Rozporządzenie 858/2004 określające stawki oraz warunki przyznawania dodatków specjalnych przewidzianych w art. 56 lit. c) regulaminu pracowniczego za niektóre prace o charakterze szczególnie uciążliwym

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.161.14

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 kwietnia 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, EURATOM) NR 858/2004

z dnia 29 kwietnia 2004 r.

określające stawki oraz warunki przyznawania dodatków specjalnych przewidzianych w art. 56 lit. c) regulaminu pracowniczego za niektóre prace o charakterze szczególnie uciążliwym

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych urzędników Wspólnot Europejskich ustanowione rozporządzeniem (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 723/2004⁽²⁾, w szczególności art. 56 lit. c) regulaminu pracowniczego,

uwzględniając wniosek Komisji przedłożony po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego,

a także mając na uwadze, co następuje:

do Rady, działającej na wniosek Komisji, należy określenie stawek oraz warunków przyznawania dodatków specjalnych niektórym urzędnikom za niektóre prace o charakterze szczególnie uciążliwym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Urzędnikom powołanym do wykonywania pracy o charakterze szczególnie uciążliwym przysługuje prawo do dodatków specjalnych zgodnie z poniższymi artykułami.

Artykuł  2

Dodatki te wyraża się w punktach. Jeden punkt jest równy 0,032 % stawki podstawowego wynagrodzenia urzędnika szczebla 1 stopnia 1⁽³⁾. Dodatki koryguje się z pomocą współczynnika wyrównawczego stosowanego w odniesieniu do wynagrodzeń urzędników. Dodatki wypłaca się co miesięcznie.

Artykuł  3

1. Przedstawiona poniżej tabela określa szczególne warunki pracy, w których przyznaje się dodatki oraz liczbę punktów za każdą godzinę rzeczywistego czasu pracy:

Szczególne warunki pracy	Liczba punktów za godzinę rzeczywistego czasu pracy dla grup funkcyjnych AD i AST^(1)
I. Środki ochrony osobistej:
a) Noszenie szczególnie niewygodnej odzieży chroniącej przed ogniem, skażeniem, promieniowaniem czy substancjami żrącymi:
1. Specjalna odzież ciężka	10
2. Samodzielne kombinezony chroniące przed ogniem	50
3. Samodzielne kombinezony ochronne innego rodzaju	34
4. Odzież ochronna wraz z samodzielnym aparatem oddechowym	25
5. Innego rodzaju odzież ochronna z aparatem oddechowym	20
b) Ochrona częściowa:
1. Samodzielne aparaty oddechowe	16
2. Pełne maski oddechowe	10
3. Maski oddechowe przeciwpyłowe	6
4. Innego rodzaju przyrządy chroniące przed substancjami trującymi, duszącymi, żrącymi itp.	2
5. Komora rękawicowa i manipulatory zdalnego podawania	2
II. Miejsce pracy:
a) Przestrzeń zamknięta:
Praca w przestrzeni zamkniętej, pozbawionej światła dziennego, przez którą przeprowadzone są kable wysokonapięciowe czy wysokotemperaturowe przewody rurowe, a którą to przestrzeń zagospodarowano w sposób utrudniający poruszanie się	2
b) Hałas:
Praca w przestrzeni o średniej intensywności dźwięku powyżej 85 decybeli	2
c) Miejsce niebezpieczne wymagające korzystania z uciążliwego systemu ochrony:
1. chodniki podziemne	2
2. miejsca, w których praca się odbywa co najmniej 6 metrów nad ziemią w warunkach szczególnego ryzyka	5
W wyżej wymienionych przypadkach dodatek przyznaje się na podstawie decyzji wydanej przez organ powołujący po zasięgnięciu, w przypadkach, w których jest to stosowne, opinii komitetu wspólnego.
III. Charakter pracy:
a) Praca z określonymi substancjami lub w kontakcie z tymi substancjami, w warunkach powodujących jej uciążliwość (wykaz odnośnych substancji przedstawiono w załączniku)	2
b) Praca, w charakterze pirotechnika, z materiałami wybuchowymi	5
^(1) W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2006 r.: kategorie A*, B*, C*, D*.

2. W celu umożliwienia stałego nadzoru, prace wykonywane w warunkach określonych w ust. 1 należy protokołować natychmiast po ich zakończeniu, podając je w porządku chronologicznym. Taki protokół powinien zawierać szczegółowy wykaz wykonanych czynności rozpisanych zgodnie z zestawieniem przedstawionym w tabeli.

Organ powołujący określa procedurę sprawowania takiego nadzoru; jeżeli liczbę godzin danej pracy można uznać za identyczną każdego miesiąca, organ powołujący nie musi brać protokołu pod uwagę.

Artykuł  4

Dodatki przyznawane za pracę wykonywaną w warunkach określonych w pozycji I tabeli w art. 3 nie mogą być sumowane; dotyczy to również dodatków określonych w pozycjach II i III tabeli.

Nie można także sumować dodatków za pracę wykonywaną w warunkach określonych w pozycjach I i III powyższej tabeli.

Dla celów stosowania powyższych akapitów, jeżeli przysługuje jednocześnie kilka dodatków, wypłaca się jedynie najwyższy z nich.

Artykuł  5

Dodatki wypłacane na podstawie niniejszego rozporządzenia nie mogą wynosić, w odniesieniu do jednego urzędnika, więcej niż 1.500 punktów miesięcznie, z zastrzeżeniem zastosowania art. 2 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 300/76⁽⁴⁾ określającego kategorie urzędników, którym przysługują dodatki za pracę zmianową, oraz wysokość tych dodatków i warunki ich przyznawania.

Artykuł  6

Niniejsze rozporządzenie stosuje się odpowiednio do pracowników czasowych, personelu pomocniczego i pracowników kontraktowych.

Artykuł  7

W kwietniu każdego roku Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie przedstawiające:

– liczbę urzędników i pracowników każdej kategorii otrzymujących dodatki określone w niniejszym rozporządzeniu, z podziałem na poszczególne instytucje i lokalizacje oraz liczbę godzin przepracowanych w różnych warunkach określonych w tabeli w art. 3,

– całkowitą kwotę wydatków związanych z tymi dodatkami.

Artykuł  8

Rozporządzenie (EWG) nr 1799/72⁽⁵⁾ traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 2004 r.

	W imieniu Rady
	M. McDOWELL
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 56 z 4.3.1968, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 124 z 27.4.2004, str. 1.

⁽³⁾ W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2006 r.: szczebel D*1 stopień 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 38 z 13.2.1976, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, EWWiS, Euratom) nr 2461/98 (Dz.U. L 307 z 17.11.1998, str. 5).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 192 z 22.8.1972, str. 1.

ZAŁĄCZNIK 

Wykaz określony w art. 3

A. Substancje żrące oraz duszące

1. W pracy z substancjami takimi jak:

chlorowce, kwasy wodorowe chlorowców (kwas chlorowodorowy i fluorowodorowy); fluorki chlorowców; kwas siarkowy, chlorek siarki, soda kaustyczna i potas żrący, amoniak

2. W pracach technicznych takich jak:

oczyszczanie i pasywacja, w kąpieli lub w masie, stali nierdzewnych i stopów lekkich, przy użyciu środków czyszczących lub utleniających.

B. Substancje trujące

1. W pracy z substancjami takimi jak:

toksyczne formy substancji radioaktywnych; beryl i jego związki; arsen i jego związki; rtęć, jej związki i amalgamaty; tetraetyl ołowiu; kwas cyjanowodorowy, cyjanki i akrylonitryl; tlenki i ditlenki azotu; fosfor i etery fosforowe; selen, ciężka woda

2. W pracach technicznych takich jak:

obróbka, wzbogacanie i składowanie toksycznych form substancji radioaktywnych; odlewanie, spawanie i obróbka przy użyciu ołowiu oraz stopów antymonu i ołowiu lub antymonu i kadmu.

C. Substancje łatwopalne i/lub wybuchowe

1. W pracy z substancjami takimi jak:

gazy sprężone: acetylen, tlen, metan, etan, etylen i gazy szlachetne; lotne rozpuszczalniki organiczne takie jak: alkohol metylowy i etylowy, eter dietylowy, aceton, benzen, toluen; metale ciekłe takie jak: sód i potas; siarka.

2. W pracach technicznych takich jak:

spawanie argonem; oczyszczanie i odłuszczanie bardzo brudnych części przy użyciu rozpuszczalników takich jak trichloroetylen; używanie płynów pochodzenia organicznego takich jak difenyl, trifenyl, polifenyl, dauterm, osady składników wysokowrzących; lanie parafiny i wylewanie asfaltów bitumicznych.

D. Substancje brudne

1. W pracy z substancjami takimi jak:

związki kadmu, chromu, niklu, bizmutu, baru, wanadu i manganu w formie sproszkowanej; sproszkowany tlenek żelaza.

2. W pracach technicznych takich jak:

obróbka grafitu; smarowanie i opróżnianie pomp i silników takich jak pompy próżniowe, pompy obiegu płynów, pompy dekompresyjne, wytwornice sprężonego powietrza; polerowanie przy użyciu specjalnych substancji; operowanie żużlami metali.

Niniejszy załącznik jest zmieniany przez Radę, na wniosek Komisji, w świetle rozwoju nauki i techniki.