.

(21) Aby organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w państwach członkowskich dysponowały zharmonizowaną interpretacją kryteriów określonych w art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE, dzięki czemu określenie wskaźnika ryzyka instytucji do celów obliczenia indywidualnych składek na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji następowałoby w podobny sposób w całej Unii, należy określić szereg elementów ryzyka oraz odpowiadających każdemu z nich wskaźników ryzyka, które powinny być uwzględniane przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przy ocenie profilu ryzyka instytucji. Aby zapewnić spójność z praktykami nadzorczymi, wskaźniki ryzyka powinny obejmować aktualne wartości odniesienia, które są stosowane obecnie do celów regulacyjnych bądź są dopiero opracowywane.

(22) Jeżeli właściwe przepisy przewidują wyłączenia, które zwalniają instytucje z określania niektórych wskaźników ryzyka na poziomie instytucji, oraz - w stosownych przypadkach - pod warunkiem że właściwe organy zezwalają na stosowanie tych wyłączeń, organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny oceniać stosowne wskaźniki na poziomie skonsolidowanym lub - w stosownych przypadkach - subskonsolidowanym, tak aby zagwarantować spójność z praktyką nadzorczą i zapewnić, aby grupy korzystające z tych wyłączeń nie były w nieuzasadniony sposób stawiane w gorszej sytuacji.

(23) Aby organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji mogły dysponować spójnym podejściem w kwestii znaczenia poszczególnych elementów ryzyka i wskaźników ryzyka, które powinny uwzględniać do celów określenia profilu ryzyka instytucji, w niniejszym rozporządzeniu należy również określić względne wagi każdego elementu ryzyka i wskaźnika ryzyka. Istotne jest jednak, by organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przyznać wystarczającą elastyczność w ocenie profilu ryzyka instytucji, poprzez zapewnienie im możliwości modulowania stosowania elementów ryzyka i wskaźników ryzyka zgodnie ze specyfiką każdej instytucji. Ponieważ nie można tego osiągnąć wyłącznie poprzez stworzenie określonego zakresu dla oceny profilu ryzyka, lecz wymaga to pewnego stopnia uznaniowości w podejmowaniu decyzji o wadze określonych wskaźników ryzyka na zasadzie indywidualnej, waga niektórych wskaźników ryzyka powinna mieć jedynie charakter orientacyjny lub też w odniesieniu do nich należy określić zakres, tak aby umożliwić organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podjęcie decyzji o znaczeniu tych wskaźników w danym przypadku.

(24) Przy określaniu znaczenia poszczególnych wskaźników odpowiadających danemu elementowi ryzyka, agregacji w obrębie elementów należy dokonywać przy wykorzystaniu ważonej średniej arytmetycznej poszczególnych wskaźników. Jeśli chodzi o obliczenie ostatecznego złożonego wskaźnika ryzyka odpowiadającego każdej instytucji, aby uniknąć efektu kompensaty między elementami ryzyka polegającego na tym, że instytucja osiągająca stosunkowo dobre wyniki pod względem kilku elementów oraz bardzo słabe wyniki pod względem innych elementów uzyskałaby ogółem średni wynik zgodnie ze średnią arytmetyczną poszczególnych elementów, obliczenie to powinno być oparte na ważonej średniej geometrycznej poszczególnych wskaźników.

(25) Zakres na potrzeby oceny stopnia ryzyka stwarzanego przez instytucję powinien być taki, aby umożliwiał wystarczającą modulację profilu ryzyka instytucji zgodnie z poszczególnymi elementami ryzyka i wskaźnikami ryzyka określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zapewniając jednocześnie wystarczającą pewność i przewidywalność w odniesieniu do rocznych kwot składek, jakie instytucje muszą wnosić zgodnie z dyrektywą 2014/59/UE i niniejszym rozporządzeniem.

(26) Aby zagwarantować, że składki są faktycznie opłacane, należy określić warunki i sposoby dokonywania płatności. W szczególności w odniesieniu do składek, które są wnoszone nie w gotówce, lecz w postaci nieodwołalnych zobowiązań do płatności zgodnie z art. 103 dyrektywy 2014/59/UE, należy określić udział nieodwołalnych zobowiązań do płatności, jaki każda instytucja może stosować, oraz rodzaj zabezpieczenia, jaki jest akceptowany celem zabezpieczenia tych nieodwołalnych zobowiązań do płatności, tak aby umożliwić organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zagwarantowanie faktycznej płatności przy wykonywaniu nieodwołalnego zobowiązania do płatności, jeżeli organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji napotka trudności w wykonaniu nieodwołalnego zobowiązania do płatności. Aby zagwarantować, że składki roczne są faktycznie opłacane, konieczne jest określenie szczególnego uprawnienia organów ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji do nakładania kar administracyjnych oraz innych środków administracyjnych na instytucje, które naruszają określone w niniejszym rozporządzeniu wymogi w zakresie obliczania i dostosowywania składek, np. poprzez niewywiązywanie się z obowiązku przekazania informacji żądanych przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien również posiadać uprawnienia do nakładania kar dziennych na instytucję, jeżeli dana instytucja jedynie częściowo opłaciła należną składkę roczną, nie opłaciła składki rocznej lub jeżeli instytucja ta nie stosuje się do wymogów określonych w powiadomieniu dokonanym przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Ponadto konieczne jest określenie szczególnych obowiązków dotyczących wymiany informacji między właściwymi organami a organami ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

(27) Aby zapewnić, by korekta o ryzyko w dalszym ciągu odzwierciedlała rozwój sytuacji w sektorze bankowym, a tym samym w sposób ciągły spełniała wymogi dyrektywy 2014/59/UE, w oparciu o doświadczenie zgromadzone w trakcie jej stosowania Komisja dokona do dnia 1 czerwca 2016 r. przeglądu korekty o ryzyko na potrzeby obliczania składek rocznych, a w szczególności adekwatności mnożnika korekty o ryzyko określonego w niniejszym rozporządzeniu i ewentualnej potrzeby zwiększenia górnego limitu mnożnika korekty o ryzyko.

(28) Ponieważ zgodnie z art. 130 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE państwa członkowskie mają obowiązek pobierać od dnia 1 stycznia 2015 r. roczne składki od instytucji, które uzyskały na ich terytorium zezwolenie na prowadzenie działalności, niniejsze rozporządzenie powinno również obowiązywać od dnia 1 stycznia 2015 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

SEKCJA  1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy określające:

a) metodykę obliczania i dostosowywania do profilu ryzyka instytucji składek wnoszonych przez instytucje na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

b) obowiązki instytucji w zakresie przekazywania informacji do celów obliczania składek i w zakresie wnoszenia składek na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

c) środki umożliwiające weryfikację przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, czy składki zostały prawidłowo wniesione.

Artykuł  2

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do instytucji, o których mowa w art. 103 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE, zdefiniowanych w jej art. 2 ust. 1 pkt 23. Rozporządzenie ma również zastosowanie do organu centralnego i instytucji powiązanych z nim na zasadzie skonsolidowanej, jeżeli instytucje powiązane są całkowicie lub częściowo zwolnione z wymogów ostrożnościowych zawartych w prawie krajowym zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

2. Wszelkie odniesienia do grupy powinny obejmować organ centralny i wszystkie instytucje kredytowe trwale powiązane z tym organem centralnym, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, oraz ich jednostki zależne.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje zawarte w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE ⁷  oraz w dyrektywie 2014/59/UE. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się ponadto następujące definicje:

1) "instytucje" oznaczają instytucje kredytowe zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 2 dyrektywy 2014/59/UE lub firmy inwestycyjne zdefiniowane w pkt 2 niniejszego artykułu, jak również organ centralny i wszystkie instytucje kredytowe trwale powiązane z tym organem centralnym, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jako całość na zasadzie skonsolidowanej, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 2 ust. 1;

2) "firmy inwestycyjne" oznaczają firmy inwestycyjne zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2014/59/UE, z wyjątkiem firm inwestycyjnych, które są objęte definicją zawartą w art. 96 ust. 1 lit. a) lub b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, lub firm inwestycyjnych, które prowadzą działalność określoną w pkt 8 sekcji A załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁸ , ale które nie prowadzą działalności określonej w pkt 3 lub 6 sekcji A załącznika I do tej dyrektywy;

3) "roczny poziom docelowy" oznacza łączną kwotę rocznych składek określonych dla każdego okresu składkowego przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w celu osiągnięcia poziomu docelowego, o którym mowa w art. 102 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE;

4) "mechanizm finansowania" oznacza mechanizm służący zapewnieniu skutecznego stosowania instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz skutecznego wykonywania uprawnień w zakresie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, o których mowa w art. 100 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE, przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

5) "roczna składka" oznacza kwotę, o której mowa w art. 103 dyrektywy 2014/59/UE, pobieraną w okresie składkowym przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na rzecz krajowego mechanizmu finansowania od każdej z instytucji, o których mowa w art. 2 niniejszego rozporządzenia;

6) "okres składkowy" oznacza rok kalendarzowy;

7) "organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji" oznacza organ, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 18 dyrektywy 2014/59/UE, lub inny odpowiedni organ wyznaczony przez państwo członkowskie do celów art. 100 ust. 2 i 6 dyrektywy 2014/59/UE;

8) "właściwy organ" oznacza właściwy organ zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 40 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

9) "systemy gwarancji depozytów" oznaczają systemy, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a), b) i c) dyrektywy 2014/49/UE;

10) "depozyty gwarantowane" oznaczają depozyty, o których mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 2014/49/UE, z wyjątkiem gwarantowanych tymczasowo wyższych depozytów zgodnie z art. 6 ust. 2 tej dyrektywy;

11) "zobowiązania ogółem" oznaczają należności ogółem określone w sekcji 3 dyrektywy Rady 86/635/EWG ⁹  lub zdefiniowane zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁰ ;

12) "aktywa ogółem" oznaczają sumę aktywów określoną w sekcji 3 dyrektywy 86/635/EWG lub zdefiniowaną zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1606/2002;

13) "łączna ekspozycja na ryzyko" oznacza łączną kwotę ekspozycji na ryzyko zdefiniowaną w art. 92 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

14) "współczynnik kapitału podstawowego Tier I" oznacza współczynnik, o którym mowa w art. 92 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

15) "minimalny wymóg dotyczący funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych" oznacza minimalny wymóg dotyczący funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych (MREL) zdefiniowany w art. 45 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE;

16) "fundusze własne" oznaczają fundusze własne zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 118 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

17) 11  "zobowiązania kwalifikowalne" oznaczają zobowiązania kwalifikowalne zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 71a dyrektywy 2014/59/UE;

18) "wskaźnik dźwigni" oznacza wskaźnik dźwigni zdefiniowany w art. 429 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

19) "wskaźnik pokrycia wypływów netto" oznacza wskaźnik pokrycia wypływów netto zdefiniowany w art. 412 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i szczegółowo określony w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/61 ¹² ;

20) "wskaźnik stabilnego finansowania netto" oznacza wskaźnik stabilnego finansowania netto zgłaszany zgodnie z art. 415 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

21) "kontrahent centralny" oznacza osobę prawną zdefiniowaną w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

22) "instrumenty pochodne" oznaczają instrumenty pochodne zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

23) "centralny depozyt papierów wartościowych" oznacza osobę prawną zdefiniowaną w art. 2 ust. 1 pkt 1 i art. 54 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 ¹³ ;

24) "rozrachunek" oznacza zamknięcie transakcji na papierach wartościowych zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia (UE) nr 909/2014;

25) "rozliczenie" oznacza proces ustalania pozycji zdefiniowany w art. 2 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

26) "infrastruktura rynku finansowego" oznacza, do celów niniejszego rozporządzenia, kontrahenta centralnego, o którym mowa w pkt 21 niniejszego artykułu, lub centralny depozyt papierów wartościowych, o którym mowa w pkt 23 niniejszego artykułu, którzy posiadają zezwolenie na prowadzenie działalności jako instytucja zgodnie z art. 8 dyrektywy 2013/36/UE;

27) 14  "bank rozwoju" oznacza każde przedsiębiorstwo lub jednostkę utworzoną lub utworzone przez rząd centralny lub samorząd regionalny państwa członkowskiego, które to przedsiębiorstwo lub która to jednostka udziela kredytów preferencyjnych w sposób niekonkurencyjny i nienastawiony na zysk, aby promować cele polityki publicznej tego rządu lub samorządu, pod warunkiem że ten rząd lub samorząd jest zobowiązany do ochrony gospodarczych podstaw tego przedsiębiorstwa lub tej jednostki i utrzymywania ich rentowności przez cały okres ich funkcjonowania, lub że przynajmniej 90 % ich finansowania pierwotnego lub 90 % udzielanych przez nie kredytów preferencyjnych jest bezpośrednio lub pośrednio gwarantowanych przez tenże rząd centralny lub samorząd regionalny;

28) "kredyt preferencyjny" oznacza kredyt udzielony przez bank rozwoju lub bank pośredniczący na zasadach niekonkurencyjnych i w sposób nienastawiony na zysk w celu wspierania celów polityki publicznej rządu centralnego lub samorządu regionalnego danego państwa członkowskiego;

29) "instytucja pośrednicząca" oznacza instytucję kredytową, która pośredniczy w udzielaniu kredytów preferencyjnych, pod warunkiem że nie udziela ich klientom końcowym.

30) 15  »zobowiązania z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne« oznaczają indywidualne zobowiązania z tytułu kontraktu na instrumenty pochodne lub, w stosownych przypadkach, zobowiązania z tytułu pakietu kompensowania obejmującego kontrakty na instrumenty pochodne wymienione w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

SEKCJA  2

METODYKA

Artykuł  4

Ustalanie wysokości rocznych składek

1. Organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ustalają wysokość rocznych składek wnoszonych przez poszczególne instytucje proporcjonalnie do ich profilu ryzyka, w oparciu o informacje przekazane przez te instytucje zgodnie z art. 14 i przy zastosowaniu metodyki określonej w niniejszej sekcji.

2. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ustala wysokość rocznej składki, o której mowa w ust. 1, na podstawie rocznego poziomu docelowego mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, z uwzględnieniem poziomu docelowego, który powinien zostać osiągnięty do dnia 31 grudnia 2024 r. zgodnie z art. 102 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE oraz na podstawie obliczanej kwartalnie średniej kwoty gwarantowanych depozytów w roku poprzednim dla wszystkich instytucji, które posiadają zezwolenie na prowadzenie działalności w danym państwie członkowskim.

Artykuł  5

Korekta podstawowej składki rocznej o ryzyko

1. Składki, o których mowa w art. 103 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE, oblicza się poprzez wyłączenie następujących zobowiązań:

a) zobowiązań wewnątrzgrupowych z tytułu transakcji zawartych przez daną instytucję z instytucją, która należy do tej samej grupy, pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące warunki:

(i) każda z tych instytucji ma siedzibę w Unii;

(ii) każda z tych instytucji jest objęta tym samym nadzorem skonsolidowanym zgodnie z art. 6-17 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w sposób pełny i podlega odpowiednim procedurom z zakresu scentralizowanej oceny, pomiaru i kontroli ryzyka;

(iii) nie istnieją obecnie i nie są przewidywane w przyszłości istotne przeszkody praktyczne lub prawne w odniesieniu do szybkiej spłaty zobowiązań w terminie ich wymagalności;

b) zobowiązań zaciągniętych przez instytucję należącą do instytucjonalnego systemu ochrony, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 8 dyrektywy 2014/59/UE, i posiadającą pozwolenie właściwego organu na stosowanie art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w drodze umowy zawartej z inną instytucją, która jest członkiem tego samego instytucjonalnego systemu ochrony;

c) w przypadku kontrahenta centralnego z siedzibą w państwie członkowskim, który skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 14 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, zobowiązań wynikających z działań rozliczeniowych zdefiniowanych w art. 2 pkt 3 tego rozporządzenia, w tym wynikających z wszelkich środków podejmowanych przez kontrahenta centralnego, aby spełnić wymogi dotyczące depozytów zabezpieczających, ustanowić fundusz na wypadek niewykonania zobowiązania oraz utrzymać wystarczające prefinansowane zasoby finansowe na pokrycie ewentualnych strat w ramach kaskadowego pokrywania strat zgodnie z tym rozporządzeniem, a także aby inwestować swoje zasoby finansowe zgodnie z art. 47 tego rozporządzenia;

d) w przypadku centralnego depozytu papierów wartościowych, zobowiązań związanych z działalnością centralnego depozytu papierów wartościowych, w tym zobowiązań wobec uczestników lub usługodawców centralnego depozytu papierów wartościowych o terminie wymagalności krótszym niż siedem dni, wynikających z działalności, na której prowadzenie uzyskał on zezwolenie dotyczące świadczenia pomocniczych usług bankowych zgodnie z tytułem IV rozporządzenia (UE) nr 909/2014, lecz z wyłączeniem wszystkich innych zobowiązań wynikających z takiej działalności bankowej;

e) w przypadku firm inwestycyjnych, zobowiązań wynikających z tytułu posiadania aktywów lub środków pieniężnych należących do klientów, w tym aktywów lub środków pieniężnych należących do klientów utrzymywanych w imieniu UCITS, jak określono w art. 1 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE ¹⁶ , lub w imieniu alternatywnych funduszy inwestycyjnych, jak określono w art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE ¹⁷ , pod warunkiem że taki klient podlega ochronie na mocy mającego zastosowanie prawa upadłościowego;

f) 18  w przypadku instytucji prowadzących działalność polegającą na udzielaniu kredytów preferencyjnych, zobowiązań instytucji pośredniczącej wobec instytucji inicjującej lub innego banku rozwoju lub innej instytucji pośredniczącej oraz zobowiązań banku rozwoju wobec stron zapewniających jego finansowanie w zakresie, w jakim kwota tych zobowiązań odpowiada kredytom preferencyjnymi tej instytucji.

2. Przy każdej indywidualnej transakcji zobowiązania, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), są równomiernie odliczane od kwoty zobowiązań ogółem instytucji będących stronami transakcji lub umów, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b).

3. 19  Do celów niniejszej sekcji obliczaną kwartalnie średnią roczną kwotę zobowiązań, o których mowa w ust. 1, z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w tym pozycji pozabilansowych, ustala się zgodnie z art. 5a-5e niniejszego rozporządzenia.

Wartość przypisana zobowiązaniom z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne nie może być jednak mniejsza niż 75 % wartości tych samych zobowiązań wynikającej ze stosowania przepisów dotyczących rachunkowości mających zastosowanie do danej instytucji do celów sprawozdawczości finansowej.

Jeżeli w ramach krajowych standardów rachunkowości mających zastosowanie do instytucji brak jest księgowej miary ekspozycji dla niektórych instrumentów pochodnych, ponieważ te instrumenty pochodne stanowią pozycje pozabilansowe, instytucja zgłasza organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji sumę wartości godziwych tych instrumentów pochodnych, jeżeli suma ta ma wartość ujemną, jako koszt odtworzenia oraz dodaje te instrumenty pochodne do swoich wartości księgowych pozycji bilansowych.

4. Do celów niniejszej sekcji zobowiązania ogółem, o których mowa w ust. 1, nie uwzględniają wartości księgowej zobowiązań z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne, uwzględniają natomiast odpowiednią wartość określoną zgodnie z ust. 3.

5. W celu sprawdzenia czy wszystkie warunki i wymagania, o których mowa w ust. 1-4, zostały spełnione, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji opiera się na odpowiednich ocenach dokonanych przez właściwe organy, które są udostępniane zgodnie z art. 90 dyrektywy 2014/59/UE.

Artykuł  5a  ²⁰

Wartość ekspozycji z tytułu instrumentów pochodnych

1. Instytucje określają wartość ekspozycji z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w tym stanowiących pozycje pozabilansowe, zgodnie z metodą wyceny według wartości rynkowej określoną w art. 5b.

Przy określaniu wartości ekspozycji instytucje mogą uwzględnić skutki umów nowacji i innych umów o kompensowaniu zobowiązań zgodnie z art. 5d. Kompensowanie międzyproduktowe nie ma zastosowania. Instytucje mogą jednak dokonywać kompensacji w ramach dowolnej pojedynczej kategorii produktu, o której mowa w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jeżeli są związane umową o kompensowaniu międzyproduktowym.

2. Jeżeli w wyniku wniesienia zabezpieczenia związanego z kontraktami na instrumenty pochodne zmniejsza się kwota zobowiązań w ramach mających zastosowanie standardów rachunkowości, instytucje dokonują odwrócenia tego zmniejszenia.

3. Do celów ust. 1 instytucje mogą odliczyć zmienny depozyt zabezpieczający wniesiony w środkach pieniężnych na rzecz kontrahenta od części bieżącego kosztu odtworzenia wartości ekspozycji, jeżeli w ramach mających zastosowanie standardów rachunkowości nie uznano już zmiennego depozytu zabezpieczającego jako zmniejszenia wartości ekspozycji oraz jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) w przypadku transakcji, których nie rozlicza się za pośrednictwem kwalifikującego się kontrahenta centralnego zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 88 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, nie wydziela się środków pieniężnych przekazanych kontrahentowi będącemu odbiorcą;

b) zmienny depozyt zabezpieczający oblicza się i wymienia codziennie na podstawie wyceny pozycji w instrumentach pochodnych według wartości rynkowej;

c) zmienny depozyt zabezpieczający wniesiony w środkach pieniężnych jest wyrażony w tej samej walucie co waluta rozliczenia kontraktu na instrument pochodny;

d) wymieniony zmienny depozyt zabezpieczający stanowi pełną kwotę, która byłaby konieczna do pełnego zamknięcia ekspozycji z tytułu instrumentu pochodnego według wartości rynkowej, z zastrzeżeniem progu i minimalnych kwot transferu mających zastosowanie do instytucji;

e) kontrakt na instrument pochodny i zmienny depozyt zabezpieczający między instytucją a kontrahentem tego kontraktu objęte są jedną umową o kompensowaniu zobowiązań, którą instytucja może traktować jako ograniczającą ryzyko zgodnie z art. 5d.

Do celów akapitu pierwszego lit. c), jeżeli kontrakt na instrument pochodny podlega kwalifikującej się umowie ramowej o kompensowaniu zobowiązań, waluta rozliczenia oznacza dowolną walutę rozliczenia określoną w kontrakcie na instrument pochodny lub obowiązującej kwalifikującej się umowie ramowej o kompensowaniu zobowiązań.

Jeżeli w ramach mających zastosowanie standardów rachunkowości instytucja uznaje zmienny depozyt zabezpieczający otrzymany w środkach pieniężnych od kontrahenta za należne zobowiązanie, może ona wykluczyć to zobowiązanie z miary ekspozycji, jeżeli spełnione są warunki określone w akapicie pierwszym lit. a)-e).

4. Do celów ust. 3 zastosowanie mają następujące warunki:

a) odliczenie wniesionego zmiennego depozytu zabezpieczającego ogranicza się do części ujemnego bieżącego kosztu odtworzenia wartości ekspozycji;

b) instytucja nie korzysta ze zmiennego depozytu zabezpieczającego wniesionego w środkach pieniężnych w celu zmniejszenia kwoty potencjalnej przyszłej ekspozycji kredytowej, w tym do celów art. 5e ust. 1 lit. b) pkt (ii).

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 instytucje mogą stosować uproszczoną metodę ekspozycji określoną w art. 5c do określenia wartości ekspozycji z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne wymienionych w pkt 1 i 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, pod warunkiem że wielkość prowadzonej przez nie działalności bilansowej i pozabilansowej dotyczącej instrumentów pochodnych spełnia warunki określone w art. 273a ust. 2 tego rozporządzenia.

Instytucje, które stosują tę uproszczoną metodę ekspozycji, nie zmniejszają miary ekspozycji o kwotę zmiennego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w środkach pieniężnych.

Artykuł  5b  ²¹

Metoda wyceny według wartości rynkowej

1. Bieżący koszt odtworzenia zobowiązań z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne na poziomie pakietu kompensowania stanowi wartość bezwzględna wartości rynkowej netto tych kontraktów w ramach kompensowania, przed odliczeniem jakiegokolwiek posiadanego lub wniesionego zabezpieczenia, jeżeli dodatnie i ujemne wartości rynkowe są kompensowane przy obliczaniu wartości rynkowej netto. W tym celu instytucje traktują poszczególne transakcje na instrumentach pochodnych jako odrębny pakiet kompensowania.

2. W celu określenia potencjalnej przyszłej ekspozycji kredytowej instytucje mnożą, stosownie do przypadku, kwoty referencyjne lub wartości bazowe przez wartości procentowe określone w tabeli 1, postępując zgodnie z następującymi zasadami:

a) kontrakty na instrumenty pochodne, które nie należą do żadnej z pięciu kategorii określonych w tabeli 1, traktuje się jako kontrakty dotyczące towarów innych niż metale szlachetne;

b) w przypadku kontraktów na instrumenty pochodne z wielokrotną wymianą kwoty głównej wartości procentowe mnoży się przez liczbę płatności pozostałych do realizacji zgodnie z kontraktem;

c) w przypadku kontraktów na instrumenty pochodne, które są tak skonstruowane, aby rozliczyć należność z tytułu ekspozycji po określonych terminach płatności, oraz których warunki zostają przeformułowane w taki sposób, że wartość rynkowa kontraktu na instrument pochodny jest w tych określonych terminach równa zeru, rezydualny termin zapadalności jest równy okresowi pozostającemu do najbliższego terminu przeformułowania warunków kontraktu; w przypadku kontraktów na stopę procentową, które spełniają powyższe kryteria i których rezydualny termin zapadalności wynosi więcej niż jeden rok, wartość procentowa nie może być mniejsza niż 0,5 %.

Tabela 1

Rezydualny termin zapadalności	Kontrakty na stopę procentową	Kontrakty walutowe i kontrakty na złoto	Kontrakty dotyczące instrumentów kapitałowych	Kontrakty dotyczące metali szlachetnych innych niż złoto	Kontrakty dotyczące towarów innych niż metale szlachetne
1 rok lub mniej	0%	1 %	6%	7%	10%
Więcej niż 1 rok, ale nie więcej niż 5 lat	0,5%	5%	8 %	7%	12%
Więcej niż 5 lat	1,5%	7,5%	10%	8 %	15 %

3. Wartość ekspozycji jest sumą bieżącego kosztu odtworzenia i potencjalnej przyszłej ekspozycji kredytowej.

Artykuł  5c  ²²

Uproszczona metoda ekspozycji 1. W ramach uproszczonej metody ekspozycji instytucje określają wartość ekspozycji w drodze pomnożenia kwoty referencyjnej każdego instrumentu przez wartości procentowe określone w tabeli 2.

Tabela 2

Pierwotny termin zapadalności	Kontrakty na stopę procentową	Kontrakty walutowe i kontrakty na złoto
1 rok lub mniej	0,5%	2%
Więcej niż 1 rok, ale nie więcej niż 2 lata	1 %	5%
Dodatkowo za każdy kolejny rok	1 %	3 %

2. Instytucje mogą, przy obliczaniu wartości ekspozycji z tytułu kontraktów na stopę procentową, zastosować pierwotny albo rezydualny termin zapadalności.

Artykuł  5d  ²³

Uznawanie kompensowania umownego za ograniczające ryzyko

Instytucje mogą traktować jako ograniczające ryzyko zgodnie z art. 5e wyłącznie następujące rodzaje umów o kompensowaniu zobowiązań, jeżeli dana umowa o kompensowaniu zobowiązań została uznana przez właściwe organy zgodnie z art. 296 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz jeżeli instytucja spełnia wymogi określone w art. 297 tego rozporządzenia:

a) dwustronne umowy nowacji zawarte między instytucją a jej kontrahentem, zgodnie z którymi wzajemne należności i zobowiązania stron zostają automatycznie połączone w taki sposób, że każdorazowo przy dokonywaniu nowacji określona zostaje pojedyncza kwota netto, w związku z czym powstaje nowa, pojedyncza umowa, która jest wią- żąca dla stron i która zastępuje wszystkie poprzednie umowy i wszystkie zobowiązania między stronami na mocy tych umów;

b) inne umowy dwustronne zawarte między instytucją a jej kontrahentem.

Artykuł  5e  ²⁴

Skutki uznawania kompensowania za ograniczające ryzyko

1. Instytucje traktują umowy o kompensowaniu zobowiązań w następujący sposób:

a) w przypadku umów nowacji instytucje mogą ważyć pojedyncze kwoty netto określone w tych umowach zamiast odpowiednich kwot brutto.

W zastosowaniu art. 5b instytucje mogą uwzględnić umowę nowacji przy ustalaniu:

– bieżącego kosztu odtworzenia, o którym mowa w art. 5b ust. 1;

– referencyjnych kwot głównych lub wartości bazowych, o których mowa w art. 5b ust. 2.

Stosując uproszczoną metodę ekspozycji, przy określaniu kwoty referencyjnej, o której mowa w art. 5c ust. 1, instytucje mogą uwzględnić umowę nowacji do celów obliczenia referencyjnej kwoty głównej. W takich przypadkach instytucje stosują wartości procentowe określone w tabeli 2;

b) w przypadku innych umów o kompensowaniu zobowiązań instytucje stosują art. 5b w następujący sposób:

2

(i) bieżący koszt odtworzenia, o którym mowa w art. 5b ust. 1, w przypadku kontraktów objętych umową o kompensowaniu zobowiązań określa się przez uwzględnienie faktycznego, hipotetycznego kosztu odtworzenia netto wynikającego z umowy; w przypadku gdy kompensowanie prowadzi do powstania należności netto dla instytucji obliczającej koszt odtworzenia netto, bieżący koszt odtworzenia ustala się jako »0«;

2

(ii) wartość potencjalnej przyszłej ekspozycji kredytowej, o której mowa w art. 5b ust. 2, z tytułu wszystkich kontraktów objętych umową o kompensowaniu zobowiązań obniża się według następującego wzoru:

PCE_red = 0,4 • PCE_gross + 0,6 • NGR • PCE_gross,

gdzie:

PCE_red = obniżona wartość potencjalnej przyszłej ekspozycji kredytowej z tytułu wszystkich kontraktów z danym kontrahentem objętych prawnie obowiązującą dwustronną umową o kompensowaniu zobowiązań;

PCE_gross = suma wartości potencjalnej przyszłej ekspozycji kredytowej z tytułu wszystkich kontraktów z danym kontrahentem objętych prawnie obowiązującą dwustronną umową o kompensowaniu zobowiązań i obliczanych jako iloczyn referencyjnych kwot głównych i wartości procentowych określonych w tabeli 1;

NGR = wskaźnik netto/brutto obliczany jako iloraz kosztu odtworzenia netto dla wszystkich kontraktów objętych prawnie obowiązującą dwustronną umową o kompensowaniu zobowiązań z danym kontrahentem (licznik) oraz kosztu odtworzenia brutto dla wszystkich kontraktów objętych prawnie obowiązującą dwustronną umową o kompensowaniu zobowiązań z tym kontrahentem (mianownik).

2. Przy obliczaniu potencjalnej przyszłej ekspozycji kredytowej zgodnie ze wzorem określonym w ust. 1 lit. b) pkt (ii) instytucje mogą traktować doskonale dopasowane kontrakty na instrumenty pochodne objęte umową o kompensowaniu zobowiązań tak, jakby kontrakty te stanowiły pojedynczy kontrakt z referencyjną kwotą główną stanowiącą równowartość wpływów netto.

Stosując art. 5c ust. 1, instytucje mogą traktować doskonale dopasowane kontrakty na instrumenty pochodne objęte umową o kompensowaniu zobowiązań tak, jakby kontrakty te stanowiły pojedynczy kontrakt z referencyjną kwotą główną stanowiącą równowartość wpływów netto, przy czym referencyjne kwoty główne mnoży się przez wartości procentowe określone w art. 5c tabela 2.

Do celów niniejszego ustępu doskonale dopasowane kontrakty na instrumenty pochodne oznaczają kontrakty walutowe typu forward lub podobne umowy, w których referencyjna kwota główna stanowi równowartość przepływów pieniężnych, o ile te przepływy pieniężne są wymagalne w tej samej dacie waluty i są w całości w tej samej walucie.

3. W przypadku wszystkich innych kontraktów na instrumenty pochodne objętych umową o kompensowaniu zobowiązań instytucje mogą obniżyć mające zastosowanie wartości procentowe jak wskazano w tabeli 3.

Tabela 3

Pierwotny termin zapadalności	Kontrakty na stopę procentową	Kontrakty walutowe
1 rok lub mniej	0,35%	1,50%
Więcej niż 1 rok, ale nie więcej niż 2 lata	0,75 %	3,75 %
Dodatkowo za każdy kolejny rok	0,75 %	2,25 %

4. W przypadku kontraktów na stopę procentową instytucje mogą wybrać pierwotny lub rezydualny termin zapadalności.

Artykuł  6

Elementy ryzyka i wskaźniki ryzyka

1. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dokonuje oceny profilu ryzyka instytucji na podstawie następujących czterech elementów ryzyka:

a) ekspozycja na ryzyko;

b) stabilność i dywersyfikacja źródeł finansowania;

c) znaczenie instytucji dla stabilności systemu finansowego lub gospodarki;

d) dodatkowe wskaźniki ryzyka określone przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

2. Element "ekspozycja na ryzyko" składa się z następujących wskaźników ryzyka:

a) fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne posiadane przez instytucję powyżej minimalnych wymogów dotyczących funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych;

b) wskaźnik dźwigni;

c) współczynnik kapitału podstawowego Tier I;

d) łączna kwota ekspozycji na ryzyko podzielona przez aktywa ogółem.

3. Element "stabilności i dywersyfikacji źródeł finansowania" składa się z następujących wskaźników ryzyka:

a) wskaźnik stabilnego finansowania netto;

b) wskaźnik pokrycia wypływów netto.

4. Element "znaczenie instytucji dla stabilności systemu finansowego lub gospodarki" składa się ze wskaźnika "udział w kredytach i depozytach międzybankowych w Unii Europejskiej, odzwierciedlający znaczenie instytucji dla gospodarki państwa członkowskiego prowadzenia przedsiębiorstwa".

5. Element "dodatkowe wskaźniki ryzyka określone przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji" składa się z następujących wskaźników:

a) działalność handlowa, ekspozycje pozabilansowe, instrumenty pochodne, stopień złożoności oraz możliwość restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

b) przynależność do instytucjonalnego systemu ochrony;

c) skala wcześniejszego nadzwyczajnego publicznego wsparcia finansowego.

Określając poszczególne wskaźniki ryzyka w ramach elementu "dodatkowe wskaźniki ryzyka określone przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji", organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uwzględnia znaczenie tych wskaźników w świetle prawdopodobieństwa, że dana instytucja zostanie poddana restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i związanego z tym prawdopodobieństwa skorzystania z mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, w przypadku gdy instytucja ta zostanie poddana restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

6. Określając wskaźniki "działalność handlowa, ekspozycje pozabilansowe, instrumenty pochodne, stopień złożoności oraz możliwość restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji", o których mowa w ust. 5 lit. a), organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uwzględnia opisane poniżej kwestie.

a) Wzrost profilu ryzyka instytucji ze względu na:

(i) znaczenie działalności handlowej w stosunku do sumy bilansowej, poziomu funduszy własnych, stopnia ryzyka ekspozycji i ogólnego modelu biznesowego;

(ii) znaczenie ekspozycji pozabilansowych w stosunku do sumy bilansowej, poziomu funduszy własnych i stopnia ryzyka ekspozycji;

(iii) znaczenie kwoty instrumentów pochodnych w stosunku do sumy bilansowej, poziomu funduszy własnych, stopnia ryzyka ekspozycji i ogólnego modelu biznesowego;

(iv) zakres, w jakim zgodnie z tytułem II rozdział II dyrektywy 2014/59/UE model biznesowy i strukturę organizacyjną instytucji uznaje się za złożone.

b) Obniżenie profilu ryzyka instytucji ze względu na:

(i) względną kwotę instrumentów pochodnych, które są rozliczane za pośrednictwem partnera centralnego (CCP);

(ii) zakres, w jakim zgodnie z tytułem II rozdział II dyrektywy 2014/59/UE instytucja może zostać poddana restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji szybko i bez przeszkód prawnych.

7. Określając wskaźnik, o którym mowa w ust. 5 lit. b), organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uwzględnia następujące kwestie:

a) czy kwota środków, które są niezwłocznie udostępniane do celów zarówno dokapitalizowania, jak i utrzymania płynności finansowej w celu udzielenia wsparcia danej instytucji w przypadku problemów jest wystarczająco duża, by umożliwić udzielenie wiarygodnego i skutecznego wsparcia tej instytucji;

b) stopień pewności prawa lub pewności umownej, że środki, o których mowa w lit. a), muszą zostać w pełni wykorzystane przed wystosowaniem wniosku o nadzwyczajne wsparcie publiczne.

8. Wskaźnik ryzyka, o którym mowa w ust. 5 lit. c), przyjmuje wartość maksymalną w zakresie, o którym mowa w kroku 3 opisanym w załączniku I, w odniesieniu do:

a) każdej instytucji, która należy do grupy poddanej restrukturyzacji po otrzymaniu jakichkolwiek środków publicznych lub równoważnych środków, takich jak środki pochodzące z mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, i w dalszym ciągu znajduje się w okresie restrukturyzacji lub likwidacji, z wyjątkiem ostatnich 2 lat wdrażania planu restrukturyzacji;

b) każdej instytucji, która jest likwidowana, aż do zakończenia planu likwidacji (w zakresie, w jakim jest ona wciąż zobowiązana do wnoszenia składek).

W przypadku wszystkich innych instytucji wskaźnik ten przyjmuje minimalną wartość w zakresie, o którym mowa w kroku 3 opisanym w załączniku I.

9. 25  Do celów ust. 6, 7 i 8 organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji opiera się w swoich ustaleniach na ocenach przeprowadzonych przez właściwe organy, jeżeli są one dostępne.

Artykuł  7

Względna waga każdego elementu ryzyka i wskaźnika ryzyka

1. Oceniając profil ryzyka każdej instytucji, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji stosuje następujące wagi w odniesieniu do elementów ryzyka:

a) ekspozycja na ryzyko: 50 %;

b) stabilność i dywersyfikacja źródeł finansowania: 20 %;

c) znaczenie instytucji dla stabilności systemu finansowego lub gospodarki: 10 %;

d) dodatkowe wskaźniki ryzyka określone przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji: 20 %.

2. Względna waga wskaźników ryzyka, które organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oceniają, aby określić element "ekspozycja na ryzyko", jest następująca:

a) fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne posiadane przez instytucję powyżej minimalnych wymogów dotyczących funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych: 25 %;

b) wskaźnik dźwigni: 25 %;

c) współczynnik kapitału podstawowego Tier I: 25 %;

d) łączna kwota ekspozycji na ryzyko podzielona przez aktywa ogółem: 25 %.

3. Każdy wskaźnik ryzyka w elemencie "stabilność i dywersyfikacja źródeł finansowania" ma jednakową wagę.

4. Względna waga każdego wskaźnika, który organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oceniają, aby określić element "dodatkowe wskaźniki ryzyka określone przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji", jest następująca:

a) działalność handlowa i ekspozycje pozabilansowe, instrumenty pochodne, stopień złożoności oraz możliwość restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji: 45 %;

b) przynależność do instytucjonalnego systemu ochrony: 45 %;

c) skala wcześniejszego nadzwyczajnego publicznego wsparcia finansowego: 10 %.

W przypadku zastosowania wskaźnika, o którym mowa w lit. b), organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji bierze pod uwagę względną wagę wskaźnika, o którym mowa w lit. a).

Artykuł  8

Zastosowanie wskaźników ryzyka w konkretnych przypadkach

1. W przypadku gdy właściwy organ przyznał instytucji odstępstwo zgodnie z art. 8 i 21 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, wskaźnik, o którym mowa w art. 6 ust. 3 lit. b) niniejszego rozporządzenia, stosowany jest przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie wydzielonej podgrupy płynnościowej. Wynik uzyskany za pomocą tego wskaźnika na poziomie wydzielonej podgrupy płynnościowej zostaje przypisany do każdej instytucji, która należy do wydzielonej podgrupy płynnościowej, do celów obliczania wskaźnika ryzyka tej instytucji.

2. 26  W przypadku gdy właściwy organ w pełni odstąpił od stosowania wymogów kapitałowych wobec instytucji na poziomie indywidualnym zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, a organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji również w pełni odstąpił od stosowania na poziomie indywidualnym minimalnego wymogu dotyczącego funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych wobec tej samej instytucji zgodnie z art. 45f ust. 3 lub 4 lub art. 45g dyrektywy 2014/59/UE, wskaźnik, o którym mowa w art. 6 ust. 2 lit. a) niniejszego rozporządzenia, może być obliczany na poziomie skonsolidowanym. Wynik uzyskany za pomocą tego wskaźnika na poziomie skonsolidowanym zostaje przypisany do każdej instytucji, która należy do grupy, do celów obliczania wskaźnika ryzyka tej instytucji.

3. W przypadku gdy właściwy organ przyznał instytucji odstępstwo w innych okolicznościach określonych w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, odpowiednie wskaźniki mogą być obliczane na poziomie skonsolidowanym. Wynik uzyskany za pomocą tych wskaźników na poziomie skonsolidowanym zostaje przypisany do każdej instytucji, która należy do grupy, do celów obliczania wskaźników ryzyka tej instytucji.

Artykuł  9

Stosowanie korekty ryzyka na potrzeby obliczania podstawowych składek rocznych

1. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określa mnożnik dodatkowej korekty ryzyka dla każdej instytucji poprzez połączenie wskaźników ryzyka, o których mowa w art. 6, zgodnie ze wzorem i procedurami określonymi w załączniku I.

2. Nie naruszając przepisów art. 10, składka roczna każdej instytucji ustalana jest w odniesieniu do każdego okresu składkowego przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przez pomnożenie podstawowej składki rocznej przez mnożnik dodatkowej korekty ryzyka, zgodnie ze wzorem i procedurami określonymi w załączniku I.

3. Mnożnik korekty ryzyka mieści się w przedziale od 0,8 do 1,5.

Artykuł  10

Składki roczne wnoszone przez małe instytucje

1. Instytucje, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą nie więcej niż 50 000 000 EUR i których aktywa ogółem wynoszą mniej niż 1 000 000 000 EUR, wnoszą kwotę ryczałtową w wysokości 1 000 EUR jako składkę roczną we wszystkich okresach składkowych.

2. Instytucje, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą powyżej 50 000 000 EUR, ale nie więcej niż 100 000 000 EUR i których aktywa ogółem wynoszą mniej niż 1 000 000 000 EUR, wnoszą kwotę ryczałtową w wysokości 2 000 EUR jako składkę roczną we wszystkich okresach składkowych.

3. Instytucje, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą powyżej 100 000 000 EUR, ale nie więcej niż 150 000 000 EUR i których aktywa ogółem wynoszą mniej niż 1 000 000 000 EUR, wnoszą kwotę ryczałtową w wysokości 7 000 EUR jako składkę roczną we wszystkich okresach składkowych.

4. Instytucje, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą powyżej 150 000 000 EUR, ale nie więcej niż 200 000 000 EUR i których aktywa ogółem wynoszą mniej niż 1 000 000 000 EUR, wnoszą kwotę ryczałtową w wysokości 15 000 EUR jako roczną składkę we wszystkich okresach składkowych.

5. Instytucje, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą powyżej 200 000 000 EUR, ale nie więcej niż 250 000 000 EUR i których aktywa ogółem wynoszą mniej niż 1 000 000 000 EUR, wnoszą kwotę ryczałtową w wysokości 26 000 EUR jako składkę roczną we wszystkich okresach składkowych.

6. Instytucje, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą powyżej 250 000 000 EUR, ale nie więcej niż 300 000 000 EUR i których aktywa ogółem wynoszą mniej niż 1 000 000 000 EUR, wnoszą kwotę ryczałtową w wysokości 50 000 EUR jako składkę roczną we wszystkich okresach składkowych.

7. Nie naruszając przepisów ust. 8, jeżeli instytucja przedstawi wystarczające dowody, że kwota ryczałtowa, o której mowa w ust. 1-6, jest wyższa niż składka obliczona zgodnie z art. 5, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji stosuje niższą kwotę.

8. Niezależnie od przepisów ust. 1-6 organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji może przyjąć uzasadnioną decyzję stanowiącą, że dana instytucja posiada profil ryzyka, który jest nieproporcjonalny w stosunku do jej niewielkich rozmiarów, i stosować art. 5, 6, 7, 8 i 9 w stosunku do tej instytucji. Decyzja ta zostaje przyjęta w oparciu o następujące kryteria:

(a) model biznesowy instytucji;

(b) informacje przekazane przez tę instytucję zgodnie z art. 14;

(c) elementy ryzyka i wskaźniki ryzyka, o których mowa w art. 6;

(d) ocena organu właściwego w odniesieniu do profilu ryzyka tej instytucji.

9. Ustępy 1-8 nie mają zastosowania do instytucji, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane mają wartość nie większą niż 300 000 000 EUR po wyłączeniu zobowiązań, o których mowa w art. 5 ust. 1.

10. Wyłączenia, o których mowa w art. 5 ust. 1, nie są uwzględniane przy stosowaniu ust. 1-9 w odniesieniu do instytucji, których zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą nie więcej niż 300 000 000 EUR przed wyłączeniem zobowiązań, o których mowa w art. 5 ust. 1.

Artykuł  11

Składki roczne instytucji objętych zakresem art. 45 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE

1. Nie naruszając przepisów art. 10, składki roczne instytucji, o których mowa w art. 45 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE, oblicza się zgodnie z art. 9 na podstawie 50 % ich podstawowej składki rocznej.

2. W przypadku gdy w stosunku do instytucji, o której mowa w art. 45 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE, w państwie członkowskim stosowany jest mechanizm finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do któregokolwiek z celów, o których mowa w art. 101 dyrektywy 2014/59/UE, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji może podjąć uzasadnioną decyzję stanowiącą, że art. 5, 6, 7, 8 i 9 mają zastosowanie do tych instytucji, które mają profil ryzyka podobny do profilu ryzyka instytucji, która wykorzystała mechanizm finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji do któregokolwiek z celów, o których mowa w art. 101 dyrektywy 2014/59/UE, albo wyższy. Określając podobieństwo profilu ryzyka, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uwzględnia następujące kwestie w celu podjęcia uzasadnionej decyzji:

(e) model biznesowy tej instytucji;

(f) informacje przekazane przez tę instytucję zgodnie z art. 14;

(g) elementy ryzyka i wskaźniki ryzyka, o których mowa w art. 6;

(h) ocena organu właściwego w odniesieniu do profilu ryzyka tej instytucji.

Artykuł  12

Instytucje niedawno objęte nadzorem lub zmiana statusu

1. 27  W przypadku gdy instytucja jest instytucją niedawno objętą nadzorem jedynie w odniesieniu do części okresu składkowego, częściową składkę określa się, stosując metodę określoną w niniejszej sekcji do kwoty jej składki rocznej obliczonej podczas kolejnego okresu składkowego poprzez odniesienie do liczby pełnych miesięcy okresu składkowego, podczas którego instytucja ta jest objęta nadzorem.

2. Zmiana statusu instytucji, w tym małej instytucji, podczas okresu składkowego nie może mieć wpływu na wysokość składki rocznej, która ma zostać wniesiona w danym roku.

Artykuł  13

Proces pobierania składek rocznych

1. Najpóźniej do dnia 1 maja każdego roku organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powiadamia każdą z instytucji, o których mowa w art. 2, o swojej decyzji określającej wysokość składki rocznej należnej od każdej z tych instytucji.

2. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powiadamia o tej decyzji w dowolny z następujących sposobów:

(i) drogą elektroniczną lub innymi porównywalnymi środkami komunikacji umożliwiającymi potwierdzenie odbioru;

(j) listem poleconym za potwierdzeniem odbioru.

3. W decyzji określa się warunki i środki wnoszenia składek rocznych oraz udział nieodwołalnych zobowiązań do płatności, o których mowa w art. 103 dyrektywy 2014/59/UE, które każda instytucja może wykorzystać. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przyjmuje zabezpieczenie tylko wówczas, gdy rodzaj zabezpieczenia pozwala na jego szybkie upłynnienie oraz na warunkach umożliwiających szybkie upłynnienie, w tym - w przypadku decyzji o restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji - w czasie weekendu. Zabezpieczenie powinno być wyceniane ostrożnie, aby odzwierciedlać znaczne pogorszenie warunków rynkowych.

4. Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek innego środka, którym dysponuje organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w przypadku częściowego wniesienia składki, niewniesienia jej lub niezgodności z wymogami określonymi w decyzji, dana instytucja ponosi dzienną karę pieniężną obliczoną w oparciu o kwotę pozostającą do spłaty.

Dzienną karę pieniężną oblicza się, naliczając od terminu uiszczenia składki dzienne odsetki od należnej kwoty według stopy procentowej stosowanej przez Europejski Bank Centralny do jego głównych operacji refinansowania, opublikowanej w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującej w pierwszym dniu kalendarzowym miesiąca, w którym upływa termin uiszczenia składki, powiększonej o 8 punktów procentowych.

5. W przypadku gdy instytucja jest instytucją niedawno objętą nadzorem jedynie w odniesieniu do części okresu składkowego, jej częściową składkę roczną pobiera się wraz ze składką roczną należną za kolejny okres składkowy.

SEKCJA  3

ASPEKTY ADMINISTRACYJNE I KARY

Artykuł  14

Obowiązki w zakresie sprawozdawczości

1. 28  Instytucje przedstawiają organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ostatnie zatwierdzone roczne sprawozdanie finansowe, które było dostępne najpóźniej w dniu 31 grudnia roku poprzedzającego okres składkowy, wraz z opinią biegłego rewidenta lub firmy audytorskiej, zgodnie z art. 32 dyrektywy 2013/34/UE Parlamentu Europejskiego i Rady ²⁹ .

2. Instytucje przedstawiają organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji co najmniej informacje, o których mowa w załączniku II, na poziomie poszczególnych podmiotów.

3. Informacje, o których mowa w załączniku II, włączone do wymogów w zakresie sprawozdawczości nadzorczej ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 ³⁰  lub, w stosownym przypadku, do wszelkich innych wymogów dotyczących sprawozdawczości nadzorczej, które mają zastosowanie do instytucji na mocy prawa krajowego, powinny zostać przekazane organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, zgodnie z danymi przedstawionymi przez instytucję w ostatnim właściwym sprawozdaniu nadzorczym przedłożonym właściwemu organowi za rok referencyjny rocznego sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 1.

4. Informacje, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, przedstawiane są najpóźniej do dnia 31 stycznia każdego roku, za rok kończący się dnia 31 grudnia poprzedniego roku lub za mający zastosowanie odpowiedni rok obrachunkowy. Jeżeli dzień 31 stycznia nie jest dniem roboczym, informacje przedstawiane są w kolejnym dniu roboczym.

5. W przypadku gdy informacje lub dane przedkładane organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podlegają aktualizacji lub korekcie, taka aktualizacja lub korekta jest niezwłocznie przedkładana organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

6. Instytucje przedkładają informacje, o których mowa w załączniku II, w formatach danych i zgodnie ze sposobem przedstawienia danych określonymi przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

7. Informacje przekazane zgodnie z ust. 2 i 3 podlegają wymogom dotyczącym poufności i tajemnicy zawodowej określonym w art. 84 dyrektywy 2014/59/UE.

Artykuł  15

Obowiązek wymiany informacji przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji

1. Do celów obliczenia mianownika przewidzianego w elemencie ryzyka, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c), do dnia 15 lutego każdego roku organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przekazują Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego (EUNB) informacje otrzymane od wszystkich instytucji posiadających siedzibę na ich terytorium, dotyczące zobowiązań międzybankowych i depozytów międzybankowych, o których mowa w załączniku I, na poziomie zagregowanym.

2. Do dnia 1 marca każdego roku EUNB przekazuje każdemu organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wartość mianownika elementu ryzyka, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c).

Artykuł  16

Obowiązki w zakresie sprawozdawczości dla systemów gwarancji depozytów

1. Do dnia 31 stycznia każdego roku systemy gwarancji depozytów przedstawiają organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji obliczenie średniej kwoty depozytów gwarantowanych w poprzednim roku, w ujęciu kwartalnym, w odniesieniu do wszystkich instytucji kredytowych będących ich członkami.

2. Informację tę przekazuje się zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zagregowanym danej instytucji kredytowej w celu umożliwienia organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określenia rocznego poziomu docelowego mechanizmu finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 4 ust. 2 oraz określenia podstawowej rocznej składki każdej instytucji zgodnie z art. 5.

Artykuł  17

Egzekwowanie przepisów

1. W przypadku gdy instytucje nie dostarczyły wszystkich informacji, o których mowa w art. 14, w terminie przewidzianym w tym artykule organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wykorzystuje dane szacunkowe lub własne założenia, aby obliczyć wysokość składki rocznej danej instytucji.

2. W przypadku gdy informacji nie przedstawiono do dnia 31 stycznia każdego roku organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji może przypisać danej instytucji najwyższy mnożnik korekty ryzyka, o którym mowa w art. 9.

3. W przypadku gdy informacje przedstawione przez instytucje organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ulegają przekształceniu lub zmianie organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dokonuje korekty składki rocznej zgodnie z aktualnymi informacjami na temat obliczania składki rocznej danej instytucji w odniesieniu do kolejnego okresu składkowego.

4. Jakakolwiek różnica między składką roczną obliczoną i wniesioną na podstawie informacji, które uległy przekształceniu lub zmianie, a składką roczną, która powinna zostać wniesiona w następstwie korekty składki rocznej, uwzględniana jest w kwocie składki rocznej należnej w kolejnym okresie składkowym. Korekty dokonuje się poprzez obniżenie lub podwyższenie składek w kolejnym okresie składkowym.

Artykuł  18

Sankcje administracyjne i inne środki administracyjne

Organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji mogą nałożyć sankcje administracyjne i inne środki administracyjne, o których mowa w art. 110 dyrektywy 2014/59/UE, na osoby lub podmioty, które są odpowiedzialne za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA  4

UZGODNIENIA O WSPÓŁPRACY

Artykuł  19

Uzgodnienia o współpracy

1. W celu zagwarantowania, że składki są faktycznie wnoszone, właściwe organy wspierają organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w zakresie wykonywania wszelkich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia, jeżeli te ostatnie wystąpią z takim wnioskiem.

2. Na wniosek właściwe organy dostarczają organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dane kontaktowe instytucji, którym przekazywana jest decyzja, o której mowa w art. 13 ust. 1, najpóźniej do dnia 1 kwietnia każdego roku lub kolejnego dnia roboczego, jeżeli dzień 1 kwietnia nie jest dniem roboczym. Dane te obejmują nazwę osoby prawnej, imię i nazwisko osoby fizycznej reprezentującej osobę prawną, adres, adres poczty elektronicznej, numer telefonu, faksu lub wszelkie inne informacje umożliwiające identyfikację danej instytucji.

3. Właściwe organy przekazują organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wszelkie informacje umożliwiające organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji obliczenie składek rocznych, w szczególności wszelkie informacje dotyczące dodatkowej korekty ryzyka i odpowiednich odstępstw, które właściwe organy przyznały instytucjom zgodnie z dyrektywą 2013/36/UE i rozporządzeniem (UE) nr 575/2013.

SEKCJA  5

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  20

Przepisy przejściowe

1. 31  W przypadku gdy informacje wymagane przez szczegółowy wskaźnik, o którym mowa w załączniku II, nie są uwzględnione w mającym zastosowanie wymogu w zakresie sprawozdawczości, o którym mowa w art. 14, za rok referencyjny, dany wskaźnik ryzyka nie ma zastosowania, aż do momentu rozpoczęcia stosowania tego wymogu w zakresie sprawozdawczości nadzorczej. Waga innych dostępnych wskaźników ryzyka jest przeskalowywana proporcjonalnie do ich wagi, zgodnie z art. 7, tak aby suma ich wag wynosiła 1. W 2015 r., w przypadku gdy jakakolwiek z informacji wymaganych zgodnie z art. 16 nie będzie do dyspozycji systemu gwarancji depozytów do dnia 1 września do celów obliczania rocznego poziomu docelowego, o którym mowa w art. 4 ust. 2, lub podstawowej składki rocznej każdej instytucji, o której mowa w art. 5, po powiadomieniu przez system gwarancji depozytów dane instytucje kredytowe przedstawiają te informacje organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przed tą datą. W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 1, w odniesieniu do składek, które mają zostać wniesione w 2015 r., organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powiadamiają każdą instytucję o swojej decyzji określającej wysokość składek rocznych, które mają zostać przez nie wniesione, najpóźniej do dnia 30 listopada 2015 r.

2. W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 4 i w odniesieniu do składek, które mają zostać wniesione w 2015 r., kwota należna zgodnie z decyzją, o której mowa w art. 13 ust. 3, zostaje wniesiona do dnia 31 grudnia 2015 r.

3. W drodze odstępstwa od art. 14 ust. 4 i w odniesieniu do informacji, które mają być przekazane organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w 2015 r., informacje, o których mowa w tym ustępie, są przekazywane najpóźniej do dnia 1 września 2015 r.

4. W drodze odstępstwa od art. 16 ust. 1 systemy gwarancji depozytów przekazują do dnia 1 września 2015 r. organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji informację na temat kwoty depozytów gwarantowanych według stanu na dzień 31 lipca 2015 r.

5. 32  Bez uszczerbku dla art. 10 niniejszego rozporządzenia, w trakcie okresu początkowego, o którym mowa w art. 102 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE, państwa członkowskie mogą zezwolić instytucjom, w przypadku których wartość aktywów ogółem nie przekracza 3 000 000 000 EUR, aby zapłaciły kwotę ryczałtową w wysokości 50 000 EUR za pierwsze 300 000 000 EUR zobowiązań ogółem pomniejszonych o fundusze własne i depozyty gwaran towane. W przypadku gdy zobowiązania ogółem pomniejszone o fundusze własne i depozyty gwarantowane wynoszą powyżej 300 000 000 EUR, instytucje te wnoszą składki zgodnie z art. 4-9 niniejszego rozporządzenia.

6. 33  W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 1 w okresie składkowym 2023 organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powiadamiają każdą instytucję, o której mowa w art. 2, o swojej decyzji określającej roczną składkę należną od danej instytucji do dnia 31 maja 2023 r.

7. 34  W drodze odstępstwa od art. 14 ust. 4 i w odniesieniu do informacji, które mają być przekazane organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w 2023 r., informacje, o których mowa w tym ustępie, są przekazywane najpóźniej do dnia 28 lutego 2023 r.

8. 35  W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 1 w okresie składkowym 2024 organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powiadamiają każdą instytucję, o której mowa w art. 2, o swojej decyzji określającej roczną składkę należną od danej instytucji do dnia 31 maja 2024 r.

9. 36  W drodze odstępstwa od art. 14 ust. 4 i w odniesieniu do informacji, które mają być przekazane organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w 2023 r., informacje, o których mowa w tym ustępie, są przekazywane najpóźniej do dnia 29 lutego 2024 r.

Artykuł  21

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 października 2014 r.

	W imieniu Komisji
	José Manuel BARROSO
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I  ³⁷

PROCEDURA OBLICZANIA ROCZNYCH SKŁADEK INSTYTUCJI

KROK 1

Obliczanie surowych wskaźników

Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oblicza poniższe wskaźniki, stosując następujące miary:

Element	Wskaźnik	Miary
Ekspozycja na ryzyko	Fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne posiadane przez instytucję powyżej minimalnego wymogu dotyczącego funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych (MREL)	gdzie, do celów niniejszego wskaźnika: fundusze własne oznaczają sumę kapitału Tier I i kapitału Tier II zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 pkt 118 rozporządzenia (UE) nr 575/2013; zobowiązania kwalifikowalne oznaczają sumę zobowiązań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 71a dyrektywy 2014/59/UE; zobowiązania ogółem oznaczają zobowiązania ogółem zdefiniowane w art. 3 pkt 11 niniejszego rozporządzenia. Zobowiązania wynikające z instrumentów pochodnych są włączane do zobowiązań ogółem przy założeniu, że w pełni uznaje się prawo kontrahenta do rekompensaty. MREL oznacza minimalny wymóg dotyczący funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych zdefiniowany w art. 45 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE. Wskaźnik ten oblicza się, stosując wyższą z następujących dwóch wartości MREL: wartość MREL obliczonego na podstawie odsetka łącznejkwoty ekspozycji na ryzyko danego podmiotu zgodnie z art. 45 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2014/59/UE lub wartość MREL obliczonego na podstawie odsetka miary ekspozycji całkowitej danego podmiotu zgodnie z art. 45 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2014/59/UE.
Ekspozycja na ryzyko	Wskaźnik dźwigni	Wskaźnik dźwigni zdefiniowany w art. 429 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, zgłaszany zgodnie z załącznikiem X do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 680/2014.
Ekspozycja na ryzyko	Współczynnik kapitału podstawowego Tier I	Współczynnik kapitału podstawowego Tier I zdefiniowany w art. 92 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, zgłaszany zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 680/2014.
Ekspozycja na ryzyko	TRE/Aktywa ogółem	gdzie: TRE oznacza łączną kwotę ekspozycji na ryzyko zdefiniowaną w art. 92 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013; aktywa ogółem są zdefiniowane w art. 3 pkt 12 niniejszego rozporządzenia.
Stabilność i dywersyfikacja finansowania	Wskaźnik stabilnego finansowania netto	Wskaźnik stabilnego finansowania netto zgłaszany zgodnie z art. 415 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
Stabilność i dywersyfikacja finansowania	Wskaźnik pokrycia wypływów netto	Wskaźnik pokrycia wypływów netto zgłaszany zgodnie z art. 415 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i rozporządzeniem delegowanym (UE) 2015/61.
Znaczenie instytucji dla stabilności systemu finansowego lub gospodarki	Udział w kredytach międzybankowych i depozytach międzybankowych w UE	gdzie: kredyty międzybankowe są zdefiniowane jako suma wartości bilansowych kredytów i zaliczek na rzecz instytucji kredytowych i innych przedsiębiorstw finansowych określona do celów wzorów nr 4.1, 4.2, 4.3 i 4.4 w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 680/2014; depozyty międzybankowe są zdefiniowane jako suma wartości bilansowych depozytów instytucji kredytowych i innych przedsiębiorstw finansowych określona do celów wzoru nr 8.1 w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 680/2014; kredyty i depozyty międzybankowe w UE ogółem jest to suma zagregowanych kredytów międzybankowych i depozytów międzybankowych posiadanych przez instytucje w każdym państwie członkowskim, obliczona zgodnie z art. 15.

ZAŁĄCZNIK  II

DANE PRZEDSTAWIANE ORGANOM DS. RESTRUKTURYZACJI I UPORZĄDKOWANEJ LIKWIDACJI

- Aktywa ogółem zdefiniowane w art. 3 pkt 12

- Zobowiązania ogółem zdefiniowane w art. 3 pkt 11

- Zobowiązania objęte art. 5 ust. 1 lit. a), b), c), d), e) i f)

- Zobowiązania z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne

- Zobowiązania z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne wyceniane zgodnie z art. 5 ust. 3

- Depozyty gwarantowane

- Łączna kwota ekspozycji na ryzyko

- Fundusze własne

- Współczynnik kapitału podstawowego Tier I

- Zobowiązania kwalifikowalne

- Wskaźnik dźwigni

- Wskaźnik pokrycia wypływów netto

- Wskaźnik stabilnego finansowania netto

- Kredyty międzybankowe

- Depozyty międzybankowe

¹ Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190.

² Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

³ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

⁴ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1).

⁵ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

⁶ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1).

⁷ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U L 173 z 12.6.2014, s. 149).

⁸ Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

⁹ Dyrektywa Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych (Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1).

¹⁰ Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).

¹¹ Art. 3 pkt 17) zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2024/895 z dnia 13 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.895) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 marca 2024 r.

¹² Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).

¹³ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1).

¹⁴ Art. 3 pkt 27 zmieniony przez sprostowanie z dnia 20 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.156.38).

¹⁵ Art. 3 pkt 30 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

¹⁶ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).

¹⁷ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).

¹⁸ Art. 5 ust. 1 lit. f) zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2016/1434 z dnia 14 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2016.233.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.

¹⁹ Art. 5 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2016/1434 z dnia 14 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2016.233.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

²⁰ Art. 5a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

²¹ Art. 5b dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

²² Art. 5c dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

²³ Art. 5d dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

²⁴ Art. 5e dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

²⁵ Art. 6 ust. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2016/1434 z dnia 14 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2016.233.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁶ Art. 8 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2024/895 z dnia 13 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.895) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 marca 2024 r.

²⁷ Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2016/1434 z dnia 14 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2016.233.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁸ Art. 14 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2016/1434 z dnia 14 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2016.233.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.

²⁹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

³⁰ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1).

³¹ Art. 20 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr (UE) 2016/1434 z dnia 14 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2016.233.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.

³² Art. 20 ust. 5:

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr (UE) 2016/1434 z dnia 14 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2016.233.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2015 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2024/895 z dnia 13 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.895) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 2023 r.

³³ Art. 20 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

³⁴ Art. 20 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2023/662 z dnia 20 stycznia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.83.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2022 r.

³⁵ Art. 20 ust. 8 dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2024/895 z dnia 13 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.895) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 2023 r.

³⁶ Art. 20 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2024/895 z dnia 13 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.895) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 2023 r.

³⁷ Załącznik I zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2024/895 z dnia 13 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.895) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 marca 2024 r.