Rozporządzenie 88/98 ustanawiające niektóre środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych wwodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełt i Sund

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.9.1

Akt utracił moc

Wersja od: 25 lutego 2005 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 88/98

z dnia 18 grudnia 1997 r.

ustanawiające niektóre środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych wwodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełt i Sund

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1866/86 z dnia 12 czerwca 1986 r. ustanawiające pewne środki techniczne w celu ochrony zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, Cieśnin Mały i Wielki Bełt i Sund⁽³⁾ było wielokrotnie zmieniane w istotnym zakresie; ze względu na konieczność zachowania przejrzystości i racjonalności wspomniane rozporządzenie powinno zostać skonsolidowane.

(2) Zgodnie z art. 2 i 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3760/92 z dnia 20 grudnia 1992 r. ustanawiającego wspólnotowy system rybołówstwa i akwakultury⁽⁴⁾, Rada jest odpowiedzialna za przyjęcie, zgodnie z dostępnymi zaleceniami naukowymi, środków ochronnych niezbędnych do zapewnienia długoterminowej racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji żywych zasobów morza; w tym celu Rada może wprowadzić środki techniczne dotyczące sprzętu połowowego oraz metod jego używania.

(3) Konieczne jest określenie zasad i niektórych procedur ustanawiania wspomnianych środków technicznych na poziomie Wspólnoty, w taki sposób, aby każde Państwo Członkowskie mogło zarządzać działalnością połowową na obszarach morskich znajdujących się pod jego jurysdykcją lub zwierzchnictwem.

(4) Przystąpienie Wspólnoty do Konwencji o Rybołówstwie i Ochronie Żywych Zasobów w Morzu Bałtyckim i Bełtach, zmienionej protokołem Konferencji przedstawicieli Państw - Stron Konwencji, zwanej dalej "Konwencją Gdańską", zostało zatwierdzone decyzją Rady 83/414/EWG⁽⁵⁾.

(5) Konwencja Gdańska weszła w życie i obowiązuje we Wspólnocie od dnia 18 marca 1984 r. oraz Wspólnota zaakceptowała wszystkie prawa i obowiązki Danii oraz Republiki Federalnej Niemiec określone przez Konwencję Gdańską.

(6) Międzynarodowa Komisja Rybołówstwa Morza Bałtyckiego powołana Konwencją Gdańską, przyjęła, od chwili ustanowienia, szereg środków dotyczących ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w Morzu Bałtyckim, a także zawiadomiła Umawiające się Strony w listach z dnia 20 września 1985 r. dnia 8 grudnia 1986 r., dnia 21 grudnia 1987 r., dnia 29 października 1988 r., dnia 20 września 1993 r., dnia 20 września 1994 r. oraz dnia 11 września 1995 r. o niektórych zaleceniach w celu zmiany tych środków technicznych.

(7) Konwencja Gdańska przewiduje, że Wspólnota musi podjąć działania w zakresie wymienionych zaleceń na wodach Morza Bałtyckiego, Bełtów i Sund, z zastrzeżeniem procedury zgłaszania sprzeciwu określonej w art. XI Konwencji.

(8) Najskuteczniejszym środkiem minimalizacji połowów małych ryb jest zakazanie połowów na obszarach ich wysokiej koncentracji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Określenie obszaru geograficznego

1. Niniejsze rozporzŕdzenie dotyczy poůowów i wyůadunków zasobów poůowowych wystćpujŕcych w wodach Morza Baůtyckiego, Beůtów oraz Sund, ograniczonych od zachodu liniŕ przeprowadzonŕ od Hasen¸re Head do Gniben Point, od Korshage do Spodsbjerg i od Gilbjerg Head do Kullen. Nie dotyczy obszarów w ramach linii podstawowych.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do:

– rybaków Wspólnoty, łowiących na obszarze geograficznym określonym w ust. 1,

– wszystkich rybaków na wodach tego obszaru, które znajdują się pod zwierzchnictwem lub jurysdykcją Państw Członkowskich.

3. Obszar geograficzny jest podzielony na 11 podobszarów o numeracji 22-32, które zostały opisane w załączniku I.

Artykuł  2

Zakaz połowu niektórych gatunków na określonych obszarach geograficznych w określonych okresach

1. 1 Zakazuje się zatrzymywania na pokładzie następujących gatunków ryb, złowionych w wodach i w okresach wymienionych poniżej:

Gatunek	Wody	Okres zakazu
Flądra (Platichtys flesus)	Podobszary 26, 28 i 29 na południe od szerokości geograficznej 59°30’ "N"	Od dnia 15 lutego do dnia 15 maja
Flądra	Podobszar 32	Od dnia 1 lutego do dnia 30 czerwca
Samica flądry	Podobszar 22 z wyjątkiem obszaru geograficznego określonego w załączniku II	Od dnia 1 lutego do dnia 30 kwietnia
Gładzica (Pleuronectes platessa)	Podobszary 26, 27, 28 i 29 na południe od szerokości geograficznej 59°30’ "N"	Od dnia 15 lutego do dnia 15 maja
Samica gładzica	Podobszar 22 z wyjątkiem obszaru geograficznego określonego w załączniku II i podobszarów 24 i 25	Od dnia 1 lutego do dnia 30 kwietnia
Turbot (Psetta maxima)	Podobszary 22, 24, 25 i 26	Od dnia 1 czerwca do dnia 31 lipca
Nagład (Scophtalmus rhombus)	Podobszary 22, 24, 25 i 26	Od dnia 1 czerwca do dnia 31 lipca

2. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1, przyłowy flądry i gładzicy podczas połowów dorsza, złowione w okresie obowiązywania zakazu określonego w tym ustępie, mogą zostać zatrzymane na pokładzie w ramach limitu 10 % całkowitej wagi połowu dorsza, znajdującego się na pokładzie.

Artykuł  3

Minimalne rozmiary ryb

1. Rybę uznaje się za niewymiarową, jeśli jest mniejsza niż rozmiar minimalny określony w załączniku III dla danych gatunków i wód.

2. Rozmiar ryby jest mierzony od czubka zamkniętego pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej.

3. Ryby mniejsze niż przewidywany rozmiar minimalny nawet, jeśli stanowią część przyłowu, nie mogą być zatrzymywane na pokładzie, przeładowywane, wyładowywane, transportowane, przetwarzane, konserwowane, sprzedawane lub magazynowane, wystawiane lub oferowane do sprzedaży. Muszą być wrzucone do morza, jeśli jest to możliwe - w stanie żywym, niezwłocznie po złowieniu.

4. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 3, niewymiarowy dorsz może zostać zatrzymany na pokładzie w ramach limitu 5 % całkowitej wagi połowu dorsza, znajdującego się na pokładzie.

5. Przyłów dorsza złowionego w ramach połowu śledzia i szprota nie może przekraczać 10 % całkowitej wagi połowu. Z tego przyłowu nie więcej niż 5 % niewymiarowego dorsza zostanie zatrzymane na pokładzie.

Artykuł  4

Określenie wielkości procentowej przyłowu

1. Wielkość procentowa przyłowów określonych w art. 2. ust. 2 jest określana jako stosunek wagi całości dorsza na pokładzie po przesortowaniu lub całości dorsza w ładowniach lub podczas wyładunku.

2. Wielkość procentowa przyłowów określonych w art. 3 ust. 4 jest określana jako stosunek wagi całości ryb na pokładzie po przesortowaniu lub całości ryb w ładowniach lub podczas wyładunku.

3. Szczegółowe zasady określania wielkości procentowej przyłowu mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 13.

Artykuł  5

Minimalny rozmiar oczek

1. Zakazuje się używania bądź ciągnięcia wszelkich włoków, niewodów duńskich lub podobnych sieci o oczkach mniejszych niż rozmiary określone w załączniku IV w odniesieniu do danych wód, gatunków lub grup gatunków ryb.

2. Zakazuje się używania zakotwiczonych sieci lub pławnic o oczkach mniejszych niż rozmiary określone w załączniku IV dla połowu łososia.

3. Zakazuje się używania sieci skrzelowych o oczkach mniejszych niż rozmiary określone w załączniku IV w odniesieniu do danych wód, gatunków lub grup gatunków ryb.

Artykuł  6

Pomiar wielkości oczek

1. Podczas inspekcji sieci, oczka są mierzone przy pomocy płaskiego przyrządu pomiarowego o grubości 2 mm, wykonanego z trwałego materiału, który zachowuje swój kształt. Przyrząd ma szereg krawędzi równoległych połączonych pośrednimi krawędziami stożkowymi, z których każda ma stożek 1-8 cm, lub przyrząd ma tylko krawędzie stożkowe, ze stożkiem identycznym, jak wskazano powyżej. Na powierzchni przyrządu znajduje się opis szerokości w milimetrach zarówno na części krawędzi równoległych, jeśli taka występuje, jak również na krawędzi stożkowej. W drugim przypadku szerokość będzie zapisana w odstępie, co 1 mm, zaś wskazanie szerokości pojawiać się będzie w regularnych odstępach.

2. W celu zmierzenia wielkości oczek, przyrząd pomiarowy jest wkładany najwęższym końcem do otworu oczka w kierunku prostopadłym do płaszczyzny sieci, tak, żeby zmierzyć podłużną oś oczka przy rozciągnięciu wzdłuż po przekątnej. Przyrząd pomiarowy jest wkładany w otwór oczka ręcznie, aż do zatrzymania na krawędzi stożka oporem oczka. Wielkość poszczególnego oczka stanowi szerokość przyrządu w miejscu, gdzie przyrząd został zatrzymany.

3. Rozmiar oczek w sieci stanowi średnia wielkość szeregu, co najmniej 20 sąsiadujących oczek w kierunku osi podłużnej sieci, wybranego metodą doboru losowego. Nie są mierzone oczka, których jest mniej niż 10, a także znajdujące się w odległości do 50 cm włącznie od zesznurowań, lin lub sznurówki. Odległości są mierzone prostopadle do zesznurowań, lin lub sznurówki, przy rozciągniętej sieci w kierunku zgodnym z pomiarem.

4. Oczka sieci są mierzone wyłącznie wtedy, gdy sieć jest mokra.

5. Poszczególnych oczek nie uznaje się za niewymiarowe, jeśli część przyrządu odpowiadająca minimalnym rozmiarom wymienionym w załączniku IV w odniesieniu do gatunków, wód i rodzajów sieci z łatwością przez nie przechodzi.

Artykuł  7

Narzędzia dołączane do sieci

1. Na zasadzie odstępstwa od przepisu art. 5 ust. 1 dozwolone jest dołączenie do zewnętrznej części dolnej połowy worka włoka wszelkich włoków, niewodów duńskich lub podobnych sieci, brezentu, sieciowej tkaniny rybackiej lub innych materiałów, służących zapobieganiu lub redukowaniu zużycia. Takie materiały są mocowane wyłącznie wzdłuż przedniej i bocznych krawędzi worka włoka.

2. Na zasadzie odstępstwa od przepisu art. 5 ust. 1 dozwolone jest dołączenie worka wzmacniającego do zewnętrznej części worka włoka oraz łaty włoka. Worek wzmacniający stanowi sieciowa tkanina rybacka o cylindrycznym kształcie, całkowicie otaczająca worek włoka oraz łatę włoka. Worek wzmacniający może być wykonany z takiego samego bądź cięższego materiału niż worek włoka lub łata włoka. Rozmiar oczek worka wzmacniającego jest, co najmniej dwa razy większy niż rozmiar oczek worka włoka, jednak minimalny rozmiar oczka nie może być mniejszy niż 80 mm.

Worek wzmacniający może być doczepiony w następujących miejscach:

a) do przedniej krawędzi; i

b) do tylnej krawędzi; bądź

c) przysznurowany okrężnie do worka włoka i łaty włoka dookoła jednego rzędu oczek; bądź

d) przysznurowany wzdłuż do pojedynczego rzędu oczek.

3. Na zasadzie odstępstwa od przepisu art. 5 ust. 1 dozwolone jest stosowanie przy włokach, niewodach duńskich oraz podobnych sieciach sieci klapowej lub klapy, które mają mniejszy rozmiar oczek niż worek włoka.

Klapa może być przymocowana albo wewnątrz worka włoka albo z przodu worka włoka.

Odległość między punktem przedniego zamocowania klapy do końca worka włoka wynosi, co najmniej trzykrotną długość klapy.

Artykuł  8

Stosowanie narzędzi

1. Narzędzia, które nie mogą być stosowane na określonych obszarach geograficznych lub w określonym okresie, są składowane na pokładzie w taki sposób, aby nie były gotowe do użycia na obszarze objętym zakazem bądź podczas okresu objętego zakazem. Narzędzia zapasowe są odrębnie składowane na pokładzie w taki sposób, aby nie były gotowe do użycia.

2. Uznaje się, że narzędzia połowowe nie są gotowe do użycia, gdy:

– w przypadku włoków, niewodów duńskich i podobnych sieci:

a) deski rozporowe są przymocowane do wewnętrznej lub zewnętrznej strony nadburcia lub kozłów trałowych; i

b) słomiaki lub wybieraki są odczepione od desek rozporowych lub ciężarów,

– w przypadku sprzętu do połowu łososia:

a) sieci są składowane pod zasznurowaną powłoką;

b) linki i haczyki są trzymane w zamkniętych skrzynkach,

– w przypadku okrężnic główna lub denna lina jest odczepiona od niewodu.

3. 2 Zabrania się w ciągu całego roku poławiać przy użyciu włoków, niewodów duńskich lub podobnych sieci w obszarze geograficznym wytyczonym linią łączącą następujące współrzędne:

54° 23' N, 14° 35' E,

54° 21' N, 14° 40' E,

54° 17' N, 14° 33' E,

54° 07' N, 14° 25' E,

54° 10' N, 14° 21' E,

54° 14' N, 14° 25' E,

54° 17' N, 14° 17' E,

54° 24' N, 14° 11' E,

54° 27' N, 14° 25' E,

54° 23' N, 14° 35' E.

4. Na zasadzie odstępstwa od przepisu ust. 1 podczas połowu dorsza tylko narzędzia zatwierdzone do połowu dorsza lub narzędzia o większym rozmiarze oczek niż wielkości określone w załączniku IV mogą być przechowywane na pokładzie. Jeśli na pokładzie znajdują się narzędzia, które nie zostały zatwierdzone do połowu dorsza, wyładunek dorsza jest zakazany.

Artykuł  8a ³

Ograniczenia dotyczące sieci dryfujących

1. Zgodnie z procedurami dotyczącymi wykonania wdrożenia uprawnień przyznanych na 2008 r., od 1 stycznia posiadanie na pokładzie lub używanie do połowów sieci dryfujących będzie zabronione.

2. Do dnia 31 grudnia 2007 r. może posiadać na pokładzie lub używać do połowów sieci dryfujące, jeżeli zostanie do tego upoważniona przez właściwe organy Państwa Członkowskiego bandery.

3. W 2005 roku maksymalna ilość statków, które mogą zostać upoważnione przez Państwo Członkowskie do posiadania na pokładzie lub używania do połowów sieci dryfujących, nie powinna przekroczyć 60 % liczby statków rybackich, które używały sieci dryfujących w okresie między 2001 a 2003 rokiem.

W 2006 i 2007 roku maksymalna ilość takich statków nie powinna przekroczyć odpowiednio 40 % i 20 % liczby statków rybackich, które używały sieci dryfujących w okresie między 2001 a 2003 rokiem.

4. Państwa Członkowskie przekażą Komisji, do 30 kwietnia każdego roku, wykaz jednostek pływających posiadających pozwolenie na używanie do połowów sieci dryfujących, a dla roku 2004 informacje te przekażą nie później, niż do 31 sierpnia 2004 r.

Artykuł  8b ⁴

Warunki dla sieci dryfujących

1. Do każdego końca sieci należy zamocować boje pływające z reflektorami radaru tak, aby w każdym momencie można było określić jej pozycję. Boje należy w sposób trwały oznakować znakami rejestracyjnymi oraz numerem statku, do którego należą.

2. Kapitan statku rybackiego używającego sieci dryfujących ma obowiązek prowadzenia dziennika, w którym będzie codziennie rejestrował następujące informacje:

a) całkowitą długość sieci na pokładzie;

b) całkowitą długość sieci używanych podczas każdej operacji rybackiej;

c) ilość odłowów waleni;

d) datę i lokalizację prowadzonych połowów.

3. Wszystkie statki rybackie, używające sieci dryfujących będą posiadały na pokładzie upoważnienie, o którym mowa w art. 8a ust. 2.

Artykuł  9

Ograniczenia dotyczące połowów łososia i pstrąga morskiego

1.  ⁵ Podczas połowu łososia (Salmo salar) lub pstrąga morskiego (Salmo trutta) zakazuje się:

– stosowania pławnic lub sieci zakotwiczonych od dnia 1 czerwca do dnia 15 września na wodach podobszarów 22-31,

– stosowania pławnic lub sieci zakotwiczonych od dnia 15 czerwca do dnia 30 września na wodach podobszaru 32,

– stosowania takli dryfujących lub lin zakotwiczonych od dnia 1 kwietnia do dnia 15 listopada na wodach podobszarów 22-31,

– stosowania takli dryfujących lub lin zakotwiczonych od dnia 1 lipca do dnia 15 września na wodach podobszaru 32.

Obszar objęty zakazem podczas zamkniętego sezonu znajduje się poza strefą czterech mil morskich, mierzonych od linii podstawowych. W obszarze na wschód od długości geograficznej 22º 30 "E (latarnia morska Bengtskär) na obszarze fińskich wód terytorialnych i fińskiej strefy połowowej, połów taklami dryfującymi lub linami zakotwiczonymi jest zakazany od dnia 1 lipca do dnia 15 września".

2. Podczas połowu łososia (Salmo salar) lub pstrąga morskiego (Salmo trutta) zakazuje się:

– przy połowach prowadzonych z zastosowaniem zakotwiczonych sieci i pławnic, używania więcej niż 600 sieci na raz przez jeden statek, długość każdej sieci nie może przekraczać 35 metrów, mierzonych w nadborze. Dodatkowo poza sieciami dopuszczonymi do używania podczas połowów, na pokładzie może znajdować się nie więcej niż 100 sieci zapasowych,

– przy połowach prowadzonych z zastosowaniem takli dryfujących lub lin zakotwiczonych stosowania więcej niż 2.000 haczyków jednocześnie przez jeden statek.

Przy haczykach na taklach dryfujących i linach zakotwiczonych odległość między czubkiem a trzonem musi wynosić, co najmniej 19 mm.

Dodatkowo poza haczykami dopuszczonymi do używania podczas połowów, na pokładzie może znajdować się nie więcej niż 200 haczyków zapasowych.

Przepisy ogólne

Artykuł  10

1. Zakazuje się prowadzenia bezpośrednich połowów dorsza i płastugi (Pleuronectidae) z zamiarem wyładunku w innym celu niż przeznaczenie do spożycia przez ludzi.

2. Do połowu ryb nie wolno stosować środków wybuchowych, trujących lub ogłuszających.

3. Zakazuje się stosowania zakotwiczonych lub dryfujących narzędzi połowowych bez oznakowania ich pławami lub innymi znakami identyfikacyjnymi.

4. Zakazuje się wypuszczania gatunków egzotycznych do Morza Bałtyckiego, Bełtów i Sund oraz połowu gatunków egzotycznych i ryb jesiotrowatych chyba że zostało to dozwolone na mocy przepisów przyjętych zgodnie z procedurą, określoną w art. 13 oraz z obowiązkami wynikającymi z Konwencji Gdańskiej. Egzotyczne gatunki określa się jako te, które nie występują w sposób naturalny w wodach Morza Bałtyckiego, Bełtów i Sund.

Artykuł  11

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do działań połowowych prowadzonych wyłącznie w celach badań naukowych, przeprowadzanych za zgodą i pod nadzorem zainteresowanego Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich, o których zarówno Komisja jak i Państwo Członkowskie lub Państwa Członkowskie, na których wodach badania są prowadzone, zostały z wyprzedzeniem poinformowane.

Ryby, skorupiaki i mięczaki złowione w celach określonych w akapicie pierwszym mogą być sprzedawane, magazynowane, wystawiane lub oferowane do sprzedaży, pod warunkiem że:

– odpowiadają standardom określonym w załącznikach II i III oraz normom handlowym przyjętym zgodnie z art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3759/92⁽⁶⁾, lub

– są sprzedawane bezpośrednio z przeznaczeniem innym niż do spożycia przez ludzi.

Statek prowadzący jakąkolwiek działalność określoną w akapicie pierwszym, musi mieć na pokładzie zezwolenie wydane przez Państwo Członkowskie, pod którego banderą dany statek pływa.

Artykuł  12

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do działań połowowych prowadzonych podczas sztucznego zarybiania lub przenoszenia ryb, skorupiaków lub mięczaków.

Ryby, skorupiaki i mięczaki złowione w celach określonych w akapicie pierwszym nie mogą być sprzedawane z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi, jeśli jest to sprzeczne z innymi przepisami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  13

1. Państwa Członkowskie mogą podjąć środki w celu ochrony i zarządzania zasobami, jeśli takie środki dotyczą:

a) ściśle lokalnych zasobów o wyłącznym znaczeniu dla rybaków odpowiedniego Państwa Członkowskiego; lub

b) warunków lub procedur mających na celu ograniczenie połowów przy pomocy środków technicznych:

i) uzupełniających te, które są określone w rozporządzeniach w zakresie rybołówstwa Wspólnoty; lub

ii) przekraczających minimalne wymagania określone w tych rozporządzeniach,

pod warunkiem, że takie środki stosuje się wyłącznie w odniesieniu do rybaków danego Państwa Członkowskiego, są one zgodne z prawem wspólnotowym oraz wspólną polityką rybołówstwa lub obowiązkami wynikającymi z Konwencji Gdańskiej.

2. Komisja będzie informowana o wszelkich projektach wprowadzenia lub zmiany krajowych środków technicznych na tyle wcześnie, aby mogła wyrazić swoje zdanie.

Jeśli w ciągu miesiąca od chwili takiej notyfikacji Komisja wystąpi ze stosownym wnioskiem, dane Państwo Członkowskie zawiesi wejście w życie planowanych środków na trzy miesiące od dnia otrzymania notyfikacji w celu umożliwienia Komisji podjęcia w tym terminie rozstrzygnięcia w sprawie zgodności środków z przepisami ust. 1.

Jeśli Komisja stwierdzi w ramach decyzji, o której musi poinformować pozostałe Państwa Członkowskie, że planowane środki nie są zgodne z przepisami ust. 1, dane Państwo Członkowskie nie może wprowadzić środków bez dokonania niezbędnych zmian.

Dane Państwo Członkowskie bezzwłocznie zawiadomi pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o przyjętych środkach, jeśli jest to stosowne, po dokonaniu niezbędnych zmian.

3. Na wniosek Komisji Państwo Członkowskie dostarczy wszelkie informacje potrzebne do oceny, czy krajowe środki techniczne są zgodne z przepisami ust. 1.

4. Z inicjatywy Komisji lub na wniosek któregokolwiek Państwa Członkowskiego, pytanie, czy krajowe środki techniczne wprowadzone przez Państwo Członkowskie są zgodne z przepisami ust. 1 może zostać przedłożone, zgodnie z przepisami art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 3760/92, Komitetowi Zarządzającemu w celu zbadania, decyzja może zostać podjęta zgodnie z procedurą określoną w art. 18 tego rozporządzenia. W przypadku podjęcia takiej decyzji przepisy ust. 2 akapit trzeci i czwarty stosuje się mutatis mutandis.

5. Jeśli Komisja stwierdzi, że środek, o którym została zawiadomiona, nie jest zgodny z przepisami ust. 1, podejmie decyzję nie później niż w ciągu roku od otrzymania zawiadomienia o środku, stwierdzającą, że Państwo Członkowskie musi zakończyć stosowanie lub zmienić środek w terminie wskazanym przez Komisję. Przepisy ust. 2 akapit czwarty stosuje się mutatis mutandis.

6. O środkach dotyczących akwakultury i połowów z brzegu Państwo Członkowskie notyfikuje Komisję wyłącznie w celach informacyjnych.

"Akwakultura" oznacza hodowlę ryb, skorupiaków lub mięczaków w słonej lub słonawej wodzie.

Artykuł  14

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 18 rozporządzenia nr 3760/92.

Artykuł  15

Rozporządzenie (EWG) nr 1866/86 traci moc.

Odniesienia do wymienionego rozporządzenia są uważane za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i są odczytywane zgodnie z tablicą korelacji zamieszczoną w załączniku VI część A.

Artykuł  16

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 1997 r.

	W imieniu Rady
	F. BODEN
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 304 z 6.10.1997, str. 32

⁽²⁾ Dz.U. C 296 z 29.09.1997, str. 31.

⁽³⁾ Dz.U. L 162 z 18.06.1986, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1821/96 (Dz.U. L 241 z 21.09.1996, str. 8).

⁽⁴⁾ Dz.U. L 389 z 31.12.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Umową akcesyjną z 1994 r.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 237 z 26.08.1983, str. 4.

⁽⁶⁾ Rozporządzenia (EWG) nr 3759/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie organizacji wspólnego rynku produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz.U. L 388 z 31.12.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3318/94 (Dz.U. L 350 z 31.12.1994, str. 15).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

PODOBSZARY STREFY GEOGRAFICZNEJ OKREŚLONEJ W ART. 1

Podobszar 22

Wody ograniczone linią poprowadzoną od Hasenøre Head (56º 09’ N, 10º 44’ E) na wschodnim wybrzeżu Jutlandii do Gniben Point (56º 01’ N, 11º 18’ E) na zachodnim wybrzeżu Zelandii; następnie wzdłuż zachodniego wybrzeża i południowego wybrzeża Zelandii do punktu usytuowanego na długości 12º 00’ E; stamtąd, na południe, do wyspy Falster; następnie wzdłuż wschodniego wybrzeża wyspy Falster do Gedser Odde (54º 34’ N, 11º 58’ E); następnie na wschód do długości 12º 00’ E; następnie na południe do wybrzeża Niemiec; potem w kierunku południowo - zachodnim wzdłuż wybrzeża Niemiec i wschodniego wybrzeża Jutlandii aż do punktu wyjścia.

Podobszar 23

Wody ograniczone linią poprowadzoną od Gilbjerg Head (56º 08’ N, 12º 18’ E) na północnym wybrzeżu Zelandii do Kullen (56º 18’ N, 12º 28’ E) na wybrzeżu Szwecji; następnie w kierunku południowym wzdłuż wybrzeża Szwecji do latarni morskiej Falsterbo (55º 23’ N, 12º 50’ E); następnie przez południowe wejście do Sund do latarni morskiej Stevns (55º 19’ N, 12º 28’ E) na wybrzeżu Zelandii; potem w kierunku północnym wzdłuż wschodniego wybrzeża Zelandii aż do punktu wyjścia.

Podobszar 24

Wody ograniczone linią poprowadzoną od latarni morskiej Stevns (55º 19’ N, 12º 28’ E) na wschodnim wybrzeżu Zelandii przez południowe wejście do Sund do latarni morskiej Falsterbo (55º 23’ N, 12º 50’ E) na wybrzeżu Szwecji; następnie wzdłuż południowego wybrzeża Szwecji do latarni morskiej Sandhammaren (55º 24’ N, 14º 12’E); stamtąd do latarni morskiej Hammerodde (55º 18’ N, 14º 47’ E) na północnym wybrzeżu Bornholmu; następnie wzdłuż zachodniego i południowego wybrzeża Bornholmu do punktu usytuowanego na długości 15º 00’ E; stamtąd na południe do wybrzeży Polski; następnie w kierunku zachodnim wzdłuż wybrzeży Polski i Niemiec do punktu usytuowanego na długości 12º 00’ E; potem na północ do punktu usytuowanego na szerokości 54º 34’ N i długości 12º 00’ E; następnie na zachód do Gedser Odde (54º 34’ N, 11º 58’ E); stamtąd, wzdłuż wschodniego i północnego wybrzeża wyspy Falster do punktu usytuowanego na długości 12º 00’ E; stamtąd na północ do południowego wybrzeża Zelandii; potem w kierunku zachodnim i północnym wzdłuż zachodniego wybrzeża Zelandii aż do punktu wyjścia.

Podobszar 25

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu na wschodnim wybrzeżu Szwecji na szerokości 56º 30’ N, a następnie na wschód do zachodniego wybrzeża wyspy Öland; potem, po minięciu od południa wyspy Öland do punktu na wschodnim wybrzeżu, usytuowanego na szerokości 56º 30’ N, na wschód do długości 18º 00’ E; następnie na południe do wybrzeża Polski; potem w kierunku zachodnim wzdłuż wybrzeża Polski do punktu usytuowanego na długości 15º 00’ E; następnie na północ do wyspy Bornholm; następnie wzdłuż południowego i zachodniego wybrzeża Bornholmu do latarni morskiej Hammerodde (55º 18’ N, 14º 47’ E); potem do latarni morskiej Sandhammaren (55º 24’ N, 14º 12’ E) na południowym wybrzeżu Szwecji; następnie w kierunku północnym wzdłuż wschodniego wybrzeża Szwecji aż do punktu wyjścia.

Podobszar 26

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu usytuowanego na szerokości 56º 30’ N i długości 18º 00’ E, a następnie na wschód do zachodniego wybrzeża byłego Związku Radzieckiego; następnie w kierunku południowym wzdłuż wybrzeża byłego Związku Radzieckiego oraz Polski do punktu na wybrzeżu Polski usytuowanego na długości 18º 00’ E; następnie na północ aż do punktu wyjścia.

Podobszar 27

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu na wschodnim wybrzeżu stałego lądu Szwecji usytuowanego na szerokości 59º 41’ N i długości 19º 00’ E, a następnie na południe do północnego wybrzeża wyspy Gotlandii; następnie w kierunku południowym wzdłuż zachodniego wybrzeża Gotlandii do punktu usytuowanego na szerokości 57º 00’ N; następnie na zachód do długości 18º 00’ E; następnie na południe do szerokości 56º 30’ N; potem na zachód do wschodniego wybrzeża wyspy Öland; potem, po minięciu od południa wyspy Öland do punktu na jej zachodnim wybrzeżu, usytuowanego na szerokości 56º 30’ N; następnie na zachód do wybrzeża Szwecji; następnie w kierunku północnym wzdłuż wschodniego wybrzeża Szwecji aż do punktu wyjścia.

Podobszar 28

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu usytuowanego na szerokości 58º 30’ N i długości 19º 00’ E a następnie na wschód do zachodniego wybrzeża wyspy Saaremaa; potem, po minięciu od północy wyspy Saaremaa do punktu na jej wschodnim wybrzeżu usytuowanego na szerokości 58º 30’ N; następnie na wschód do wybrzeża byłego Związku Radzieckiego; następnie w kierunku południowym wzdłuż zachodniego wybrzeża byłego Związku Radzieckiego do punktu usytuowanego na szerokości 56º 30’ N; następnie na zachód do długości 18º 00’ E; potem na północ do szerokości 57º 00’ N; następnie na wschód do zachodniego wybrzeża wyspy Gotlandii; potem w kierunku północnym do punktu na północnym wybrzeżu Gotlandii, usytuowanego na długości 19º 00’ E; następnie na północ aż do punktu wyjścia.

Podobszar 29

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu na wschodnim wybrzeżu stałego lądu Szwecji usytuowanego na szerokości 60º 30’ N a następnie na wschód do wybrzeży stałego lądu Finlandii; następnie w kierunku południowym wzdłuż zachodniego i południowego wybrzeża Finlandii do punktu na południowym wybrzeżu stałego lądu usytuowanym na długości 23º 00’ E; następnie na południe, do szerokości 59º 00’ N; następnie na wschód, do wybrzeża stałego lądu byłego Związku Radzieckiego; potem w kierunku południowym wzdłuż zachodniego wybrzeża byłego Związku Radzieckiego do punktu usytuowanego na szerokości 58º 30’ N; następnie na zachód do wschodniego wybrzeża wyspy Saaremaa; następnie po minięciu od północy wyspy Saaremaa do punktu na jej zachodnim wybrzeżu, usytuowanego na szerokości 58º 30’ N; następnie na zachód do długości 19º 00’ E; następnie na północ do punktu na wschodnim wybrzeżu lądu stałego Szwecji usytuowanego na szerokości 59º 41’ N; następnie w kierunku północnym wzdłuż wschodniego wybrzeża Szwecji, aż do punktu wyjścia.

Podobszar 30

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu na wschodnim wybrzeżu Szwecji, usytuowanego na szerokości 63º 30’ N, a następnie na wschód do wybrzeża stałego lądu Finlandii; następnie w kierunku południowym wzdłuż wybrzeża Finlandii do punktu usytuowanego na szerokości 60º 30; następnie na zachód do wybrzeża lądu stałego Szwecji; następnie w kierunku północnym, wzdłuż wschodniego wybrzeża Szwecji, aż do punktu wyjścia.

Podobszar 31

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu na wschodnim wybrzeżu Szwecji, usytuowanego na szerokości 63º 30’ N, a następnie, po minięciu od północy Zatoki Botnickiej, do punktu na zachodnim wybrzeżu lądu stałego Finlandii, usytuowanego na szerokości 63º 30’ N; następnie na zachód, aż do punktu wyjścia.

Podobszar 32

Wody ograniczone linią poprowadzoną od punktu na południowym wybrzeżu Finlandii, usytuowanego na długości 23º 00’ E, a następnie, po minięciu od wschodu Zatoki Fińskiej, do punktu na zachodnim wybrzeżu byłego Związku Radzieckiego, usytuowanego na szerokości 59º 00’ N; następnie na zachód, do długości 23º 00’ E; następnie na północ, aż do punktu wyjścia.

ZAŁĄCZNIK  II

GRANICE NIEKTÓRYCH OBSZARÓW GEOGRAFICZNYCH OKREŚLONYCH W ART. 2

Granice obszarów geograficznych w Sund, Wielkim Bełcie i Małym Bełcie w odniesieniu do połowów samic flądry i gładzicy:

– latarnia morska Falsterbo - latarnia morska Stevns

– Jungshoved - Bøgenæssand

– latarnia morska Hestehoved - Maddes Klint

– kościół Skelby - Flinthorne Odde

– kościół Kappel - Gulstav

– Ristingehale - Ærøhale

– Skjoldnæs - Pøls Huk

– Most Christiana X, Sønderborg

ZAŁĄCZNIK  III

MINIMALNE ROZMIARY OKREŚLONE W ART. 3 UST. 1

Gatunek	Wody	Rozmiar minimalny
Dorsz (Gadus morhua)	Wszystkie podobszary na południe od szerokości 59 30’ N	35 cm
Flądra (Platichthys flesus)	Podobszary 22-25	25 cm
	Podobszary 26-28	21 cm
	Podobszary 29 i 32 na południe od szerokości 59 30’ N	18 cm
Gładzica (Pleuronectes platessa)	Podobszary 22-25	25 cm
	Podobszary 26-28	21 cm
	Podobszary 29 i 32 na południe od szerokości 59 30’ N	18 cm
Turbot (Psetta maxima)	Podobszary 22-32	30 cm
Nagład (Scophthalmus rhombus)	Podobszary 22-32	30 cm
Węgorz (Anguilla anguilla)	Podobszary 22-32	35 cm
Łosoś (Salmo salar)	Podobszary 22-32	60 cm

ZAŁĄCZNIK  IV

MINIMALNE ROZMIARY OCZEK PRZEWIDZIANE W ART. 5

Gatunek	Wody	Rodzaj sieci	Minimalny rozmiar oczek.
			Długość po długiej przekątnej
Dorsz (Gadus morhua)	Podobszary 22-32	Sieci skrzelowe	105 mm
	Podobszary 22-32	Włoki, niewody duńskie i podobne sieci ^(1)	105 mm
	Podobszary 22-32	Włoki, niewody duńskie i podobne sieci	120 mm ^(2)
Płastugi (Pleuronectidae)	Podobszary 22-27	Włoki, niewody duńskie, podobne sieci i sieci skrzelowe	120 mm ^(2) ^(3)
	Podobszar 28	Włoki, niewody duńskie, podobne sieci i sieci skrzelowe	110 mm
	Podobszary 29 i 32 na południe od szerokości 59 30’ N	Sieci skrzelowe	100 mm
		Włoki, niewody duńskie i podobne sieci	110 mm
	Podobszary 22-32	Włoki, niewody duńskie i podobne sieci ^(1)	105 mm ^(4)
Śledź (Clupea harengus)	Podobszary 22-27	Włoki, niewody duńskie i podobne sieci	32 mm
	Podobszary 28 i 29 na południe od szerokości 59 30’ N	Włoki, niewody duńskie i podobne sieci	28 mm
	Podobszary 30-32 oraz podobszar 29 na północ od szerokości 59 30’ N	Włoki, niewody duńskie i podobne sieci	16 mm
Szprot (Sprattus sprattus)	Podobszary 22-32	Włoki, niewody duńskie i podobne sieci	16 mm
Łosoś (Salmo salar)	Podobszary 22-32	Zakotwiczone sieci i pławnice	157 mm
^(1) Sieci wyposażone w urządzenia takie jak okno wyjściowe lub struktury zgodne z przepisami załącznika V, gwarantujące zatrzymanie 50 % długości, nie mniej jednak niż 38 cm. ^(2) Rozmiar oczek stosowany w odniesieniu-wszystkich oczek w ostatnich 8 m worka włoka, mierzonych od sznurówki włoka, oczka rozciągnięte zgodnie z podłużną linią środkową sieci. ^(3) Z wyjątkiem podobszarów 22 i 23, gdzie dozwolone jest łowienie ryb solowatych sieciami o rozmiarach oczek nie mniejszych niż 90 mm. ^(4) Z wyjątkiem podobszarów 22-24 gdzie dozwolone jest łowienie zwykłymi włokami oraz niewodami duńskimi o otworach oczek 90 mm.

ZAŁĄCZNIK  V

SPECJALNE URZĄDZENIA SELEKTYWNE

W celu zapewnienia selektywności włoków, niewodów duńskich i podobnych sieci o specjalnych otworach oczek określonych w załączniku IV, dopuszcza się 2 modele okien wyjściowych opisanych poniżej:

Okno wyjściowe (model 1)

Podczas połowu dorsza dwa okna wyjściowe z pokrytymi plastikiem, w pełni otwartymi rombowymi oczkami zostają doczepione do worka włoka i niewodu duńskiego. Otwór oczka nie może mieć mniej niż 105 mm. Okna wyjściowe zostają doczepione osobnym fragmentem tkaniny sieciowej (między zwykłymi rombowymi oczkami a oczkami okna wyjściowego). Rozmiar oczek osobnego fragmentu tkaniny sieciowej musi być identyczny z długością boku oczka okna wyjściowego pomnożonego przez pierwiastek kwadratowy z dwóch.

Okno wyjściowe zostaje doczepione do obu stron worka włoka, zaś odległość między tylną częścią worka włoka a oknem wynosi 40-50 cm. Długość okna wynosi 80 % całkowitej długości worka włoka, zaś wysokość okna wynosi 50 cm. Okno zostaje tak umieszczone, aby między górnym i dolnym łączeniem okna istniał otwór wielkości 15-20 cm.

Okno wyjściowe (model 2)

Identyfikacja

Okna stanowią prostokątne sekcje tkaniny sieciowej w worku włoka. W worku włoka znajdują się dwa okna.

Rozmiar

Każde okno ma minimalną szerokość 45 cm wzdłuż swojej całej długości. Każde okno będzie miało minimalną długość 3,5 metra, mierzoną wzdłuż boków. (Rys. 1 z diagramu 2)

Tkanina sieciowa

Oczka w oknach mają minimalny rozmiar 105 mm. Są to oczka kwadratowe, to znaczy wszystkie cztery ścianki sieci okna będą przecięte przez wszystkie boki (Rys. 2 z diagramu 2). Tkanina sieciowa będzie umocowana w ten sposób, że boki oczek będą przebiegać równolegle i prostopadle do długości worka włoka (Rys. 2). Szerokość okna wynosi 8 otwartych oczek kwadratowych. Długość wynosi między 57 a 62 oczka kwadratowe (Rys. 2 z diagramu 2).

Umiejscowienie

Worek włoka jest podzielony na górną i dolną część płatami tkaniny sieciowej, przebiegającej w dół lewej i prawej burty (Rys. 1 z diagramu 2). Dwa okna są umieszczone w dolnej części, bezpośrednio przylegając i poniżej płatów (Rys. 1 z diagramu 2). Okna kończą się, co najmniej na 2 metry i co najwyżej na 2,5 metra od sznurówki włoka.

Przednia część okna jest połączona ze zwykłą tkaniną sieciową worka włoka na szerokości 8 oczek (Rys. 3 z diagramu 2). Jedna strona będzie połączona z płatem tkaniny sieciowej bądź przyłączona bezpośrednio przylegając do płata tkaniny sieciowej, zaś po drugiej stronie będzie połączona ze zwykłą tkaniną sieciową dolnej części worka włoka wzdłuż prostej linii oczek z odciętymi węzłami.

Rozmiar oczek w całym worku włoka

Wszystkie części worka włoka odpowiadają minimalnemu rozmiarowi oczka 105 mm.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Diagram 1

Okno wyjściowe - Model 1

grafika

Diagram 2

Okno wyjściowe - Model 2

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

CZĘŚĆ  A

TABLICA KORELACJI

Rozporządzenie (EWG) nr 1866/86	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Artykuł 1
Artykuł 2 ust. 1	Artykuł 2 ust. 1
Artykuł 2 ust. 1a	-
Artykuł 2 ust. 2	Artykuł 2 ust. 2
Artykuł 3	Artykuł 3
Artykuł 4	Artykuł 4
Artykuł 5	Artykuł 5
Artykuł 6	Artykuł 6
Artykuł 7	Artykuł 7
Artykuł 8	Artykuł 8
Artykuł 9	Artykuł 9
Artykuł 10	Artykuł 10
Artykuł 11	Artykuł 11
Artykuł 12	Artykuł 12
Artykuł 13	Artykuł 13
Artykuł 14	Artykuł 14
-	Artykuł 15
-	Artykuł 16
Załącznik I	Załącznik I
Załącznik II	Załącznik II
Załącznik III	Załącznik III
Załącznik IV lit. a)	-
Załącznik IV lit. b)	Załącznik IV
Załącznik V	Załącznik V
-	Załącznik VI

CZĘŚĆ  B

ROZPORZĄDZENIA ZMIENIAJĄCE ROZPORZĄDZENIE (EWG) NR 1866/86

	Dziennik Urzędowy
	nr	strona	data
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2244/87 z dnia 23 lipca 1987 r.	L 207	15	29.7.1987
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2178/88 z dnia 18 lipca 1988 r.	L 191	7	22.7.1988
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 887/89 z dnia 5 kwietnia 1989 r.	L 94	4	7.4.1989
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2156/91 z dnia 15 lipca 1991 r.	L 201	1	24.7.1991
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2250/95 z dnia 18 września 1995 r.	L 230	1	27.9.1995
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1821/96 z dnia 16 września 1996 r.	L 241	8	21.9.1996

¹ Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1rozporządzenia nr 1520/98 z dnia 13 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.201.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1998 r.

² Art. 8 ust. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 289/2005 z dnia 17 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.49.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 lutego 2005 r.

³ Art. 8a dodany przez art. 9 rozporządzenia nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającego środki dotyczące przypadkowych odłowów waleni na łowiskach i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz.U.UE.L.04.150.12) z dniem 1 lipca 2004 r.

⁴ Art. 8b dodany przez art. 9 rozporządzenia nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającego środki dotyczące przypadkowych odłowów waleni na łowiskach i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz.U.UE.L.04.150.12) z dniem 1 lipca 2004 r.

⁵ Art. 9 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1520/98 z dnia 13 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.201.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1998 r.