Rozporządzenie 988/2002 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 3677/90 ustanawiające środki, które powinny być podjęte w celu uniemożliwiania wykorzystywania niektórych substancji do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.151.1

Akt jednorazowy

Wersja od: 11 czerwca 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 988/2002

z dnia 3 czerwca 2002 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 3677/90 ustanawiające środki, które powinny być podjęte w celu uniemożliwiania wykorzystywania niektórych substancji do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (EWG) nr 3677/90⁽²⁾ ustanawia środki, które powinny być podjęte w celu uniemożliwiania wykorzystywania niektórych substancji do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych.

(2) W celu zachowania jasności oraz zastosowania się do postanowień art. 12 ust. 10 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z dnia 19 grudnia 1988 r. oraz rezolucji 20/4 sesji specjalnej Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w sprawie narkotyków w 1998 r. przepisy dotyczące pozwolenia na wywóz substancji sklasyfikowanych wymienionych w kategorii 1 Załącznika do rozporządzenia (EWG) nr 3677/90 powinny zostać oddzielone od przepisów w sprawie wstępnego powiadomienia wywozowego.

(3) Rozporządzenie (EWG) nr 3677/90 powinno zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (EWG) nr 3677/90 wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 2 pkt 1 tiret trzecie otrzymuje brzmienie:

"- nazwy i adresy eksportera, importera, jednostki rozprowadzającej oraz, zgodnie z art. 4, 4a, 5 i 5a, odbiorcy końcowego";

2) artykuł 4 zastępuje się art. 4 i 4a:

"Artykuł 4

Wstępne powiadomienie wywozowe

Substancje sklasyfikowane wymienione w kategorii 1 Załącznika

1. Jakikolwiek wywóz substancji sklasyfikowanych wymienionych w kategorii 1 Załącznika jest poprzedzony wstępnym powiadomieniem wywozowym, wysyłanym do państwa przeznaczenia zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 10 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z dnia 19 grudnia 1988 r. oraz rezolucji 20/4 sesji specjalnej Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w sprawie narkotyków w 1998 r.

Państwo przeznaczenia udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych, pod koniec którego właściwe organy Państwa Członkowskiego wywozu zezwalają na operację wywozową, chyba że zostanie wystosowane odmienne zawiadomienie.

2. Właściwe organy danego Państwa Członkowskiego, przed jakimkolwiek wywozem substancji sklasyfikowanych do państwa przeznaczenia, przekazują informacje określone w art. 4a ust. 2 właściwym organom tego kraju.

Organ przekazujący informacje wymaga od organu państwa trzeciego otrzymującego informacje zachowania poufnego charakteru każdej wymiany handlowej, tajemnicy handlowej lub zawodowej lub każdego procesu handlowego, o którym jest mowa w tym kontekście.

Artykuł 4a

Pozwolenie na wywóz

Substancje sklasyfikowane wymienione w kategorii 1 Załącznika

1. Wywóz substancji sklasyfikowanych wymienionych w kategorii 1 Załącznika podlega pozwoleniu w formie indywidualnego pozwolenia na wywóz wydanego przez właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym celne zgłoszenie wywozowe ma być złożone zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2. Wnioski o pozwolenie określone w ust. 1 zawierają następujące informacje:

a) nazwy i adresy eksportera, importera w państwie trzecim oraz jakiegokolwiek innego podmiotu gospodarczego zajmującego się operacjami wywozowymi i wysyłką, a także odbiorcy końcowego;

b) nazwa substancji sklasyfikowanej, która jest podana w kategorii 1 w Załączniku;

c) ilość i waga substancji sklasyfikowanej oraz, w przypadku mieszaniny, ilość i waga mieszaniny, jak i ilość i waga lub skład procentowy wszystkich substancji wymienionych w Załączniku, stanowiących składnik mieszaniny;

d) dane dotyczące transportu, w szczególności planowaną datę wysyłki, metodę transportu, nazwę urzędu celnego, w którym celne zgłoszenie wywozowe ma być złożone, oraz, o ile informacja taka jest dostępna na tym etapie, określenie środków transportu, trasy podróży, planowanego miejsca wyprowadzenia z obszaru celnego Wspólnoty oraz miejsca wprowadzenia do kraju przywozu.

W przypadkach określonych w ust. 9 kopię pozwolenia na przywóz wydanego przez kraj przeznaczenia dołącza się do wniosku.

3. Decyzję w sprawie wniosku podejmuje się w ciągu piętnastu dni roboczych, począwszy od dnia, w którym właściwy organ uzna dokumenty za kompletne. Okres ten zostaje przedłużony, jeżeli, w przypadkach określonych w ust. 9, właściwe organy są zobowiązane do podjęcia dalszych kroków w celu sprawdzenia, czy w sposób właściwy zezwolono na przywóz substancji.

4. Bez uszczerbku dla możliwego wdrożenia środków wykonawczych odmawia się udzielenia pozwolenia na wywóz określonego w ust. 1, jeżeli:

a) istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że informacje udzielone zgodnie z ust. 2 są nieprawdziwe lub niepoprawne;

b) w przypadkach określonych w ust. 9 ustalono, że właściwe organy państwa przeznaczenia nie zezwoliły w sposób właściwy na przywóz substancji sklasyfikowanych;

c) istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że substancje, o których mowa, są przeznaczone do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych.

5. Jeżeli dane szczegółowe dotyczące trasy podróży i środków transportu nie zostały uwzględnione we wniosku określonym w ust. 2, w pozwoleniu na wywóz stwierdza się, że podmiot gospodarczy musi przedstawić te dane szczegółowe organom celnym lub innemu organowi właściwemu w miejscu wyprowadzenia z obszaru celnego Wspólnoty przed fizycznym nadaniem przesyłki. W takich przypadkach w pozwoleniu na wywóz dokonuje się odpowiedniej adnotacji w chwili wystawienia.

6. We wszystkich przypadkach pozwolenie na wywóz okazuje się organom celnym przy dokonywaniu celnego zgłoszenia wywozowego. Kopia tego pozwolenia towarzyszy dalej przesyłce do urzędu celnego w miejscu wyprowadzenia substancji wymienionych w wykazie z obszaru celnego Wspólnoty. Urząd ten dodaje, tam gdzie to właściwe, dane szczegółowe określone w ust. 5 oraz wszelkie inne niezbędne dane szczegółowe i umieszcza pieczęć na kopii pozwolenia przed zwróceniem go do organu, który je wydał.

7. Wydanie pozwolenia na wywóz nie wyłącza możliwej administracyjnej lub innej odpowiedzialności posiadacza pozwolenia.

8. Pozwolenie na wywóz może zostać zawieszone lub cofnięte przez właściwe organy w każdym przypadku, gdy istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że substancje mogą zostać wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych.

9. W każdym przypadku, gdy na mocy porozumienia między Wspólnotą a państwem trzecim nie zezwala się na wywóz, chyba że właściwe organy państwa trzeciego wydały pozwolenie na przywóz substancji, o których mowa, Komisja przekazuje właściwym organom Państw Członkowskich nazwę i adres właściwego organu państwa trzeciego wraz z informacjami operacyjnymi otrzymanymi od tego państwa.

Właściwe organy Państw Członkowskich upewnią się, czy w sposób właściwy zezwolono na przywóz oraz, jeżeli jest to konieczne, występując o potwierdzenie do właściwego organu państwa trzeciego.";

3) artykuł 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Artykuł 4 i 4a stosuje się mutatis mutandis do wywozu określonego w ust. 1 w każdym przypadku, gdy wydaje się przeznaczony, bezpośrednio lub pośrednio, do jakiegokolwiek państwa trzeciego, które zostało uznane za państwo dotknięte problemem nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych przy użyciu odnośnych substancji sklasyfikowanych. Wymienione uznanie opiera się w szczególności na umotywowanym wniosku skierowanym do Komisji przez zainteresowane państwo trzecie.

Artykuł 4a stosuje się również w każdym przypadku, gdy otwarte indywidualne pozwolenie nie może zostać wydane zgodnie z ust. 3.";

4) artykuł 5a ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Wywóz substancji określony w ust. 1 podlega mutatis mutandis przepisom art. 4 i 4a w każdym przypadku, gdy w ramach szczególnych uzgodnień z danymi państwami trzecimi pozwolenie na wywóz oraz wstępne powiadomienie wywozowe są wymagane dla każdej operacji.

Artykuł 4a stosuje się również w każdym przypadku, gdy otwarte indywidualne pozwolenie nie może zostać wydane zgodnie z ust. 3.";

5) artykuł 6 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. W celu zapewnienia właściwego stosowania art. 2, 4, 4a, 5 i 5a każde Państwo Członkowskie przyjmuje, w ramach swojego prawa krajowego, środki niezbędne do umożliwienia właściwym organom:

a) uzyskania informacji dotyczących wszelkich zamówień lub operacji z użyciem substancji sklasyfikowanych;

b) dostępu do miejsca prowadzenia działalności podmiotów gospodarczych w celu zbierania dowodów nieprawidłowości.

2. Bez uszczerbku dla przepisów ustanowionych w art. 4, 4a, 5 i 5a oraz w ust. 1 niniejszego artykułu właściwe organy każdego Państwa Członkowskiego mogą zabronić wprowadzania substancji sklasyfikowanych na obszar celny Wspólnoty lub też ich wyprowadzenia z tego obszaru, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że substancje te są przeznaczone do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych."

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 3 czerwca 2002 r.

	W imieniu Rady
	J. C. APARICIO PÉREZ
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Wniosek z dnia 14 marca 2002 r. (dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym).

⁽²⁾ Dz.U. L 357 z 20.12.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1116/2001 (Dz.U. L 153 z 8.6.2001, str. 4). Wersja poprawiona znajduje się w Dz.U. L 215 z 9.8.2001, str. 57.